ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η Ιουλίου 2024

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΤΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΙΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ;

(Σχόλιο σε ένα ακόμα συγκρητιστικό ατόπημα»

 

     Είμαστε υποχρεωμένοι στα πλαίσια της διακονίας μας, να αναφερόμαστε συχνά στις ανακοινώσεις μας, στο μείζον πνευματικό πρόβλημα των καιρών μας, το οποίο είναι η ραγδαία διάδοση και επικράτηση, σε παγκόσμιο επίπεδο, του θρησκευτικού συγκρητισμού, «τέκνο» του Οικουμενισμού. Απώτερος σκοπός του η απομείωση και η εξαφάνιση της μόνης σώζουσας εν Χριστώ Ιησού ορθοδόξου πίστεως, στην πανθρησκειακή χοάνη του ψεύδους, στην ετοιμαζόμενη εφιαλτική πανθρησκεία, η οποία θα είναι η ανάμειξη, η ενοποίηση, όλων των υπαρχουσών θρησκευτικών πίστεων σε ένα τερατώδες σχήμα. 

      Οι αφανείς και εμφανείς προωθητές αυτής της πνευματικής πανώλης λανσάρουν το δαιμονικό «δόγμα», το οποίο εκπορεύεται μέσα από τα τεκτονικά «τυπικά» και αποτελεί βασική αρχή του θεοσοφικού κινήματος, ότι «Ο ίδιος Θεός λατρεύεται, με διαφορετικό τρόπο σε όλες τις θρησκείες» και «όλες οι θρησκείες είναι καλές, όμως ατελείς, διότι περιέχουν μέρη της αλήθειας. Η πλήρης αλήθεια θα προέλθει από την συνένωσή τους»! Παράλληλα θέλοντας να παραπλανήσουν, κηρύσσουν μια περίεργη «ανεξιθρησκία», με το επίσης δαιμονικό δόγμα: «πίστευε όπου θέλεις, μόνο να μην απολυτοποιείς την θρησκευτική σου πίστη και να μην θέτεις την θρησκεία σου πάνω από τις άλλες», αφήνοντας έτσι τεράστιο περιθώριο για την καλλιέργεια του θρησκευτικού συγκρητισμού.  

    Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι σε αυτό το κακόδοξο κλίμα συμμετέχουν και υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα (κληρικοί και λαϊκοί), οι οποίοι, όχι απλά υιοθετούν αυτές τις λίαν επικίνδυνες πλάνες, αλλά και τις λανσάρουν στο ορθόδοξο πλήρωμα, ως δήθεν «χριστιανικές αρχές», ως «αίτημα των καιρών μας, για συμφιλίωση», ως «επιβεβλημένη έξοδο της Ορθοδοξίας από την απομόνωσή της και το άνοιγμά της στον σύγχρονο κόσμο», κλπ!  

      Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από πρόσφατο δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος βραβεύτηκε με το Διαθρησκειακό Βραβείο James Parks Morton 2024.  Σύμφωνα με την ιστοσελίδα: orthodoxianewsagency.gr, «Με το Διαθρησκειακό Βραβείο James Parks Morton 2024 τιμήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 10 Ιουνίου, στο Διαθρησκειακό Κέντρο της Νέας Υόρκης. Το Βραβείο απένειμε στον Σεβασμιώτατο ο Άρχων Μιχαήλ Ψαρός, επαινώντας τον για το έργο του ως αναγνωρισμένου θεολόγου, πρωτοπόρου στον διαθρησκειακό διάλογο, γεφυροποιού και υπέρμαχου των περιθωριοποιημένων. Στην ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κάλεσε τους παρισταμένους να διαλέξουν την οδό της αγάπης καθώς αυτή αποτελεί την  βάση της πίστεώς μας. Το Βραβείο James Parks Morton έχουν παραλάβει, μεταξύ άλλων, ο Μπίλ Κλίντον και ο Δαλάι Λάμα. Εκτός από τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο κ. Ελπιδοφόρο το εφετινό Βραβείο απονεμήθηκε και στην τραγουδίστρια Τζούντι Κόλινς». 

      Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και ένα άλλο θλιβερό πρόσφατο συμβάν σχετικό με τον Σεβ. Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο, ο οποίος δέχτηκε την θέση αντιπροέδρου «Εθνικού Συμβουλίου Εκκλησιών του Χριστού των ΗΠΑ», υπό την προεδρία της «επισκοπίνας» Elizabeth Eaton, της «Λουθηρανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Αμερικής»! Και ακόμα, ότι, «Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, εκπρόσωπος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, πιστεύει ότι όλες οι θρησκείες είναι ίσες και η μία δεν πρέπει να υπερισχύει της άλλης. Στις 15 Ιουλίου 2021, ο επικεφαλής Αρχιεπισκοπής του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης στις Ηνωμένες Πολιτείες, Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, μιλώντας στη Νέα Υόρκη στη Διεθνή Διάσκεψη Κορυφής για τη Θρησκευτική Ελευθερία, είπε ότι “όλες οι θρησκείες είναι μυριάδες μονοπάτια που οδηγούν στο ίδιο μέρος”». Επίσης «Τόνισε ότι “όταν ανυψώνετε μια θρησκεία πάνω από όλες τις άλλες, είναι σαν να αποφασίσετε ότι υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του βουνού”. “Αλλά στην πραγματικότητα, απλά δεν βλέπετε μυριάδες μονοπάτια που οδηγούν στο ίδιο μέρος, γιατί περιβάλλεστε από βουνά προκαταλήψεων που σας κρύβουν την θέα”»!

     Για οικονομία χρόνου και χώρου αναφερόμαστε μόνο στα δύο ως άνω περιστατικά, ενδεικτικά, παραβλέποντας πληθώρα παρόμοιων και από άλλους υψηλόβαθμους κληρικούς, καθηγητές θεολογίας, κ.α., ικανά όμως να αποδείξουν το μέγεθος του προβλήματος, το οποίο «άγγιξε» και την Εκκλησία μας. 

     Είναι πρόδηλο πως τέτοια συμβάντα λόγων και πράξεων, φανερώνουν μια απαράδεκτη ενδοτικότητα στις επιδιώξεις του σύγχρονου φαινομένου του θρησκευτικού συγκρητισμού. Όταν αποδέχονται και συχνά επιδιώκουν να καταλάβουν ηγετικές θέσεις σε αιρετικά και διαθρησκειακά φόρα, φανερώνουν (τουλάχιστον) μια έλλειψη πίστεως στην μοναδικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας, όπως αυτή διδάσκεται και βιώνεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, την οποία παραλληλίζουν  με τις πολυποίκιλες αιρέσεις και παντοειδείς θρησκείες του κόσμου. Αποδέχονται εμμέσως πλην σαφώς ότι «υπάρχει σωτηρία και εκτός του Χριστού και της Εκκλησίας», ότι «η Ορθοδοξία δεν κατέχει το μονοπώλιο της σωτηρίας», ότι «ο ίδιος Θεός λατρεύεται σε όλες τις θρησκευτικές πίστεις με διαφορετικό τρόπο»! 

     Είναι αρκετά διαφωτιστικά τα όσα είπαν κατά καιρούς πρωτεργάτες του σύγχρονου θρησκευτικού συγκρητισμού και της «Νέας Εποχής». Ο γνωστός διαβόητος γκουρού Σάι Μπάμπα τόνιζε πως: «Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον Ένα Θεό. Τι νόημα έχει να λογομαχούν και να μάχονται οι άνθρωποι μεταξύ τους για αυτό που είναι Αιώνιο και Απόλυτο;». «Η οικουμενική, η αιώνια Πίστη είναι σαν τον ωκεανό. Οι διάφορες θρησκείες είναι τα ποτάμια που εκβάλλουν μέσα του». Ο Thor Benson υποστήριζε πως: «Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε πιο αλαζονικό από το να πιστεύεις ότι ο δικός σου θεός είναι αληθινός, ενώ οι χιλιάδες θεοί που έχει επινοήσει η ανθρωπότητα στο ρου της ιστορίας είναι γελοίες φαντασιοπληξίες». Επίσης ο παπικός γνωστός «θεολόγος» Huns Kung είπε τα εξής βλάσφημα: «Για το μέλλον ένα μόνο είναι βέβαιο· στο τέρμα τόσο της ανθρώπινης ζωής όσο και της πορείας του κόσμου δεν θα στέκονται ο Βουδισμός ή ο Ινδουισμός αλλά ούτε και το Ισλάμ και ο Ιουδαϊσμός. Ναι, ούτε και ο Χριστιανισμός. Καμία θρησκεία. Αλλά μόνον ο ίδιος ο Άρρητος… Και στο τέρμα δεν θα στέκεται πια μεταξύ θρησκειών διαχωριστικά κάποιος προφήτης ή φωτιστής· δεν θα στέκεται ούτε ο Μωάμεθ ούτε ο Βούδας. Μάλιστα δεν θα στέκεται πια διαχωριστικά ούτε και ο Ιησούς Χριστός…»! 

     Απαντούμε, με όλη την δύναμη της ψυχής μας, πως δεν λατρεύεται ο αληθινός Τριαδικός Θεός στις αιρέσεις και τις θρησκείες, αλλά μόνο στην Αγία Του Εκκλησία, την οποία «περιποιήσατο δια του ιδίου αίματος» του Υιού Του, του σαρκωμένου Θεού μας (Πραξ.20,28)! Δεν υπάρχει σωτηρία εκτός της Εκκλησίας! Δεν το λέμε εμείς οι ταπεινοί και άσημοι, αλλά το μαρτυρεί και διατρανώνει με κάθε σαφήνεια, ολόκληρη η Θεία Αποκάλυψη, η χριστιανική μας πίστη, οι μυριάδες, «εν ενί στόματι», άγιοι και θεοφόροι Πατέρες, το δισχιλιόχρονο βίωμα της αγίας μας Εκκλησίας! Ο Χριστός δεν ήρθε στον κόσμο να ιδρύσει καμιά θρησκεία, ουδέ καν την τελειότερη, αλλά να μεταποιήσει τον παλιό πτωτικό κόσμο των άπειρων και απόλυτα αναποτελεσματικών θρησκειών, σε «καινή κτίση» (Β΄Κορ.5,17). Να νικήσει το δυνάστη μας Σατανά και να καταλύσει τα σκοτεινά και καταστροφικά του έργα. Να καταργήσει τη φθορά και το θάνατο και να δώσει τη δυνατότητα στον κάθε άνθρωπο να σωθεί και να θεωθεί κατά χάριν. 

        Όσοι έχουν γνώση των θρησκειών, τόσο των προχριστιανικών, όσο και των μεταχριστιανικών, μπορούν να δουν το έρεβος των πλανών και των καταστροφικών ενεργητικών τους κατά της ανθρωπότητας. Δεν είναι τυχαίο ότι, τόσον ο Ίδιος ο Χριστός, όσο και η Εκκλησία του στη συνέχεια, καταδιώχτηκε άγρια, μέχρι εξοντώσεως από τις θρησκείες του κόσμου (Ιουδαϊσμός, εθνισμός). 

      Στην Παλαιά Διαθήκη υπάρχει πληθώρα αναφορών, περί της μοναδικότητας του Ενός Θεού. Στον Δεκάλογο αναφέρεται ρητά: «ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας. οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴν ἐμοῦ. οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον, οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα, ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς. οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς, οὐδὲ μὴ λατρεύσεις αὐτοῖς· ἐγὼ γάρ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, Θεὸς ζηλωτής, ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, ἕως τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς…» (Εξ.20,2-5). Δεν πρόκειται για μισαλλοδοξία, αλλά για διαφύλαξη της καθαρότητας της πίστης στον Ένα και μοναδικό Θεό, τον αυτοαποκαλυπτόμενο. Μάλιστα ο ίδιος ο Θεός ορίζεται ανθρωπομορφικά ως «ζηλωτής» και «τιμωρός» σε όσους τον αμφισβητούν και τον ταυτίζουν με άλλους, ψεύτικους «θεούς», για να τονίσει την μοναδικότητά Του, να κατανοήσουν οι Ιουδαίοι ότι ο Θεός είναι ένας και μόνο σε Αυτόν πρέπει λατρεία και πίστη. Σε άλλο σημείο ορίζονται οι ψεύτικοι «θεοί» ως δαιμόνια «πάντες οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν δαιμόνια» (Ψαλ,95,5) και η λατρεία ψεύτικων «θεών» θεωρείται «πνευματική μοιχεία» και τιμωρείται ανάλογα. Σε αυτή την περίπτωση θεωρείται ότι «εξεπόρνευσαν οι υιοί Ισραήλ» (Κριτ.2,17 κάθε φορά που λάτρευαν αλλότριους «θεούς», Ωσ.4, 12. κ. ά.)! Οι άγιοι Προφήτες, όπως και όλα τα ιερά πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ταύτισης του αληθινού Θεού με τους «θεούς» των ειδωλολατρικών λαών.

      Στην Καινή Διαθήκη είναι περισσότερο ξεκάθαρο ότι ο αποκαλυπτόμενος από τον Σαρκωμένο Λόγο, τον Κύριο Ιησού Χριστό, Τριαδικός Θεός είναι μοναδικός. Ο Χριστός δίδαξε ότι ο Θεός είναι απόλυτα υπερβατικός και μόνο δι’ Αυτού (του σαρκωμένου Υιού) μπορούμε να Τον προσεγγίσουμε. Είπε: «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ιωάν.14,6). «ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾿ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς» (Ιωάν.8,12). Η σωτηρία διενεργείται και πραγματοποιείται μόνον δι’ Αυτού, «ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾿ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται» (Ιωάν.10,9), «ο εωρακώς εμέ εώρακε τον Πατέρα» (Ιωάν.14,9), διότι «εγώ και ο Πατήρ εν εσμέν» (Ιωάν.10,30) και «ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα ει μη δι’ εμού» (Ιωάν.14,6). Ο απόστολος Πέτρος διακήρυξε: «καὶ οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πραξ.4,12), ομοίως και ο απόστολος Παύλος, ότι «εις μεσίτης Θεού και ανθρώπων» (Α΄Τιμ.2,5) ο Χριστός και κανένας άλλος. 

      Αυτές οι ελάχιστες βιβλικές αναφορές, από την μεγάλη πληθώρα, βεβαιώνουν ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν μπορεί να υπάρξει ουδεμία σύγκριση του αληθινού  Θεού με τους «θεούς» των εθνών, οι οποίοι είναι, όχι μόνον ανύπαρκτοι, αλλά και αντίπαλοι του Θεού. Ο αληθινός Τριαδικός Θεός, τον Οποίο μας αποκάλυψε ο Χριστός, γνωρίζεται και προσεγγίζεται μόνον δια του Χριστού. Μάλιστα, όπως τονίζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης,  «πας ο αρνούμενος τον υιόν ουδέ τον Πατέρα έχει» (Α΄Ιωάν.2,23), όσες αιρέσεις και θρησκείες αρνούνται την θεότητα του Υιού και Λόγου του Θεού, εν έχουν Θεό, είναι άθεοι! Οι ευαγγελικοί αυτοί λόγοι είναι σαφέστατοι και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για παρερμηνεία, για σωτηρία εκτός του Χριστού και της Εκκλησίας Του.

       Το ίδιο τόνισε και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, στην προς Διονύσιον επιστολή του χαρακτηρίζοντας την αίρεση δεύτερο γένος αθεΐας: «Δεύτερον δε γένος αθεΐας εστίν η πολυσχιδής και πολύμορφος απάτη των αιρετικών, ών οι μεν πατέρα λέγουσι άπαιδα τον Θεόν…οι δε κτιστού Υιού και Πνεύματος  άκτιστον Πατέρα… Πάντες δε ούτοι και οι τοιούτοι ουδέν των αθέων διενηνόχασιν… (Όλοι αυτοί και οι όμοιοι μ’ αυτούς σε τίποτε δεν διαφέρουν από τους αθέους)» ! Το ίδιο είχε τονίσει και ο Μ. Αθανάσιος στην προς Σεραπίωνα επιστολή του: «Ούτως ο διαιρών τον Υιόν από του Πατρός, ή το Πνεύμα κατάγων εις τα κτίσματα, (=ο αιρετικός), ούτε τον Υιόν έχει, ούτε τον Πατέρα, αλλ’ έστιν άθεος και απίστου χείρων, και πάντα μάλλον, ή χριστιανός»! Έτσι, μόνον οι Χριστιανοί δεν είναι «άθεοι εν τω κόσμω» (Εφ.2,12). 

      Δεν θέλουμε να επεκταθούμε περισσότερο, διότι, με τις αντιπροσωπευτικές αυτές βιβλικές και αγιοπατερικές αναφορές μας, αποδείξαμε ότι ο αυτοαποκαλυπτόμενος, στο θεανδρικό πρόσωπο του Χριστού, αληθινός Τριαδικός  Θεός, λατρεύεται και προσκυνείται μόνον μέσα στην Αγία Εκκλησία και πουθενά αλλού. Οι «θεοί» των αιρετικών και αλλοθρήσκων είναι, όπως προαναφέραμε «δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5), τα οποία προσπαθούν να αντιστρατευτούν την δόξα και την σωστική δύναμη του Θεού. Στα ειδεχθή πρόσωπά τους λατρεύεται ο ίδιος ο Εωσφόρος, ο οποίος, εξ’ αρχής, θέλησε να στήσει το θρόνο του πλάι στον θρόνο της μεγαλοσύνης του Θεού, λέγοντας: «εις τον ουρανόν αναβήσομαι, επάνω των αστέρων του ουρανού θήσω τον θρόνον μου, αναβήσομαι επάνω των νεφών, έσομαι όμοιος τω Υψίστω» (Ησ.14,13-14) και για τούτο κατακρημνίστηκε στην άβυσσο. Άλλωστε, αν μελετήσει κάποιος τις περί «θεού» ή «θεών» δοξασίες των αιρετικών και αλλοθρήσκων, θα διαπιστώσει πολύ εύκολα τις χαώδεις διαφορές τους με τον αληθινό Θεό! 

      Περαίνοντας την ανακοίνωσή μας, καλούμε τους αγαπητούς μας αναγνώστες, να κλείνουν ερμητικά τα αυτιά τους στις δοξασίες των θιασωτών του σύγχρονου θρησκευτικού συγκρητισμού, σύμφωνα με τις οποίες σε όλες τις θρησκευτικές πίστεις λατρεύεται δήθεν ο ένας Θεός, με διαφορετικό τρόπο. Τέτοιες πίστεις μπορεί να μας οδηγήσουν στην απώλεια της σωτηρίας μας! Στώμεν καλώς!  

 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών