Λαμπρή πανήγυρις για την εορτή του Αγίου Πνεύματος στον καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδας Πειραιώς.

Λαμπρά πανηγύρισε την εορτή του Αγίου Πνεύματος ο Καθεδρικός Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Πειραιώς.

Με την αρμόζουσα Εκκλησιαστική τάξη και μεγαλοπρέπεια πανηγύρισε σήμερα Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, 5 Ιουνίου 2023, ο Καθεδρικός Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Πειραιώς. Το πρωί τελέστηκε η Ακολουθία του Όρθρου και στην συνέχεια Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, Ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π.Νήφων Καπογιάννης ο οποίος μιλώντας για την εορτή της Παναγίας Τριάδος και αφού αναφέρθηκε στην υπόσχεση που έδωσε ο Κύριος στους μαθητές Του για την έλευση του Παρακλήτου, μεταξύ άλλων, τόνισε πως «η Αποκάλυψη της Αλήθειας δεν αφορούσε μόνο τους μαθητές, αλλά το σύνολο της Εκκλησίας». «Όταν έφτασε η ημέρα της Πεντηκοστής, η υπόσχεση εκπληρώνεται», πρόσθεσε, συμπληρώνοντας πως « δεν έλαβαν απλώς την χάρη του Αγίου Πνεύματος, αλλά πληρώθηκαν από Αυτό, έγιναν τέλειοι και άρχισαν να μιλούν άλλες γλώσσες καθώς ο Παράκλητος έδινε σε αυτούς την δύναμη να ομιλούν με σοφία, φωτισμό και γνώση όλης της Αλήθειας».

«Από την γενέθλια αυτή ημέρα της Εκκλησίας μας το Άγιο Πνεύμα κατευθύνει τα βήματά γης και παρέχει στα μέλη της  τον αγιασμό», είπε σε άλλο σημείο του κηρύγματός του ο π.Νήφων, επισημαίνοντας πως «σε αυτό στρέφονται όσοι ποθούν την αγιότητα, όσοι ποθούν να ζουν με αρετή, όσοι ποθούν να ποτίζονται από την άνωθεν πνοή Του και να βοηθιούνται στο δικό τους φυσικό σκοπό, την κατά χάριν θέωση».

Σημειώνοντας πως «ο Αληθινός Θεός της Θείας Αποκάλυψης είναι ένας και Τριαδικός», υπογράμμισε: «Ένας διότι μία μόνο θεϊκή φύση υπάρχει και τριαδικός διότι η μία θεϊκή φύση διακρίνεται σε τρία πρόσωπα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιον Πνεύμα. Ο Θεός μας επομένως είναι μία κοινωνία Προσώπων με αχώριστη και αδιαίρετη ενότητα. Δεν υπάρχουν διχογνωμίες, διαφωνίες και διαιρέσεις στην Τριαδική Θεότητα. Οι σκέψεις, οι αποφάσεις και οι ενέργειες των Τριών Προσώπων είναι κοινές. Ό, τι θέλει ο Θεός Πατέρας, θέλει και ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα. Ο Θεός Πατέρας θέλει, ο Υιός συμφωνεί και το Άγιον Πνεύμα ενεργεί την κοινή θέληση της Αγίας Τριάδος».

Ακολούθησε η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνος στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως του Πειραιά, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ, κληρικών της τοπικής μας Εκκλησίας και πλήθους προσκυνητών. Την Ιερά Εικόνα πλαισίωσαν αγήματα του Πολεμικού Ναυτικού, του Στρατού Ξηράς και του Λιμενικού Σώματος, αντιπροσωπεία του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, φιλαρμονικές του Πολεμικού Ναυτικού, του Λιμενικού Σώματος και του Δήμου Πειραιά.

Προ της Απολύσεως ο Σεβασμιώτατος ανέφερε πως «λιτανεύσαμε στους δρόμους της γης μας, το ιερό εικόνισμα που αποπειράται να εικονίσει τον αιώνιο, τον ακατάληπτο, τον απερινόητο Θεό». «Εκείνον ο οποίος μας αναμένει στην πληρότητα της αγάπης του». Επισημαίνοντας πως καλούμαστε να κατανοήσουμε την αγάπη Του και να ανταποκριθούμε με αγάπη» και υπογραμμίζοντας πως ο τρόπος της υπάρξεως του Θεού είναι η αγάπη την οποία βλέπουμε σε όλη την Δημιουργία, συμπλήρωσε πως «αυτή η αγάπη έγινε πρόσωπο, έγινε άνθρωπος».

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε θερμά όλους τους παρισταμένους, όλους όσοι διακόνησαν για την λαμπρά πανήγυρη και ιδιαίτερα τον προϊστάμενο του Καθεδρικού μας Ιερού Ναού και Ιεροκήρυκα της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π.Δανιήλ Ψωίνο και τους συνεργάτες του «για την άρτια, μεγαλειώδη και εξαίρετη πανήγυρη», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Παρέστησαν: ο πρώην Υφυπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και υποψήφιος Βουλευτής Πειραιά Κωνσταντίνος Καταφάδος, ο πρώην Βουλευτής και υποψήφιος Βουλευτής Πειραιά Νικόλαος Βλαχάκος, ο Υποναύαρχος του Λιμενικού Σώματος Νικόλαος Πολέμης, ο Αστυνομικός Διευθυντής Άρης Λιμπεράτος, οι Αντιδήμαρχοι Γρηγόρης Καψοκόλης και Αντώνης Μοραντζής, οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Ευγενία Μπαρμπαγιάννη και Σταύρος Βοϊδονικόλας, ο Πρόεδρος της Β΄ Δημοτικής Κοινότητος Αλέξανδρος Νανόπουλος, ο Δημοτικός Σύμβουλος Γιάννης Αλιφραγκής, οι πολιτευτές Παναγιώτης Αβραμόπουλος, Πέτρος Μούγιος και Μίνα Σαμαρά, ο Πρόεδρος της Ενώσεως Καταναλωτών Ελλάδος Μιχάλης Τσιφάκης, η Πρόεδρος της Παμπειραϊκής Ενώσεως Χριστίνα Κοζομπόλη και εκ μέρους του Πειραϊκού Συνδέσμου ο Γεώργιος Δρούζας.

 Πλούύσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.

Ο Απόστολος Ματθαίος κ το Ευαγγέλιο του.

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς.

Ξεχωριστή θέση, αγαπητοί μου αδελφοί, μεταξύ των αγίων της Εκκλησίας μας κατέχει η αποστολική μορφή του αγίου ενδόξου αποστόλου και ευαγγελιστού Ματθαίου. Και τούτο, διότι ο άγιος Ματθαίος δεν υπήρξε μόνον απόστολος του Χριστού, προερχόμενος από τον κύκλο των δώδεκα, αλλά και ευαγγελιστής, συγγραφέας του πρώτου ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης. Επί πλέον ο τρόπος της κλήσεώς του στο αποστολικό αξίωμα και η ριζική μεταστροφή του μας εμπνέει και μας διδάσκει. Μας διδάσκει πόσο μεγάλη είναι η δύναμις της μετανοίας, η οποία μπορεί να παραλάβει τον αμαρτωλό από τον πυθμένα της κακίας και να τον ανυψώση μέχρι την κορυφή της αγιότητος.

Ο απόστολος Ματθαίος ήταν Εβραίος στην καταγωγή, υιός του Αλφαίου, (διάφορος από τον Αλφαίο τον πατέρα του Ιακώβου), που το αρχικό του όνομα ήταν Λευΐς, ενώ μετά την κλήση του στο αποστολικό αξίωμα έλαβε από τον Χριστό το όνομα Ματθαίος, που στα ελληνικά μεταφραζόμενο σημαίνει Θεοδώρητος. Καταγόταν πιθανώς από την Καπερναούμ και ήταν τελώνης το επάγγελμα, δηλαδή τελωνιακός υπάλληλος. Ανήκε στην υπηρεσία του Ηρώδη Αντίπα και εισέπραττε τους φόρους της Καπερναούμ, ή και όλης της περιφερείας, προφανώς για λογαριασμό κάποιας τελωνιακής εταιρείας, η οποία είχε εξαγοράσει από τον Ηρώδη την είσπραξη των φόρων. Η ριζική μεταστροφή του Ματθαίου, η απόφασίς του δηλαδή να εγκαταλείψει το επάγγελμα του τελώνου, ένα επάγγελμα, που ήταν συνώνυμο με την πλεονεξία, που του εξασφάλιζε πολλά πλούτη και ανέσεις, και να ακολουθήσει την γεμάτη στερήσεις, θλίψεις και κινδύνους ζωή του Χριστού και των αποστόλων αποτελεί ένα θαύμα της Χάριτος του Θεού. Αποτελεί μια πνευματική νεκρανάσταση μιάς ψυχής, που ήταν θαμένη στο μνήμα της φιλαργυρίας, που επαληθεύει τον λόγο του Κυρίου «τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ».

Οι τελώνες στην εποχή του Χριστού ήταν περιβόητοι για την πλεονεξία και φιλαργυρία τους, την  σκληρότητα και την απανθρωπιά τους, που έφθανε κατά την είσπραξη των φόρων, μέχρι χρησιμοποιήσεως βίας και μέχρις αρπαγής και λεηλασίας ξένης περιουσίας. Γι’ αυτό και εθεωρούντο ως πρόσωπα ιδιαιτέρως μισητά και άξια πάσης αποστροφής, επέσυραν δε επάνω τους την γενική κατακραυγή του λαού και τους βαρύτερους χαρακτηρισμούς. Ο φιλόσοφος Θεόκριτος «ερωτηθείς ποία των θηρίων εστί τα χαλεπώτατα είπεν: «Εν μεν ταις όρεσιν άρκτοι και λέοντες, εν δε ταις πόλεσιν τελώναι και συκοφάνται». Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον περί μετανοίας λόγον του λέγει: «Τι γαρ τελώνου χείρον; ειπέ μοι. Των αλλοτρίων συμφορών εστί πραγματευτής, των άλλοτρίων πόνων συμμεριστής. Και τον μεν κάματον ουκ επιβλέπει, το δε κέρδος συμμερίζεται. Ώστε εσχάτη η αμαρτία του τελώνου…».

Από όσα είπαμε παρά πάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ποιά περίπου ήταν η ζωή του ευαγγελιστού Ματθαίου προτού  να γνωρίσει τον Χριστόν. Ο Ματθαίος αν και είχε παρασυρθεί σε βάθος κακών, αν και έφθασε στο έσχατο όριο της αμαρτίας, είχε όμως στο βάθος της ψυχής του κάποια στοιχεία καλής προαιρέσεως, διατηρούσε κάποιους σπινθήρες ειλικρινείας και αγάπης προς την αλήθεια. Και αυτούς ακριβώς τους σπινθήρες διέκρινε ο παντογνώστης Κύριος, ώστε τελικά να τον καλέσει στο αποστολικό αξίωμα. Είναι δε η κλήσις αυτή η πλέον καταπληκτική και θαυμαστή από τις κλήσεις όλων των άλλων μαθητών. Θεωρείται σχεδόν βέβαιον, ότι ο Ματθαίος πληροφορήθηκε περί του Χριστού ήδη από την  αρχή της δημοσίας του δράσεως. Πιθανόν να είδε κάποια από τα θαύματά του και να άκουσε ορισμένες διδασκαλίες του πρίν τον καλέσει ο Χριστός.

Η προσωπικότης του Κυρίου, η ακτινοβόλος μορφή του, η πραότητά του, η καλωσύνη του, η γλυκύτητα των λόγων του, η καταδεκτικότητα του προς όλους, ακόμη και προς τους πλέον αμαρτωλούς, επέδρασαν κατά τρόπον ισχυρότατον μέσα στην ψυχή του. Έβλεπε, ότι αυτός ο διδάσκαλος δεν έμοιαζε καθόλου με τους άλλους ραβίνους και νομοδιδασκάλους, στους οποίους διέκρινε την έπαρση και την αλαζονεία, τον φαρισαϊσμό και την υπο- κρισία. Είχε κάτι το μοναδικό και ανεπανάληπτο, που τον έκανε να ασκεί γοητεία και έλξη προς το πρόσωπό του. Όλα αυτά επέδρασαν ευεργετικά μέσα στην ψυχή του. Ο σπόρος της διδασκαλίας του Χριστού βρήκε κατάλληλο έδαφος μέσα του και βλάστησε. Το φως των λόγων του διέσχισε το πυκνό σκοτάδι της ψυχής του. Η καρδιά του Ματθαίου άρχισε σιγά σιγά να μαλακώνει. Η Χάρις του Θεού έφερε την σωτήρια μεταβολή. Κατώρθωσε αυτό το μεγάλο θαύμα. Να ξεκολλήσει την καρδία του από την λατρεία του χρήματος και να την προσκολλήσει στην αγάπη του Χριστού.

Ο καρδιογνώστης Κύριος, όταν είδε την σωτήρια μεταβολή και αφού βεβαιώθηκε, ότι είναι πλέον ώριμος και δεν θα αρνηθεί την πρόσκλησή του, τότε πλέον τον εκάλεσε. Μετά το θαύμα της θεραπείας του παραλυτικού, ακολουθούμενος από τους μαθητάς του, έρχεται στον τόπο όπου καθόταν ο Ματθαίος και εισέπραττε τους φόρους. Τον πλησιάζει, τον κυττάζει στα μάτια και του απευθύνει μόνο δύο λέξεις «ακολούθει μοι». Και ο Ματθαίος αμέσως εκείνη την ώρα χωρίς χρονοτριβή, «καταλιπών άπαντα ηκολούθησεν αυτώ». Αφού τα εγκατέλειψε όλα, δηλαδή βιβλία, χρήματα καταμετρούμενα, εμπορεύματα συσκευαζόμενα, ή μεταπωλούμενα, τον ακολούθησε. Δεν αφήσε την ευκαιρία που του εδόθη να πάει χαμένη. Αυτός που άρπαζε ξένες περιουσίες, αρπάζει τώρα και την βασιλεία των ουρανών. Ο βιαστής και απαιτητής των πτωχών και αδυνάτων αποδεικνύεται τώρα βιαστής και του παραδείσου, ώστε να επαληθεύεται σ’ αυτόν ο λόγος του Χριστού: «η βασιλεία του Θεού βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτής». Τον καλεί την ώρα που εργαζόταν στο τελωνείο, όπως προηγουμένως εκάλεσε και τους άλλους ψαράδες μαθητές, την ώρα που κατάρτιζαν τα δίχτυα τους.

Ωστόσο η εγκατάλειψις του Ματθαίου και το απότομον της αποφάσεώς του υπερβαίνει κατά πολύ σε δύναμη την εγκατάλειψη των άλλων μαθητών. Ο Ματθαίος εγκαταλείπει μια μεγάλη περιουσία και μια άνετη ζωή με πολλές απολαύσεις και ηδονές, ενώ οι φτωχοί ψαράδες της Γαλιλαίας, μια μικρή περιουσία, και ένα ταπεινό επάγγελμα, με το οποίο εξασφάλιζαν τα προς το ζην. Η τόσο απλή κλήσις του Ιησού και η τόσο απλή απάντησις του Ματθαίου και μάλιστα την ώρα της εργασίας, ερμηνεύουν την δύναμιν Εκείνου ο οποίος κατώρθωσε να τον αποσπάση από το πάθος της φιλαργυρίας και την ισχυρή  έλξη που άσκησε επάνω του. Όπως δε παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος «Ω λόγου δύναμις! εισήλθε το άγκιστρον και τον αιχμάλωτον στρατιώτην εποίησε, τον πηλόν χρυσόν ειργάσατο. Εισήλθε το άγκιστρον και ευθέως αναστάς ηκολούθησεν αυτώ. Εις το βάθος ήν της πονηρίας και εις την αψίδα ανέβη της αρετής».

Ο Ματθαίος, σύμφωνα με την Παράδοση, μετά την Πεντηκοστή εκήρυξε το ευαγγέλιο κατ’ αρχήν και για πολύ καιρό στην Παλαιστίνη, όπου έγραψε και το ευαγγέλιό του. Ο ιστορικός Ευσέβιος μας πληροφορεί επίσης, ότι εκήρυξε και στην Ινδία και πιθανόν και σε άλλους τόπους, χωρίς να γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος. Ο Ρουφίνος, ο Ευχέριος, και ο Σωκράτης ομιλούν περί Αιθιοπίας. Άλλοι κάνουν λόγον περί Πόντου, Περσίας, Συρίας, Μακεδονίας και Ιρλανδίας. Δεν είναι επίσης βέβαιο αν επεσφράγισε το αποστολικό του έργο με μαρτυρικό θάνατο.  Η μνήμη του εορτάζεται στις 16 Νοεμβρίου.

Ο απόστολος Ματθαίος με το ευαγγέλιό του που μας άφησε ως πολύτιμον και ανεκτίμητον θησαυρόν γίνεται ένας παγκόσμιος οικουμενικός απόστολος και διδάσκαλος, που μεταφέρει και μεταδίδει το λυτρωτικό μήνυμα της εν Χριστώ σωτηρίας σε κάθε γλώσσα και φυλή και έθνος. Γίνεται ένας διαχρονικός απόστολος, που συνεχίζει να ευαγγελίζεται τον Χριστόν επί σειρά 20  αιώνων μέχρι σήμερα. Ευαγγελίζεται και εμάς τους Χριστιανούς του 21ου αιώνος. Όταν διαβάζουμε το ευαγγέλιό του είναι σαν να τον έχουμε ζωντανό μπροστά μας να μας κηρύττει τον Χριστόν. Οι λόγοι του αποπνέουν την Χάρη και την ευωδίαν του αγίου Πνεύματος. Μας καλεί λοιπόν και εμάς να πιστεύσωμε στον Χριστό, όπως επίστευσε και αυτός. Να τον αγαπήσουμε όπως και αυτός τον αγάπησε. Τίποτε να μην προτιμήσουμε περισσότερο από την αγάπη αυτή, όπως και αυτός τίποτε δεν αγάπησε στον κόσμο αυτόν περισσότερο από τον Χριστόν. Μας καλεί ακόμη να ευαγγελιστούμε τον Χριστόν πρώτα στον εαυτό μας. Να μεταφέρουμε το ευαγγελικό κήρυγμα μέχρι το βάθος της ψυχής μας. Η αλήθεια του ευαγγελίου να διαποτίσει όλο τον ψυχικό μας κόσμο. Να μην προβάλουμε καμία αντίσταση στην ευεργετική της επίδραση, ώστε αυτή να επιτελέσει το σωτηριώδες έργο της, την μεταμόρφωση της ψυχής μας. Και όταν αυτό γίνει πραγματικότης τότε θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και άλλες ψυχές στο δρόμο της σωτηρίας. Πράγμα το οποίο εύχομαι εκ βάθους ψυχής να πραγματοποιηθεί σε όλους μας με τις πρεσβείες του αγίου αποστόλου Ματθαίου,  Αμήν.

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς.

Πηγή: https://www.impantokratoros.gr

Παναγία η Επτάσπαθη

Η Παναγία μέ τά Επτά Σπαθιά τά οποία συμβολίζουν:

1. Αχαριστία, 2. Βασκανία, 3. Γλωσσοφαγιά, 4. Ζήλεια, 5. Κακία, 6. Συκοφαντία, 7. Φθόνος.

Η Αγία Εικόνα τιμάται στις 2 Φεβρουαρίου και την Κυριακή των Αγίων Πάντων.!

Τήν Σήν προστασίαν ημίν κατάπεμψον Αμήν.!

Παναγία η <<Επτάσπαθη>>

«η Πραΰνουσα καρδίας κακάς», η Εικόνα που θεραπεύει καρδιές, τις ειρηνεύει και τις πραΰνει.

Απεικονίζει την Μητέρα του Θεού με τα επτά σπαθιά, ή θλίψεις, με τρεις λόγχες ή σπαθιά στον δεξιό ώμο και τρεις στον αριστερό και ένα σπαθί να τρυπάει την καρδιά της από κάτω. Στην Αγία Γραφή, ο αριθμός επτά, συνήθως δηλώνει την πληρότητα και την αφθονία. Σε αυτήν την περίπτωση όμως έχουμε την πληρότητα των απέραντων θλίψεων, του πόνου της καρδιάς, που ένιωσε η Θεοτόκος στην διάρκεια της επιγείου ζωής της. Η θλίψη της ψυχής της ήταν τόσο μεγάλη ώστε όλα τα βάσανά μας να φαίνονται ασήμαντα σε σύγκριση με τα βάσανά της. Γι’ αυτό η Παναγία είναι ετοίμη βοηθός και παρηγοριά στις θλίψεις μας.

Μια παράδοση αναφέρει ότι «αυτή η Εικόνα προστατεύει το σπίτι από αρνητικές δαιμονικές ενέργειες και κυρίως από τον φθόνο», Έχει την χάρη να προστατεύει όποιον την επικαλείται και να σταματάει κάθε κακό που τον απειλεί, από μαγείες – πειρασμικές ενέργειες, βασκανίες, γλωσσοφαγιές, κατάρες, από ασθένειες – σωματικέs καί ψυχικές, πλάνες, αδικίες και απάτες πάσης φύσεως..!

Θεοτόκε Παρθένε, ρομφαία δίστομος διήλθε σου την καρδίαν, προφήτης ως Συμεών σοι προείπεν, ότε Τόκον σου σταυρούμενον είδες και σπάθαι νυν επτά των ημών αμαρτιών τιτρώσκουσι σην καρδίαν, την τας ξηράς και ανίκμους ημών καρδίας απαλύνουσαν.

Ξάνθοs Μακρήs (Θεολόγοs)

Οι –ΚΔ’ ΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΙ ΟΙΚΟΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΝ
ΤΗΝ ΑΠΑΛΥΝΟΥΣΑ ΤΑΣ ΣΚΛΗΡΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
Μετάφραση από τα ρώσικα

Απολυτίκιον
Απάλυνον τας σκληράς καρδίας ημών Θεοτόκε και σβέσον τας επιθέσεις των μισούντων ημάς και λύσον πάσας τας στεναχωρίας της ψυχής ημών. Ότι ορώντες την Αγίαν Εικόνα Σου πληρούμεθα λύπης εκ των βασάνων και της στοργής Σου δι’ ημας και ασπαζόμεθα τας πληγάς Σου’ πληρούμεθα τρόμου δια τα βέλη τα πληγώνοντα Σε. Μήτηρ της Στοργής συμφώνως της σκληρότητος των καρδιών ημών είθε να μην απολεσθώμεν εκ της σκληρότητος των καρδιών των πλησίον ημών, ότι Συ εί αληθώς η Απαλύνουσα τας σκληράς καρδίας.