ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 27η Ιουνίου 2022

ΤΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΠΑΡΕΠΟΜΕΝΑ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΗ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

    Οι Διαχριστιανικές και Διαθρησκειακές Συναντήσεις και Συνέδρια με τους αιρετικούς και τους αλλοθρήσκους είναι το δυναμικό άρμα, το ισχυρό «χαρτί» του Οικουμενισμού. Και άλλες φορές στο παρελθόν ασχοληθήκαμε μ’ αυτά τα Συνέδρια και Διαλόγους σε άρθρα και μελέτες μας, όπου τονίσαμε ότι προωθήθηκαν και προωθούνται από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, επειδή θεωρήθηκαν ως μία αναγκαιότητα για την αντιμετώπιση όχι μόνον του θρησκευτικού και ιδιαίτερα του ισλαμικού φανατισμού, αλλά και άλλων ποικίλων κοινωνικών προβλημάτων, που μαστίζουν την ανθρωπότητα: Για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αδελφοσύνης μεταξύ των λαών. Στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετούν και προωθούν τα σκοτεινά σχέδια  της Νέας Εποχής, την ομογενοποίηση όλων των θρησκειών, προκειμένου έτσι να οικοδομηθεί το νέο θρησκευτικό μοντέλο της πανθρησκείας του Αντιχρίστου. Το τραγικό σ’ όλη αυτή την ιστορία είναι το γεγονός, ότι η αγία Ορθόδοξος Εκκλησία μας θεωρήθηκε και αυτή ως θρησκευτικό και πολιτιστικό μέγεθος, ως μια από τις πολλές θρησκείες του κόσμου. Θεωρήθηκε συνυπεύθυνη για το φαινόμενο της θρησκευτικής βίας και επιστρατεύθηκε μαζί με τις άλλες θρησκείες για να υπηρετήσει εγκόσμιους ρόλους, για να συμβάλλει και αυτή στην καταστολή του θρησκευτικού φανατισμού και στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών. μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.      

    Κάνει λόγο επίσης ο κ. Βαρθολομαίος για «βασικές ηθικές αξίες και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας», τις οποίες δήθεν προβάλλει το Κοράνιο και οι άλλες θρησκείες. Αλλά ποιες είναι αυτές και πως εφαρμόστηκαν στην μέχρι σήμερα ιστορική πορεία του Ισλάμ; Μήπως ως ηθική «αξία» εννοεί το αβυσσαλέο μίσος των οπαδών του κατά των μη μουσουλμάνων; Μήπως τα φρικτά βασανιστήρια και τον μαρτυρικό θάνατο μυριάδων Νεομαρτύρων στα χρόνια της οθωμανικής δουλείας, αλλά και μέχρι σήμερα στη Μέση Ανατολή, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Νιγηρία κλπ, που κατακρεουργήθηκαν για τη «δόξα» του Αλλάχ, με σαφέστατες προτροπές του Κορανίου; Μήπως το κάψιμο των βιβλιοθηκών, όπως αυτή της Αλεξάνδρειας το 642 μ. Χ., με το αιτιολογικό ότι το Κοράνιο περιέχει όλη τη γνώση και ως εκ τούτου δεν χρειάζονται τα βιβλία;  Μήπως την πολυγαμία προς χάριν φυσικά των ανδρών και την καταφρόνηση των γυναικών, ως κατώτερων όντων, σύμφωνα και πάλι με το Κοράνιο; Ή μήπως την παιδεραστία, την οποία υπέδειξε έμπρακτα ο «προφήτης» του, ο οποίος παντρεύτηκε την 9χρονη Αϊσά και τον ακολουθούν πιστά χιλιάδες οπαδοί του μέχρι σήμερα; Αυτές είναι οι «ηθικές αξίες» και ο «σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας» που ενσαρκώνει το Ισλάμ; 

    Αλλά και η άλλη μονοθεϊστική θρησκεία, ο Ιουδαϊσμός, έχει άραγε να παρουσιάσει «ηθικές αξίες» και «σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας», τις οποίες προβάλλει δήθεν το Ταλμούδ; Μήπως ως ηθική «αξία» εννοεί το αβυσσαλέο μίσος, που αναδύεται μέσα από τα κείμενα του Ταλμούδ κατά του Χριστιανισμού; Ή μήπως τις φρικτές ύβρεις, που εκτοξεύει κατά του παναγίου προσώπου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και όλων των αγίων; Συναντούμε άραγε στα Ανατολικά θρησκεύματα, (Ινδουισμός, Βουδισμός, κλπ), «ηθικές αξίες» και «σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας»; Αλλά ποιες είναι αυτές; Μήπως η φρικτή μοιρολατρία που καλλιεργούν και εξ’ αιτίας της «δικαιολογούν» το έγκλημα, την απάτη, τους βιασμούς και κάθε είδους αδικία, ως δήθεν «εκπλήρωση του ατομικού κάρμα»;

    Σε άλλο σημείο της ομιλίας του δήλωσε: «Οι φονταμενταλιστικές εκρήξεις είναι συχνά αντιδράσεις σε ένα αδίκημα της πίστης. Ο διάλογος και η διαφάνεια είναι τα αντίδοτα του φονταμενταλισμού». Πληροφορήθηκε άραγε ότι οι «εκρήξεις» αυτές προέρχονται κατά κύριο λόγο  από πιστούς του Αλλάχ και έχουν «θεολογικό» έρεισμα στο Κοράνιο; Πως είναι σίγουρος ότι «τα αντίδοτα του φονταμενταλισμού» είναι «ο διάλογος και η διαφάνεια», αφού μέχρι τώρα, παρά τους πολυχρόνιους Διαθρησκευτικούς Διαλόγους η κατάσταση παραμένει η ίδια, ή και χειρότερη;

    Παρά κάτω δήλωσε: «Τα ιερά κείμενα μας περιλαμβάνουν πολύτιμη ανθρωπολογική γνώση. Η θρησκεία είναι το τόξο της σοφίας και η πνευματική κληρονομιά της ανθρωπότητας»! Χωρίς να κάμει την παραμικρή διάκριση ενέταξε την Αγία Γραφή, την Θεία Αποκάλυψη, στα «ιερά», όπως τα αποκαλεί, κείμενα των αλλοθρήσκων!  Το Ευαγγέλιο συναποτελεί με το Κοράνιο, το δαιμονικό Ταλμούδ, και τις σατανικές Βέδδες την «πολύτιμη ανθρωπολογική γνώση»! Διερωτώμεθα, που ενυπάρχει σ’ αυτούς τους λόγους η ομολογία της πίστεως, την οποία ζητεί ο Χριστός; Οι θρησκείες, μαζί με όλα τα επί μέρους στοιχεία τους, όχι μόνο δεν είναι δυνατόν να αποτελούν «το τόξο της σοφίας» και την «πνευματική κληρονομιά της ανθρωπότητας», αλλά, με βάση αυτά που αναπτύξαμε ακροθιγώς παρά πάνω, αποτελούν σίγουρα «το τόξο» της κακοδαιμονίας και την φρικτότερη  «κληρονομιά της ανθρωπότητας». 

    Έκλεισε την ομιλία του με τα εξής: «Χρειαζόμαστε την πνευματική δύναμη και τη συμβολή των θρησκειών. Οι παραδόσεις τους αποτελούν ανεξάντλητη πηγή κρίσιμων αληθειών για τον άνθρωπο και τον κόσμο, για τη σχέση μας με τον Θεό, με τον εαυτό μας, με τους άλλους και με τη δημιουργία, για την ελευθερία μας, για το νόημα της ζωής και τον τελικό προορισμό όλων»! Με άλλα λόγια δεν αρκεί η Θεία Αποκάλυψη για την πνευματική μας πορεία και ολοκλήρωση. Δεν αρκεί η ακαταμάχητη δύναμη που αντλούμε από τα άγια Μυστήρια, αλλά χρειαζόμαστε και την πνευματική δύναμη και τη συμβολή των θρησκειών του κόσμου, που αποτελούν ανθρώπινα και δαιμονικά κατασκευάσματα, εμπνεόμενα από τον αρχαίκακο όφι, τον διάβολο. Το μέγιστο υπαρξιακό ερώτημα όμως που τίθεται είναι το εξής: Αν οι θρησκείες, έργα και επινεύσεις δαιμόνων και ανθρώπων, σώζουν, γιατί ενηνθρώπισε ο Λόγος του Πατρός, ο Κύριος Ιησούς Χριστός; Γιατί διεκήρυξε: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν», (Ματθ. 28,19-20).    

    Κλείνοντας, επισημαίνουμε και το γεγονός ότι ο Χριστός και η Ορθόδοξη Παράδοσή μας δεν αναφέρουν τίποτε το θετικό περί των θρησκειών του κόσμου. Αντίθετα μάλιστα τα θεόπνευστα κείμενα της αγίας Γραφής μας πληροφορούν ότι «πάντες οι θεοί των εθνών [είναι] δαιμόνια» (Ψαλμ.95,5). Το ίδιο επισημαίνει και ο Απόστολος Παύλος: «ά θύει τα έθνη, δαιμονίοις θύει και ου Θεώ· ου θέλω δε υμάς κοινωνούς των δαιμονίων γίνεσθαι. Ου δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν και ποτήριον δαιμονίων· ου δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν και τραπέζης δαιμονίων» (Α΄Κορ.10,20). Αφήνουμε τους αγαπητούς αναγνώστες μας, να βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους!   

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών