Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΥΦΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 28η Μαρτίου 2022

Πατήρ Παύλος

Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΗ ΥΦΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Ο Οικουμενισμός είναι το πλέον δαιμονικό σύστημα στην δισχιλιόχρονη

ιστορία της εκκλησίας μας. Δεν είναι απλά μία αίρεση πλάι στις υπάρχουσες

χιλιάδες, αλλά ένα συνονθύλευμα αιρέσεων που εμπερικλείει και ανακεφαλαιώνει

όλες τις πλάνες του παρελθόντος και του παρόντος. Δεν υπάρχει πλάνη και

κακοδοξία του παρελθόντος, που να μην συμπεριλαμβάνεται στις ολέθριες και

σατανικές δοξασίες του. Το πλέον παράδοξο είναι ότι ο Οικουμενισμός δεν

απορρίπτει τίποτε, αλλά και δεν ανάγει τίποτε σε μοναδική και απόλυτη αλήθεια.

Εδώ βρίσκεται η μεγάλη παγίδα: Να πνιγεί, να εξαφανιστεί η Μία και μοναδική

αλήθεια - Χριστός της Εκκλησίας μας μέσα στον κυκεώνα του ψεύδους. Ο πατήρ

του ψεύδους, ο διάβολος, το πρώτο και μέσο και τελευταίο κακό, όταν διαπίστωσε

ότι δεν μπορούσε να πλήξει καίρια την Εκκλησία με τις διάφορες αιρέσεις,

επινόησε στους εσχάτους καιρούς που ζούμε αυτή την παναίρεση, με την

συνέργεια δε των σκοτεινών δυνάμεων του Διεθνούς Σιωνισμού και της

Μασονίας, επιχειρεί εδώ και ένα αιώνα να ξεθεμελιώσει την Εκκλησία του

Χριστού, με απώτερο στόχο να ματαιώσει το θείο σχέδιο της σωτηρίας του

κόσμου.

Μεγάλοι και αγιασμένοι γέροντες της εποχής μας ομοφώνως μαρτυρούν και

διακηρύσσουν ότι όντως ο Οικουμενισμός έχει σαφώς δαιμονική προέλευση και

υφή. Ο νεοφανής άγιος της Εκκλησίας μας, ο άγιος Ιουστίνος ο Πόποβιτς στο

μνημειώδες έργο του «Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός» σημειώνει: «Ο

Οικουμενισμός είναι κοινόν όνομα δια τους ψευδοχριστιανισμούς, δια τας

ψευδοεκκλησίας της Δυτικής Ευρώπης. Μέσα του ευρίσκεται η καρδιά όλων

των ευρωπαϊκών ουμανισμών με επικεφαλής τον Παπισμό. Όλοι δε αυτοί οι

ψευδοχριστιανισμοί, όλαι αι ψευδοεκκλησίαι δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία

αίρεσις παραπλεύρως εις την άλλην αίρεσιν. Το κοινόν ευαγγελικόν όνομά τους

είναι η παναίρεσις». Στο ίδιο μήκος κύματος ο μακαριστός και ομολογητής

Γέροντας Αρχιμ. κυρός Χαράλαμπος Βασιλόπουλος, συμπληρώνοντας τον άγιο

Ιουστίνο, μας δίνει μια πανοραμική εικόνα του Οικουμενισμού: «Ο

Οικουμενισμός είναι ένα Κίνημα παγκόσμιον του Διεθνούς Σιωνισμού και έχει

ως μοναδικόν σκοπόν τη πολιτικήν και θρησκευτικήν κατάκτησιν της

Οικουμένης! Ο Οικουμενισμός είναι μια φοβερά λαίλαψ, που προετοιμάζεται να

ξεθεμελιώση, όπως φαντάζεται, την "Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν

Εκκλησίαν" του Χριστού. Είναι άγριος τυφών των δυνάμεων του σκότους, που

συγκεντρώνει την καταστροφική του μανία εναντίον κυρίως της Ορθοδοξίας,

με τον σκοτεινό πόθο να την εκμηδενίση και να την αφανίση». Τέλος, ο

μακαριστός Γέροντας Αρχιμ. κυρός Αθανάσιος Μυτιληναίος σε κάποια ομιλία

του το 1982, (Ομιλία 45 στην Αποκάλυψη, κεφ. ια΄), μας αποκαλύπτει μεταξύ

2

άλλων τα εξής: «Ο Οικουμενισμός είναι ένας δούρειος ίππος, ο οποίος κουβαλά

τον Αντίχριστον. Και όμως, το σύνθημα του Οικουμενισμού είναι: Αγάπη,

αγάπη! Και υπηρέτησαν αυτό το σχήμα του Οικουμενισμού –και το υπηρετούν

αυτήν την στιγμήν- και ορθόδοξοι κληρικοί, ανωτάτων μάλιστα βαθμών.

Δυστύχημα…Το θέμα είναι ότι ο Σιωνισμός είναι ο κατ’ εξοχήν πρόδρομος του

Αντιχρίστου. Θα λέγαμε ότι, εν ευρεία εννοία, είναι ο ψευδοπροφήτης (της

Αποκαλύψεως). Λέγω εν ευρεία εννοία, διότι ο ψευδοπροφήτης –όπως σας είπα

προηγουμένως– είναι συγκεκριμένο πρόσωπο. Ο Σιωνισμός θα φέρει τον

Αντίχριστον. Ναι, διότι Εβραίος θα είναι ο Αντίχριστος». Οι παρά πάνω λόγοι

του π. Αθανασίου σε πλήρη συμφωνία με τους λόγους του π. Χαράλαμπους

Βασιλοπούλου, μας αποκαλύπτουν την βαθιά αιτιώδη σχέση μεταξύ

Οικουμενισμού και Διεθνούς Σιωνισμού.

Υπάρχει και μία άλλη θαυμαστή μαρτυρία του νεοφανούς αγιασμένου Γέροντα

αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη. Ο γνωστός πολιός καθηγητής της Δογματικής

στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ομολογητής κ. Δ.

Τσελεγγίδης, πριν από πολλά χρόνια, όταν ήταν νεαρός καθηγητής, επισκέφτηκε

κάποτε τον άγιο και του ζήτησε να τον πληροφορήσει, τι είναι ο Οικουμενισμός.

Σημειώνει ο ίδιος: «Τον ρώτησα, λοιπόν, επί του συγκεκριμένου, μήπως μπορεί

να μου πει, τι πράγμα είναι ο Οικουμενισμός. Μου απήντησε απερίφραστα και

χωρίς καμμία δυσκολία: “Αυτήν την ερώτηση, παιδί μου, μου την έχει κάνει κι

ένας ακόμη νωρίτερα από σένα. Εγώ, εδώ πέρα επάνω, βρίσκομαι σαράντα

χρόνια στα βράχια. Έχω ξεχάσει και τα ελληνικά μου”- σημειωτέον τελείωσε

σχολαρχείο – “αλλά μ’ αυτό το θέμα δεν έχω ασχοληθεί. Γι’ αυτό, επειδή

έπρεπε να του απαντήσω, αφού δέχτηκα ερώτημα και δεν είχα καμμία γνώμη

πάνω στο θέμα, πήγα στο κελλί μου και προσευχήθηκα και ρώτησα τον Χριστό,

να με πληροφορήσει, τι είναι ο Οικουμενισμός. Πήρα την απάντησή του, η

οποία είναι, ότι ο Οικουμενισμός έχει πνεύμα πονηρίας και κυριαρχείται από

ακάθαρτα πνεύματα”. Και τον ρώτησα, πως ακριβώς πιστοποιήθηκε αυτό.

Μου απάντησε, πως ‘μετά την προσευχή γέμισε το κελλί μου από αφόρητη

δυσωδία, η οποία μου έφερνε ασφυξία στην ψυχή, δεν μπορούσα να αναπνεύσω

πνευματικά’. Τον ρώτησα, αν αυτό ήταν ένα έκτακτο γεγονός γι’ αυτόν, ή αν

έτσι του απαντά ο Χριστός σε ανάλογες περιπτώσεις και με βεβαίωσε, ότι “σε

όλες τις περιπτώσεις, που είναι μπλεγμένες με μάγια, με ακάθαρτα πνεύματα,

αυτή είναι η κατάσταση, στην οποία με εισάγει. Μερικές φορές υπάρχει και

λεκτική απάντηση, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, αυτή ήταν η απάντηση

και έχω απόλυτη τη βεβαιότητα, ότι ο Οικουμενισμός δεν έχει το Πνεύμα το

Άγιο, αλλά το πνεύμα το ακάθαρτο”» (https://enromiosini.gr/arthrografia/agios-

efraim-katoynakiotis-o/)!

Η παρά πάνω μαρτυρία του αγίου Εφραίμ δεν είναι άνευ σημασίας, αλλά πάρα

πολύ σημαντική, διότι υπήρξε καρπός βαθειάς προσευχής και αποκαλύψεως του

Αγίου Πνεύματος σ’ αυτόν. Έρχεται δε να συμπληρώσει όλους τους παρά πάνω,

που μνημονεύσαμε και να μας αποκαλύψει την βαθιά αιτιώδη σχέση μεταξύ

Οικουμενισμού και δαιμονισμού και κατ’ επέκταση του Αποκρυφισμού, ο οποίος

ως γνωστόν κυριαρχείται από τα ακάθαρτα πνεύματα. Μ’ άλλα λόγια τα τρία

3

πνευματικά μεγέθη: Οικουμενισμός, Διεθνής Σιωνισμός και Αποκρυφισμός

αλληλοπεριχωρούνται μεταξύ τους και το ένα παραπέμπει στο άλλο, διότι

αποτελούν γεννήματα ενός και του αυτού βύθιου δράκοντος, του διαβόλου.

Επομένως ο Οικουμενισμός, ως κατ’ ουσίαν δαιμονισμός, δεν μπορεί σε καμιά

περίπτωση να θεωρηθεί ως καρπός του Αγίου Πνεύματος, όπως ισχυρίζονται οι

θιασώτες του.

Σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε η Ιερά μητρόπολις Πειραιώς στις

26.4.2018 στην Αίθουσα του «Πειραϊκού Συνδέσμου Πειραιώς» με γενικό θέμα

«Πτυχές του Αποκρυφισμού της Νέας Εποχής», επισημάνθηκε από εισηγητή

της Ημερίδος η βαθιά αιτιώδης σχέση, που υφίσταται μεταξύ του

Οικουμενισμού και του Αποκρυφισμού της Νέας Εποχής. Στην εν λόγω

εισήγηση ελέχθη μεταξύ άλλων ότι βασικό δόγμα της Θεοσοφίας, [κατά την

Έλενα Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ], είναι ότι «δεν υπάρχει θρησκεία ανώτερη από

την αλήθεια. Όλες οι θρησκείες, μαζί και ο Χριστιανισμός, έχουν μέρος μόνον

της αλήθειας, οπότε όλες θα πρέπει να συνεισφέρουν το μερίδιό τους, ώστε η

κάθε μια να εμπλουτίσει τις άλλες και να εμπλουτιστεί από τις άλλες. Ο

αληθινός ερευνητής της αλήθειας οφείλει να χάσει τελείως από τα μάτια του

όλες τις δογματικές πίστεις και όλες τις θρησκείες. Συμφιλιώνει όλες τις

θρησκείες, αποφλοιώνει την κάθε μια τους από τα εξωτερικά ανθρώπινα

ενδύματα και αποκαλύπτει ότι η ρίζα της κάθε μιας ταυτίζεται με τη ρίζα κάθε

άλλης μεγάλης θρησκείας… Περαιτέρω και σαν συνέπεια των προηγουμένων η

Μπλαβάτσκυ προτείνει τη συναδέλφωση όλων των λαών, πέρα από διαφορές

θρησκείας, χρώματος και φυλής και προβλέπει λαμπρό το μέλλον της

Θεοσοφίας. Έτσι θέτει τις βάσεις για την ανοικοδόμηση της πανθρησκείας και

τη διάβρωση του χριστιανικού κόσμου». Αν μελετήσουμε εις βάθος τις

εισηγήσεις των ομιλητών και τα Πορίσματα στα μέχρι σήμερα Διεθνή

Διαθρησκειακά Συνέδρια, θα διαπιστώσουμε με έκπληξη, ότι ακριβώς το ίδιο

αυτό βασικό δόγμα της Θεοσοφίας επαναλαμβάνεται και διατυπώνεται και από

τους θιασώτες του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού. Ότι δηλαδή όλες οι

θρησκείες κατέχουν μέρος μόνον της αλήθειας και επομένως καμιά θρησκεία δεν

μπορεί και δεν πρέπει να διεκδικήσει για τον εαυτό της την αποκλειστικότητα και

την πληρότητα της αλήθειας. Η κάθε μια οφείλει «να εμπλουτίσει τις άλλες και

να εμπλουτιστεί από τις άλλες».

Θα παρατηρήσει επίσης με έκπληξη, ότι στα εν λόγω Συνέδρια κατά κόρον

τονίζεται, αυτό που αιώνες πιο μπροστά έλεγε η Μπλαβάτσκυ περί

«συναδέλφωσης όλων των λαών, πέρα από διαφορές θρησκείας, χρώματος και

φυλής». Όλοι θεωρούν αναγκαία τη διαθρησκειακή συνεργασία και συναδέλφωση

των λαών για την επικράτηση της παγκόσμιας ειρήνης και την από κοινού

αντιμετώπιση των μεγάλων παγκοσμίων προβλημάτων που μαστίζουν την

ανθρωπότητα. Δυστυχώς η πεπλανημένη αυτή ιδεολογία πέρασε και στα κείμενα

της «Συνόδου» της Κρήτης: «Αι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι καλούνται να

συμβάλλουν εις την διαθρησκειακήν συνεννόησιν και συνεργασίαν, δι’ αυτής δε

εις την απάλειψιν του φανατισμού από πάσης πλευράς και τοιουτοτρόπως εις

την συμφιλίωσιν των λαών και επικράτησιν της ελευθερίας και της ειρήνης εις

4

τον κόσμον προς εξυπηρέτησιν του ανθρώπου, ανεξαρτήτως φυλής και

θρησκεύματος», (Βλ. Συνοδικό Κείμενο με τίτλο: «Η αποστολή της Ορθοδόξου

Εκκλησίας εν τω συγχρόνω κόσμω», κεφ. Α΄ §5). Μ’ άλλα λόγια το Συνοδικό

Κείμενο, αγνοώντας και διαγράφοντας τον θεόπνευστο λόγο του αποστόλου: «τις

δε κοινωνία φωτί προς σκότος;», (Β΄ Κορ. 6,14), θεωρεί αναγκαία τη

συνεργασία του φωτός της Ορθοδοξίας με το σκότος των άλλων θρησκειών, για

την «επικράτησιν της ελευθερίας και της ειρήνης εις τον κόσμον», δηλαδή για

τη επικράτηση μιάς κοσμικού τύπου ελευθερίας και ειρήνης και καλεί τους πάντες

να εργαστούν προς την κατεύθυνση αυτή.

Σε άλλο σημείο της εισηγήσεώς του ο παρά πάνω εισηγητής επισημαίνει μια

ακόμη βασική αρχή της Θεοσοφίας, την αρχή του δογματικού πλουραλισμού,

που αποτελεί όμως ταυτόχρονα και βασικό δόγμα του Διαθρησκειακού

Οικουμενισμού. Σύμφωνα με την αρχή αυτή όλες οι θρησκείες και όλες οι πίστεις

αποτελούν νόμιμες εκφάνσεις του θρησκευτικού φαινομένου και είναι δρόμοι που

οδηγούν στον ίδιο θεό και κατ’ επέκταση όλες οι θρησκείες προσφέρουν λύτρωση

και σωτηρία. Επομένως μπορεί κανείς να πιστεύει σε όποια θρησκεία θέλει, αρκεί

να μην είναι αποκλειστικός. Για τη Θεοσοφία και τη Νέα Εποχή κάθε αντίληψη

περί μοναδικότητος του Ευαγγελίου, κάθε αντίληψη που δεν κατανοεί

ισοπεδωτικά και εξισωτικά όλες τις πίστεις και τις θρησκείες θεωρείται

φανατισμός και μισαλλοδοξία.

Τονίστηκε ακόμη ότι ο Αποκρυφισμός της Νέας Εποχής και ο Οικουμενισμός

συγκλίνουν μεταξύ τους προκειμένου να υπηρετήσουν ένα κοινό στόχο, την

σταδιακή πολιτική, οικονομική, πολιτισμική και θρησκευτική ενοποίηση της

ανθρωπότητος, και την πραγματοποίηση και εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας

θρησκείας. Η προσπάθεια δημιουργίας μιας παγκόσμιας θρησκείας, ή

πανθρησκείας, θα είναι το αποτέλεσμα της ομογενοποιήσεως και ισοπεδώσεως

όλων των θρησκειών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ σε πρόσφατη

Εγκύκλιό του επί τη ευκαιρία της Β΄ Κυριακής των Νηστειών, κατά την οποία

τιμάται ο μεγάλος άγιος της Εκκλησίας μας και πολέμιος του Παπισμού

Γρηγόριος ο Παλαμάς, σημειώνει μεταξύ άλλων τα εξής: «Ο Οικουμενισμός

είναι η μεγαλύτερη εκκλησιολογική αίρεση όλων των εποχών, επειδή εξισώνει

όλες τις θρησκείες και τις πίστεις. ….Αν σύμφωνα με τους οικουμενιστές, όλες

οι ομολογίες και οι θρησκείες είναι το ίδιο, αν όλοι στον ίδιο Θεό πιστεύουμε, αν

οι αιρέσεις και οι θρησκείες είναι διαφορετικοί, αλλά αποδεκτοί τρόποι

προσεγγίσεως του ίδιου Θεού, τότε γιατί πέθαναν οι άγιοι και οι μάρτυρες μας

και γιατί ο Θεός χαρίτωσε τα λείψανά τους;».

Με βάση τα παρά πάνω, θεωρούμε αναγκαίο και πάλι να τονίσουμε, σαν γενικό

συμπέρασμα, ότι η ανθρωπότητα σήμερα βιώνει μια πρωτοφανή πνευματική

σύγχυση, που δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία. Ζούμε σε μια εποχή

που έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των εσχάτων χρόνων, όπως αυτά

έχουν προφητευθεί από το αδιάψευστο στόμα του Κυρίου μας, από τους ιερούς

συγγραφείς της Αγίας Γραφής και από αγίους και χαρισματούχους Γέροντες, που

ομίλησαν προφητικά για τα έσχατα. Κυρίαρχο και πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή

5

την πρωτοφανή αποστασία των ημερών μας παίζουν τα δύο πολυκέφαλα θηρία

της πλάνης, ο Αποκρυφισμός της Νέας Εποχής και ο Οικουμενισμός. Και τα δύο

εργάζονται παράλληλα, υπηρετούν με συνέπεια το πανθρησκειακό όραμα και

προετοιμάζουν με γοργούς ρυθμούς την εφιαλτική πανθρησκεία. Δεν τρέφουμε

την αυταπάτη, ότι μπορεί να νικηθούν τα δαιμονικά αυτά τέρατα από τον μικρό

και αδύναμο αγώνα μας. Εμείς οι ελάχιστοι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε,

είναι να διαφωτίζουμε τον πιστό λαό του Θεού και να επαγρυπνούμε. Τα

υπόλοιπα και τα δύσκολα τα αφήνουμε στον αληθινό Τριαδικό Θεό μας, ο Οποίος

θα προστατεύσει την Εκκλησία του και θα την οδηγήσει στον τελικό θρίαμβο.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών