ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Πατηρ Παύλος	Παρ 24 Δεκ, 4:46 μ.μ. (πριν από 18 ώρες)
,

Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς

Αρχ. Παύλος Δημητρακόπουλος

Διευθυντής του Γραφείου Αιρέσεων της

Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

 

Εν Πειραιεί τη 24η Δεκεμβρίου 2021

 Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς

Αρχ. Παύλος Δημητρακόπουλος

Διευθυντής του Γραφείου Αιρέσεων της

Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς

Εν Πειραιεί τη 24η Δεκεμβρίου 2018

Αγαπητοί και σεβαστοί εν Χριστώ αδελφοί,

Μέσα στο πνευματικό σκοτάδι και στην πολλαπλή αποστασία της εποχής μας ο

σύγχρονος άνθρωπος ψάχνει απεγνωσμένα να βρεί την αληθινή χαρά μέσα στις

πρόσκαιρες χαρές του κόσμου. Υποδουλωμένος στα πάθη και στις εγκόσμιες

επιθυμίες του παλεύει να λυτρωθεί από το άγχος, την ανασφάλεια, το υπαρξιακό

του κενό. Πνιγμένος και εγκλωβισμένος μέσα σ’ ένα πλήθος βιωτικών μεριμνών

και φροντίδων, πασχίζει να δώσει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή του, χωρίς όμως

αποτέλεσμα. Διψάει για ζωή, για αιώνια ζωή, όμως καμία κτιστή δύναμη δεν

μπορεί να του χαρίσει αυτό που βαθιά μέσα του λαχταράει.

Όμως η Αιώνια Ζωή υπάρχει. Η λύτρωση από την φθορά και τον αιώνιο θάνατο

είναι πλέον μια πραγματικότητα. Η σωτηρία της ανθρωπότητος και του καθενός

από μας ήλθε στη γή μας, προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και βρίσκεται μέσα στη

φάτνη της Βηθλεέμ. Ο εν σπηλαίω γεννηθείς Κύριος, ο γλυκύς Ιησούς, είναι η

μόνη ελπίδα του ανθρώπου, η μόνη ελπίδα όλων μας. Αρκεί να πιστεύουμε σ’

αυτόν και αρκεί να τον αγαπήσουμε, περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στον

κόσμο αυτόν.

Εύχομαι από βάθους καρδίας, όπως ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη

ανακληθείς διά την ημών σωτηρίαν Κύριος χαρίσει σε όλους μας μέθεξιν του

μυστηρίου της αρρήτου Αυτού κενώσεως και αποκαλύψει στις καρδιές μας «τις η

ελπίς της κλήσεως αυτού και ο πλούτος της δόξης της κληρονομίας Αυτού εν τοις

αγίοις» (Εφ.1,18) και «τις η κληρονομία του μυστηρίου του αποκεκριμένου από

των αιώνων εν τω Θεώ» (Εφ.3,9) κατά τον μέγαν Παύλον.

Του νέου ενιαυτού της χρηστότητος του Κυρίου επί θύραις όντος, εύχομαι επί

τούτοις αυτόν εν παντί ευλογημένον, πλήρη αγαθών έργων και καρπών

πνευματικών.

Χριστός ετέχθη! Αληθώς ετέχθη! Χρόνια πολλά!

Μετά των εν Κυρίω ευχών και αγάπης εν Χριστώ επί γης τεχθέντι,

Ελάχιστος εν Χριστώ αδελφός

Αρχ. Παύλος

Ο Λόγος σάρξ εγένετο» (Ιω. 1,14)

 «Ο Λόγος σάρξ εγένετο» (Ιω. 1,14)

Υπό Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς.

Εν Πειραιεί τη 24 η Δεκεμβρίου 2021

Η εγγίζουσα μεγάλη Δεσποτική εορτή των Χριστουγέννων, η Μητρόπολη των

εορτών κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, αλλά και η όλη κατανυκτική ατμό-

σφαιρα των ημερών, που διανύουμε, με τα προεόρτια τροπάρια και τους ύμνους,

στρέφουν και πάλι την προσοχή μας και οδηγούν την γραφίδα του λόγου προς το

μέγα γεγονός, το γεγονός των γεγονότων, την σάρκωση του Θεού Λόγου.

«Η πρώτη και η μεγαλυτέρα χαρμόσυνος αγγελία, το πιό μεγάλο ευαγγέλιον, που

ήτο δυνατόν να δώση ο Θεός εις τον άνθρωπον και ο ουρανός στη γη είναι, ότι ‘ο

Λόγος σάρξ εγένετο’», παρατηρεί ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους της

εποχής μας ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Και συνεχίζει: Ολόκληρο το ευαγγέλιο του

ουρανού προς την γη συνοψίζεται στις τέσσερις αυτές λέξεις. Έξω από αυτό και

χωρίς αυτό, άλλος ευαγγελισμός δεν υπάρχει για τον άνθρωπο, ούτε σ’ αυτόν ούτε

στον άλλο κόσμο. Ο Θεός Λόγος έγινε άνθρωπος «ίνα θεόν τον αδάμ απεργάσηται»,

κατά τον Μέγαν Αθανάσιον, δηλαδή για να θεώση τον άνθρωπο, για να τον

επαναφέρει προς το αρχέτυπό του, προς τον δημιουργόν του, προς τον αρχικό προ-

ορισμό για τον οποίον τον έπλασε. Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, καθώς εμβαθύνει

στο μυστήριο της σαρκώσεως παρατηρεί: «Αυτός που παρήγαγε τα πάντα εκ μη

όντων, επίγεια και επουράνια, όταν είδε τα λογικά κτίσματά του να αχρειώνονται

από πόθο για τα μεγαλύτερα, τους χαρίζει τον εαυτό του, του οποίου τίποτε μεγα-

λύτερο, ούτε ίσον, ούτε πλησίον δεν υπάρχει και προβάλλεται για μέθεξη από τους

επιθυμούντας, έτσι ώστε να μπορούμε στο εξής να χρησιμοποιούμε ακινδύνως την

επιθυμία προς την θέωση, εξ’ αιτίας της οποίας στην αρχή καταντήσαμε στον έσχα-

το κίνδυνο, και, ποθώντας ο καθένας μας να γίνει θεός, να μην είμαστε μόνο ακα-

τάκριτοι, αλλά και να επιτυγχάνωμε την επιθυμία. Με την κένωσή του δε και την

εκούσια πτώχευσή του, υπέδειξε στους ανθρώπους, αλλά και στους αγγέλους την

μόνη ασφαλή οδό που οδηγεί προς την θέωση. Εξ’ αιτίας αυτής (της σαρκώσεως)

τώρα πλέον οι άγγελοι έλαβαν το απερίτρεπτον, αφού έμαθαν εμπράκτως από τον

Δεσπότη Χριστό, ότι η οδός της υψώσεως και της προς αυτόν ομοιώσεως δεν είναι η

έπαρσις, αλλά η ταπείνωσις. Εξ’ αιτίας αυτής και οι άνθρωποι έχουν το

ευκολοδιόρθωτο, αφού πλέον αναγνωρίζουν ότι η ταπείνωσις είναι η οδός της ανα-

κλήσεως. Όπως επισημαίνει σύγχρονος αγιορείτης ασκητής: Ο Θεός εγνώριζε την

πτώση του ανθρώπου προτού ακόμη τον δημιουργήσει, δεν του αφήρεσε όμως την

ελευθερία για να μην μειώσει την ιδιότητά του ως λογικού όντος, κατ’ εικόνα Θεού

δημιουργηθέντος. Ως άπειρη όμως αγάπη και σοφία δεν άφησε να ματαιωθεί η προ-

αιώνια θέλησή του, να χαρίσει δηλαδή στον άνθρωπο τα προητοιμασμένα γιαυτόν

αγαθά, και γιαυτό προώρισε εξ’ αρχής την «φιλάνθρωπον οικονομίαν» της σωτη-

ρίας του. Η ελευθερία του ανθρώπου υπήρχε στο σχέδιο της δημιουργίας αυτού και

επομένως η πτώσις του δεν εξένισε τον Θεόν. Πλην όμως, κατά τον μέγαν Δαμα-

σκηνόν, δεν θέλησε η αμαρτία του ανθρώπου και η πονηρία του διαβόλου να υπερ-

νικήσουν την αγαθότητά Του. Γιαυτό οικονόμησε μεγαλύτερη φανέρωση της αγά-

2

πης του. Έτσι η ανθρώπινη ελευθερία δεν μπόρεσε να καταστρέψη το σχέδιο του

Θεού, διότι βρέθηκε έγκλειστη, τρόπον τινά, σ’ ένα άλλο ευρύτερο πεδίο: Το σχέδιο

της διά της σαρκώσεως του Λόγου σωτηρίας και θεώσεως του κόσμου. Η αγάπη του

Θεού, που εκδηλώνεται διά μέσου αυτής, δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός ή μικράς

τινός σημασίας, διότι ο σαρκωθείς Λόγος καθίσταται πλέον για μας το κέντρον της

ζωής μας και ο σκοπός της αιωνιότητός μας. Γίνεται κατά τον Μέγαν Αθανάσιον και

άγιον Μάξιμον, το κέντρον της ιστορίας, και της προϊστορίας και της μεταϊστορίας

ημών.

Είναι φανερόν, ότι η διά της σαρκώσεως του Λόγου θεία οικονομία αποτελεί με-

γαλύτερο και βαθύτερο μυστήριο παρά η δημιουργία του κόσμου. Το μέγα αυτό γε-

γονός δεν αποτελεί μιά επίσκεψη του Θεού προς τον άνθρωπον, για να τον ε-

παναφέρει μηχανικώ τω τρόπω, από όπου εξέπεσε, αλλά αποτελεί την πραγμα-

τοποίηση των ανερμηνεύτων βουλών της σοφίας και της αγάπης του Θεού προς το

πεπτωκός πλάσμα του: Να αναπλάση, δηλαδή και καταστήση αυτό υιόν του Πατρός

και κοινωνόν της θείας ζωής, διά της συνουσιώσεως αυτού μετά του Χριστού. Ιδού

τι ήταν εκείνο που κατέπληττε τον Παύλον, ώστε να λέγει «ω βάθος πλούτου και

σοφίας και γνώσεως Θεού» (Ρωμ.11,33). Την συγκλονιστική αυτή αλήθεια επιση-

μαίνει και ο μέγας της Εκκλησίας φωστήρ άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Μεγάλα

μεν τα δοθέντα, πολλώ δε μείζονα γίνεται τω διά του Χριστού δοθήναι. Ότι ουκ

έπεμψε τινά των δούλων προς τους δούλους, αλλ’ αυτόν τον μονογενή. Και πάλιν

ου μόνον ότι τον Υιόν έδωκε, θαυμαστόν, αλλ’ ότι και τούτω τω τρόπω, ώστε σφα-

γήναι αυτόν τον αγαπώμενον. Ουδέν γαρ ούτω μέγα ως το αίμα εκχυθήναι του Θεού

υπέρ ημών». Όντως και της υιοθεσίας και των άλλων δωρεών τούτο ασυγκρίτως

υπερέχει: το ότι ο Θεός «του ιδίου υιού ουκ εφείσατο» (Ρωμ.8,32).

Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, στρέφοντας την προσοχή του προς τον τρόπον της

σαρκώσεως και βλέποντας την άκρα ταπείνωση, πτωχεία και κένωση παρατηρεί

γεμάτος θαυμασμό: Αυτός, που κάθεται επάνω στα χερουβίμ ευρίσκεται σήμερα ως

βρέφος επάνω στη γη. Αυτός που είναι αθέατος από τα εξαπτέρυγα, που δεν μπο-

ρούν να ατενίσουν όχι μόνο την φύση του, αλλ’ ούτε την αίγλη της δόξης του,

γιαυτό και επισκιάζουν τα μάτια με τις πτέρυγες, βλέπεται αισθητώς και υποπίπτει

στους σαρκικούς οφθαλμούς, αφού έγινε σάρκα. Αυτός που ορίζει τα πάντα και δεν

ορίζεται από κανένα περιλαμβάνεται σε μία πρόχειρη και μικρή φάτνη. Αυτός που

κατέχει και συσφίγγει το παν με την παλάμη του περιτυλίσσεται σε μικρά σπάρ-

γανα. Αυτός που έχει τον πλούτο των ακενώτων θησαυρών, τέτοια πτωχεία υφί-

σταται εκουσίως, ώστε ούτε τόπο να μην ευρίσκει στο κατάλυμα.

Ας στρέψουμε λοιπόν και εμείς τους νοερούς οφθαλμούς της ψυχής μας προς τον

εν σπηλαίω γεννηθέντα Κύριον και ας διδαχθούμε από την άκρα ταπείνωσή του. Ας

τον δοξολογήσωμε μαζί με τους αγγέλους και τους ποιμένες, «δόξα εν υψίστοις

λέγοντες τω σήμερον εν σπηλαίω τεχθέντι εκ της παρθένου και Θεοτόκου εν

Βηθλεέμ της Ιουδαίας».

Χαρούμενα Χριστούγεννα!

Χρόνια πολλά σε όλους!

Ο προϊστάμενος του ναού μας Αρχιμανδρίτης πατήρ 

Παύλος Δημητρακόπουλος ,οι ιερείς,το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, το Φιλόπτωχο  κ οι λοιποί εργαζόμενοι ,σας εύχονται η γέννηση του θεανθρώπου να φέρει υγεία, αφθονία, ευλογία κ κάθε καλό στις οικογένειες σας! 

Χαρούμενα Χριστούγεννα!

Σας γνωρίζουμε ότι η θεία λειτουργία της του Χριστού Γεννήσεως θα αρχίσει στις 5.30 οκ της 25ης Δεκεμβρίου

Διανομή δεμάτων με τρόφιμα στους ενορίτες μας.

Σήμερα παραλάβαμε τρόφιμα , κρέας κ γλυκά , ευγενική χορηγία του SM Κρητικός Κατ/τος Πειραϊκής για να τα διανείμουμε σε ενορίτες μας ώστε με τη μικρή μας συμβολή , να περάσουν καλύτερα τις εορτές των Χριστουγέννων κ της Πρωτοχρονιάς! 

Ευχαριστούμε το δωρητή μας ! 

Ευχόμαστε σε όλους καλά Χριστούγεννα με υγεία κ αγάπη! 

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 20 η Δεκεμβρίου 2021.

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ «ΠΑΠΑ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Βρισκόμαστε στον ισχυρό απόηχο της επίσκεψης του «πάπα» Φραγκίσκου στην

Πατρίδα μας και θεωρούμε αναγκαίο να κάνουμε μια σύντομη αποτίμηση της

επισκέψεώς του, αφ’ ενός μεν για να συνειδητοποιήσουμε τη ζημία που προκάλεσε

η έλευσή του και αφ’ ετέρου για να γίνει η επίσκεψη αυτή αφορμή μιας

αυτοκριτικής.

Κατά την ταπεινή μας γνώμη η πρόσκληση του αιρεσιάρχη κ. Φραγκίσκου, από

την πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της χώρας μας, να επισκεφτεί την Ελλάδα, ως

«αρχηγός κράτους», αποδείχθηκε άστοχη, αψυχολόγητη και αδικαιολόγητη. Η εν

λόγω επίσκεψη προκάλεσε για μια ακόμη φορά βαρύτατο σκανδαλισμό του πιστού

λαού του Θεού. Η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία υποδέχθηκε τον «πάπα» με

τιμές, μη λαμβάνοντας υπ’ όψη της τα διαχρονικά εγκλήματα του Παπισμού εις

βάρος της Πατρίδος μας και γενικότερα των ατόμων και των λαών διά μέσου των

αιώνων. Εγκλήματα για τα οποία δεν μετανόησαν έμπρακτα, ούτε ο νυν «πάπας»,

ούτε οι προκάτοχοί του. Τόσον η πρόεδρος της Δημοκρατίας, όσο και ο κ.

Πρωθυπουργός τον υποδέχθηκαν, αμνηστεύοντας και διαγράφοντας το γεγονός, ότι

οι εκάστοτε «πάπες», όπως και ο νυν, απέδειξαν διαχρονικά τα πλέον ανθελληνικά

τους αισθήματα και προθέσεις. Το Γένος μας μόνο μίσος και εκδίκηση έχει να

θυμάται από το Βατικανό. Η πρόσκληση θα είχε κάποιο νόημα, εφ’ όσον οι

προσκαλέσαντες πολιτειακοί και πολιτικοί ηγέτες είχαν το θάρρος και την

παλληκαριά, να υπομνήσουν σ’ αυτόν και να καυτηριάσουν, (με σκληρή μάλιστα

γλώσσα), την αείποτε εχθρική στάση των εκάστοτε «παπών» προς την Πατρίδα

μας.

Επισκέφθηκε επίσης ο «πάπας» την Ελλάδα και ως θρησκευτικός ηγέτης του

Παπισμού, ως ο «αντιπρόσωπος του Θεού στη γη»! Εδώ ο σκανδαλισμός του

πιστού λαού ήταν ακόμη μεγαλύτερος. Και τούτο διότι ο «πάπας» δεν ήρθε

μετανοημένος για τις δεκάδες αιρετικές διδασκαλίες, που επεσώρευσε ο Παπισμός

ανά τους αιώνες. Ούτε ήρθε να ζητήσει συγνώμη για τους ποταμούς αιμάτων των

ομολογητών της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και

γενικότερα για τα διαχρονικά εγκλήματα του Παπισμού εις βάρος της Ορθοδοξίας.

Δεν ήρθε για να απαρνηθεί το δαιμονικό πρωτείο εξουσίας εφ’ όλης της

Εκκλησίας. Ήρθε αμετανόητος, κουβαλώντας πάνω του όλες τις πλάνες και τις

αιρέσεις του Παπισμού, με πρώτη και κυριότερη το φρικτό και δαιμονικό πρωτείο,

προκειμένου να κατοχυρώσει και έμπρακτα την οικουμενική του αναγνώριση,

ακόμη και από τούς Ορθοδόξους.

Εξ’ ίσου άστοχη και απαράδεκτη θεωρούμε και την απόδοση εκκλησιαστικών

τιμών ως αρχηγού της «Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας» στον αιρεσιάρχη «πάπα».

2

Η απόδοση εκκλησιαστικών τιμών στον «πάπα», σε έναν αμετανόητο αιρεσιάρχη,

προσβάλλει και ακυρώνει στην πράξη σειρά Οικουμενικών και Ενδημουσών

Συνόδων, που καταδίκασαν τον Παπισμό ως αίρεση. Προσβάλλει επίσης και

ακυρώνει τους αγώνες των μεγάλων αντιπαπικών αγίων της Εκκλησίας μας, όπως

ο Μέγας Φώτιος, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός κ.α.

Με την απόδοση τιμών γινόμαστε αιτία να σκληρύνεται όλο και περισσότερο στην

αμετανοησία του. Πέραν αυτών, με την απόδοση τιμών ενθαρρύναμε και

νομιμοποιήσαμε την παράνομη και ύπουλη προσηλυτιστική δράση της Ουνίας,

τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες.

Έχει σημασία ακόμη να αναφερθούμε στο μήνυμα του «πάπα» προς τον

Ορθόδοξο ελληνικό λαό. Μεταξύ των άλλων τόνισε: «Συναντώντας σας θα

μπορέσω να ξεδιψάσω στις πηγές της αδελφοσύνης, τόσο πολύτιμες, τη στιγμή

που ξεκινήσαμε μια παγκόσμια συνοδική πορεία…Προσμένω την επίσκεψή μου

στους αγαπητούς, μακαριώτατους Αρχιεπισκόπους Χρυσόστομο και Ιερώνυμο.

Ως αδελφός εν τη πίστη, θα μου δοθεί η θεία χάρη να με υποδεχθείτε και να σας

συναντήσω στο όνομα του κυρίου και της ειρήνης»! Λόγια μεστά δολιότητος και

υποκρισίας, διότι παρουσιάζεται «ως αδελφός εν τη πίστει», ως έχων δήθεν την

ίδια πίστη με τους Ορθοδόξους. Αν ήθελε να έρθει έχοντας την ίδια πίστη, δηλαδή

την πίστη πριν αποσχιστεί η «εκκλησία» του από το αδιαίρετο σώμα της

Εκκλησίας του Χριστού, θα έπρεπε προηγουμένως να αποκηρύξει τις δεκάδες

αιρέσεις και πλάνες, που επεσώρευσε ο Παπισμός τα τελευταία χίλια χρόνια, αλλά

δεν το έπραξε! Δήλωσε ότι έρχεται στο «όνομα του Kυρίου και της ειρήνης»,

χωρίς όμως προηγουμένως να αποκηρύξει το εγκληματικό παρελθόν της

«εκκλησίας» του και χωρίς να ζητήσει συγνώμη για τα εκατομμύρια θύματα της

παπικής θηριωδίας σε όλο τον κόσμο. Για τις εκατόμβες νεκρών και κυρίως την

γενοκτονία των 880.000 Σέρβων Ορθοδόξων αδελφών μας.

Ήρθε επίσης ως ο «πάπας των φτωχών και των κατατρεγμένων»,

επικεντρώνοντας την «μέριμνά» του στους πρόσφυγες και μετανάστες. Είπε: «Μια

θάλασσα η οποία μας καλεί σε κοινή πορεία πλεύσης, και όχι σε ξεχωριστές, με

τον καθένα προς διαφορετική κατεύθυνση, ιδίως την περίοδο αυτή, στην οποία η

καταπολέμηση της πανδημίας ζητά ακόμη μεγάλη προσπάθεια και η κλιματική

κρίση κάνει αισθητές τις έντονες συνέπειές της. […]Αισθάνομαι ήδη από τώρα

τη στοργική υποδοχή σας και ευχαριστώ όσους εδώ και καιρό ετοιμάζουν την

επίσκεψη αυτή». Με την δεύτερη επίσκεψή του στη Λέσβο και στους

καταυλισμούς των προσφύγων, θέλησε να δώσει για μια ακόμη φορά έμφαση στην

δήθεν μέριμνα και φροντίδα του προς τους πρόσφυγες. Φόρεσε και πάλι το

προσωπείο της αγάπης και της συμπάθειας προς τους μετανάστες και εμφανίστηκε

παγκοσμίως ως ο προστάτης των φτωχών, των κατατρεγμένων και των πονεμένων,

που δεν έχουν στο ήλιο μοίρα. Που απεγνωσμένοι και κυνηγημένοι από την φωτιά

του πολέμου και την φτώχεια, αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη.

Όμως και η επίσκεψη αυτή δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά ένα θέατρο εντυπώσεων.

Διότι αν τα κίνητρά του ήταν όντως «φιλάνθρωπα», τότε το πρώτο που θα έπρεπε

να κάνει, είναι να ανοίξει τις τράπεζες του Βατικανού, στις οποίες είναι

3

συσσωρευμένα αμύθητα πλούτη και να τα διαθέσει για την ανακούφιση

εκατοντάδων χιλιάδων φτωχών και προσφύγων. Θα έπρεπε ακόμη να στηλιτεύσει

τους αφανείς και εμφανείς δημιουργούς του μεταναστευτικού προβλήματος, τους

προωθητές της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων» και της προετοιμαζόμενης παγκόσμιας

κυβέρνησης του Αντιχρίστου. Όμως ούτε αυτό το έκανε, αλλά αρκέστηκε σε

φθηνούς και υποκριτικούς συναισθηματισμούς συμπάθειας. Αλλά πως ήταν

δυνατόν να το κάνει, τη στιγμή που ο ίδιος προωθεί πυρετωδώς τον θρησκευτικό

συγκρητισμό, την ισλαμοποίηση της Ευρώπης και την δημιουργία της εφιαλτικής

Πανθρησκείας, σε αγαστή συνεργασία με τα αφανή σιωνιστικά κέντρα;

Άξιο σχολιασμού είναι και η πολυδιαφημιζόμενη «συγνώμη» του κατά την

συνάντησή του με τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. Όταν ο Μακαριώτατος

στην προσφώνησή του υπενθύμισε μεταξύ άλλων την εχθρική στάση του

Παπισμού στον αγώνα των προγόνων μας κατά την Ελληνική Επανάσταση του

1821, εκείνος αναγκάστηκε να ζητήσει μια αόριστη «ξερή συγνώμη»! Η

πραγματική συγνώμη δεν μπορεί να είναι απλά λεκτική, μια ανέξοδη λέξη, αλλά

οφείλει να συνοδεύεται από πράξεις. Θα ήταν ειλικρινής η «συγνώμη» του, αν

συνοδευόταν παράλληλα με επίσημη, γραπτή, δημόσια διακήρυξή του, στην οποία

θα καταδίκαζε τη στάση του Βατικανού, να συνταχθεί με τους δυνάστες Τούρκους,

όπως επίσης και την άρνηση των εν Ελλάδι παπικών να πολεμήσουν στο πλευρό

των Ελλήνων.

Είναι πολύ εύστοχο το σχετικό σχόλιο στην αγωνιστική εφημερίδα «Ορθόδοξος

Τύπος» (17-12-2021), με τίτλο: «Η ιησουϊτική ‘συγνώμη’ του κ. Φραγκίσκου»:

«Ο ιησουίτης “Πάπας” Φραγκίσκος, “παίζει” με απίστευτη δεξιότητα τον

υποκριτικό του ρόλο. Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, εκπλήσσοντάς μας

θετικά, τον “στρίμωξε” για το διαχρονικό μίσος του Παπισμού κατά της

Ορθοδοξίας και της Ελλάδος και για τα εγκλήματά του, απάντησε: “Με ντροπή,

το αναγνωρίζω για την Καθολική Εκκλησία, πράξεις και επιλογές που λίγο, ή

τίποτα δεν έχουν να κάνουν με τον Ιησού και το Ευαγγέλιο, […] σήμερα εδώ

αισθάνομαι την ανάγκη να ανανεώσω την αίτηση συγγνώμης από το Θεό και

τους αδελφούς μας για τα σφάλματα που διέπραξαν τόσοι καθολικοί”!

Μελετώντας με προσοχή την ‘συγνώμη’ του, διαπιστώνεται αβίαστα πως δεν

πρόκειται πραγματικά για ειλικρινή συγνώμη, αλλά για καθαρή υποκριτική

υπεκφυγή. Δεν παραδέχτηκε ότι η κύρια εστία της εχθρότητας κατά της

Ελληνορθοδοξίας είναι το Βατικανό, αλλά απλά και αόριστα, εκδήλωσε τη

“λύπη του” για κάποια σφάλματα, που διέπραξαν κάποιοι καθολικοί! Με άλλα

λόγια “έβγαλε την ουρά του” έξω από την ευθεία μομφή που του καταλόγισε ο κ.

Ιερώνυμος! Η υποκρισία του έφτασε στο σημείο να υποβαθμίζει τις χαώδεις

δογματικές διαφορές της “εκκλησίας” του με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, ως

“κοσμικά δηλητήρια” και “ζιζάνιο της υποψίας”!

Τα πράγματα απέδειξαν, ότι τελικά ο κ. Φραγκίσκος δεν ήρθε ούτε ως

«προσκυνητής των βημάτων του Αποστόλου Παύλου», όπως είχε στο επίσημο

πρόγραμμά του, ούτε ως «ειρηνοποιός», ούτε ως «συμπαραστάτης των

κατατρεγμένων», νομίμων και παρανόμων προσφύγων και μεταναστών. Ήρθε για

4

να στηρίξει την εδώ παπική προπαγάνδα. Τρανή απόδειξη οι τιμητικές διακρίσεις

των εδώ παπικών «εκκλησιαστικών αρχών» και κύρια των ουνιτών, τους οποίους

επιβράβευσε με τιμητικές διακρίσεις, δωρίζοντάς τους δισκοπότηρα κατά την

παπική «λειτουργία» στο Μέγαρο Μουσικής. Γνωρίζει πολύ καλά ο «πάπας», τι

σημαίνει Ουνία για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία αποτελεί τον «δούρειο

ίππο» του Παπισμού, όπως έχουμε σχολιάσει σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας.

Πως μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι «αδελφός εν τη πίστει», όταν δεν καταδικάζει

τουλάχιστον την επάρατη και σατανική Ουνία;

Πριν να κλείσουμε, θεωρούμε αναγκαίο να επισημάνουμε μια ακόμη

διαπίστωση, με αφορμή την τρίτη αυτή επίσκεψη του «πάπα» στην Ελλάδα, (η

πρώτη το 2001, η δεύτερη το 2016 και η τρίτη το 2021). Διαπίστωση πολύ

σημαντική, κατά τη γνώμη μας, όσον επίσης και θλιβερή. Αν κάνουμε μια

αναδρομή στην πρώτη επίσκεψη του «πάπα» το 2001 και την συγκρίνουμε με τις

δύο επόμενες, θα διαπιστώσουμε την χαώδη απόσταση, που χωρίζει την πρώτη από

τις δύο άλλες. Στην πρώτη επίσκεψη η αντίδραση του λαού, του κλήρου και του

Μοναχισμού ήταν θυελλώδης, πανελλήνια και καθολική, ενώ στις δύο επόμενες

σχεδόν μηδαμινή. Στην πρώτη ξεσηκώθηκε όλος σχεδόν ο κλήρος, ο αγιορειτικός

και ο λοιπός εν Ελλάδι Μοναχισμός και ο πιστός λαός του Θεού. Από κάθε γωνιά

της Ελλάδος έτρεξαν στην Αθήνα πλήθη λαού, που συμμετείχαν στο μεγαλειώδες

συλλαλητήριο, που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία της Μητροπόλεως Αθηνών,

(στο οποίο αξιωθήκαμε και εμείς να συμμετάσχουμε). Η διαμαρτυρία και η

κατακραυγή κλήρου και λαού για την επίσκεψη του «πάπα» προς τον τότε Μακ.

Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κυρό Χριστόδουλο, ήταν τόσο μεγάλη που ταρακούνησε

όλη την Ιεραρχία. Η διαφορά της πρώτης επίσκεψης σε σχέση με τις δύο επόμενες

είναι κάτι περισσότερο από εξόφθαλμη. Που είναι σήμερα οι παλαιοί εκείνοι

πατέρες, κληρικοί και μοναχοί, που μας ενέπνεαν και μας ενθουσίαζαν με το

θάρρος και τη αγωνιστικότητά τους; Που είναι σήμερα το Άγιον Όρος, που κάποτε,

πριν από 20 και πλέον χρόνια, γινόταν μπροστάρης σε αγώνες αντιαιρετικούς; Οι

σημερινοί πατέρες ούτε καν από μακριά μπορούν να συγκριθούν με τους παλαιούς.

Με πολλή θλίψη διαπιστώνουμε κωμικοτραγικά φαινόμενα. Άλλοι από αυτούς

ταλαντεύονται μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεως και άλλοι «χτυπούν» μεν την

αίρεση, αλλά ταυτόχρονα είναι και θερμοί φίλοι με εκείνους, που την εκφράζουν.

Άλλοι «το παίζουν» διπλωμάτες, προσπαθώντας να συμβιβάσουν τα

ασυμβίβαστα, (λες και χωρούν διπλωματίες σε θέματα πίστεως), άλλοι

εξαφανίζονται, ωσάν να μην υπάρχει η αίρεση και μερικοί τέλος διακηρύσσουν

δημοσίως, ότι ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, αλλά «αδελφή Εκκλησία». Αυτή είναι

δυστυχώς η κατάσταση, που επικρατεί στον σημερινό κλήρο και τον Μοναχισμό.

Ελαχιστότατοι, μετρημένοι στα δάχτυλα, είναι εκείνοι, που αληθινά αγωνίζονται,

δηλαδή με θλίψεις, με διωγμούς και με αγώνες που κοστίζουν, μιμούμενοι τους

αρχαίους πατέρες.

Δεν θα επεκταθούμε περισσότερο στην παρούσα ανακοίνωσή μας, αφήνοντας

τον σχολιασμό άλλων πτυχών της επισκέψεως του «πάπα» σε άλλους αναλυτές,

ικανότερους και αξιότερους από μας. Θα κλείσουμε επισημαίνοντας, ότι δεν μας

5

ανησυχεί τόσο η στάση της εδώ πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, η οποία

υποδέχτηκε τον «πάπα» «μετά βαΐων και κλάδων», ωσάν κάποιον σημαντικό

φιλέλληνα ηγέτη και φίλο της Ορθοδοξίας. Μας ανησυχεί κυρίως και πρωτίστως η

τραγική έλλειψη αληθινών και θεοφόρων αγωνιστών της πίστεως και της

Ορθοδοξίας. Όταν υπάρχουν αυτοί, τότε και ο Θεός είναι μαζί τους και ο πιστός

λαός είναι μαζί τους και η διοικούσα Εκκλησία αναγκάζεται να υποχωρεί,

πιεζόμενη από τον κλήρο και τον λαό και να διορθώνει τις όποιες λανθασμένες

επιλογές της. Όταν υπάρχουν αυτοί, τότε η Εκκλησία επιτυγχάνει μεγάλες και

θαυμαστές νίκες και θριαμβεύει απέναντι σε κάθε αίρεση και ο Θεός δοξάζεται.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Πλάθω κουλουράκια!

Σήμερα η ομάδα της Νεότητας του ναού μας με τον πατέρα Βονιφάτιο την κα Δήμητρα Λάσκαρη -Κούβαρη την κα Αδαμαντία Παντελάκη κ τα παιδιά ασχολήθηκε με τη δημιουργική.  δραστηριότητα να δουν να μάθουν κ να συμμετέχουν παρασκευάζοντας κουλουράκια μαζί με τους μικρούς μας φίλους! 

Προσφορά τροφίμων για τους απόρους.

Καλημέρα σας! 

Με την ευκαιρία των εορτών των Χριστουγέννων θα διανεμηθούν δέματα με τρόφιμα στους απόρους ενορίτες μας. Το Ενοριακό  Φιλόπτωχο Ταμείο του ναού, σας παρακαλεί για την προσφορά σας σε είδη μακράς διαρκείας, ρύζι ,μακαρόνια , όσπρια ,κονσέρβες γάλα εβαπορέ,καφέ ελληνικό κ νεσκαφέ, ζάχαρη,  μελομακάρονα, κουραμπιέδες , δίπλες κ ότι άλλο διατηρείται εκτός ψυγείου η χρήματα . Στα δέματα θα περιέχονται επίσης νωπό κοτόπουλο ,κρέας κ κίτρινο τυρί. 

Επίσης σας ενημερώνουμε ότι είναι σε εξέλιξη ο Έρανος της Αγάπης. 

Κουπόνια διατίθενται από τις υπεύθυνες κυρίες του Φιλοπτώχου ταμείου του ναού μας. 

Αν θέλετε να φέρετε τρόφιμα παρακαλώ να βάζετε μέσα το όνομα σας κ τι περιέχει η τσάντα κ τα αφήνετε πάλι στο φιλόπτωχο. Αν θέλετε να μας ρωτήσετε κάτι καλείτε στο 6945276877. 

Ευχαριστούμε για την προσφορά σας!