AΠΟΣΤΟΛΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Εισερχόμενα

Γραφείο αιρέσεων Ι.Μ.Πειραιώς	10:48 π.μ. (πριν από 41 λεπτά)
προς george.wiler, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, Ιερεύς, ΣΥΝΑΞΙΣ, Περιοδικό, Efenpress, triklopodia,  Andreas, daskalos, MonkSerafim, preot, vtsigkos, konstantinos,  author, imk, impireos, Μητρόπολη, π.Νικόδημος,  pvasilios7, info, mixhoul, ΙΕΡΑ, contact, panhou, averoph, Σάλπισμα, info, news, imkythiron, augmyrou, skontzos, Nick, thriskeftika, info, pegtr, despotatonea, petropoulos, info, imag.gorg, ΑΝΔΡΕΑΣ, ganagno, iakritis, ΤΡΕΛΟ-, contact, Peter, gram.imkaw, Παναγιώτης, akhs1914, gmanolis, Τάσος, εγώ, agiatriada, tseleng, mitropoli, imka, chrisgefsi, I.M.P, ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ, estiapm, info, info, info, Επιτροπή, imaa, orthotyp, Leonidas, aktinesblogspot, tasthyras, Amethyst, Lawgap10, kostdant, info, k.dantilis

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη  8η Φεβρουαρίου 2021..

 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ 

ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 8 η Φεβρουαρίου 2021

Η «ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ»: ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΔΟΛΕΡΗ

ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ!

Είναι πασίγνωστο, πως οι θιασώτες της παναιρέσεως του Οικουμενισμού

προωθούν πυρετωδώς και δυστυχώς απροϋπόθετα, την «ένωση των

εκκλησιών», της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας και της θρησκευτικής

κοινότητας του Βατικανού, η οποία γι’ αυτούς, (τώρα και με τη «βούλα» της

«Συνόδου» της Κρήτης), είναι πλέον «Εκκλησία», με την οποία απλά η

Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει φθάσει στο κοινό Ποτήριο. Άλλωστε οι

«ετερόδοξοι» γι’ αυτούς είναι κατ’ ουσίαν Ορθόδοξοι, μόνο που ακολουθούν

μια διαφορετική «παράδοση», αφού οι δογματικές διαφορές δεν είναι τίποτε

άλλο παρά διαφορετικές «παραδόσεις»! Προωθείται η τραγική θεολογική θέση

ότι οι αιρετικοί που κατεγνώσθησαν υπό των αγίων εννέα Οικουμενικών

Συνόδων δεν ταυτίζονται με τους σήμερον λεγομένους «ετεροδόξους». Το

αβυσσαλέο ερώτημα που τίθεται είναι: Δηλαδή οι Μονοφυσίτες, Μονοθελήτες

και Μονοενεργήτες που κατεγνώσθησαν υπό των αγίων Δ΄ Ε΄ και Στ΄

Οικουμενικών Συνόδων, σε τι διαφέρουν από τους σήμερον ομόφρονάς των

Αρμενίους Κόπτας, Συροϊακωβίτες, Αβυσσινίους και Μαλαμπαρινούς;

Για την Ορθοδοξία μας βεβαίως δεν υφίσταται θέμα «ένωσης των

εκκλησιών», αλλά επιστροφής των πεπλανημένων παπικών σ’ Αυτήν. Κι’ αυτό

επειδή η Εκκλησία, από τη θεανθρώπινη φύση της, είναι αδύνατο να διαιρεθεί,

επειδή κατά τον απόστολο Παύλο, ο Χριστός ου «μεμέρισται» (Α΄ Κορ.1,13).

Και εφόσον η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού (Κολ. 1,24, Εφ.5,23), Αυτό

δεν μπορεί να διαιρεθεί. Σε αντίθεση με την εκπεφρασμένη εδώ και δύο χιλιάδες

χρόνια αυτή σαφέστατη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, οι σύγχρονοι

οικουμενιστές, δέχονται και κηρύττουν, ότι «η Μία, Αγία Καθολική και

Αποστολική Εκκλησία του Χριστού…λόγω της υπερισχύσεως της ανθρωπίνης

αδυναμίας και του πεπερασμένου θελήματος του ανθρωπίνου νοός διεσπάσθη

εν χρόνω», (βλ. δηλώσεις του παν. Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου

στο πλαίσιο της συναντήσεώς του με τον πάπα Φραγκίσκο στα Ιεροσόλυμα στις

25.5.2015).

Ο μεγάλος πονοκέφαλος γι’ αυτούς είναι ο τρόπος αυτής της «ένωσης»,

επειδή δεν θα πρόκειται για πραγματική ένωση εν τη μιά αληθεία της

(Ορθοδόξου) πίστεως, αλλά για μια αφύσικη «συγκόλληση» Ορθοδόξων και

κακοδόξων διδασκαλιών. Πιο συγκεκριμένα το μεγαλύτερο αγκάθι, το πιο

μεγάλο εμπόδιο για την «ένωση» είναι το πρόβλημα της εναρμόνισης του

παπικού Πρωτείου, που χαρακτηρίζει το Παπισμό, με την Συνοδικότητα που

χαρακτηρίζει την Ορθοδοξία. Βεβαίως θέμα εναρμονίσεως για μας τους

2

Ορθοδόξους δεν υφίσταται, διότι πως μπορείς να εναρμονίσεις δύο μεγέθη,

(Συνοδικότητα και Πρωτείο), καθ’ όν χρόνον το ένα αναιρεί το άλλο, βρίσκεται

ακριβώς στον αντίποδα του άλλου; Η αδυναμία εναρμονίσεως φαίνεται

ξεκάθαρα και από το γεγονός ότι εδώ και 14 χρόνια, (από το 2007 και εντεύθεν,

οπότε άρχισε να συζητείται το θέμα του Πρωτείου σε σχέση με την

Συνοδικότητα και συντάχθηκε το «κείμενο της Ραβέννας»), πασχίζουν με κάθε

τρόπο οι Μικτές Θεολογικές Επιτροπές Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών να

επιτύχουν ένα επιδέξιο και αριστοτεχνικό συνδυασμό και των δύο, χωρίς όμως

να έχουν φθάσει μέχρι σήμερα σε ένα κείμενο κοινής αποδοχής.

Αν όμως για μας τους Ορθοδόξους η εν λόγω εναρμόνιση είναι αδύνατη, δεν

φαίνεται να είναι αδύνατη και για τον καρδινάλιο κ. Kurt Koch, τον επικεφαλής

του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας. Ο

παπικός Καρδινάλιος φαίνεται ότι βρήκε την «συνταγή» της εναρμονίσεως, (και

κατ’ επέκταση της «ενώσεως των εκκλησιών»), όπως τουλάχιστον

συμπεραίνουμε από πρόσφατες δηλώσεις του, που δημοσιεύτηκαν με αφορμή

την Εβδομάδα της προσευχής για τη Χριστιανική Ενότητα. Σύμφωνα με

πληροφορίες από το Καθολικό Ειδησεογραφικό Πρακτορείο, τις οποίες διασώζει

το ιστολόγιο «Πενταπόσταγμα» με σχολιασμό του κ. Μανόλη Κείου: «Κι ενώ

χθες γράφαμε για τον Πάπα που με αφορμή την Εβδομάδα Προσευχής

διεμήνυε πως ‘οι Χριστιανοί άλλων ομολογιών είναι δώρα από τον Θεό’

κάνοντας νέα ανοίγματα για την ...ενότητα, οι πραγματικές προθέσεις του

Βατικανού αποτυπώθηκαν από τον Καρδινάλιο Κοχ. Ο Ρωμαιοκαθολικός

Καρδινάλιος και επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου για την Προώθηση

της Χριστιανικής Ενότητας Kurt Koch αναμένει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία θα

αναγνωρίσει, αργά ή γρήγορα, την ανάγκη για μια μορφή πρωτείου που θα

περιλαμβάνει νομικά στοιχεία. Αυτό το έγραψε στο δοκίμιό του που

δημοσιεύτηκε με αφορμή την Εβδομάδα της Προσευχής για τη Χριστιανική

Ενότητα, σύμφωνα με αναφορές του Καθολικού Ειδησεογραφικού

Πρακτορείου. Ο καρδινάλιος του Βατικανού είναι πεπεισμένος ότι σε έναν

οικουμενικό διάλογο με τους Ορθόδοξους, ‘πρέπει να υπάρχει προθυμία να

μάθουμε και από τις δύο πλευρές’ για τη συνοδικότητα και το πρωτείο. Έτσι,

κατά την άποψή του, ‘η πιο σημαντική συμβολή’ που μπορεί να κερδίσει η

Καθολική Εκκλησία είναι η ‘ενίσχυση της συνοδικότητας’. Από την πλευρά

των Ορθόδοξων Εκκλησιών, ωστόσο, πιστεύει, ‘μπορούμε να περιμένουμε την

αναγνώριση ότι το πρωτείο σε οικουμενικό επίπεδο δεν είναι μόνο δυνατό και

νόμιμο θεολογικά, αλλά και απαραίτητο’ και ότι ‘ένας αξιόπιστος σύνδεσμος

μεταξύ της ιεραρχικής και της συνοδικής αρχής θα ευνοούσε την προώθηση

του οικουμενικού διαλόγου με την Ορθοδοξία’. Κατά την άποψή του, ‘ο

στόχος της ενότητας σε οικουμενικό επίπεδο δεν μπορεί να περιοριστεί στην

απλή τιμητική υπεροχή (πρωτείο), αλλά πρέπει να περιλαμβάνει νομικά

στοιχεία’, και αυτό είναι που η ‘ενδο-Ορθόδοξη ένταση’ που έχει εκδηλωθεί

ευδιάκριτα τα τελευταία χρόνια αποδεικνύει. ‘Εμείς οι Καθολικοί θεωρούμε

την υπεροχή (πρωτείο) του Επισκόπου της Ρώμης ως δώρο από τον Κύριο

3

στην Εκκλησία του και, ως εκ τούτου, επίσης ως προσφορά σε όλο τον

Χριστιανισμό στο δρόμο της ανακάλυψης της ενότητας και της ζωής σε

ενότητα’, ανέφερε ο επικεφαλής του Ποντιφικού Συμβουλίου».

Είναι γνωστή η αλλαγή στάσεως του Βατικανού απέναντι στους ετεροδόξους

εδώ και 60 χρόνια περίπου. Ο σύγχρονος Παπισμός μετά την Β΄ Βατικανή

«Σύνοδο», (1962-1965), υιοθετώντας το γνωστό Διάταγμα περί Οικουμενισμού,

γίνεται πλέον διαλλακτικός. Αποβάλλει τις μεσαιωνικές του θηριωδίες, φοράει

το προσωπείο της αγάπης και αποδέχεται τους ετεροδόξους «αιρετικούς» ως

«δώρα από τον Θεό». Αυτοί που μέχρι χθες ήταν «αιρετικοί», τώρα γίνονται,

διά στόματος του πάπα Φραγκίσκου, «δώρα από τον Θεό». Μέσα στην

ατμόσφαιρα του διαλόγου της αγάπης, που κυριάρχησε στις επόμενες δεκαετίες,

μέχρι το 1980, παπικοί και Ορθόδοξοι γίναμε πλέον «αδελφές Εκκλησίες», και

κληθήκαμε να λησμονήσουμε τις τραυματικές εμπειρίες του παρελθόντος! Μετά

μάλιστα και τη «Σύνοδο» της Κρήτης το 2016 οι σχέσεις μας με το Βατικανό

έγιναν ακόμη πιο θερμές. Μέσα στο θερμό αυτό κλίμα των αδελφικών σχέσεων

ο κ. Koch, δεν έχει καμία επιφύλαξη να προβλέψει, ότι η «Ορθόδοξη Εκκλησία

θα αναγνωρίσει αργά ή γρήγορα την ανάγκη για μια μορφή πρωτείου που θα

περιλαμβάνει νομικά στοιχεία». Το οποίο μάλιστα, (Πρωτείο), παρά κάτω

χαρακτηρίζει ως «δώρο του Χριστού στην Εκκλησία»! Σαν να μας λέει με

εύσχημο και ευγενικό τρόπο: Το παπικό Πρωτείο ούτε να καταργηθεί πρόκειται,

αλλά ούτε και να υποκατασταθεί από το Συνοδικό Σύστημα της Ορθοδόξου

Εκκλησίας. Και τούτο, διότι είναι «δώρο του Χριστού στην Εκκλησία». Τα

«δώρα του Χριστού», (επειδή ακριβώς είναι «δώρα του Χριστού»), ούτε

καταργούνται, ούτε υποκαθίστανται. Αντίθετα εμείς οι Ορθόδοξοι καλούμαστε

να αποδεχθούμε αυτό το «δώρο», να αποδεχθούμε δηλαδή το παπικό Πρωτείο

και μάλιστα «με νομικά στοιχεία». Πράγμα που σημαίνει να το αποδεχθούμε,

όχι απλώς ως Πρωτείο τιμής, αλλ’ ως Πρωτείο εξουσίας.

Παρά κάτω, για να μη μας απογοητεύσει, μετριάζει τον λόγο του και

παραδέχεται ότι και οι παπικοί κάτι μπορούν να μάθουν από τους Ορθοδόξους

σχετικά με τη Συνοδικότητα και τη σχέση της με το Πρωτείο. Γράφει: «Ο

καρδινάλιος του Βατικανού είναι πεπεισμένος ότι σε έναν οικουμενικό διάλογο

με τους Ορθόδοξους, ‘πρέπει να υπάρχει προθυμία να μάθουμε και από τις

δύο πλευρές’ για τη συνοδικότητα και το πρωτείο. Έτσι, κατά την άποψή του,

‘η πιο σημαντική συμβολή’ που μπορεί να κερδίσει η Καθολική Εκκλησία

είναι η ‘ενίσχυση της συνοδικότητας’». Δεν έχει καμιά αντίρρηση να ενισχυθεί

η Συνοδικότητα διεστραμμένη, ή «Συλλογικότητα» συμβουλευτικού

χαρακτήρος και μόνον! Και όχι μέχρι του σημείου να καταργηθεί το παπικό

Πρωτείο. Αυτό είναι αδύνατο, διότι απλούστατα είναι «δώρο του Χριστού στην

Εκκλησία»! Και τα δύο (Συνοδικότητα και Πρωτείο) τα έχει εναρμονίσει μια

χαρά ο καρδινάλιος, ώστε να μην έχει κανένας παράπονο, ούτε εμείς, ούτε οι

παπικοί. Παρά πάνω ο πάπας Φραγκίσκος, μας διαβεβαίωσε ότι και οι

ετερόδοξοι «αιρετικοί», που δεν αποδέχονται το παπικό Πρωτείο είναι και αυτοί

«δώρα από τον Θεό». Φαίνεται ότι ο Χριστός ανάμεσα στα πολλά δώρα που

4

χάρισε στην Εκκλησία του, μας χάρισε και κάποια παράξενα δώρα, κάποια

δώρα, (ετερόδοξοι και Πρωτείο), που αλληλοσυγκρούονται και

αλληλοαναιρούνται μεταξύ τους. Βέβαια ίσως διερωτηθεί κανείς: Μα είναι

δυνατόν ο Χριστός να χαρίζει στην Εκκλησία του δώρα τελείως αντίθετα μεταξύ

τους; Φαίνεται ότι για τον κ. Κοχ και το αφεντικό του όλα είναι δυνατά, ακόμη

και τα πιο παράλογα, αρκεί να αποφανθεί περί αυτού ο υπέρτατος μονάρχης της

Εκκλησίας, ο πάπας!!!

Στη συνέχεια γίνεται ακόμη πιο σαφής στο θέμα της σχέσεως Συνοδικότητος

και Πρωτείου. Γράφει: «Από την πλευρά των Ορθόδοξων Εκκλησιών, ωστόσο,

πιστεύει, ‘μπορούμε να περιμένουμε την αναγνώριση ότι το πρωτείο σε

οικουμενικό επίπεδο δεν είναι μόνο δυνατό και νόμιμο θεολογικά, αλλά και

απαραίτητο’ και ότι ‘ένας αξιόπιστος σύνδεσμος μεταξύ της ιεραρχικής και

της συνοδικής αρχής θα ευνοούσε την προώθηση του οικουμενικού διαλόγου

με την Ορθοδοξία’». Εδώ μας εξηγεί πιο αναλυτικά, για ποιο λόγο η

«Ορθόδοξη Εκκλησία, [οφείλει να] αναγνωρίσει αργά ή γρήγορα την ανάγκη

για μια μορφή πρωτείου που θα περιλαμβάνει νομικά στοιχεία». Η

αναγκαιότητα πηγάζει από το γεγονός, ότι το «πρωτείο σε οικουμενικό επίπεδο

δεν είναι μόνο δυνατό και νόμιμο θεολογικά, αλλά και απαραίτητο». Μ’ άλλα

λόγια δεν πρέπει καν να γίνεται σκέψη για κατάργηση του Πρωτείου, αφού αυτό

και «νόμιμο» είναι θεολογικά και «απαραίτητο». Εκείνο που χρειάζεται τώρα

είναι να βρεθεί «ένας αξιόπιστος σύνδεσμος μεταξύ της ιεραρχικής και της

συνοδικής αρχής», δηλαδή να βρεθεί μια επιτυχής εναρμόνιση του Πρωτείου

και της Συνοδικότητος. Ωστόσο αυτή θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μην

θίγεται σε καμιά περίπτωση το Πρωτείο, το οποίο οφείλει να παραμείνει

ακέραιο και αμετακίνητο. Αυτό σημαίνει σε τελική ανάλυση, ότι όσο και αν

ενισχυθεί η Συνοδικότητα, ποτέ δεν θα πρέπει να παύσει να αποτελεί ένα απλό

συμβουλευτικό όργανο του πάπα, ο οποίος θα εξακολουθεί να ίσταται υπεράνω

των Συνόδων.

Μια ματιά στα κείμενα των Θεολογικών Διαλόγων αποδεικνύει ότι οι παπικοί

εργάζονται ακριβώς πάνω σ’ αυτή τη γραμμή με τους Ορθοδόξους, οι οποίοι

δυστυχώς, όχι απλά θεωρούν δυνατή μια μορφή συνδυασμού Συνοδικότητος και

Πρωτείου, αλλά πασχίζουν να οικοδομήσουν θεολογικά ένα άλλης μορφής

Πρωτείο, εδραζόμενο όχι στο κίβδηλο και ανύπαρκτο Πέτρειο δόγμα, αλλά στο

δόγμα της Αγίας Τριάδος. Εδώ και αρκετά χρόνια καλλιεργούν μια νέα

οικουμενιστική θεωρία, την γνωστή σε όλους μας «θεωρία του πρώτου άνευ

ίσων» στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Παραβλέπουν το γεγονός,

ότι το παπικό Πρωτείο είναι ένα θλιβερό κατάλοιπο της βαρβαρικής

φεουδαρχίας του Φραγκισμού, που αντίκειται όχι μόνο στο Συνοδικό Πολίτευμα

της Εκκλησίας, αλλά και σε όλα τα σύγχρονα δημοκρατικά πολιτεύματα.

Μάλιστα ο Καρδινάλιος κ. Koch, επιδέξιος παπικός διπλωμάτης, για να

ενισχύσει την δαιμονική πλάνη και πρακτική του παπικού Πρωτείου, δεν

διστάζει να εκμεταλλευτεί την σύγχρονη «ενδο-Ορθόδοξη ένταση», προφανώς

το ολέθριο σχίσμα, που προκλήθηκε με αφορμή το ουκρανικό Αυτοκέφαλο. Εν

5

τέλει φθάνει στο σημείο να καλέσει με περισσό θράσος και δαιμονική έπαρση

την Ορθόδοξη Εκκλησία μας και τις άλλες χριστιανικές ομολογίες, να

ακολουθήσουν τον Παπισμό «στο δρόμο της ανακάλυψης της ενότητας και

της ζωής σε ενότητα», ο οποίος δεν είναι άλλος από την αποδοχή του παπικού

Πρωτείου και την υποταγή στον πάπα, αφού αυτός και η εξουσία του, είναι

«δώρο από τον Κύριο στην Εκκλησία» και «προσφορά σε όλο τον

Χριστιανισμό»!

Γύρω από το θέμα των σχέσεων Συνοδικότητος και Πρωτείου ασχολήθηκε η

Ιερά Μητρόπολή μας στο παρελθόν, (28.4.2010), με την συγκρότηση

Θεολογικής Ημερίδος με τίτλο: «Πρωτείον, Συνοδικότης και Ενότης της

Εκκλησίας», τα Πρακτικά της οποίας έχουν εκδοθεί και παραπέμπουμε εκεί τον

αναγνώστη για περισσότερα στοιχεία. Με βάση τα Πορίσματα και τις

Εισηγήσεις της εν λόγω Ημερίδος, επιγραμματικά και με άκρα συντομία,

σημειώνουμε εδώ τα εξής: Το παπικό Πρωτείο δεν έχει θεολογική βάση, ούτε

αγιοπνευματική και εκκλησιολογική νομιμοποίηση. Στηρίζεται σαφώς σε

κοσμικού χαρακτήρος νοοτροπία εξουσίας. Ο θεσμός των πρεσβείων τιμής

εκφράζει και διασφαλίζει την ενότητα και την Συνοδικότητα της Ορθοδόξου

Καθολικής Εκκλησίας. Η πενταρχία των πατριαρχικών θρόνων είναι η μορφή

την οποία η Εκκλησία έδωσε στον θεσμό των πρεσβείων τιμής κατά την πρώτη

χιλιετία. Μετά το σχίσμα του 1054 η αυξανόμενη αξίωση των παπών για

Πρωτείο εξουσίας εφ’ όλης της Εκκλησίας ανατρέπει πλήρως την

αγιοπνευματική δομή του μυστηριακού σώματος της Εκκλησίας, σχετικοποιεί

και πρακτικώς καταργεί αυτήν την αγιοπνευματική λειτουργία του σώματος της

Εκκλησίας και εισάγει το κοσμικό φρόνημα σ’ αυτήν. Ακυρώνει την ισοτιμία

των επισκόπων, ιδιοποιείται την απόλυτη διοικητική εξουσία εφ’ όλης της

Εκκλησίας, παραμερίζοντας ουσιαστικά τον Θεάνθρωπο και τοποθετώντας ως

ορατή κεφαλή της Εκκλησίας έναν άνθρωπο. Η Συνοδικότητα της Εκκλησίας

δεν είναι κάτι επουσιώδες, ένα συμβεβηκώς στη ζωή της Εκκλησίας, αλλά

άπτεται της ιδίας της φύσεώς Της. Τα πρεσβεία τιμής, η Συνοδικότης και η

ενότης της Εκκλησίας αλληλοπεριχωρούνται, ενώ αντιθέτως η Συνοδικότης και

το παπικό Πρωτείο αλληλοαναιρούνται.

Η ανάπτυξη του παπικού Πρωτείου όχι μόνον τορπίλισε το Συνοδικό

Σύστημα της Εκκλησίας στη Δύση, αλλά κατέστη και το μοιραίο και

αναπόφευκτο αποτέλεσμα του κατακερματισμού της δυτικής Χριστιανοσύνης σε

εκατοντάδες προτεσταντικές ομολογίες. Η εωσφορική αλαζονεία και η πλήρης

απολυταρχία των εκάστοτε παπών της Δύσεως οδήγησε νομοτελειακά σε ένα

πλήθος φρικωδών εγκλημάτων της ιστορίας: Σταυροφορίες, βασανιστήρια,

θρησκευτικοί πόλεμοι, γενοκτονίες κ.λ.π. Οδήγησε ακόμη σε πάμπολλες

περιπτώσεις ηθικής καταπτώσεως πάσης μορφής των παπών και στην ανάπτυξη

του άθεου Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, με αποτέλεσμα να αμαυρώνεται η εικόνα

της Εκκλησίας στον κόσμο και να βλασφημείται το Όνομα του Χριστού.

Περαίνοντας, διαπιστώνουμε με θλίψη και απογοήτευση, καθώς

παρακολουθούμε τους μέχρι σήμερα γενομένους διμερείς Διαλόγους μεταξύ

6

Ορθοδόξων και παπικών, ότι κυριαρχεί μια συμβιβαστική νοοτροπία, εις ό,τι

αφορά το θέμα: Συνοδικότης και Πρωτείο. Μεθοδεύεται μια προσπάθεια

εναρμονίσεως των δύο αυτών μεγεθών, ώστε να φθάσουμε τελικά σε μια

«ενότητα εν τη διαφορετικότητι» και εν τέλει σε μια ουνιτικού τύπου ένωση με

τη Ρώμη. Σύμφωνα μ’ αυτήν οι Ορθόδοξοι θα αναγνωρίσουμε στον πάπα τον

απολυταρχικό του ρόλο στη Δύση, όπως του τον εξασφάλισαν οι παπικές

ψευδοσύνοδοι, οι δε Ρωμαιοκαθολικοί θα αναγνωρίσουν στους Ορθοδόξους το

δικαίωμα να διοικούνται συνοδικά, όπως ορίζει το Κανονικό Δίκαιο της

Ορθοδόξου Εκκλησίας. Θα αναγνωρίσουν επίσης οι Ορθοδόξοι στον πάπα, ένα

«ρόλο συντονισμού» επί της παγκόσμιας «ενωμένης» Χριστιανοσύνης.

Παράλληλα αμφότεροι, Ορθόδοξοι και παπικοί, θα κρατήσουν τα δόγματά τους

αμετακίνητα. Δεν αποκλείεται όλα αυτά να πραγματοποιηθούν το 2025, την

επέτειο της συμπληρώσεως 1700 ετών από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, πράγμα

το οποίο και απευχόμεθα, ικετεύοντας τον Κύριο της Εκκλησίας να μην

επιτρέψη τέτοιο τρομακτικό πειρασμό. Πάντως αν τυχόν πραγματοποιηθεί μια

τέτοιου είδους «ένωση», χωρίς μετάνοια και επιστροφή των αιρετικών και

κακοδόξων, εμείς, το δηλώνουμε ξεκάθαρα από τώρα, δεν πρόκειται να την

αποδεχθούμε και θα διακόψουμε κάθε μορφή εκκλησιαστικής κοινωνίας με

όσους την αποδεχθούν! Δεν θα αρνηθούμε την φιλτάτη μας Ορθοδοξία και ας

πεθάνουμε! Θα λειτουργούμε στους δρόμους και τις πλατείες, μη μετέχοντες

στην προδοσία της πίστεως των μαρτύρων και των ηρώων της Ορθοδοξίας και

των αγίων και θεοφόρων Πατέρων των αγίων εννέα Οικουμενικών Συνόδων.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Γραφείο αιρέσεων Ι.Μ.Πειραιώς	1 Φεβ 2021, 11:50 π.μ. (πριν από 2 ημέρες)
προς george.wiler, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, Ιερεύς, ΣΥΝΑΞΙΣ, Περιοδικό, Efenpress, triklopodia, Andreas,  daskalos, MonkSerafim, preot, vtsigkos, konstantinos, author, imk, impireos , Μητρόπολη, π.Νικόδημος, pvasilios7, info, mixhoul, ΙΕΡΑ,  contact, panhou, averoph, Σάλπισμα, info, new s, imkythiron, augmyrou, skontzos, Nick, thriskeftika, info, pegtr, despotatonea, petropoulos, info, imag.gorg, ΑΝΔΡΕΑΣ, ganagno, iakritis, ΤΡΕΛΟ-, contact, Peter, gram.imkaw, Παναγιώτης, akhs1914, gmanolis, Τάσος, εγώ, agiatriada, tseleng, mitropoli, imka, chrisgefsi, I.M.P, ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ, estiapm, info, info, info, Επιτροπή, imaa, orthotyp, Leonidas, aktinesblogspot, tasthyras, Amethyst, Lawgap10, kostdant, info, k.dantilis

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 1η Φεβρουαρίου 2021

 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 1 η Φεβρουαρίου 2021

ΤΑ ΠΟΙΚΙΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

Είναι κοινός τόπος πλέον, ότι η ανθρωπότητα σήμερα βιώνει μια πρωτοφανή

πνευματική αποστασία, που δεν έχει προηγούμενο στην ανθρώπινη ιστορία.

Ζούμε σε μια εποχή που έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των εσχάτων

χρόνων, όπως αυτά έχουν προφητευθεί από το αδιάψευστο στόμα του Κυρίου

μας, από τους ιερούς συγγραφείς της Αγίας Γραφής και από αγίους και

χαρισματούχους Γέροντες, που ομίλησαν προφητικά για τα έσχατα. Κυρίαρχο

και πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή την πρωτοφανή αποστασία παίζουν δύο

μεγάλα, πολύμορφα και πολυκέφαλα θηρία της πλάνης, παρόμοια με αυτό που

περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη, στο 13ο κεφάλαιο, η Νέα

Εποχή και ο Οικουμενισμός. Και τα δύο έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε

παγκόσμιο επίπεδο. Εργάζονται παράλληλα, υπηρετούν με συνέπεια το

πανθρησκειακό όραμα και προετοιμάζουν με γοργούς ρυθμούς την εφιαλτική

πανθρησκεία, η οποία θα στρώσει το χαλί για την έλευση του Αντιχρίστου.

Εισβάλλουν με ποικίλες μορφές και προσωπεία σε όλες τις σφαίρες και σε όλους

τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητος και απειλούν να κυριαρχήσουν σ’ όλο

τον κόσμο. Πολιτικά πρόσωπα, θρησκευτικοί ηγέτες, παράγοντες των ΜΜΕ, της

κοινωνικής, πνευματικής και οικονομικής ζωής ολοκλήρου του πλανήτη, βαθιά

διαποτισμένοι από την κυρίαρχη ιδεολογία της Νέας Εποχής και από το πνεύμα

του θρησκευτικού συγκρητισμού, ζητούν με κάθε τρόπο να επιβάλουν σε

παγκόσμιο επίπεδο, ένα νέο αντίχριστο ήθος, απειλώντας έτσι να αλλοιώσουν το

Ορθόδοξο φρόνημα του πιστού λαού του Θεού και να ακυρώσουν την σωτηρία

μας.

Αφορμή στην παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από κάποιο ενδιαφέρον

δημοσίευμα στην επίσημη ιστοσελίδα του Τμήματος Εξωτερικών

Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, με τίτλο:

«Μητροπολίτης Ιλαρίωνας: οι κανόνες της πολιτικής ορθότητας δεν πρέπει

να επιτρέπουν παρέμβαση σε όσα είναι ιερά για εκατομμύρια ανθρώπους». Σ’

αυτό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ και Πρόεδρος του ως

άνω Τμήματος του Πατριαρχείου της Ρωσίας, κ. Ιλαρίων, επισημαίνει ότι η

πρακτική της λεγομένης «πολιτικής ορθότητας» στη θρησκευτική πίστη και

λατρεία είναι ανεπίτρεπτη και αγγίζει τα όρια της βλασφημίας.

Παραθέτουμε το κείμενο: «Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κατά την

έναρξη της νέας συνεδριάσεως του Κογκρέσου το μέλος της Βουλής των

Αντιπροσώπων Εμμανουήλ Κλίβερ ανέγνωσε κάτι, που αποκάλεσε ‘πολιτικά

ορθή προσευχή’. Αντί του ‘εν ονόματι του Θεού’, είπε ‘εν ονόματι του

2

μονοθεϊστικού Θεού, του Μπράχμα και του Θεού, ο οποίος είναι γνωστός υπό

ποικίλα ονόματα’. Ενώ στο τέλος στο συνηθισμένο ‘аmen’ (αμήν) ο

βουλευτής πρόσθεσε ‘and a women’, διότι προφανώς στην αγγλική προφορά

της λέξεως ‘αμήν’ άκουσε το ‘men’, δηλαδή ‘άνδρες’ και ‘χάριν ισότητος’

αποφάσισε να κάνει μνεία και των γυναικών. Κατά τη γνώμη του

Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα, αυτή η ‘πολιτικά ορθή προσευχή’

προσεγγίζει την βλασφημία. ‘Όλα πρέπει να έχουν λογικά όρια, ακόμη και οι

κανόνες της πολιτικής ορθότητας δεν πρέπει να επιτρέπουν παρέμβαση σε

όσα είναι ιερά για εκατομμύρια ανθρώπους’, τόνισε ο πρόεδρος του Τμήματος

Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας στην

εκπομπή ‘Εκκλησία και κόσμος’. ‘Εμείς, οι χριστιανοί, πιστεύουμε στον Θεό

Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα. Πράγματι, ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα

δεν είναι από την άποψη του φύλου ουδέτερα ονόματα και δεν είναι πλέον

αρμόζοντα για τους εκπροσώπους του φεμινιστικού κινήματος. Γι᾽ αυτό και οι

οπαδοί του φεμινισμού αλλοίωσαν την περί Αγίας Τριάδας διδασκαλία,

άρχισαν να χρησιμοποιούν για τον Θεό κάποια άλλα ονόματα και επίθετα,

ακόμη και θηλυκού γένους. Τώρα ορισμένοι πολιτικοί θεωρούν καθήκον τους

να ακολουθήσουν αυτούς τους παράλογους, κατά την άποψή μου, κανόνες της

πολιτικής ορθότητας’, σημείωσε ο ιεράρχης και διαπίστωσε: από την άποψη

της Εκκλησίας, όλα αυτά συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση σε όσα είναι

ιερά για εκατομμύρια πιστούς».

Δεν έχουμε δυστυχώς τη δυνατότητα να διασταυρώσουμε την πληροφορία,

την οποία σχολιάζει ο Σεβασμιώτατος κ. Ιλαρίων. Ωστόσο επειδή παρατίθεται

από την επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Ρωσίας, την θεωρούμε έγκυρη

και θα κάνουμε ένα σύντομο σχολιασμό.

Εκείνο που εκπλήσσει, αλλά και εντυπωσιάζει συγχρόνως, στην παρά πάνω

είδηση είναι το όνομα του Θεού που επικαλέσθηκε ο εν λόγω αμερικανός

βουλευτής, ο οποίος σημειωτέον είναι ταυτόχρονα και πάστορας, δηλαδή

θρησκευτικός ηγέτης και «λειτουργός» κάποιας προτεσταντικής «ομολογίας».

Δεν επικαλέστηκε στην προσευχή του τον άγιο Τριαδικό Θεό, τον μόνον

αληθινό Θεό, όπως θα περίμενε κανείς, τον Οποίο μας αποκάλυψε ο Κύριός μας

Ιησούς Χριστός, αλλά έναν άλλο απροσδιόριστο, μονοθεϊστικό «θεό», «ο

οποίος είναι γνωστός υπό ποικίλα ονόματα». Ο θεός αυτός, που δεν είναι άλλος

από τον θεό της Νέας Εποχής, είναι ένα συνονθύλευμα των περί θεού

αντιλήψεων όλων των γνωστών θρησκειών. Η πίστη σ’ ένα πολυώνυμο και

απροσδιόριστο θεό, αποτελεί ουσιαστικά έκφραση μιάς βασικής αρχής της Νέας

Εποχής, της αρχής δηλαδή του δογματικού πλουραλισμού. Σύμφωνα με την

αρχή αυτή όλες οι θρησκείες πιστεύουν στον ίδιο θεό, είναι δρόμοι που οδηγούν

στον ίδιο θεό, άσχετα με το όνομα που δίνει η καθεμιά σ’ αυτόν και κατ’

επέκταση όλες οι θρησκείες προσφέρουν λύτρωση και σωτηρία. Ο Χριστός για

την Νέα Εποχή, δεν είναι ο Υιός του Θεού, ο προαιώνιος Λόγος, ο Οποίος έγινε

άνθρωπος, για να καταστεί ο μοναδικός λυτρωτής του κόσμου, αλλά ένας από

τους πολλούς «Αβατάρ», ή «Χριστούς», οι οποίοι έρχονται κατά καιρούς στον

3

κόσμο με διαφορετικά ονόματα, ως «ευεργέτες» της ανθρωπότητος. Ο τελικός

«Ερχόμενος» της Θεοσοφίας και της «Νέας Εποχής» θα είναι ο νέος Αβατάρ,

που έρχεται να εγκαθιδρύσει τη νέα παγκόσμια θρησκεία, στην οποία θα

συγχωνευθούν όλες οι θρησκείες, δηλαδή ο Αντίχριστος. Κάθε αντίληψη περί

μοναδικότητος του Ευαγγελίου, κάθε αντίληψη που δεν κατανοεί ισοπεδωτικά

και εξισωτικά όλες τις πίστεις και τις θρησκείες θεωρείται φανατισμός και

μισαλλοδοξία. Σ’ ένα τέτοιο πολυώνυμο και απροσδιόριστο θεό πιστεύουν και

αυτόν επικαλούνται όλοι οι οπαδοί του Διαθρησκειακού Οικουμενισμού, που

συμμετέχουν στις διάφορες Διαθρησκειακές Συμπροσευχές.

Επίσης το γεγονός ότι ο βουλευτής του αμερικανικού κοινοβουλίου κ.

Εμμανουήλ Κλίβερ προτίμησε, για χάρη της «πολιτικής ορθότητας», να

αρνηθεί τον άγιο Τριαδικό Θεό και να δεχθεί τον πολυώνυμο θεό της Νέας

Εποχής, δείχνει σαφέστατα ότι και ένα μεγάλο μέρος του προτεσταντικού

κόσμου έχει διαβρωθεί και αλωθεί από αυτή τη νεοεποχίτικη περί Θεού

αντίληψη. Αυτό πάλι είναι μια από τις τραγικές συνέπειες της αίρεσης, η οποία

αφού αποστερήσει τον αιρετικό από την Θεία Χάρη, τον οδηγεί από πλάνη σε

πλάνη και από πτώση σε πτώση, με έσχατο κατάντημα την άρνηση της θεότητας

του Χριστού, της αποκλειστικότητας της εν Χριστώ σωτηρίας και της

αποκεκαλυμμένης περί του αληθινού Τριαδικού Θεού αλήθειας. Παράλληλα

δείχνει ότι η μεγάλη υπερατλαντική χώρα, η πιο ισχυρή χώρα του πλανήτη,

βιώνει σήμερα μια απίστευτη πνευματική σύγχυση και κατάπτωση. Αιτία, η

αιχμαλωσία της από την παναίρεση του Διαχριστιανικού και Διαθρησκειακού

Οικουμενισμού, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για την επικράτηση της

νεοεποχίτικης περί Θεού πίστεως, χωρίς την αναφορά στον Ιησού Χριστό, ο

Οποίος μόνος Αυτός, μας γνώρισε τον αληθινό Θεό. Ο «θεός» αυτός, «ο οποίος

είναι γνωστός υπό ποικίλα ονόματα», όπως τον αποκάλεσε ο βουλευτής

πάστορας, δεν υπάρχει, είναι πλάσμα της φαντασίας των φιλοσόφων, (δεϊστών,

πανθεϊστών, τεκτόνων, κλπ).

Περαίνοντας, διαπιστώνουμε ότι η αποστασία της σημερινής ανθρωπότητος,

χωρίς υπερβολή, ξεπερνάει και αυτήν ακόμη που προηγήθηκε πριν από τον

κατακλυσμό, που επέβαλε ο Θεός επί των ημερών του Νώε. Τα σκοτεινά κέντρα

της «Νέας Εποχής» και της «Νέας Τάξεως Πραγμάτων», προωθούν τα ολέθρια

σχέδιά τους, και προσπαθούν συνεχώς και αδιαλείπτως να αποτινάξουν και τα

τελευταία ίχνη της χριστιανικής πίστεως, με τελικό στόχο την εξαφάνιση της

Εκκλησίας Χριστού από προσώπου γης και την επικράτηση του Εωσφόρου!

Ένα από τα χαρακτηριστικότερα γνωρίσματα των εσχάτων χρόνων θα είναι η

έλλειψη αληθινών ποιμένων και αξίων μιμητών των αγίων Πατέρων. Η έλλειψη

αυτή έχει γίνει πολύ αισθητή ήδη επί των ημερών μας. Τρανή απόδειξη, η

άρνηση καταγνώσεως των αιρέσεων και παραθρησκειών υπό της «Συνόδου» της

Κρήτης και η αδιαφορία ακυρώσεως υπό των Προκαθημένων του αντικανονικού

ουκρανικού Αυτοκεφάλου. Όπως μας πληροφορούν οι άγιοι Πατέρες, που

ομίλησαν για τα έσχατα, η έλλειψη αληθινών ποιμένων θα γίνεται, όσο

βαδίζουμε προς το τέλος της ιστορίας αυτού του πλανήτη, όλο και πιο αισθητή,

4

για να φθάσει στο αποκορύφωμά της στην εποχή του Αντιχρίστου. Το γεγονός

άλλωστε ότι στις ημέρες εκείνες, όπου θα κυριαρχήσει ο Αντίχριστος, θα

εμφανιστούν, σύμφωνα με το ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως, (Αποκ. 11,3 και

εξής) και σύμφωνα με την διδασκαλία του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού,

(βλ. «Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου πίστεως», 26,99, PG 94,1217BC), οι

δύο προφήτες Ενώχ και Ηλίας, δείχνει ακριβώς πόσο μεγάλη θα είναι η έλλειψη

αυτή. Ο Θεός εν τη πανσοφία του προείδε αυτή την έλλειψη και προνόησε, ώστε

οι δύο αυτοί άνδρες να μη γνωρίσουν σωματικό θάνατο, προκειμένου να τους

στείλει στη γη, με σκοπό να κηρύξουν μετάνοια, ακριβώς διότι τότε δεν θα

υπάρχουν αληθινοί ποιμένες!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

 AΠΟΣΤΟΛΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

Εισερχόμενα

Γραφείο αιρέσεων Ι.Μ.Πειραιώς	Δευ, 25 Ιαν, 10:09 π.μ. (πριν από 2 ημέρες)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 25η Ιανουαρίου 2021.

 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ

 ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 25η Ιανουαρίου 2021

ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ «ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ» ΤΟ ΙΣΛΑΜ;

Πολύς θόρυβος και θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε πρόσφατα στην

μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και στη γείτονα Τουρκία, εξ’ αιτίας

κάποιων δηλώσεων του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ.

Ιερωνύμου σχετικά με την φύση του Ισλάμ. Ο Μακαριώτατος σε τηλεοπτική

εκπομπή, που αφορούσε τον εορτασμό των 200 χρόνων της Εθνικής μας

παλιγγενεσίας, δήλωσε μεταξύ άλλων με ξεκάθαρο και ευθαρσή τρόπο, ότι: «Το

Ισλάμ, οι πολίτες του, δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική

επιδίωξη και είναι οι άνθρωποι του πολέμου, οι άνθρωποι της εξαπλώσεως,

αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ, το λέει και η διδασκαλία του Μωάμεθ».

Πιστεύουμε, ότι με όσα είπε ο Μακαριώτατος, ούτε υπερέβαλε, ούτε παραποίησε

την αλήθεια, όπως έσπευσαν να δηλώσουν οι Μουφτήδες της Θράκης. Ούτε

επίσης πρόκειται για παράλογες, αβάσιμες και συκοφαντικές δηλώσεις, όπως

ισχυρίσθηκε ο τουρκικός τύπος και το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών.

Αντίθετα παρουσίασε την φρικτή, γύρω από την φύση του Ισλάμ,

πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα, που και το Γραφείο μας σε σειρά άρθρων

και επιστολών στο παρελθόν παρουσίασε με αναντίρρητα επιχειρήματα και με

βάση τα φρικώδη διδάγματα του Κορανίου, και της Χαντίθ, (παράδοσης), η

οποία αποτελεί το «δεύτερο στήριγμα» του Ισλάμ. Μια πραγματικότητα, που το

υπόδουλο γένος μας εβίωσε πάνω στην πράξη επί σειρά 400 χρόνων δουλείας,

της πιο φρικτής και απάνθρωπης δουλείας, που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.

Στην παρούσα ανακοίνωσή μας δεν θα ασχοληθούμε με τις αντιδράσεις της

τουρκικής κυβέρνησης και του τουρκικού τύπου, οι οποίοι παίρνοντας αφορμή

από τις δηλώσεις του Μακαριωτάτου, εξέφρασαν για μια ακόμη φορά την

προαιώνια εχθρότητα, την οποία τρέφουν για την πατρίδα μας, το λαό μας και

την ελληνορθόδοξη παράδοσή μας. Θα περιοριστούμε να σχολιάσουμε την

ανακοίνωση των Μουφτήδων της Θράκης, οι οποίοι ενώ με καύχηση ονομάζουν

εαυτούς Έλληνες πολίτες, ωστόσο τα λεγόμενά τους βρίσκονται σε πλήρη

εναρμόνιση, (πως μπορούσε να γίνει αλλιώς;), με τις δηλώσεις των εχθρών της

Ελλάδος Τούρκων.

Παραθέτουμε την ανακοίνωσή τους: «Βαθιά λύπη μας προκάλεσαν οι

χθεσινές δηλώσεις του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης

Ελλάδος, κ. Ιερωνύμου, σε τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με τη φύση του Ισλάμ

και το χαρακτήρα των πιστών μουσουλμάνων. Η εικόνα που περιέγραψε ο

Μακαριώτατος για τη θρησκεία μας δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα

της χώρας μας και προσβάλλει το θρησκευτικό μας αίσθημα. Οι ακρότητες

ορισμένων που στο όνομα του Ισλάμ έχουν διαπράξει καταδικαστέες πράξεις,

2

έχουν συμβεί σε άλλες χώρες και τις έχουμε αποδοκιμάσει πρώτοι εμείς

ακριβώς γιατί είναι ενάντιες στο Ιερό Κοράνι και προσβάλλουν την πίστη μας.

Οι Μουσουλμάνοι της Θράκης, των οποίων ηγούμαστε πνευματικά, σεβόμαστε

απολύτως το νόμο, έχουμε υπερασπιστεί την πατρίδα μας στον Β΄ Παγκόσμιο

Πόλεμο - όπως όλοι οι Έλληνες πολίτες - και ούτε ένας από εμάς δεν

συμμετείχε ποτέ σε καμία πράξη βίαιου χαρακτήρα. Είναι άλλωστε

χαρακτηριστικό ότι όλες οι Κυβερνήσεις της πατρίδας μας, αλλά και οι

Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες της Θράκης μιλούν πάντοτε για εμάς με

σεβασμό, αναδεικνύοντας το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι της Θράκης

αποτελούμε ένα ευρωπαϊκό πρότυπο συμβάλλοντας καθοριστικά στην πολύ

όμορφη εικόνα ενός τόπου, όπου ακούγεται και η καμπάνα και ο μουεζίνης.

Είμαστε υπερήφανοι για την πίστη μας, είμαστε υπερήφανοι για τον τρόπο που

συνεισφέρουμε ώστε η Θράκη να είναι ένα πρότυπο συνύπαρξης και

συνεργασίας, είμαστε υπερήφανοι για την πατρίδα μας και το γεγονός ότι

σέβεται απολύτως τη θρησκευτική μας πίστη, είμαστε υπερήφανοι γιατί οι

μουσουλμάνοι της Θράκης δίνουν το καλό παράδειγμα σε όλη την Ευρώπη. Οι

άστοχες δηλώσεις του Μακαριώτατου, στις οποίες αρνούμαστε να δούμε

κακές προθέσεις, δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα της Θράκης και,

δυστυχώς, χρησιμοποιούνται ήδη από όσους επιδιώκουν τη διχόνοια και το

θρησκευτικό μίσος στην περιοχή μας. Ο Αλλάχ να ευλογεί και να κάνει

αποδέκτες όλες τις προσευχές και τις καλές πράξεις μας.

Ο Τοποτηρητής Μουφτής Ξάνθης Μπιλάλ Καραχαλήλ. Ο Τοποτηρητής

Μουφτής Διδυμοτείχου Χαμζά Οσμάν».

Συμφωνούμε απόλυτα, ότι οι συμπολίτες μας μουσουλμάνοι της Δυτικής

Θράκης είναι φιλήσυχοι άνθρωποι, ζουν αρμονικά και ειρηνικά με τους

Χριστιανούς της περιοχής και ότι πράγματι δεν έχει αναφερθεί κανένα σοβαρό

επεισόδιο θρησκευτικής αντιπαράθεσης. Συμφωνούμε ότι η αρμονική συμβίωση

Χριστιανών και Μουσουλμάνων στη Δυτική Θράκη αποτελεί μοναδικό

φαινόμενο, σπάνια εξαίρεση, στην ιστορία του Ισλάμ. Και τούτο διότι η δική

τους κοινότητα ζει και ευημερεί, χάρις στην προστασία που απολαμβάνει από τις

εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις, οι οποίες εφαρμόζουν την ισονομία και όλες

τις προβλέψεις της συνθήκης της Λωζάννης. Αλλά και χάρις στον έμπρακτο

σεβασμό που δείχνει η Εκκλησία μας απέναντι στις αρχές της θρησκευτικής

ελευθερίας των Ελλήνων πολιτών, όπως ακριβώς προβλέπονται από το σύνταγμα

της χώρας μας.

Ωστόσο οι Μουφτήδες δεν έκαναν τον κόπο να μας εξηγήσουν, γιατί δεν

συμβαίνει το ίδιο και με τους Χριστιανούς που ζουν σε πολλά ισλαμικά κράτη

και σ’ αυτήν ακόμη την γειτονική Τουρκία. Δεν έκαναν τον κόπο να μας

εξηγήσουν, (για παράδειγμα), που οφείλεται και τι μπορεί να εσήμαινε εκείνο το

αλησμόνητο «πογκρόμ», που έζησε ο ελληνικός χριστιανικός πληθυσμός της

Κωνσταντινούπολης το 1955; Πως εξηγείται εκείνος ο φοβερός διωγμός, που

εξαπέλυσε ο φανατισμένος οθωμανικός όχλος εναντίον της ελληνικής

μειονότητος, (με τις ευλογίες της τότε τουρκικής κυβέρνησης Μεντερές), με τις

πρωτοφανείς σε έκταση λεηλασίες, βανδαλισμούς και καταστροφές ελληνικών

3

περιουσιών, ελληνικών εμπορικών καταστημάτων και ιδιαιτέρως Ιερών Ναών;

Πρόκειται για ένα «πογκρόμ», που θα μείνει στην ιστορία ως τα επαίσχυντα

«Σεπτεμβριανά του 1955», που είχαν ως αποτέλεσμα την απαρχή της

προοδευτικής μειώσεως του ελληνικού πληθυσμού της Πόλης, η οποία, από τις

350.000 Ελλήνων που είχε το 1922, σήμερα αριθμεί σε λιγότερους από 2.500.

Διαμαρτύρονται οι Μουφτήδες ότι «οι ακρότητες ορισμένων που στο όνομα

του Ισλάμ έχουν διαπράξει καταδικαστέες πράξεις…είναι ενάντιες στο Ιερό

Κοράνι και προσβάλλουν την πίστη μας». Οι αρχαίοι Λατίνοι έλεγαν «scripta

manet» (=τα γραπτά μένουν και ομιλούν). Όταν ανατρέξει κανείς στα «ιερά»

Κείμενα του Ισλάμ, στο Κοράνιο, την Χαντίθ, αλλά και στην ιστορία του,

διαπιστώνει περίτρανα ότι ο Μακαριώτατος ακριβολογούσε, όταν χαρακτήριζε το

Ισλάμ ως μια εγκόσμια οργάνωση με επεκτατικές βλέψεις, που βαρύνεται με

αναρίθμητα εγκλήματα στη διαχρονική του πορεία. Τα φρικώδη διδάγματα του

Κορανίου περί του ιερού πολέμου, (τζιχάντ), και τα αιματοβαμμένα κεφάλαια της

ιστορίας του Ισλάμ είναι οι αψευδείς μάρτυρες, ότι πράγματι το Ισλάμ είναι μια

θρησκεία, που νομοθετεί ως δόγμα πίστεως την ωμή βία για την κατάκτηση και

καταστροφή όσων δεν υποτάσσονται σ’ αυτό. Πρόκειται για μια Θρησκεία με

κεκαλυμμένο «θεό» τον αιμοδιψή και εγκληματία εωσφόρο, όπως έχει καταδείξει

ο Σεβ. Μητροπολίτης μας στο προσφάτως κυκλοφορηθέν πόνημά του: «Το

απόλυτο υπαρξιακό ερώτημα. Υπάρχει Θεός; Ποιος είμαι;», που αναρτάται

στην ιστοσελίδα imp.gr της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Για να μη φανεί ότι υπερβάλλουμε, παραθέτουμε ένα απόσπασμα από

επιστολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Σεραφείμ, που απέστειλε

προ ετών σε κάποιον μουσουλμάνο ονόματι Αχμάντ Ελντίν, διπλωματούχου της

ισλαμικής θεολογίας: «Κάνετε λόγο για ‘ορθόδοξο Ισλάμ’ και για ‘ψευτο-

Τζιχάντ των τρομοκρατών και εξτρεμιστών’. Σας βολεύει βέβαια αυτή η θέση,

όπου παρουσιάζετε το Τζιχάντ σαν κάτι ξένο προς την θρησκευτική

διδασκαλία των μουσουλμάνων. Ωστόσο η διδασκαλία περί ιερού πολέμου, η

ορθότερα περί ωμής βίας και ολοκληρωτικής εξαφανίσεως των απίστων, (μη

μουσουλμάνων), αποτελεί δόγμα πίστεως, που πρέπει να δονεί και να συνέχει

την ψυχή του κάθε αληθινού μουσουλμάνου. Πάμπολλα είναι τα αποσπάσματα

του Κορανίου, που μιλούν ξεκάθαρα και απερίφραστα περί του Τζιχάντ, για τα

οποία προσποιείστε άγνοια, προφανώς διότι δεν έχετε το θάρρος να τα

παραθέσετε. Τα αποσπάσματα αυτά κάνουν τον μη μουσουλμάνο αναγνώστη

να ανατριχιάζει και ταυτόχρονα να βεβαιώνεται, ότι δεν υπάρχει περιθώριο

ειρηνικής συμβιώσεως, (όπως αφελώς νομίζουν οι θιασώτες του

Διαθρησκειακού Οικουμενισμού), με τους πιστούς του Μωάμεθ, οι οποίοι

οφείλουν κατ’ επιταγήν του Αλλάχ να διεξάγουν συνεχή και ολομέτωπο αγώνα

για την παγκόσμια επικράτηση του Ισλάμ. Είναι σημαντικό να τονιστεί, ότι

κατά το Κοράνιο ο φόνος των απίστων δεν είναι έργο των μουσουλμάνων, αλλά

προέρχεται ουσιαστικά από τον ίδιο τον Αλλάχ, ο οποίος ευλογεί τον αγώνα

των πιστών του. Πράγμα που δείχνει, ότι ο Μωάμεθ φρόντισε να δώσει στο

φρικτό αμάρτημα του φόνου θεολογική κατοχύρωση, ώστε οι πιστοί του Αλλάχ

4

να επιδίδονται στα εγκλήματά τους με ήσυχη τη συνείδησή τους, χωρίς

αναστολές.

Παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένα από τα πολλά αποσπάσματα του

Κορανίου, τα οποία επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές: ‘Ω προφήτη!

Παρότρυνε τους πιστούς στον πόλεμο. Αν υπάρχουν είκοσι από σας που

υπομονετικά επιμένουν, θα νικήσουν διακόσιους και αν από σας είναι εκατό,

θα νικήσουν χίλιους από τους απίστους…’ (Σούρα 8, εδαφ.65). ‘Ο Αλλάχ δεν

συγχωρεί, όποιον λατρεύει συνέταιρο μ’ Αυτόν’ (Σούρα 4, εδαφ.48). Αφού ο

Αλλάχ δεν συγχωρεί εκείνους που πιστεύουν σε άλλο Θεό, τι πρέπει να κάμουν

οι πιστοί του; Ασφαλώς να εξοντώσουν όσους λατρεύουν ‘συνεταίρους’ του

Αλλάχ! ‘Και να πολεμάτε για χάρη του Αλλάχ όσους σας πολεμούν, αλλά μην

ξεπερνάτε τα όρια, γιατί ο Αλλάχ δεν αγαπά τους παραβάτες’ (Σούρα

2,εδαφ.190). ‘Φονεύετέ τους, όπου τους βρίσκετε και διώξτε τους, από κει που

σας εδίωξαν [….] Αν όμως σας πολεμήσουν, σκοτώστε τους. Τέτοια είναι η

τιμωρία των απίστων’ (Σούρα 2,εδαφ.191). ‘Αν όμως σταματήσουν, τότε

βέβαια, ο Αλλάχ είναι πολυεπιεικής, πολυεύσπλαχνος’ (Σούρα 2,εδαφ.192).

‘Πολεμάτε τους ώσπου να μην σας καταδιώξουν στην ειδωλολατρία και να

υπερισχύσει η Πίστη στον Αλλάχ. Αν όμως σταματήσουν τη δράση τους, τότε

να μην κάνετε πόλεμο παρά ενάντια στους άδικους’ (Σούρα 2,εδαφ.193). ‘Και

όταν οι απαγορευμένοι μήνες έχουν περάσει, τότε (πολεμάτε και) σκοτώνετε

τους ειδωλολάτρες, οπουδήποτε κι αν τους βρείτε, και συλλάβετέ τους και

πολιορκείστε τους και στήστε τους παγίδες με κάθε (πολεμικό) στρατήγημα.

Αν όμως μετανιώσουν και διατηρήσουν την τακτική προσευχή κι εφαρμόσουν

(τακτική) ελεημοσύνη, τότε αφήστε τους ελεύθερους. Γιατί ο Αλλάχ είναι

πολυεύσπλαχνος, πολυεπιεικής’ (Σούρα 9,εδαφ.5).

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ασφαλώς εξόντωση των ‘απίστων’ και τίποτε

λιγότερο! Ότι οι ‘άπιστοι’, ως άξιοι θανάτου (!) δεν έχουν δικαίωμα ζωής και

άρα ούτε ως ανθρώπινα όντα πρέπει να λογίζονται. ‘Πολυεπιεικής’ είναι ο

Αλλάχ, μόνον όταν υποταχθούν οι ‘άπιστοι’ στο Ισλάμ! Αν όλα αυτά δεν είναι

σκέτος φασισμός, τότε τι είναι; Αυτή αγαπητέ μου είναι η αλήθεια, εκτός και

αν δεν πιστεύετε στο Κοράνιο! Αλλά μήπως δεν είδαμε να εφαρμόζεται στην

πράξη μέχρι και σήμερα η φρικτή και απάνθρωπη αυτή διδασκαλία του Ισλάμ;

Η ανθρωπότητα βιώνει σήμερα τη φρίκη της γενοκτονίας χριστιανικών

πληθυσμών στις χώρες της Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής, (για την

οποία γενοκτονία παραδόξως δεν τολμήσατε να πείτε ούτε λέξη), από τους

φανατικούς Τζιχαντιστές του ISIS, διότι αυτό είναι το θέλημα του Αλλάχ!

Αλλά αν αυτό είναι το θέλημα του Αλλάχ, τότε ο Αλλάχ δεν είναι ο αληθινός

Θεός, αλλά κάτι άλλο!». Ασφαλώς ο διάβολος ο αληθής «θεός» του

Γνωστικισμού.

Νομίζουμε ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας έδωσε όλα εκείνα τα

στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν ότι το Ισλάμ δεν έχει καμιά σχέση με το έλεος,

την αγάπη, την ανοχή, την συμπόνια, την ειρηνική συνύπαρξη, τον σεβασμό της

ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας. Είναι απόλυτα ταυτισμένο με την υποταγή,

δήθεν στον Αλλάχ, στην ουσία όμως, στην εγκόσμια ισλαμική εξουσία. Μόνον ο

5

Χριστιανισμός διδάσκει το «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν» (Μαρκ.8.34), σε

αντίθεση με το Ισλάμ που εξωθεί στην επιβολή του Μουσουλμανισμού δια της

βίας, ακόμη και του φόνου, αφού, «Ο Αλλάχ δεν συγχωρεί, όποιον λατρεύει

συνέταιρο μ’ Αυτόν» (Σούρα 4, εδαφ.48)!

Το ότι η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης ζει αρμονικά με την

χριστιανική κοινότητα, και επομένως διαφοροποιείται από το παγκόσμιο Ισλάμ,

υπάρχουν κάποιες εξηγήσεις. Πρώτη εξήγηση είναι, ότι αποτελεί μειονότητα στο

Χριστιανικό Ελληνικό Κράτος και δεν «την παίρνει» να εφαρμόζει με ακρίβεια

τα κορανικά παραγγέλματα. Δεύτερη, ότι η ελληνορθόδοξη κουλτούρα έχει

επιδράσει στους Μουσουλμάνους της Θράκης λόγω της μακροχρόνιας

συμβίωσης με τους Χριστιανούς. Τρίτη, ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης είναι

φιλειρηνικοί, διότι δεν είναι συνεπείς Μουσουλμάνοι, αφού δεν τηρούν με

ακρίβεια τα σαφέστατα παραγγέλματα του Κορανίου. Και τέλος διότι οι

Χριστιανοί δείχνουν σ’ αυτούς τα αγνά χριστιανικά τους αισθήματα, τα οποία

απορρέουν από την Χριστιανική διδασκαλία περί του σεβασμού του κάθε

ανθρωπίνου προσώπου.

Όμως ο φιλειρηνισμός δεν ορίζεται μόνον με την μη άσκηση βίας, αλλά και με

την σαφή καταδίκη της. Δεν έχουμε δυστυχώς από τους Μουφτήδες σαφείς και

κατηγορηματικές καταδίκες πράξεων βίας από φανατικούς Τζιχαντιστές εναντίον

Χριστιανών, που διαπράττονται σε άλλες χώρες, όπως φερ’ ειπείν στη Συρία. Δεν

είδαμε πουθενά να αποδοκιμάζουν τις ισλαμικές εγκληματικές φρικαλεότητες

πιστών του Ισλάμ εναντίον αθώων ανθρώπων στο όνομα του «θεού» τους στη

Νιγηρία από τους συνεπείς ισλαμιστές της Μπόκο – Χαράμ, οι οποίοι σφάζουν

ανηλεώς, καίνε ζωντανούς τους Χριστιανούς και αρπάζουν τις γυναίκες και τις

κοπέλες για ερωτικές σκλάβες. Σήμερα στις Ισλαμικές χώρες, ο θρησκευτικός

νόμος Σαρία χρησιμοποιείται σαν βάση νομιμοποίησης του αποκεφαλισμού τόσο

από τα επίσημα κράτη όσον και από τους πιστούς του Ισλάμ. Στην Σαουδική

Αραβία τα τελευταία 20 χρόνια έχουν αποκεφαλισθή περί τα 2.000 άτομα

δημόσια με τα πλήθη να παρακολουθούν το φρικτό θέαμα, και να επευφημούν

και να χειροκροτούν. Το γνωστό Αλ-Αζχάρ, μία από τις ύπατες αρχές του

σουνιτικού Ισλάμ στην Αίγυπτο χαρακτήρισε την καρατόμηση των 21 Αιγυπτίων

κοπτών απλώς ως μία «βάρβαρη» πράξη, χωρίς βεβαίως να αποδοκιμάσει τα

«ιερά κίνητρα» των εκτελεστών που εδράζονται στο ισλαμικό κοσμοείδωλο. Δεν

είδαμε καμιά διαμαρτυρία τους ενάντια στους διωγμούς των χριστιανών στο Ιράν,

το Ιράκ και το Πακιστάν. Δεν είδαμε να διαμαρτύρονται για την παντελή

απαγόρευση λειτουργίας χριστιανικών ναών και την άσκηση, έστω και ιδιωτικής

λατρείας στη Σαουδική Αραβία, στο Ιράν, στο Μπαγκλαντές, στη Σομαλία, στο

Σουδάν και αλλού. Δεν διαμαρτυρήθηκαν για την απαγόρευση εορτασμού των

Χριστουγέννων στην Ινδονησία. Σας ρωτάμε, κύριοι Μουφτήδες: Όλοι αυτοί που

αναφέραμε παρά πάνω ανήκουν στην κατηγορία «ορισμένων που στο όνομα του

Ισλάμ έχουν διαπράξει καταδικαστέες πράξεις», όπως ισχυρίζεσθε, ή μήπως

αποτελούν το σύνολο του Ισλάμ και μόνο εσείς αποτελείτε μια αμελητέα

μειοψηφία, που διαφοροποιείστε από το επίσημο και παγκόσμιο Ισλάμ; Αφού

λοιπόν η μεγάλη πλειοψηφία του Ισλάμ εφαρμόζει με ακρίβεια το Κοράνιο και

6

συμπεριφέρεται με εχθρότητα και βία στους μη Μουσουλμάνους και δη προς τους

Χριστιανούς, αυτό σημαίνει ότι σίγουρα εσείς δεν εφαρμόζετε πιστά το Κοράνιο

και τη Χαντίθ!

Θέλετε να αυτοπροσδιορίζεσθε ως έλληνες και δεν έχουμε λόγο να το

αρνηθούμε. Θα περιμέναμε όμως, τουλάχιστον από εσάς τους μορφωμένους

Μουσουλμάνους, οι οποίοι γνωρίζετε ιστορία, να αναγνωρίσετε και

αποδοκιμάσετε τα μυριάδες εγκλήματα των Μουσουλμάνων Οθωμανών στα

τετρακόσια χρόνια, (και πεντακόσια για την Βόρειο Ελλάδα), της πιο κτηνώδους

δουλείας που έχει γνωρίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Όμως δεν έχουμε δει κάτι

τέτοιο ποτέ! Δεν είδαμε να διαμαρτυρηθείτε για την διάκριση μεταξύ Χριστιανών

και Μουσουλμάνων πολιτών στα χρόνια της δουλείας. Οι μεν πρώτοι εστερούντο

και των πλέον στοιχειωδών δικαιωμάτων, σε αντίθεση με τους δεύτερους, οι

οποίοι απολάμβαναν όλα τα δικαιώματα της ελευθερίας και της ανθρώπινης

αξιοπρέπειας.

Εφέτος εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την εθνική μας ανεξαρτησία, η οποία

είναι αποτέλεσμα ενός τιτάνιου αγώνα των υποδούλων Ορθοδόξων Χριστιανών

ενάντια στην πανίσχυρη τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μπορούν να μας

αποδείξουν οι κ. Μουφτήδες, ότι σ’ αυτόν τον αγώνα συνέβαλλαν, έστω και

ελάχιστα, κάποιοι Μουσουλμάνοι; Τι μπορούν να μας πουν για τις ανελέητες

σφαγές του φανατισμένου Μουσουλμανικού όχλου κατά των εξεγερμένων

Χριστιανών, που απαιτούσαν το αυτονόητο αγαθό της πολιτικής και

θρησκευτικής ελευθερίας, που δικαιούται να έχει και να απολαμβάνει κάθε

άνθρωπος που ζεί σ’ αυτόν τον πλανήτη; Τι έχουν να μας πουν για τους χιλιάδες

Νεομάρτυρες, οι οποίοι βρήκαν τραγικό μαρτυρικό θάνατο για να μην αρνηθούν

την χριστιανική τους πίστη; Αυτή είναι η ανεκτικότητα και ο σεβασμός της

ετερότητας από το «φιλειρηνικό» Ισλάμ; Τους ρωτάμε ευθέως: Θα γιορτάσουν

μαζί με όλο τον Χριστιανικό Ελληνικό πληθυσμό τη μεγάλη επέτειο; Και αν ναι,

τι θα γιορτάσουν; Μήπως τις σφαγές των ομοπίστων τους κατά των αγωνιστών

της ελευθερίας;

Περαίνοντας, παρακαλούμε τους λαλίστατους Μουφτήδες, να είναι ακριβείς

και αντικειμενικοί στις ανακοινώσεις τους. Να παρουσιάζουν την αλήθεια των

πραγμάτων σφαιρικά, από όλες τις πλευρές και όχι μονομερώς. Στην ανακοίνωσή

τους θέλησαν, για λόγους αυτονόητους προφανώς, να παρουσιάσουν τη μια

πλευρά της Μουσουλμανικής μειονότητος της Δυτικής Θράκης, αποσιωπώντας

όμως, ή μάλλον διαστρέφοντας την φρικτή πραγματικότητα περί του Ισλάμ, όπως

αποδείξαμε προηγουμένως. Φέτος, που εορτάζουμε την επέτειο των 200 ετών της

εθνικής μας παλιγγενεσίας, είναι μια θαυμάσια ευκαιρία γι’ αυτούς, λόγω και της

θεσμικής τους θέσεως, να προχωρήσουν, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον σε μια

επίσημη διακήρυξη καταδίκης της ισλαμικής θηριωδίας και των φρικτών

εγκλημάτων των ομοπίστων προγόνων τους, Μουσουλμάνων, απέναντι στους

ένδοξους προγόνους μας, καθ’ όλη τη διάρκεια της Οθωμανικής δουλείας.

Περιμένουμε!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών.