Ιερός Ναός ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Καστέλλας Πειραιώςαυτού του ιστολογίου

Τρίτη 16 Ιουνίου 2020




)



Ν Ε Α  Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ι Α 
Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Θεολόγου (Μ.Θ.), Συγγραφέως

Διευθυντοῦ  τοῦ  Γραφείου Αἱρέσεων καὶ  Παραθρησκειῶν

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς.



Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης, (2016). 

Προπαρασκευή - Συγκρότηση -  Ἀποφάσεις - Συνέπειες.
C:\Users\User\Desktop\Ημερίδες-Συνέδρια\Η εικόνα της Συνόδου της Κρήτης.jpg
Ἀγαπητέ φίλε ἀναγνώστη, 

Ἠ πρό τετραετίας, (2016), γενομένη «Σύνοδος» στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης,
ὑπῆρξε,
σύμφωνα μέ τήν ὁμολογία ὀσιακῶν μορφῶν καί μεγάλων πνευματικῶν ἀναστημάτων
τῆς ἐποχής μας,
ἔνα κατ’ ἐξοχήν τραγικό καί συγκλονιστικό ἐκκλησιαστικό γεγονός,
παγκοσμίων διαστάσεων, μέ ἀνυπολόγιστες συνέπειες γιά τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἔνα γεγονός πού προκάλεσε
τό πλέον ὀδυνηρό πλήγμα στό Σώμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἔνα γεγονός πού σήμανε
τόν θρίαμβο τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί γέμισε μέ ἀπερίγραπτη θλίψη
τήν θριαμβεύουσα καί τήν στρατευομένη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. 
Ἠ ἀνά χείρας Ἔκδοση μέ τίτλο: «Ἠ ‘Σύνοδος’ τῆς Κρήτης, (2016), Προπαρασκευή - Συγκρότηση -  Ἀποφάσεις – Συνέπειες», περιγράφει συνοπτικά,
ὄλα ὄσα ἀφοροῦν τήν ἐν λόγω «Σύνοδο»,
ἀπό τό στάδιο τῆς προπαρασκευής της ἔως καί τίς μέχρι σήμερα συνέπειές της. 

Κεντρική Διάθεση: Βιβλιοπωλεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς.
Ἐθνικής Ἀντιστάσεως 2, (Κάτωθι Ἱερού Ναού Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς)
Τ.Κ. 18535, Πειραιᾶς - Τηλ.: 210 4122625, 210 4124726

Ἠ νέα Ἔκδοση κυκλοφορεῖ ἐπίσης καί στά χριστιανικά βιβλιοπωλεία. 





Πατηρ Παύλος

ΣυνημμέναΔευ, 15 Ιουν, 12:48 μ.μ. (πριν από 1 ημέρα)
προς george.wilerΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΙερεύςΣΥΝΑΞΙΣΠεριοδικόEfenpresstriklopodiaAndreas
daskalosMonkSerafimpreotvtsigkoskonstantinosauthorimkmhtropolhΜητρόπολη
π.Νικόδημοςp.VasiliosinfomixhoulΙΕΡΑcontactpanhouaverophΣάλπισμαinfonews
imkythironaugmyrouLabrosNickthriskeftikainfoPANCYPRIANdespotatoneapetropoulosinfoi
mag.gorgΑΝΔΡΕΑΣganagnoiakritisΤΡΕΛΟ-contactPetergram.imkawΠαναγιώτηςakhs1914
gmanolisΤάσοςεγώΚαθεδρικόςtselengmitropoliimkachrisgefsiI.M.PΜΗΤΡΟΠΟΛΗΕΣΤΙΑinfo,
 infoinfoΕπιτροπήimaaorthotypLeonidasΑΚΤΙΝΑtasthyrasAmethystpanagiotis_karanikas
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η Ιουνίου 2020

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ
ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

Περιοχή συνημμένων


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 15 η Ιουνίου 2020
ΟΤΑΝ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!
Έγινε ήδη λόγος σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας για τον ιδιότυπο διωγμό
που εξαπέλυσε η Πολιτεία τους τελευταίους τρεις μήνες εναντίον της Εκκλησίας,
με κύριο στόχο να συκοφαντηθεί και ενοχοποιηθεί η Θεία Κοινωνία ως αιτία
μεταδόσεως του κορωνοϊού στους πιστούς και κατ’ επέκταση, να απαξιωθεί το
ιερότερο, το κορυφαίο μυστήριο της Εκκλησίας μας, η Θεία Ευχαριστία. Και
παραθέσαμε πολλές αποκαλυπτικές σχετικές δηλώσεις φορέων της Πολιτείας και
εκπροσώπων της αρμόδιας επιτροπής του Υπουργείου Υγείας, που αποδεικνύουν
του λόγου το αληθές.
Το θέμα, όπως ήταν επόμενο πήρε διαστάσεις, αφού και ο ίδιος ο Παν.
Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με επιστολή του στις 17.5.2020 προς
την Εκκλησία της Ελλάδος, ζητάει να πληροφορηθεί την γνώμη της σχετικά
«προς το θέμα της κοινής πορείας στην ποιμαντική αντιμετώπιση των
αμφισβητήσεων του καθιερωμένου τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας».
Η ΔΙΣ στην Συνεδρία της 3 ης .6.2020 και με αφορμή το Γράμμα του Οικουμενικού
Πατριάρχου ανακοίνωσε, ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος εμμένει στην εξ αρχής
εκφρασθείσα δογματική και θεολογική επιβεβαίωσή της ότι ‘το Ιερό Μυστήριο
της Θείας Ευχαριστίας παραμένει αδιαπραγμάτευτο, όπως μας παρεδόθη από
την περί αυτού διδασκαλία της Ορθοδόξου Παραδόσεως και των αγίων
Πατέρων της αγίας μας Εκκλησίας’, ως επίσης και το ότι ‘η διαδικασία
μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας προς τους πιστούς παραμένει ως έχει και
όπως μας έχει παραδοθεί υπό των αγίων Πατέρων και υπό της Ιεράς μας
Παραδόσεως’».
Προς στιγμήν φάνηκε, ότι το θέμα έκλεισε με την αποστομωτική απάντηση της
ΔΙΣ προς τους χριστιανομάχους πολιτικούς. Ωστόσο ο αρχέκακος όφις, ο
διάβολος, δεν ησύχασε. Άρχισε τώρα να πολεμάει την Εκκλησία, όχι πλέον από
έξω, (μέσω των χριστιανομάχων πολιτικών), αλλά από μέσα, χρησιμοποιώντας
ως όργανά του εκκλησιαστικά πρόσωπα, ακόμη και επισκόπους. Δηλαδή
πρόσωπα τα οποία, ενώ θα έπρεπε να είναι οι φύλακες «της Ιεράς μας
Παραδόσεως», δυστυχώς, με απαράδεκτες δηλώσεις και ενέργειές τους, όχι
απλά «ρίχνουν νερό στο μύλο» των χριστιανομάχων, αλλά προχωρούν και σε
καινοτομίες, οι οποίες μαρτυρούν ξεκάθαρα, (όπως θα φανεί με όσα θα λεχθούν
παρά κάτω), ότι και αυτοί πάσχουν από την ίδια αρρώστια, από την οποία
πάσχουν και οι χριστιανομάχοι. Στις γραμμές που ακολουθούν, θα σχολιάσουμε
δηλώσεις και ενέργειες ενός εξ αυτών, του Αρχιεπίσκοπου Αμερικής κ.
Ελπιδοφόρου, κινούμενοι από αγάπη προς την αλήθεια του Ευαγγελίου και της

2
Ορθοδόξου Παραδόσεως μας, αλλά και προς επαγρύπνηση του πιστού λαού του
Θεού.
Όπως πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο, (βλ. «Ρομφαία», 25.5.2020), ο κ.
Ελπιδοφόρος σε εκτενές Υπόμνημα του στις 18.5.2020 προς τους κληρικούς της
Αρχιεπισκοπής του «έδωσε οδηγίες στους κληρικούς των κοινοτήτων της
άμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας, (Νέα Υόρκη, Κονέκτικατ και
Ουάσιγκτον), να προσφέρουν προσωρινά τη Θεία Κοινωνία στους πιστούς,
χρησιμοποιώντας πολλαπλά μεταλλικά κουτάλια, για μία μόνο χρήση ανά
άτομο». Σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπομνήματος: «Η ενορία θα πρέπει να
χρησιμοποιεί πολλαπλά μεταλλικά κουτάλια που θα είναι μίας χρήσης κατά τη
διανομή της Αγίας Κοινωνίας. Ο ενορίτης θα πλησιάζει το δισκοπότηρο και θα
του ζητηθεί να γείρει το κεφάλι του πίσω και να ανοίξει το στόμα του πλατιά,
έτσι ώστε η Κοινωνία να πέσει μέσα στο στόμα του. Ο ιερέας θα
χρησιμοποιήσει ένα νέο κουτάλι για να προσφέρει Κοινωνία και στη συνέχεια
θα τοποθετήσει το κουτάλι σε ξεχωριστό δοχείο πριν από τον επόμενο ενορίτη.
Αντί της μάκτρας, (Communion Cloth), η ενορία θα έχει διαθέσιμες πετσέτες
μίας χρήσης για τους πιστούς, και όταν πλησιάζει το δισκοπότηρο, ο ενορίτης
θα πάρει μια χαρτοπετσέτα, θα την κρατά κάτω από το πηγούνι του, θα
σκουπίζει το στόμα του και στη συνέχεια θα πετάει την πετσέτα. σε ένα δοχείο
στο σολέα, το περιεχόμενο του οποίου θα καεί την ίδια μέρα. Μετά από κάθε
ραντεβού, τα κουτάλια θα βυθιστούν σε βραστό νερό για να καθαριστούν».
Από άλλο σχετικό δημοσίευμα πληροφορηθήκαμε τους «θεολογικούς» λόγους,
που προβάλλει για να δικαιολογήσει την καινοτομία αυτή, στην οποία
προχώρησε. Σε πρόσφατη διαδικτυακή συζήτηση στην Αμερική, (βλ. ιστολ.
«Ακτίνες», 2.6.2020), απαντώντας σε ερωτήματα πιστών, δήλωσε μεταξύ άλλων
τα εξής: «Τι είναι πιο σημαντικό για όλους μας; Η Θεία Κοινωνία, το Σώμα και
το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ή ο τρόπος που μεταλαμβάνουμε το
Σώμα και το Αίμα Του; Η απάντηση είναι απλή. Δεν είναι ο τρόπος της
μετάληψης, αλλά η ίδια η Θεία Κοινωνία, που μας σώζει και μας χαρίζει
αιώνια ζωή. Οπότε, το οτιδήποτε άλλο, όπως η κοινή λαβίδα, ή ό,τι δοκίμασε η
εκκλησία, ακόμα και στα τελευταία χίλια χρόνια, μπορεί να αλλάξει.  Ακόμα
και προσωρινά, ή όχι προσωρινά. Αυτή η παράδοση, της κοινής λαβίδας, δεν
είναι κάτι που αποφασίζεται από οποιαδήποτε Οικουμενική Σύνοδο, ή (τοπική)
Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, στην ιστορία της εκκλησίας. Είναι μια
πρακτική που έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική, πολύ πρακτική, πολύ
ευπρόσδεκτη και γι αυτό ήταν ευρέως διαδεδομένη, χωρίς καμία προσπάθεια
και χωρίς κανέναν να επιβάλει, ή να υποχρεώσει τους πιστούς να
χρησιμοποιήσουν την κοινή λαβίδα. Και στην πραγματικότητα όλοι
γνωρίζουμε ότι το σημαντικό είναι ότι λαμβάνουμε, ότι όλοι κοινωνούμε, από
το κοινό Ποτήριο, όχι από το ένα κοινό κουτάλι. Και υπάρχουν κάποιες
ανησυχίες ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει
κάποια προβλήματα υγείας στους ενορίτες μας, ή μερικοί άνθρωποι
αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο. Γιατί πρέπει να

3
κρατήσουμε αυτούς τους ανθρώπους μακριά από την Θ. Κοινωνία, μόνο λόγω
της κοινής λαβίδας;».
Είναι γεγονός ότι το πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου είναι εκείνο «που
μας σώζει και μας χαρίζει αιώνια ζωή», όμως το γεγονός αυτό σε καμία
περίπτωση δεν σημαίνει, ότι «το οτιδήποτε άλλο, όπως η κοινή λαβίδα, ή ό,τι
δοκίμασε η εκκλησία, ακόμα και στα τελευταία χίλια χρόνια, μπορεί να
αλλάξει», με την πρόφαση ότι «δεν είναι κάτι που αποφασίζεται από
οποιαδήποτε Οικουμενική Σύνοδο, ή (τοπική), Σύνοδο των Ορθοδόξων
Εκκλησιών». Ο παραδοσιακός τρόπος της μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας με
την μία κοινή αγία λαβίδα έχει καθιερωθεί εδώ και περίπου 1200 χρόνια στη ζωή
της Εκκλησίας και επομένως έχει ενσωματωθεί ως ουσιαστικό και αναπόσπαστο
στοιχείο της Εκκλησιαστικής μας Παραδόσεως. Και μπορεί, βέβαια, καμία
Οικουμενική, ή Τοπική, Σύνοδος να μην ασχολήθηκε ειδικά με τον τρόπο
μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας, ωστόσο επειδή αποτελεί ουσιαστικό και
αναπόσπαστο στοιχείο της Εκκλησιαστικής μας παραδόσεως, ισχύει στην
προκειμένη περίπτωση ο θεόπνευστος λόγος του αποστόλου Παύλου: «Άρα ουν
αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου,
είτε δι’ επιστολής ημών», (Β΄ Θεσ. 2,15).
Εδώ τίθεται επίσης το ερώτημα: Αφού, όπως ισχυρίζεται ο κ. Ελπιδοφόρος, η
παραδοσιακή μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, «έχει αποδειχθεί πολύ
αποτελεσματική, πολύ πρακτική, πολύ ευπρόσδεκτη και γι ‘αυτό ήταν ευρέως
διαδεδομένη», για ποιο λόγο σήμερα, μετά από 1200 χρόνια, θα πρέπει να
αλλάξει; Τι κρύβεται πίσω από αυτή την αλλαγή; Μα είναι φανερό, τι κρύβεται!
Ο φόβος μεταδόσεως του κορωνοϊού μέσω της Θείας Κοινωνίας διά της κοινής
αγίας λαβίδος. Το ομολογεί και ο ίδιος παρά κάτω: «Και υπάρχουν κάποιες
ανησυχίες, ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει
κάποια προβλήματα υγείας στους ενορίτες μας, ή μερικοί άνθρωποι
αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο». Εάν υπάρχει μέσα μας η
παραμικρή αμφιβολία, μήπως ο κορωνοϊός μεταδίδεται μέσω της Θείας
Κοινωνίας, τότε ουσιαστικά δεν πιστεύουμε, ότι στο Άγιο Ποτήριο, μετά τον
καθαγιασμό του άρτου και του οίνου, υπάρχει το τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του
Χριστού. Ότι υπάρχει δηλαδή ο όλος Χριστός, ο Οποίος όχι μόνον δεν μπορεί να
γίνει αίτιος μεταδόσεως ασθενειών και θανάτου, αλλά αντίθετα είναι η αληθινή
ζωή, η πηγή της ζωής και φάρμακο αθανασίας, όπως μας διαβεβαίωσε ο Ίδιος
«εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται·
και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιω.11,25).
Και ακόμη: «εγώ ειμί ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγη εκ
τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα, και ο άρτος δε ον εγώ δώσω η σαρξ
μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής» (Ιω.6,35,51).
Την μεγάλη αυτή αλήθεια επιβεβαιώνει και η ιστορική πραγματικότητα. Από
τη δισχιλιετή ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας δεν μαρτυρείται καμία
περίπτωση μετάδοσης μολυσματικής νόσου από τη Θεία Κοινωνία.
Διακεκριμένοι επιστήμονες, ιατροί λοιμοξιολόγοι και καθηγητές Ιατρικών

4
Σχολών επισημαίνουν, ότι δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, ότι η
Θεία Κοινωνία διασπείρει μεταδοτικές ασθένειες. Το μόνο επιστημονικό
δεδομένο που μπορεί να υπάρχει και που η επιστημονική κοινότητα αποδέχεται,
εκεί που δεν υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική έρευνα, είναι η αναδρομική
μελέτη της κλινικής εμπειρίας, που στην περίπτωση της Θείας Κοινωνίας αφορά
αναδρομική κλινική εμπειρία 2000 χρόνων, (π.χ. Ιερείς και όχι μόνον, που
καταλύουν καθημερινά τη Θεία Κοινωνία στα Νοσοκομεία, ακόμη και
Νοσοκομεία Λοιμωδών Νόσων κλπ) και ουδέποτε τους έχει μεταδοθεί
ο,τιδήποτε.
Ισχυρίζεται ακόμη ο κ. Ελπιδοφόρος ότι «Κατά τη διάρκεια της Θείας
Ευχαριστίας, λαμβάνουμε σώμα και αίμα Χριστού και το σώμα και το αίμα
του Κυρίου, μας μεταδίδουν ζωή και όχι ασθένειες….. όμως, ας μην ξεχνάμε
ότι τα μέσα, τα εργαλεία με τα οποία προσφέρουμε στη Θεία Κοινωνία, είναι
φθαρτά και γήινα». Η αγία Λαβίδα, (αυτή είναι η ορθή ονομασία και όχι ο
χαρακτηρισμός «κοινό κουτάλι»), όπως και το άγιο Ποτήριο, είναι μεν «φθαρτά
και γήινα», επειδή όμως έρχονται σε επαφή με το πανάγιο Σώμα και Αίμα του
Κυρίου, δέχονται και αυτά τον αγιασμό, που προέρχεται από το Σώμα και το
Αίμα του Κυρίου. Μεταδίδεται και σ’ αυτά η άκτιστη ενέργεια της Χάριτος του
αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό άλλωστε και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για
οποιαδήποτε άλλη χρήση και χαρακτηρίζονται ως άγια και ιερά. Η άκτιστη Χάρις
μεταδίδεται στα ιερά σκεύη, όπως ακριβώς μεταδίδεται και στα άγια λείψανα και
στις άγιες εικόνες, τα οποία ακριβώς γι’ αυτό προσκυνούμε, επειδή είναι
μεταδοτικά Χάριτος. Επειδή λοιπόν η αγία Λαβίδα αγιάζεται από το Σώμα και το
Αίμα του Κυρίου μας, είναι αδύνατον να μεταδίδει ιούς και μεταδοτικές
ασθένειες. Ο κ. Ελπιδοφόρος, με τον τρόπο που εκφράζεται, αφήνει να εννοηθεί,
ότι η αγία Λαβίδα, ως φθαρτή και γήινη, μπορεί να μεταδώσει ασθένειες. Αν
όμως μπορεί να μεταδώσει ασθένειες, τότε αυτό σημαίνει, ότι δεν αγιάζεται από
το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Δεν δέχεται δηλαδή την άκτιστη ενέργεια της
Θείας Χάριτος, που ενυπάρχει μέσα στο τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του Κυρίου.
Αν όμως η άκτιστη Θεία Χάρις δεν έχει τη δύναμη να αγιάσει την αγία Λαβίδα,
τότε αυτό σημαίνει ότι η Θεία Χάρις δεν είναι άκτιστη, αλλά κτιστή. Η
εσφαλμένη αυτή παραδοχή οδηγεί αναπόδραστα στο συμπέρασμα, ότι η Θεία
Κοινωνία, κτιστή ούσα και στο ίδιο οντολογικό επίπεδο με τα κτιστά υλικά
αντικείμενα, δεν δύναται να τα αγιάσει, με αποτέλεσμα ο πιστός στην
προσπάθειά του να μεταλάβει ζωή κινδυνεύει να λάβει θάνατο από το φθαρτό και
γήινο Δισκοπότηρο και τη φθαρτή και γήινη Λαβίδα. Σε τελική ανάλυση ο κ.
Ελπιδοφόρος δέχεται την φραγκολατινική διδασκαλία περί απρόσιτου Θεού και
κτιστών θείων ενεργειών.
Εσφαλμένη είναι επίσης, κατά τη γνώμη μας και η δικαιολογία που προβάλλει,
ότι «μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο», ή
ότι κάποιοι ενορίτες εκφράζουν «κάποιες ανησυχίες ότι ίσως αυτό το κουτάλι,
το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει κάποια προβλήματα υγείας». Η
Εκκλησία ποτέ δεν αποφασίζει, με κριτήριο το τι «αισθάνονται», ή τι δεν

5
αισθάνονται, τα μέλη της. Αν δηλαδή αισθάνονται «άνετα», ή όχι, με τις
αποφάσεις της, αλλά με κριτήριο το θέλημα του Θεού και την δογματική
διδασκαλία της. Ούτε προσαρμόζεται ανάλογα με τις επιθυμίες και τους
προβληματισμούς του καθενός. Αλλοίμονο αν υιοθετούσε τέτοιου είδους
τακτικές. Θα είχε εκκοσμικευθεί και θα ακύρωνε την αποστολή της. Η Εκκλησία
καλεί τους πιστούς, (όσοι είναι προετοιμασμένοι κατάλληλα), να μεταλάβουν
Σώμα και Αίμα Χριστού «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης». Αν σε
κάποιον απουσιάζει η πίστη, τότε καλύτερα θα είναι να μην μεταλάβει, διότι αν
μεταλάβει, η Θεία Κοινωνία όχι μόνο δεν θα μεταδώσει μέσα του «άφεση
αμαρτιών και ζωήν αιώνιον», αλλά θα γίνει «εις κρίμα» και «εις κατάκριμα».
Κλείνοντας, εκφράζουμε την βαθειά μας λύπη, για όσα ο κ. Ελπιδοφόρος είπε
και έπραξε. Εμποτισμένος από την παναίρεση του Οικουμενισμού, δεν μπόρεσε
δυστυχώς, να απαγκιστρωθεί από τον πειρασμό του κόσμου, ο οποίος «εν τω
πονηρώ κείται» (Α΄Ιωαν.5,19) και ταυτίστηκε μαζί του. Αθέτησε την ευαγγελική
προτροπή «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον, ή ανθρώποις» (Πραξ.5,29). Έβαλε πάνω
από τον Χριστό, την αληθινή ζωή και τον χορηγό της ζωής, την ιατρική
επιστήμη, για την οποία, δυστυχώς συχνά εφαρμόζεται το λόγιο του Πλάτωνα
«πάσα τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία
τις και ου σοφία φαίνεται». Συντάχτηκε με τη θέληση και την επιθυμία του
πτωτικού κόσμου και κυρίως με όσους θέλουν την πίστη στα μέτρα τους και
βάζουν πάνω απ’ όλα την σωματική υγεία τους.
Έχουμε την ταπεινή γνώμη, ότι η επιστολή την οποία έστειλε ο παν.
Οικουμενικός Πατριάρχης προς την Εκκλησία της Ελλάδος, για την οποία έγινε
λόγος παρά πάνω, θα έπρεπε να αποσταλεί πρωτίστως και κυρίως προς τον κ.
Ελπιδοφόρο. Η δήλωση του παν. Οικουμενικού Πατριάρχου, στην ως άνω
επιστολή, «ότι ουδόλως προτιθέμεθα να αποστώμεν εκ των κληροδοτηθέντων,
πάσιν ημίν υπό των μακαρίων Πατέρων ημών», υποχρεοί και τον κ.
Ελπιδοφόρο, Επίσκοπον όντα της Εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας του
Οικουμενικού Θρόνου.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020

Η Νηστεία των Αγίων Αποστόλων!

Ξεκινά από σήμερα

Η διάρκεια της νηστείας εξαρτάται από την Κυριακή των Αγίων Πάντων η οποία εορτάζεται ανάλογα με την εορτή του Πάσχα για αυτό και δεν είναι ποτέ σταθερές ημέρες νηστείας.

Κατά τη διάρκεια των νηστείας των Αγίων Αποστόλων καταλύουμε ψάρι αλλά απέχουμε από το κρέας τα γαλακτερά και τα αυγά. Εκτός από την Τετάρτη και την Παρασκευή δεν επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού καθώς επίσης και την παραμονή της εορτής των Αγίων η νηστεία είναι αυστηρή, δηλαδή δεν καταλύεται ψάρι ή λάδι, εκτός εάν είναι Σάββατο ή Κυριακή.

Ψάρι καταλύεται και κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου 24 Ιουνίου όποια μέρα και αν πέσει. Αν η εορτή των Αγίων Αποστόλων γίνει Τετάρτη ή Παρασκευή καταλύεται μόνο ψάρι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει στο «Ιερό Πηδάλιο», ότι «η Νηστεία αυτή γίνεται όχι για τους Αγίους Αποστόλους (όπως λέγουν κάποιοι), ούτε για την Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, αλλά πρώτα και κύρια για την επταήμερη άνεση που προηγείται (της Νηστείας αυτής) κατά την Εβδομάδα του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή για το γεγονός ότι δεν νηστεύουμε καθόλου όλη αυτήν την Εβδομάδα, και έπειτα διότι οι Θείοι Απόστολοι πρώτα νήστευσαν και προσευχήθηκαν και ύστερα ξεκίνησαν το Κήρυγμά τους».

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020

Κυριακή των Αγίων Πάντων

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
                                                            
       Με την Κυριακή των Αγίων Πάντων ολοκληρώνεται ο  κύκλος  των κινητών εορτών που καθορίζεται με βάση  το Άγιο Πάσχα και αρχίζει από την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου (Τελώνου και Φαρισαίου). Την Κυριακή των Αγίων Πάντων τιμούμε και εορτάζουμε όσους αγίασε το Άγιο Πνεύμα, τους Προπάτορες και τους  Πατριάρχες, τους Προφήτες και τους Αποστόλους, τους Μάρτυρες και τους Ιεράρχες, τους Οσιομάρτυρες και τους Ιερομάρτυρες, τους Όσιους και τους Δίκαιους, τις άγιες γυναίκες και όλους τους υπόλοιπους ανώνυμους αγίους. Η Εορτή αποτελεί τη σφραγίδα της εορταστικής αυτής περιόδου που παρουσιάζει στους Χριστιανούς τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τους Άγιους Πάντες.  Οι σοφοί άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας θέσπισαν τη συγκεκριμένη συλλογική εορτή λίγο μετά την εορτή του Αγίου Πνεύματος, για να μας δείξουν ότι το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει στον κόσμο και εξυψώνεται έτσι στον ουρανό ο  άνθρωπος. Συνιστά λοιπόν η εορτή των Αγίων Πάντων  επιβεβαίωση του έργου της Εκκλησίας όπως ψάλλουμε και στο Ἀπολυτίκιον που ακολουθεί, ποίημα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ ῾Αγιορείτου.                                                                                                                                                   "Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, χοροὺς ἁγίων Πάντων εὐφημήσωμεν πάντες, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους, ἀπὸ ψυχῆς συμφώνως ἀνακράζοντες· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς· δόξα τῷ ἁγιάσαντι· δόξα τῷ ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ ὑμᾶς δοξάσαντι".
Χρόνια Πολλά!!!                                                                                                                                            Βοήθεια όλων μας οι Αγιοι Πάντες!!!

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

Άγιος Λουκάς , ιατρός εκ Κριμαίας!

Κάποτε, ο Υπεύθυνος των Θρησκευτικών Υποθέσεων της Κριμαίας, είπε στον Άγιο Λουκά, μέσα σε ένα συνέδριο:
- Πώς εσείς ο τόσο μεγάλος Χειρουργός, πιστεύετε σ' αυτόν τον οποίο κανείς ποτέ δεν είδε (δηλ. το Θεό);
Ο Άγιος Λουκάς απάντησε:
- Εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει αγάπη;
Υπεύθυνος: Ναι
Άγιος Λουκάς: Πιστεύετε ότι υπάρχει νους;
Υπεύθυνος: Ναι
Άγιος Λουκάς: Είδατε ποτέ τον νου;
Υπεύθυνος: Όχι
Άγιος Λουκάς: Κι εγώ δεν είδα ποτέ το Θεό, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει.

(Από το βιβλίο της Δήμητρας Μαλλιαρού: ''Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός-Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΜΗΣ

Σήμερα Εορτάζουμε έναν απο τους κορυφαίους Ιατρούς  - Λοιμωξιολόγους - Χειρουργούς της ανθρωπότητας: 

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ - ΙΑΤΡΟΣ

ο οποίος βοήθησε χιλιάδες ανθρώπους να γίνουν καλά παντρεύοντας την ανώτατη Επιστημονική Γνώση της εποχής, με την Προσευχή.

Τον κακολόγησαν, τον έβρισαν, τον δίωξαν, τον φυλάκισαν...

Αλλά ο Επίσκοπος - Ιατρός, στάθηκε όρθιος. 

Το Έργο του : 

"ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΩΝ ΠΥΟΓΟΝΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ" 

θεωρείτε ακόμα και σήμερα αξεπέραστο. 

"Αν δεν ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Λουκάς, η χειρουργική μας θα ήταν πενήντα χρόνια πίσω!"

(Α. Βαβύλωφ, καθηγητής Στρατιωτικής Ακαδημίας Αγίας Πετρούπολης)

Ακόμα και ένας απο τους χειρότερους πολέμιους του Χριστιανισμού και φονιάς της ανθρωπότητας Στάλιν, 

τον τίμησε με βραβείο για τις υπεράνθρωπες προσπάθειές του στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. 

Γιατί ένας είναι ο Παν - Ιάτωρ. 

 « Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν » 

(Χωρίς Εμένα, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα)

Χριστός

https://www.youtube.com/watch?v=1jft5k0UIJI

Παναγία " Άξιον Εστιν"

Την 11η Ιουνίου η Σύναξη της Παναγίας «Ἄξιον Ἐστί» Αγίου Όρους.

Βιογραφία
Η εικόνα της Παναγίας, το «Ἄξιον ἐστι», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Αρχικά η εικόνα αυτή βρισκόταν σε ένα παντοκρατορινό κελί στην τοποθεσία τη λεγόμενη κοιλάδα του «Ἄδειν» κοντά και κάτω από τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα.
Την 11 Ιουνίου 980 μ.Χ. (κατά άλλους το 982 μ.Χ.) ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας μόνο τον υποτακτικό του. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του. Ακούει σε μια στιγμή να του χτυπάνε την πόρτα, ανοίγει και βλέπει έναν περαστικό να του ζητάει να τον φιλοξενήσει, πράγμα που γίνεται. Συνεχίζει ο μοναχός τον κανόνα του μέχρι που φτάνει στην θ' ωδή «Τὴν Τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ...». Τότε τον διακόπτει ο φιλοξενούμενος και του λέει: «Όχι, πρώτα θα πεις: Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς...» ως συμπλήρωμα του Μεγαλυνάριου της Θεοτόκου. Ο μοναχός ενθουσιασμένος ζητάει να του γράψει ο νέος τον ύμνο για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός. Επειδή όμως δε βρέθηκε μελάνι και χαρτί μέσα στο κελλί, ο μυστηριώδης ξένος μοναχός χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και προσθέτοντας ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθοδοξούς, έγινε άφαντος.
Οι Αγιορείτες έστειλαν την πλάκα στον βασιλιά και στον Πατριάρχη Νικόλαο Χρυσοβέργη, ο οποίος ενέκρινε την εισαγωγή του αγγελικού αυτού ύμνου στο λειτουργικό βίο της Εκκλησίας. Την δε εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος, τη μετέφεραν στο Πρωτάτο, στο οποίο καθιερώθηκε να γίνεται και η ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου. 

Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς,μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον,τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν,τὴν ὄντως Θεοτόκον,σὲ μεγαλύνομεν.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Πατέρων ἀθροίσθητε, πασὰ τοῦ Ἄθω πληθύς, πιστῶς ἑορτάζοντες, σήμερον χαίροντες, καὶ φαιδρῶς ἀλαλάζοντες, πάντες ἐν εὐφροσύνῃ, τοῦ Θεοῦ γὰρ ἡ Μήτηρ, νῦν παρὰ τοῦ Ἀγγέλου, παραδόξως ὑμνεῖται διὸ ὡς Θεοτόκον ἀεὶ ταύτην δοξάζομεν.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2020

Άγιον Πνεύμα!



Άγιον Πνεύμα

«....Καὶ εἰς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, τὸ κύριον καὶ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν πατρὶ καὶ υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν....»

Την Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή, η Εκκλησία μας εορτάζει το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το οποίο εκπορεύεται εκ του Πατρός. Είναι ομοούσιο με τα πρόσωπα του Πατρός και του Υιού και κατά το Σύμβολο της Πίστεως «συνπροσκυνείται και συνδοξάζεται» με τον Πατέρα και με τον Υιό, ίσο κατά τη λατρεία και την τιμή.

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος

Μεγάλα είναι και ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μάς δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό ας χαρούμε όλοι μαζί και σκιρτώντας από αγαλλίαση ας ανυμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μάς εορτή και πανηγύρι.Όπως δηλαδή διαδέχονται η μια την άλλη οι εποχές και οι κινήσεις του ήλιου, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και με τον τρόπο αυτό απ’ τη μια πηγαίνουμε στην άλλη. Πριν από λίγο καιρό εορτάσαμε τον σταυρό, το πάθος και την Ανάσταση, και ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στους ουρανούς. Σήμερα φθάσαμε στην κορυφή των αγαθών, σ’ αυτήν την κορωνίδα των εορτών, βρισκόμαστε πια στην πραγματοποίηση των επαγγελιών του Κυρίου. «Γιατί αν φύγω –λέει- θα σάς στείλω άλλον Παράκλητο, και δεν θα σάς αφήσω ορφανούς». (Ιωάν. 16,6). Βλέπετε το πατρικό Του ενδιαφέρον; Βλέπετε την ανέκφραστη φιλανθρωπία Του; Πριν λίγες ημέρες ανελήφθη στον ουρανό, κάθισε στον βασιλικό θρόνο, στα δεξιά του Πατρός, και σήμερα μάς στέλνει ως δώρο τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και μ’ αυτόν τον τρόπο μάς χορηγεί άπειρα ουράνια αγαθά. Γιατί, πες μου, ποιο από τα αγαθά που συμβάλλουν στη σωτηρία μας δεν μάς δόθηκε από το Άγιο Πνεύμα;

Με τη χάρη Του απαλλασσόμαστε απ’ τη δουλεία του διαβόλου, καλούμαστε στην ελευθερία του Χριστού, οδηγούμαστε στην ουράνια υιοθεσία, αναγεννιόμαστε απ’ την αρχή και ξεφορτωνόμαστε το βαρύ και δυσβάστακτο φορτίο των αμαρτιών μας. Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος βλέπουμε να υπάρχουν τόσοι ιερείς κι έχουμε τάγματα διδασκάλων της Εκκλησίας. Απ’ την πηγή αυτή πήγασαν πλούτη προφητειών και χαρίσματα ιάσεων και όλα τα άλλα που συνήθως στολίζουν την Εκκλησία του Θεού από το Άγιο Πνεύμα προέρχονται. Και φωνάζει ο Παύλος και λέει: «Για όλα αυτά τα χαρίσματα ενεργεί το ένα και μοναδικό Πνεύμα, που τα μοιράζει όπως θέλει στον καθένα χωριστά» (Α’ Κορ. 12,11).

«Όπως θέλει», λέει, όχι όπως έχει διαταχθεί. «Μοιράζει», και δεν μοιράζεται. Έχει εξουσία, και δεν εξουσιάζεται. Γιατί ο Παύλος λέει πως έχει και το Άγιο Πνεύμα την ίδια εξουσία, που έχει και ο Πατήρ. Κι όπως είπε για τον Πατέρα «ο Θεός είναι εκείνος που ενεργεί παντού και πάντα» (Α’ Κορ. 12,6), έτσι λέει και για το Άγιο Πνεύμα «για όλα αυτά τα χαρίσματα ενεργεί το ένα και μοναδικό Πνεύμα, που τα μοιράζει όπως θέλει στον καθένα χωριστά». Είδες τέλεια εξουσία που έχει; Γιατί όσα πρόσωπα έχουν την ίδια φύση και ουσία είναι φανερό ότι έχουν και την ίδια εξουσία, και όσα έχουν την ίδια αξία, σ’ αυτά μία είναι η δύναμη και η εξουσία.

Χάρη στη δύναμη του Αγίου Πνεύματος απαλλαχτήκαμε από τις αμαρτίες, μ’ αυτήν ξεπλύναμε την ψυχή μας από κάθε ρύπο. Με τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος, ενώ ήμασταν άνθρωποι, γίναμε άγγελοι, όσοι βέβαια θελήσαμε να μάς βοηθήσει η χάρη Του, χωρίς να αλλάξει η φύση μας, αλλά, κι αυτό είναι το πιο αξιοθαύμαστο, διατηρήσαμε την ανθρώπινη φύση μας και μ’ αυτή επιδείξαμε αγγελική συμπεριφορά. Τόσο μεγάλη είναι λοιπόν η δύναμη του Αγίου Πνεύματος! Και όπως η πραγματική φωτιά όταν δεχτεί τον μαλακό πηλό τον καθιστά σκληρό κεραμίδι, έτσι ακριβώς και η φωτιά του Αγίου Πνεύματος, όταν δεχτεί μια ψυχή συνετή, ακόμη κι αν τη βρει πιο μαλακή κι απ’ τον πηλό, την κάνει πιο γερή κι απ’ το σίδερο. Και κάνει ξαφνικά πιο καθαρό απ’ τον ήλιο εκείνον που έως τώρα ήταν μολυσμένος απ’ την ακαθαρσία των αμαρτιών.[...]

«Με τη δύναμη του ονόματος του Κυρίου Ιησού Χριστού», λέει, «και με τη χάρη του Πνεύματος του Θεού μας». Είδες, αγαπητέ, τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος; Είδες ότι το Άγιο Πνεύμα, εξαφάνισε όλες αυτές τις κακίες, και ότι εκείνους που ήταν προηγουμένως υποδουλωμένοι στις αμαρτίες τους, τους ανέβασε ξαφνικά σε τόσο υψηλές τιμές;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Κοντάκιον
Ήχος πλ. δ'.
Ότε καταβάς τας γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν έθνη ο Ύψιστος· ότε του πυρός τας γλώσσας διένειμε, εις ενότητα πάντας εκάλεσε· και συμφώνως δοξάζομεν το Πανάγιον Πνεύμα