Ιερός Ναός ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Καστέλλας Πειραιώςαυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2024

Ιερό Ευχέλαιο!

Ενημερώνουμε τους ενορίτες μας ότι κάθε Τρίτη θα τελείται στον Ι. ναό μας εκτός από τη  θεία λειτουργία κ το μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου   ώρα 10.15 πμ .

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024

Εις Πρεσβύτερον Χειροτονία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Εις Πρεσβύτερον Χειροτονία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Εις Πρεσβύτερον Χειροτονία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ.

Στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Πειραιώς Ιερούργησε σήμερα Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ο οποίος τέλεσε και την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του διακόνου της τοπικής μας Εκκλησίας π. Δημητρίου Λεονταράκη.

«Ο Κύριος μας, ο Σωτήρας του κόσμου, μας χάρισε μια επίγνωση ότι όλη η πορεία της ζωής μας αποσκοπεί στο να βιώσουμε τη Βασιλεία της Χάριτος, της Αγάπης και της Μεγαλοσύνης Του», είπε αρχικά απευθύνοντας πατρικές ευχές και νουθεσίες προς τον νέο Πρεσβύτερο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, σημειώνοντας πως «σήμερα, βιώνουμε ακριβώς την έκχυση των δωρεών αυτής της Βασιλείας και ζούμε τις αυγές της, την πληρότητά της, την ωραιότητά της, το κάλλος της, την αρμονία της, την χάρη της. Ζούμε μέσα στη Βασιλεία του Θεού, γιατί ακριβώς η Ευχαριστία και η Αγία μας Εκκλησία η οποία μας χαρίζει την Ευχαριστία, είναι επί της γης η Βασιλεία του Θεού».

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε με συγκίνηση στην ώρα που ο π. Δημήτριος, έφηβος ακόμη οδηγήθηκε από τους γονείς του και τον πνευματικό του π. Γεώργιο Δορμπαράκη «ενώπιον του Επισκόπου για να εισέλθεις στον λεγόμενο ”κατώτερο κλήρο”, για να λάβεις τη χειροθεσία του αναγνώστου», όπως είπε χαρακτηριστικά. «Έκτοτε», πρόσθεσε, «επί μακρά σειρά ετών, όλοι μας χαρήκαμε το δικό σου πρόσωπο, το ευγενέστατο, τον ευγενή σου λόγο, την σοβαρότητα του ήθους σου, την πιστότητα του βίου σου, την καλοσύνη σου και την οξυδέρκειά σου. Για αυτό και έγινες απαραίτητος, όπως με διαβεβαιώνουν όλα τα μέλη του Γηροκομείου Πειραιώς», «όπου, ως υποδιευθυντής, έδωσες τον εαυτόν σου και δίδεις τον εαυτόν σου για την προστασία των αδυνάτων και εμπεριστάτων πρεσβυτέρων αδελφών μας. Από τότε, λοιπόν, θαυμάζουμε όλοι την χαρίτωση που ο Κύριος σου δίδει, την ευλογία που ο ουρανός σου προσφέρει».

«Σε λίγο στα χοϊκά σου χέρια θα κρατάς Αυτόν που κρατά τα σύμπαντα ‘’εν τη δρακί αυτού’’. Τον Κύριο των απάντων, τον Βασιλέα των Βασιλέων». «Και θα είσαι εσύ ο οικονόμος των Μυστηρίων Του», είπε σε άλλο σημείο του λόγου του ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «η τιμή είναι τρισμέγιστη, είναι απερινόητη, είναι απροσπέλαστη στη χοϊκή μας σκέψη και δυναμική γνώσεως και κρίσεως, γιατί», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «από τώρα γίνεσαι ο Πρεσβύτερος της Εκκλησίας, ο πατέρας του λαού, ο αιώνιος διαπραγματευτής του κτιστού με το άκτιστο».

Κάνοντας λόγο για «μια δύσκολη εποχή, μια εποχή πραγματικά πεισιθάνατη, μια εποχή που στρεβλώνεται η πραγματικότητα και η αλήθεια», «μία επικίνδυνη και τραγική εποχή», τόνισε πως καλείται να συνεχίσει «την μεγάλη παράδοση της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και να γίνεις και εσύ ένας κρίκος στην Αποστολική διαδοχή». «Η ζωή σου, λοιπόν, από σήμερα και πλέον θα είναι ακριβώς αυτή η ακολουθία του πρώτου Αρχιερέως Χριστού και όπου και αν είσαι και ότι και αν κάνεις, πάντοτε θα εξαγγέλλεις το καινούργιο, Δημήτριε, που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας και που δεν είναι άλλο από την ύψωση, στην προσωπική μας πορεία, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού», συμπλήρωσε.

Η προσευχή όλων μας είναι «να ζεις πλέον για το Χριστό. Να μπορείς και εσύ μετά του ουρανοβάμονος Παύλου να επαναλαμβάνεις ‘’Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός’’. Το Πανάγιο Πνεύμα θα σκηνώσει πλέον για πάντα μέσα σου και θα σου χαρίζει την τελεία Ιερωσύνη, ώστε εσύ με την επίκλησή Του να μεταβάλλεις τον άρτο και τον οίνο στο αίμα και στο σώμα του Κυρίου της Δόξης», είπε ολοκληρώνοντας την προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος ευχόμενος στον π. Δημήτριο «η Ιερωσύνη σου να είναι άλυπος και ευλογημένη». «Συνέχισε αυτό το δρόμο της σοβαρότητας, της ευθύνης, της ευγένειας, της καλοσύνης, της πιστότητας, της αγάπης και είμεθα πραγματικά βέβαιοι ότι η κάθε Λειτουργία σου θα είναι όπως η πρώτη».

Νωρίτερα, ο π. Δημήτριος Λεονταράκης, αναφερόμενος στο «μεγάλο υπούργημα της Ιερωσύνης», σημείωσε πως «ο χοϊκός άνθρωπος, ο ιερέας, καλείται από τον ίδιο τον Θεό να γίνει εργάτης του αμπελώνος Του, να γίνει οικονόμος των θείων Μυστηρίων Του, με πρωταρχικό σκοπό την τέλεση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, δηλαδή τη μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Αυτό είναι το Μυστήριο των Μυστηρίων! Το Μυστήριο γύρω από το οποίο περιστρέφονται όλα τα υπόλοιπα Μυστήρια! Το Μυστήριο που καθιστά τον άνθρωπο μέτοχο της χάριτος του Θεού! Το Μυστήριο χωρίς το οποίο δεν έχουν λόγο ύπαρξης τα υπόλοιπα Μυστήρια».

«Ο δρόμος που βάδισαν οι Απόστολοι» «ήταν στενός, δύσκολος, γεμάτος αγκάθια, που όμως οδηγούσε στον Κύριο, ο οποίος είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή», είπε σε άλλο σημείο ο π. Δημήτριος, επισημαίνοντας πως «αυτόν τον ίδιο ανηφορικό, σταυρικό δρόμο καλείται να βαδίσει και ο ιερέας σήμερα με όλα τα σύγχρονα και διαχρονικά προβλήματα της κοινωνίας, και μάλιστα όχι μόνος του, αλλά οδηγώντας το ποίμνιό του με ασφάλεια μέσα από αυτά».

«Χθες εορτάσαμε την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μας, χάρη στον Οποίο έχουμε το μέτρο της αγάπης. Εκεί φαίνεται η θυσιαστική αγάπη του Θεού: στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας, όπου ο Θεός θυσιάζεται για να ζήσουμε εμείς αιώνια. Αυτήν την αγάπη καλείται καθημερινά να προσφέρει και ο ιερέας στους συνανθρώπους του, να είναι δίπλα τους στα προβλήματά τους, να μεριμνά για την πνευματική τους ανάταση, να τους διδάσκει με τους λόγους του, αλλά πολύ περισσότερο με το παράδειγμα της βιωτής του», υπογράμμισε.

Ευχαρίστησε την Πρεσβυτέρα του Σταματίνα, τους συγγενείς, τους οικείους τους πνευματικούς αδελφούς και όλους όσοι συνέβαλαν στην ανατροφή του και την μέχρι τώρα πορεία του.

Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ.Σεραφείμ, «για την πατρική σας αγάπη, τις συμβουλές σας, αλλά και για την υπομονή σας στα λάθη και τις παραλείψεις μου ως Διάκονος», όπως χαρακτηριστικά είπε, αλλά και τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, Αρχιμανδρίτη Νήφωνα Καπογιάννη «για την αγάπη και τις συμβουλές στη διακονική μου πορεία».

Επίσης ευχαρίστησε «τόσο για την φυσική παρουσία του όσο και για την παρουσία του όλα τα χρόνια με τις συμβουλές και τις νουθεσίες τον γέροντα Φίλιππο από την αδελφότητα των Θωμάδων στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης του Αγ. Όρους», τον πνευματικό του πατέρα, τον π. Γεώργιο Δορμπαράκη, ο οποίος όπως είπε «κάθε φορά που προστρέχω στο πετραχήλι του με νουθετεί και με συμβουλεύει και αγωνιά για την πνευματική μου βελτίωση», καθώς και την «καινούργια, κατά πνεύμα, οικογένειά μου, τους εν Χριστώ πατέρες και αδελφούς» του.

«Καθώς ετοιμάζομαι να γονατίσω ξανά μπροστά στην Αγία Τράπεζα, εύχομαι ο Κύριος να σπλαχνισθεί κι εμένα τον ανάξιο κι αμαρτωλό δούλο του, να είναι οδηγός, καταφυγή και στερέωμα στη ζωή μου», είπε καταλήγοντας.

Ο π. Δημήτριος Λεονταράκης είναι Πτυχιούχος του τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ η Πρεσβυτέρα του είναι Πτυχιούχος της Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και θυγατέρα του π. Δημητρίου Σπύρου, υπευθύνου των Κατασκηνώσεων της τοπικής μας Εκκλησίας και εφημερίου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αναλήψεως του Κυρίου Δραπετσώνας

Ο νέος Πρεσβύτερος διορίστηκε εφημέριος, Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της Φιλοπτώχου Αδελφότητος και υπεύθυνος Νεότητος του Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Καστέλλας.

Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024

λιτανεία

https://www.facebook.com/bourmpi.ourania/videos/869652548475310/

Δεξίωση στον Σεβασμιώτατο ,τους ιερείς κ τους προσκεκλημένους μας Κρήτες ,λιμενικούς πολιτικούς ,κ φίλους. Δείτε φωτό εδώ από την αίθουσα εκδηλώσεων κ τα δώρα που προσφέραμε στους προσκεκλημένους.


Μητροπολίτης Πειραιώς: «Ο Σταυρός είναι ο Θρόνος του Βασιλέως της Δόξης»

Μητροπολίτης Πειραιώς: «Ο Σταυρός είναι ο Θρόνος του Βασιλέως της Δόξης».

Μητροπολίτης Πειραιώς: «Ο Σταυρός είναι ο Θρόνος του Βασιλέως της Δόξης».

Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ, τελέστηκε χθες Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024 η Ακολουθία του Εσπερινού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού Καστέλλας.

Προ της Ακολουθίας του Πανηγυρικού Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος, επικεφαλής κλήρου και λαού,  υποδέχθηκε τεμάχιο Τιμίου Ξύλου το οποίο τίθεται σε προσκύνηση στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιώς έως τις 15 Σεπτεμβρίου.

Το Ιερό Σέβασμα κόμισε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σάρωφ Τρικόρφου Δωρίδος, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Νεκτάριος Μουλατσιώτης.

Στην συνέχεια τελέστηκε ο πανηγυρικός Εσπερινός της Εορτής. Κατά την σύντομη προσλαλιά του ο Σεβασμιώτατος, αναφερόμενος στην Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, υπενθύμισε πως «φέρει τα ίσα με την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή». «Έχει την ίδια αξία και δύναμη, διότι με την Παγκόσμιο Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, υψώνει η Αγία μας Εκκλησία την ατίμητη αξία που έχει για το Θεό ο άνθρωπος και ταυτόχρονα καταδεικνύει την άπειρη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο», επεσήμανε, τονίζοντας παράλληλα πως το γεγονός αυτό «μας καλεί να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ελευθερίας μας και της ευθύνης μας, καθώς προβάλλει το Σταυρό του Κυρίου».

«Ο Σταυρός είναι ο Θρόνος του Βασιλέως της Δόξης. Είναι η πληρεστάτη απόδειξη του πόσο μεγάλη αξία έχει η ψυχή του καθενός και της καθεμιάς από εμάς, ώστε ο Πανάγιος Θεός να προσφέρει ‘’λύτρον΄’΄για αυτή την ψυχή, την ίδια Του τη Ζωή», υπογράμμισε στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, σημειώνοντας πως ανάμεσά μας βρίσκεται ο Τίμιος και Ζωοποιός και Χαριτόβρυτος Σταυρός του Κυρίου, τον Οποίο η Αγία Ελένη, το 326, βρήκε μέσα από τα χώματα της γης και ύψωσε στην πόλη της Αγίας Σιών με τον Επίσκοπο Μακάριο. «Εορτάζουμε και την Ύψωση που επισυνέβη επί Βασιλέως Ηρακλείου τρεις αιώνες μετά ταύτα, όταν ο Σταυρός επανήλθε στην Αγία Πόλη», πρόσθεσε.

Τέλος, κάλεσε τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σάρωφ Τρικόρφου Δωρίδος, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Νεκτάριο Μουλατσιώτη να απευθύνει σε όλους λόγο οικοδομής και παρακλήσεως, σημειώνοντας πως ο γέροντας, «προσφέρει το αιώνιο μήνυμα της ζωής» και πως «η ζωή του και το βίωμά του και η προσφορά του και η αγάπη του, εξαγγέλλουν καθημερινά το καινούριο που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας. Για αυτό και τόσοι νέοι τον ακολουθούν και τον έχουν ως μέντορα, ποδηγέτη και οιακοστρόφο ποιμένα». Δύο Μονές στο Τρίκορφο, μία ανδρώα και μία γυναικεία, «είναι φάροι τηλαυγέστατοι της αμωμήτου ημών πίστεως», είπε καταλήγοντας.

Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ!(Αναφορά σε πρόσφατη κυνική ομολογία του «Πάπα» Φραγκίσκου)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 9η Σεπτεμβρίου 2024 

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ ΤΟΥ!
(Αναφορά σε πρόσφατη κυνική ομολογία του «Πάπα» Φραγκίσκου)

      Έχουμε αναφερθεί πάμπολλες φορές στις ανακοινώσεις μας, αποδεικνύοντας με αδιάσειστα στοιχεία, ότι η προωθούμενη «ένωση των εκκλησιών» και κύρια η «ένωση» Ορθοδοξίας και Παπισμού, δεν θα γίνει με την αποδοχή των δογματικών αληθειών της Εκκλησίας από τους αιρετικούς, όπως έχουν διατυπωθεί από τις Άγιες Συνόδους και έχουν διαφυλαχτεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία μας και την απόρριψη των πλανών και κακοδοξιών, αλλά με βάση την «διαφορετικότητα»! 
       Τι είναι η «διαφορετικότητα»; Ένας δόλιος τρόπος του Οικουμενισμού αποδοχής των αιρετικών πλανών, ως δήθεν «διαφορετικές παραδόσεις», όχι κατ’ ανάγκην κακόδοξες, και το χειρότερο: «πολύ χρήσιμες για τον εμπλουτισμό των άλλων χριστιανικών ομάδων»! Αυτή είναι άλλωστε απόφαση της Β΄ Βατικανής Συνόδου (1962-1965), ενταγμένη στο διαβόητο «Περί Οικουμενισμού Διάταγμα», το οποίο απώτερο σκοπό έχει να υποτάξει στην παπική εξουσία όλο τον κατακερματισμένο χριστιανικό κόσμο, χωρίς απαραίτητα την «δογματική» ενότητα. Μοναδική προϋπόθεση η υποταγή τους στην εξουσία του «Πάπα»! 
      Αυτό ακριβώς εξέφρασε πρόσφατα, με κάθε σαφήνεια, ο «Πάπας» Φραγκίσκος, σχετικά με το «μοντέλο» «ενότητας» Παπισμού και Ορθοδοξίας, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο για απόρριψη καμιάς από τις δεκάδες κακόδοξες πλάνες του. Τις δηλώσεις έκανε μάλιστα ενώπιον ορθοδόξου αντιπροσωπείας, υπό τον Σεβ. Μητροπολίτη Φαναρίου και Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, κ. Αγαθάγγελο, χωρίς δυστυχώς την οποιαδήποτε αντίδραση από την ορθόδοξη αντιπροσωπεία. 
      Η είδηση έχει ως εξής: «Στις 16 Μαΐου 2024, ο Πάπας Φραγκίσκος δέχθηκε σε ακρόαση αντιπροσωπεία της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, με την ευκαιρία της εικοσαετούς οικουμενικής συνεργασίας μεταξύ της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος και της Καθολικής Επιτροπής Πολιτιστικής Συνεργασίας της Διεύθυνσης Προαγωγής της "Ενότητα των Χριστιανών". Απευθυνόμενος στην αντιπροσωπεία του Θεολογικού Κολλεγίου Αθηνών με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Αγαθάγγελο, ο Πάπας είπε: «Περπατώντας μαζί προετοιμαζόμαστε να λάβουμε το δώρο της ενότητας από τον Θεό»»! 
    Παραβλέπουμε την λεκτική του πεζότητα, «περπατώντας μαζί» σε μια τόσο σοβαρή δήλωση, στεκόμαστε στην συνέχεια της φράσης του «προετοιμαζόμαστε να λάβουμε το δώρο της ενότητας από τον Θεό». Δεν περιμένουμε να λάβουμε κανένα «δώρο ενότητας» από το Θεό, διότι, με τον τρόπο που διετύπωσε το λόγο του ο κ. Φραγκίσκος, εν τέλει ο Θεός φταίει που είμαστε οι χριστιανοί κατακερματισμένοι, και αργεί να μας κάμει το «δώρο της ενότητας», περιμένοντας, προφανώς, την δική μας προετοιμασία, η οποία βεβαίως πόρρω απέχει από την μετάνοια, την απόρριψη των αιρετικών πλανών και την επιστροφή των αιρετικών παπικών στην μία και αδιαίρετη Εκκλησία, από όπου αποκόπηκαν! 
     Η συνέχεια της δήλωσής του είναι πιο αποκαλυπτική: «Περπατώντας μαζί, δουλεύοντας μαζί και προσευχόμενοι μαζί, προετοιμαζόμαστε να λάβουμε από τον Θεό το δώρο της ενότητας, το οποίο, ως καρπός του Αγίου Πνεύματος, θα είναι κοινωνία και αρμονία σε νόμιμη ποικιλομορφία». Και επανέλαβε: «Πρέπει να περπατάμε μαζί, να προσευχόμαστε μαζί» ! Για μετάνοια και απόρριψη των δεκάδων παπικών πλανών ούτε λόγος! 
      Σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Φραγκίσκου, η «λήψη» αυτού του «δώρου του Αγίου Πνεύματος» θα «προκύψει» όχι από την μετάνοια, αλλά από την «συμπροσευχή» και «την κοινή προετοιμασία»! Όσον αφορά τις  συμπροσευχές, τόσο οι «δικοί» μας, όσο και οι αιρετικοί, προσεύχονται ομού, χωρίς βέβαια να υπάρξει ως τώρα ένα σαφές σημείο από το Θεό, ότι αυτές γίνονται δεκτές και το «δώρο της ενότητας» έρχεται! Αλλά και η «προετοιμασία» όντως γίνεται, με τους ατέρμονους και ατελέσφορους θεολογικούς διαλόγους, στους οποίους δεν τίθεται, από ορθοδόξου πλευράς, ξεκάθαρα στους αιρετικούς η επιστροφή τους στην ορθή πίστη, όπως έκαναν εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια οι άγιοι Πατέρες, αλλά αναλώνονται σε ανούσιες συζητήσεις, οι οποίες έχουν ως σκοπό την «κατανόηση» των κακοδοξιών! Οι αιρετικοί όχι μόνον εμμένουν πεισματικά αμετακίνητοι στις αιρετικές τους θέσεις, αλλά προσπαθούν και συχνά το κατορθώνουν να σύρουν τους ορθοδόξους, να τις «κατανοήσουν» ως «διαφορετικές παραδόσεις», σαφώς όμως καταδικασμένες από την Εκκλησία μας και τους αγίους Πατέρες ως αιρέσεις! Μια πραγματικά επικίνδυνη πρακτική και τακτική του σύγχρονου Οικουμενισμού!     
     Ο κ. Φραγκίσκος αυτό ακριβώς είχε κατά νου του, την «κατανόηση» των παπικών πλανών, οι οποίες γι’ αυτόν δεν είναι κακόδοξες, αλλά «διαφορετικές παραδόσεις». Αυτό εννοούσε όταν έλεγε ότι το «δώρο της ενότητας» «ως καρπός του Αγίου Πνεύματος, θα είναι κοινωνία και αρμονία σε νόμιμη ποικιλομορφία»! Θα έχουμε κοινωνία (μυστηριακή) και αρμονία, σε νόμιμη ποικιλομορφία κακοδοξιών! 
       Ακολούθως το δημοσίευμα αναφέρει πως «Στην ομιλία του, ο Πάπας δήλωσε ότι οι νέες γενιές είναι σε θέση να “σπάσουν τις αλυσίδες της αγανάκτησης, των παρεξηγήσεων και των προκαταλήψεων που έχουν φυλακίσει Καθολικούς και Ορθοδόξους για αιώνες, εμποδίζοντάς τους να αναγνωρίσουν ο ένας τον άλλον ως αδέρφια ενωμένα στη διαφορετικότητα”. Υπογράμμισε επίσης τη σημασία της από κοινού μαρτυρίας για την αγάπη του Χριστού “σε αυτόν τον τόσο διαιρεμένο και συγκρουόμενο κόσμο”»! Κάνοντας λόγο για «σπάσιμο αλυσίδων αγανάκτησης», εννοούσε φυσικά τους ορθοδόξους, διότι εμείς είμαστε που καταλογίζουμε κακοδοξίες στον Παπισμό ενώ εκείνος σε μας «ελλειμματικότητα». 
      Ο Παπισμός είναι εκείνος που πρόσθεσε κακοδοξίες και αλλοίωσε την χριστιανική διδασκαλία, σε αντίθεση με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία δεν έχει παρεκκλίνει ούτε στο ελάχιστο από την βιβλική, συνοδική και πατερική διδασκαλία. Το μόνο που μας καταλογίζουν οι παπικοί είναι ότι αρνούμαστε να υποταχτούμε στην εξουσία του Πάπα, και ως εκ τούτου χαρακτηρίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία «ελλειμματική», διότι δεν είμαστε «ενωμένοι» ήτοι: υποταγμένοι, στον «Πάπα»! Άρα εμάς εννοεί ότι πρέπει «να σπάσουμε τις αλυσίδες της αγανάκτησης, των παρεξηγήσεων και των προκαταλήψεων»! Εμείς είμαστε οι «προκατειλημμένοι», εμείς «ευθυνόμαστε» για την «φυλάκιση Καθολικών και Ορθοδόξων για αιώνες», εμείς «εμποδίζαμε» να «αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλον ως αδέρφια ενωμένα στη διαφορετικότητα». Εμείς με τις «εμμονές μας» επιμένουμε πεισματικά ότι ο Παπισμός είναι σύστημα αιρέσεων και όχι «παρεξηγήσεις και προκαταλήψεις», όπως τις αποκαλεί ο κ. Φραγκίσκος! 
      Ζητά «κοινή μαρτυρία για την αγάπη του Χριστού στον τόσο διαιρεμένο και συγκρουόμενο κόσμο». Ποια κοινή μαρτυρία μπορούμε να δώσουμε με τους παπικούς, αφού εκείνοι πιστεύουν σε έναν διαφορετικό «Χριστό» από τον Κύριο Ιησού Χριστό της Εκκλησίας; Έναν «Χριστό», ο οποίος «εκπορεύει το Άγιο Πνεύμα», άγνωστο στην Εκκλησία; Ο Παπισμός διδάσκει μια εντελώς ξένη «χριστολογία», η οποία προσβάλλει  και αλλοιώνει το θεμελιώδες Τριαδικό Δόγμα, εισάγοντας δυαρχία στην Θεότητα και υποβιβάζοντας του Άγιο Πνεύμα. Ο «Χριστός» του Παπισμού, όπως και ολόκληρη η «Αγία Τριάδα» του, είναι ξένα προς την αληθινή και σώζουσα πίστη της Εκκλησίας και άρα ουδεμία κοινή μαρτυρία μπορούμε να δώσουμε στον σύγχρονο κόσμο. Άλλωστε για τους αγίους Πατέρες οι αιρετικοί λογίζονται ως άθεοι! 
      Προφανώς ο κ. Φραγκίσκος θέλει να αγνοεί επίσης, και την τραγική για την ανθρωπότητα παπική περί Χριστού και γενικότερα περί Χριστιανισμού μαρτυρία στον κόσμο. Διότι, με την βάναυση διαστροφή και κακοποίηση της χριστιανικής διδασκαλίας και την χιλιόχρονη εγκληματική του πορεία, η «μαρτυρία» του υπήρξε η χειρότερη συκοφαντία για τον Σωτήρα και την Εκκλησία Του! Οι λαοί, κυρίως της Ευρώπης και γενικά του δυτικού κόσμου, «γεύτηκαν» αρκούντος την παπική και στη συνέχεια την προτεσταντική χριστιανοσύνη, ώστε να αποτελεί γι’ αυτούς όνειδος και αποστροφή. Θέλει να αγνοεί ο κ. Φραγκίσκος ότι η σύγχρονη αθεΐα, η οποία είναι εν πολλοίς γέννημα του ευρωπαϊκού διαφωτισμού, ο οποίος εμφανίστηκε και έδρασε ως αντίδραση προς τον ανείπωτο σκοταδισμό και τις φρικαλεότητες του μεσαιωνικού και νεώτερου Παπισμού. Ο «θεός» του παποπροτεσταντισμού είναι οριστικά νεκρός, του οποίου την «κηδεία» περιέγραψε με δραματικό τρόπο ο Νίτσε, στον «θάνατο του Θεού»! Αυτός ο ανύπαρκτος «θεός» του Παπισμού και του Προτεσταντισμού έχει «πεθάνει» και δεν θα μπορέσει κανένας οικουμενισμός, καμιά «ένωση των εκκλησιών» να τον «αναστήσει»!   
      Ο κ. Φραγκίσκος είναι λοιπόν ξεκάθαρος ότι την «ένωση  των εκκλησιών» την εννοεί ως υποταγή της Εκκλησίας μας στην εξουσία του (για να μην είναι «ελλειμματική»), χωρίς να αρθούν οι δεκάδες κακοδοξίες που συσσώρευσε στην «εκκλησία» του τους τελευταίους δέκα αιώνες. Είπαμε, δεν τον ενδιαφέρει να ασπαστούμε τις παπικές πλάνες, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η υποταγή μας, με  την «νόμιμη ποικιλομορφία»! Μάλιστα θεωρούμε ότι την αποκαλεί «νόμιμη», διότι αυτή θα προέλθει μετά από την συμφωνία με τους ορθοδόξους! 
       Βεβαίως υπάρχει και το ανάλογο «μοντέλο» αυτής της «ενότητας» με τον «βικάριο του Χριστού και διάδοχο του απ. Πέτρου» «Πάπα», αυτό της Ουνίας, το οποίο αποφασίστηκε στην παπική Ψευδοσύνοδο του Λατερανού (1215), με «βούλα» του «Πάπα», Ιννοκέντιου Δ'. Όταν διαπίστωσαν οι παπικοί ότι ήταν αδύνατη η υποταγή της Ορθοδοξίας στον Παπισμό, επινόησαν την Ουνία, σύμφωνα με την οποία οι Ορθόδοξοι μπορούν να κρατήσουν τα πιστεύω τους και τα έθιμά τους και το μόνο που ζητούν είναι η υποταγή τους στον «Πάπα». Αυτόν ακριβώς τον ρόλο ασκεί ως τα σήμερα, αποτελώντας τον «δούρειο ίππο» του Παπισμού! Αλλά δυστυχώς και πολλοί ορθόδοξοι μεγαλόσχημοι κληρικοί και θεολόγοι έπεσαν στην παγίδα του παπικού οικουμενισμού, μη θεωρώντας ως αιρέσεις τις παπικές κακοδοξίες, αλλά ως «διαφορετικές παραδόσεις»! Μάλιστα διακηρύσσουν ότι «ωρίμασαν οι συνθήκες της ένωσης, η οποία θα γίνει με βάση το κρατούν τα δικά τους, κρατούμε τα δικά μας και κάνουμε την ένωση»! 
     Περαίνουμε την ανακοίνωσή μας εκφράζοντας την απορία, ύστερα από αυτή την κυνική ομολογία του «Πάπα» Φραγκίσκου, ότι δεν πρόκειται να εκδηλώσει την παραμικρή μετάνοια η «εκκλησία» του και την απόρριψη καμιάς κακοδοξίας, ποιά μπορεί να είναι η προοπτική, το μέλλον και η κατάληξη των θεολογικών διαλόγων. Τη στιγμή που ομολογεί ο αιρεσιάρχης της Ρώμης ότι ζητά «ενότητα» μέσα από την «νόμιμη ποικιλομορφία», ποιος ο λόγος της συνέχισής τους; Είναι προφανές ότι συρόμαστε στην αποδοχή της «κατανόησης» των παπικών κακοδοξιών, όχι ως πλάνες, αλλά ως «διαφορετικές παραδόσεις» και γι’ αυτό αναλώνονται οι συμμετέχοντες σε αυτούς σε ατέρμονες συζητήσεις πάνω σε καταφανείς και κατεγνωσμένες από την Εκκλησία αιρέσεις. Ήδη πολλοί εκ των θιασωτών της «ενώσεως των εκκλησιών», έπαψαν πια να θεωρούν τον Παπισμό ως σύστημα αιρέσεων και τις πλάνες του, όχι κακόδοξες. Ότι, κατ’ ουσίαν, δεν μας χωρίζει τίποτε και άρα πρέπει να προχωρήσουμε στην ένωση!  
      Αλλά όμως, λογαριάζουν «χωρίς τον ξενοδόχο», κατά το κοινώς λεγόμενο. Το ορθόδοξο πλήρωμα, που εμφορείται από την χάρη του Παναγίου Πνεύματος και είναι ο τελικός φύλακας της μόνης σώζουσας ορθοδόξου πίστεως, δεν θα δεχτεί τέτοια δαιμονικής εμπνεύσεως ένωση, έστω και αν γίνει «από πάνω»! Έγινε κι άλλες φορές και δεν πέτυχε! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών