Αγιασμός για την νέα Ιεραποστολική περίοδο στο Ωδείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Τον Αγιασμό έναρξης για την νέα Ιεραποστολική Χρονιά στο Ωδείο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, τέλεσε χθες Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ.

Τόσο οι σπουδαστές με τους γονείς τους, όσο και οι προσκεκλημένοι, είχαν την ευκαιρία να παραστούν σε μία όμορφη και ξεχωριστή εκδήλωση κατά την διάρκεια της οποίας, μεταξύ άλλων, απονεμήθηκαν οι Τίτλοι Σπουδών στους αποφοιτήσαντες, ενώ βραβεύτηκε για την πολυετή προσφορά του στην Τέχνη και τον Πολιτισμό της Πατρίδος μας, ο κορυφαίος Έλληνας Λυράρης Βασίλης Σκουλάς, ο οποίος αναγορεύθηκε Επίτιμος Καθηγητής του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ επισημαίνοντας πως «η μουσική είναι μία ακόμη ζωντανή απόδειξη ότι άνθρωπος είναι εικόνα του αιώνιου μουσουργού, του αιώνιου Δημιουργού της ζωής», υπογράμμισε πως έχουμε «αυτό το μεγάλο δώρο, αυτή την μεγάλη χάρη να μετέχουμε στις Άκτιστες Ενέργειες του Δημιουργού μας και μία από αυτές τις Ενέργειες είναι η μουσική». «Η εναρμόρνιος γλυκύφθογγος απόδοσις των συναισθημάτων της υπάρξεως», όπως χαρακτηριστικά συμπλήρωσε, τονίζοντας πως «ο ήχος, δηλαδή όλη αυτή η ποιότητα της ανθρώπινης εμμέλειας, έρχεται στην δική σας καρδιά και ψυχή και γίνεται ιδέα, σκέψη, κρίση, αντίληψη, έννοια».

«Η μουσική είναι μία υπέρβαση του λόγου. Είναι μία εκπληκτικής ωραιότητος απόδοση του λόγου μέσα από την αρμονία των ήχων και των χρωμάτων», ανέφερε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «αυτό καταδεικνύει την αιώνια καταγωγή μας και την απερινόητη σοφία και αγάπη που μας προίκισε ο Δημιουργός. Για αυτό και η Εκκλησία μας τιμά την μουσική τέχνη, «γιατί είναι μία ιεραποστολή για την αξία και το μεγαλείο του ανθρώπου», εξήγησε.

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο έργο και την προσφορά του σπουδαίου Έλληνα Λυράρη Βασίλη Σκουλά. «Σήμερα έχουμε την μεγάλη χαρά να τιμούμε έναν στυλοβάτη της Εθνικής μας αυτοσυνειδησίας και ιδιοπροσωπίας», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος κάνοντας λόγο για έναν «διάκονο και έναν υπηρέτη της πατρώας τέχνης».

«Σήμερα ο Βασίλης Σκουλάς, εξαγγέλλει με τη λύρα του, με τη φωνή του, με την παράδοση την οποία λατρευτικά διακονεί το καινούριο που περιμένει ο κόσμος μέσα στην καθημερινή αποτυχία της ιστορίας», επεσήμανε ο Σεβασμιώτατος, προσθέτοντας: «Καλούμαστε να πολεμήσουμε πνευματικά, να πάρουμε την αρματωσιά του Γένους μας. Αυτή την αρματωσιά μας την προσφέρει ο Βασίλης Σκουλάς με τον λόγο του, με την προσευχή του που γίνεται ύμνος, τραγούδι, που γίνεται κατάδυση στα ζώπυρα του Γένους και της φυλής μας». «Παίρνει το ζείδωρο νερό από τον Ψηλορείτη, από την λεβεντογέννα Κρήτη, από αυτό το μεγάλο υπερωκεάνιο της λεβεντιάς και μας το προσφέρει αφειδώλευτα με την καρδιά και την ψυχή του», για αυτό και όλοι «στεκόμαστε μπροστά του με σεβασμό, με δέος, με αγάπη, με τιμή και ευχαριστούμε το Θεό που τον χάρισε στην πατρίδας μας».

Ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τους Ιερείς του Ιερού Ναού Αγίας Σοφίας Πειραιώς, τον Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Πρωτοπρεσβύτερο π.Δημήτριο Καραλή, τον ιερατικό προϊστάμενο Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π.Χρυσόστομο Βάρκα, τον Πρωτοπρεσβύτερο π.Ανδρέα Τριλίβα και τον Οικονόμο π.Θωμά Φάνη καθώς και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού, στο Πνευματικό Κέντρο του οποίου φιλοξενείται το Ωδείο της Μητροπόλεώς μας. Ευχαρίστησε, επίσης, τον Διευθυντή του Ωδείου Νικόλαο Αμοργιανό, την Διευθύντρια Σπουδών Ευδοκία Σιδέρη, τους καθηγητές και όλους όσοι συμβάλουν στην πρόοδο αυτού του σπουδαίου έργου.

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαριστώντας θερμά τον παριστάμενο Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη κ.Κωνσταντίνο Κατσαφάδο και την Αντιδήμαρχο Παιδείας Ασπασία Αλιγιζάκη, ευχήθηκε πρόοδο στην μεγάλη προσπάθεια του Ωδείου της τοπικής μας Εκκλησίας. «Μακάρι να εμπνεόμαστε πάντα από την αλήθειά μας και η ιδιοπροσωπία μας, αυτή η βαθιά συνειδητότητα της αλήθειας και της αγάπης, να καθορίζει τον αγώνα μας και την προσπάθειά μας». «Καλή πρόοδο  με την βοήθεια των Αγίων μεγάλων μουσουργών της πίστεώς μας: του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, του Αγίου Κοσμά Επισκόπου Μαϊουμά και αδελφού του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού και του Αγίου Ιωάννου του Κουκουζέλη», είπε ολοκληρώνοντας.

Από την πλευρά του ο Βασίλης Σκουλάς, εμφανώς συγκινημένος, εξέφρασε την μεγάλη του χαρά για την τιμητική αυτή διάκριση και ευχαριστώντας από τα βάθη της καρδιάς του τον Σεβασμιώτατο και τους συνεργάτες του, διαβεβαίωσε όλους πως «θα είμαι πάντα δίπλα σας και όποτε χρειαστεί η παρουσία μου στα νέα παιδιά, στο ωδείο, θα είναι εδώ». Αναφερόμενος σε προσωπικές του εμπειρίες επεσήμανε πως «η μουσική είναι μία διεθνής γλώσσα και επικοινωνεί με όλους τους λαούς. Είναι φάρμακο ψυχής». Απευθυνόμενος προς τα νέα παιδιά που μαθαίνουν την μουσική μας παράδοση, υπογράμμισε την σημαντικότητα αυτού του έργου και σημειώνοντας πως «η μουσική είναι μία δύναμη του τόπου μας», τόνισε πως «αισθανόμαστε υπερήφανοι που καταγόμαστε από αυτό τον τόπο».

Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε και ο ιδιωτικός ερευνητής Γεώργιος Τσούκαλης, με την μέριμνα του οποίου αποπερατώθηκε η νέα αίθουσα κρουστών του Ωδείου μας, ο οποίος και συνεχάρη όλους για το έργο που επιτελείται.

Στην συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος συνοδευόμενος από τους εκλεκτούς προσκεκλημένους του Ωδείου ξεναγήθηκε στον 1ο όροφο του Ωδείου και στην νέα αίθουσα Κρουστών, δωρεά του Γεωργίου Τσούκαλη. Ακολούθησε μικρή δεξίωση, ενώ ακούστηκαν Κρητικές μελωδίες από τους καθηγητές και την Χορωδία, με αποκορύφωμα το τραγούδι «Γεια σου χαρά σου Βενετιά». Τις εντυπώσεις «έκλεψε» ο σπουδαστής της Τάξης Κρητικής Λύρας Βασίλης Δημακάκος, όπου ερμήνευσε με τη Λύρα του την μελωδία «Ο Αργαλιός» του Μουντάκη.

Δείτε σχετικό φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 23η Οκτωβρίου 2023

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΑΙ Η ΚΑΚΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

      

    Μια αγιοκατάταξη τελευταία, αυτή της μακαριστής μοναχής Γαβριηλίας Παπαγιάννη, προκάλεσε αρκετό θόρυβο και δημιούργησε πολλά ερωτηματικά και επιφυλάξεις, εάν πράγματι πληρούνται οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια αγιοκατατάξεώς της εξ’ απόψεως ορθοδόξου διδασκαλίας. Γι’ αυτό το λόγο αποφασίσαμε να συντάξουμε την παρούσα ανακοίνωσή μας, με σκοπό την υπεύθυνη ενημέρωση του ορθοδόξου πληρώματος και τη διάλυση των όποιων θέσεων, επηρεασμένων από τις πολυποίκιλες σύγχρονες αιρέσεις και ιδίως από την παναίρεση του Οικουμενισμού.    

    Η λέξη άγιος παράγεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα άζω, που σημαίνει φοβάμαι, σέβομαι, τρέμω, τιμώ. Σημαίνει ακόμη αυτόν που είναι απόλυτα ιερός και αγνός λατρευτικά και ηθικά. Ως άγια χαρακτηρίζονται και τα αντικείμενα που ξεχωρίζονται από τα υπόλοιπα, (κυρίως στη λατρεία), για να αφιερωθούν στον Θεό.  Στον αρχαίο Ελληνισμό η αγιότητα συνδέεται με τη δύναμη, μ’ αυτό που προκαλεί ταυτόχρονα έλξη και φόβο. Στην Εβραϊκή γλώσσα, στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, η αντίστοιχη σημιτική λέξη, που μεταφράζεται από τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα με τη λέξη άγιος, είναι το godes, που συγγενεύει με την ασσυριακή kuddushu και που δηλώνει κόβω, χωρίζω, διακρίνω ριζικά, καθαιρώ, (εξ’ ου και η σύνδεση της αγιότητος με την καθαρότητα και αγνότητα).            

    Η λέξη άγιος αποδίδεται επίσης  στον ίδιο τον Θεό, (π.χ. άγιο Πνεύμα, αγία Τριάδα), επειδή η αγιότητα είναι βασική ιδιότητα του Θεού, ο Οποίος είναι ο «μόνος άγιος ο εν αγίοις αναπαυόμενος». Αλλά συχνά αποδίδεται και σε ανθρώπους, οι οποίοι έχουν ανακηρυχθεί από την Εκκλησία ως άγιοι, καθαγιασμένοι από το Θεό. Γι’ αυτόν τον αγιασμό των πιστών ομιλεί ο Χριστός στην αρχιερατική προσευχή Του: «υπέρ αυτών εγώ αγιάζω εμαυτόν, ίνα και αυτοί ώσιν ηγιασμένοι εν αληθεία».  Δηλαδή προσφέρω τον εαυτό μου θυσία, ως θύμα άμωμο, εις το επί του σταυρού θυσιαστήριο, ώστε δυνάμει του αίματος της θυσίας αυτής να γίνουν μέτοχοι του αγιασμού και της σωτηρίας που πηγάζει από αυτήν και οι όλοι οι ανά τους αιώνες μαθητές. Ο Θεός μας καλεί να γίνουμε άγιοι: «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιός ειμι».  

    Στην Καινή Διαθήκη, στα αποστολικά χρόνια, ένα από τα ονόματα που έλαβαν οι χριστιανοί, προτού επικρατήσει το όνομα «χριστιανός», ήταν το όνομα «άγιος». Ο Απόστολος Παύλος χρησιμοποιεί συχνά στις επιστολές του τον όρο «άγιος» και «άγιοι» για τους πιστούς, όπως: «τοις εν αγίοις τοις ούσιν εν Εφέσω», «πάσι τοις αγίοις εν Χριστώ τοις ούσιν εν Φιλίπποις», «τοις εν Κολοσσαίς αγίοις» «πολλούς των αγίων εγώ εν φυλακαίς κατέκλεισα την παρά των αρχιερέων εξουσίαν λαβών», κ.λ.π.  Στη χριστιανική μας πίστη άγιοι είναι όλοι όσοι αναγεννήθηκαν στην Ιερή Κολυμβήθρα με το άγιο Βάπτισμα, έλαβαν την δωρεά και τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος με το άγιο Χρίσμα και ενώθηκαν με τον Λυτρωτή μας Χριστό και τους άλλους πιστούς σε ένα σώμα, δια των αγίων Μυστηρίων και κυρίως διά της Θείας Ευχαριστίας. 

    Ως αγίους ορίζουν και οι αιρέσεις πρόσωπα δικά τους όπως και οι διάφορες θρησκείες του κόσμου, επί τη βάσει δικών τους κριτηρίων. Όμως πραγματικούς αγίους αναδεικνύει μόνον η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η μοναδική και αληθινή Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, όπου ενεργεί η Θεία Χάρις, η οποία εξαγιάζει τους πιστούς. Αυτό σημαίνει ότι η πραγματική αγιότητα είναι απαραίτητα συνδεδεμένη με την ορθή και απαραχάρακτη πίστη, όπως αυτή μας έχει αποκαλυφθεί στην Θεία Αποκάλυψη, όπως ερμηνεύτηκε και διδάχθηκε από τους θεοφόρους Πατέρες και όπως διατυπώθηκε στους όρους και τις αποφάσεις των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων. Κατόπιν αυτού αγιότητα εκτός της Εκκλησίας, στις αιρέσεις και στις θρησκείες του κόσμου, δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και σωτηρία, όπως διακηρύσσει ο μεγάλος Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας μας, άγιος Κυπριανός Καρχηδόνος (+258): «εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία».

    Δυστυχώς στις τραγικές και εσχατολογικές ημέρες μας, όπου κυριαρχεί το δαιμονικό πνεύμα της «Νέας Εποχής» και της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, έχει  αμβλυνθεί αυτή η θεμελιώδης αρχή. Εκκλησιαστικά πρόσωπα, υψηλά ιστάμενα, έχουν διαβρωθεί επικίνδυνα από τον θρησκευτικό συγκρητισμό και διδάσκουν «εν παντί καιρώ και τόπω» «έτερον ευαγγέλιον». Στρατευμένοι και προσδεμένοι στο άρμα του Οικουμενισμού, ακυρώνουν τη δισχιλιόχρονη Παράδοση της Εκκλησίας, τις άγιες Συνόδους και τους θεοφόρους Πατέρες, διδάσκοντας ότι δήθεν «η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν έχει το μονοπώλιο της  σωτηρίας», ότι «δεν ταυτίζονται τα κανονικά όρια της Εκκλησίας με τα χαρισματικά», ότι «υπάρχει σωτηρία και εκτός της Εκκλησίας» στις αιρέσεις και στις θρησκείες του κόσμου! Έχουμε ήδη αναφερθεί σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας γύρω από τις παρά πάνω κακοδοξίες και παραπέμπουμε εκεί τους αναγνώστες μας για περισσότερα στοιχεία. Εδώ περιοριζόμαστε να υπενθυμίσουμε την απαράδεκτη διακήρυξη του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου, ο οποίος ομιλώντας ως εκπρόσωπος του παν. Οικ. Πατριάρχου στις 15 Ιουλίου 2021 στη Νέα Υόρκη στη Διεθνή Διάσκεψη Κορυφής για τη Θρησκευτική Ελευθερία, διεκήρυξε ότι όλες οι θρησκείες είναι: «…μυριάδες μονοπάτια που οδηγούν στο ίδιο μέρος. […] Το να βλέπεις την πνευματική βάση του κράτους σημαίνει να δημιουργείς διαστρωμάτωση της κοινωνίας σε θρησκευτικές γραμμές, πνευματικό απαρτχάιντ, αν θέλετε. Το αποτέλεσμα είναι μια μονολιθική κοινωνία ανένδοτη στη διαφορετικότητα. […] Όταν ανυψώνετε μια θρησκεία πάνω από όλες τις άλλες, είναι σαν να αποφασίζετε ότι υπάρχει μόνο ένα μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του βουνού, […] αλλά στην πραγματικότητα, απλά δεν βλέπετε μυριάδες μονοπάτια που οδηγούν στο ίδιο μέρος, γιατί περιβάλλεστε από βουνά προκαταλήψεων που σας κρύβουν την θέα». 

     Μια από τις δεκάδες οικουμενιστικές πλάνες είναι ότι άγιοι αναδεικνύονται και εκτός της Εκκλησίας, στα σχίσματα, στις αιρέσεις και στις θρησκείες του κόσμου! Όπως μετέδωσε η ανταποκρίτρια του ΑΝΤ1 στην Τουρκία, κ. Άννα Ανδρέου, ο παν. Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος σε επιστολή του προς τον Επικεφαλής των Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας κ. Αλί Ερμπάς ανέφερε: «Αγαπητέ καθ. Δρ. Αλί Ερμπάς, καταδικάζουμε έντονα τις βάναυσες, αλαζονικές και ασεβείς επιθέσεις κατά του Ιερού Κορανίου, πρώτα στη Σουηδία και μετά στην Ολλανδία μέσα σε μία εβδομάδα. Πιστεύουμε ειλικρινά ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων είτε στη Σουηδία είτε στην Ολλανδία καταδικάζει αυτές τις πρωτόγονες συμπεριφορές και αυτούς που τις διέπραξαν μέσα από την καρδιά τους…Από την άλλη πλευρά, είναι αναγκαίο τέτοιες πράξεις κατά των θρησκειών και των αγίων των θρησκειών να τιμωρούνται με τον πιο σκληρό τρόπο από τα κράτη και το νόμο, χωρίς να καταφεύγουμε σε υπεράσπιση του τύπου είναι ‘τρελός’ ή ‘αδαής’, καθώς προβλέπεται ότι τέτοιες πράξεις μπορούν να δημιουργήσουν διχόνοια στις κοινωνίες».! 

    Να σημειώσουμε επίσης, ότι η έννοια της αγιότητας και των αγίων στους αιρετικούς ουδεμία σχέση έχει με αυτή της Εκκλησίας. Για τον αιρετικό Παπισμό άγιος θεωρείται ο «καλός άνθρωπος» και σωτηρία, «η ηθική επιβράβευση μετά θάνατον των καλών ανθρώπων». Αποκλειστικό κριτήριο για τις σωρηδόν «αγιοποιήσεις» από τον «Πάπα» είναι η «ηθικότητα» των προς «αγιοποίηση» προσώπων, με εξαίρεση, βέβαια, την αγιοποίηση του καρδιναλίου της Κροατίας Α. Στέπινατς ως επιβράβευση για τη γενοκτονία των 880.000 χιλιάδων Σέρβων ορθοδόξων αδελφών μας. Για τους αιρετικούς Προτεστάντες «άγιοι» είναι όλοι οι «πιστοί». Δεν αποδίδουν τιμή σε κανέναν «άγιο», ως δήθεν «αντίθετο προς την αγία Γραφή», παραβαίνοντας τις αποφάσεις της Ζ΄ Οικουμενικής  Συνόδου, που αναφέρονται στην τιμητική προσκύνηση των αγίων λειψάνων των αγίων και των αγίων εικόνων τους. 

    Την ορθόδοξη διδασκαλία περί αγιότητος και αγίων μας δίδει ο μεγάλος και κορυφαίος θεολόγος της εποχής μας ο μακαριστός πρωτ. κυρός Ιωάννης Ρωμανίδης σε ένα χαρακτηριστικό και διαφωτιστικό απόσπασμα από κείμενο του: «Άγιοι λέγονται όλοι όσοι, κατά διαφόρους βαθμούς, μετέχουν της αγιοποιού-θεοποιού ενεργείας του Θεού. Στην κατηγορία των Αγίων συγκαταλέγονται οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Πατέρες και όλοι οι δια μέσου των αιώνων φίλοι του Χριστού, όσοι μετέχουν της φωτιστικής και θεοποιού ενεργείας του Θεού, μεταξύ τών οποίων οι μάρτυρες, οι όσιοι ασκητές, κληρικοί και λαϊκοί, άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι. Όλοι αυτοί λέγονται Άγιοι. Άγιοι δεν είναι οι καλοί άνθρωποι, αλλά όσοι συνδέονται με τον άσαρκο και σεσαρκωμένο Λόγο, τον Χριστό. Η αγιότητα είναι το κοινό γνώρισμα όλων των Προφητών, Αποστόλων, Πατέρων, Μαρτύρων, Ασκητών. Όλοι είναι Άγιοι, διότι έχουν την αγιοποιό ενέργεια του Θεού, και είναι Πατέρες, διότι γεννούν πνευματικά παιδιά». 

    Σε άλλο σημείο ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης διευκρινίζει ότι κάθε είδους κοσμικού τύπου ευγένεια και ηθικισμός δεν αποτελεί τεκμήριο αγιότητος για την Ορθόδοξη πίστη μας: «Η αγιότητα δεν έχει μια ουμανιστική και ηθικολογική έννοια, αλλά θεολογική. Άγιοι είναι όσοι θεραπεύθηκαν πνευματικά, δηλαδή όσοι, αφού η καρδιά τους καθαρίσθηκε, έφθασαν στον φωτισμό του νου και την θέωση. Αυτοί είναι τα πραγματικά -ενεργεία- μέλη του Σώματος του Χριστού. Υπάρχει η αντίληψη σήμερα ότι αν είναι κανείς καλός άνθρωπος, νομοταγής κλπ., τότε είναι καλός Χριστιανός, υποψήφιος άγιος. Οπότε, όλες οι γιαγιάδες μας και οι παππούδες μας είναι υποψήφιοι Άγιοι. Αυτά, βέβαια, με τα κριτήρια των ηθικολόγων….Στην πατερική θεολογία όμως υπάρχει άλλη αντίληψη. Όποιος θεραπευθή, αυτός ο θεραπευμένος είναι άγιος. Διότι άγιος στην πατερική παράδοση σημαίνει ένας θεραπευμένος άνθρωπος και τίποτε άλλο». 

    Επίσης προσθέτει: «Οι βίοι των Νεομαρτύρων είναι μια απόδειξη ότι η κατάσταση του φωτισμού, όπως υπάρχει στην αρχαία Εκκλησία στα χρόνια των διωγμών, συνέχιζε να υπάρχη ως καρδιά της Ορθοδοξίας κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Αυτή η δύναμη του πιστού να υποστή τα μαρτύρια, είναι εκείνο που έσωσε την Ορθοδοξία στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και δεν τουρκέψανε όλοι οι Ρωμηοί. Οι περισσότεροι Ρωμηοί τουρκέψανε. Η μικρή μειοψηφία που είχε μείνει, γιατί δεν τούρκεψε; Είχε πολλή εμπιστοσύνη στους Αγίους της Εκκλησίας, ότι είναι φορείς της θείας Χάριτος και ότι μέσα τους υπήρχε πραγματικά η θεία δύναμη. Και τι είναι θεία δύναμη; Είναι η δύναμη αυτή να μπορή να υποστή όλα τα μαρτύρια και τα βασανιστήρια του σώματος για να μην αρνηθή τον Χριστό. Αυτό ήταν απόδειξη της ορθής πίστεως».

    Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος παρατηρεί: «Επομένως, οι Άγιοι δεν είναι οι καλοί άνθρωποι, αλλά οι θεούμενοι. Υπάρχουν μερικοί που υποκρίνονται τον Άγιο, αλλά αυτοί στην πραγματικότητα είναι υποκριτές-λαοπλάνοι. Ακόμη και οι αιρετικοί είναι καλοί άνθρωποι, μπορεί να έχουν ηθική ζωή, αλλά αφού δεν έχουν την Ορθόδοξη θεολογία και την ασκητική της Εκκλησίας παραμένουν στην ηθική ζωή, δεν μετέχουν της θεοποιού ενεργείας του Θεού και δεν μπορούν να θεραπεύουν άλλους ανθρώπους». 

    Ο μακαριστός πρωτ. κυρός Γεώργιος Μεταλληνός, ο μεγάλος αυτός θεολόγος και καθηγητής, ακολουθώντας με ακρίβεια την ορθόδοξη Παράδοση, τόνιζε ότι για την αγιοκατάταξη πρέπει να συντρέχουν απαραίτητα οι εξής έξι προϋποθέσεις: α) η εκπεφρασμένη και αποδεδειγμένη ακραιφνής ορθόδοξη πίστη, του προς αγιοκατάταξη προσώπου, χωρίς την παραμικρή απόκλιση και σκιά, β) η αποδεδειγμένη χάρη της θαυματουργίας, εν ζωή και μετά την κοίμησή του, μακριά από υποκειμενισμούς και αόριστες φημολογίες, γ) η μετά την κοίμησή του αφθαρσία, ή ευωδία, ή μυροβλυσία των λειψάνων του, δ) η φανέρωση, διά θαυμαστών αποκαλύψεων της αγιότητάς του, σε ευσεβείς και ενάρετους ανθρώπους, ε) η απόλυτα βεβαιωμένη αγία και ενάρετη ζωή του, από το εκκλησιαστικό σώμα, και στ) η παρέλευση αρκετού χρόνου, ακόμη και εκατό, για αγιοκατάταξη, από την κοίμησή του, ώστε να μην υπάρχουν στη ζωή, συνδεόμενα συναισθηματικά με αυτόν πρόσωπα.         

    Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με την προτροπή προς τους αναγνώστες μας να εγκολπωθούν την ορθόδοξη διδασκαλία γύρω από τους αγίους και την διαδικασία αγιοκατατάξεώς των. Καλούμεθα να αποβάλλουμε κάθε στρεβλή και ως εκ τούτου επικίνδυνη για τη σωτηρία μας, αιρετική αντίληψη, ότι δήθεν θα μας σώσουν τα καλά μας έργα και η ηθική μας ζωή. Έχει σημασία να κατανοήσουμε ότι η σωτηρία δεν είναι αξιομισθία, ούτε ανταμοιβή, όπως πιστεύουν οι Δυτικοί. Είναι χάρισμα. Δεν εξαγοράζεται η σωτηρία. Προσφέρεται δωρεάν. Τα καλά μας έργα δεν είναι η ρίζα της σωτηρίας μας. Η ρίζα είναι ο σταυρός του Χριστού, ποτισμένος με το πανάγιο αίμα του. Ωστόσο τα καλά μας έργα, αν και δεν είναι η ρίζα της σωτηρίας μας, είναι όμως απαραίτητα, ως καρπός της σωτηρίας μας. Δεν γεννούν τη σωτηρία, είναι όμως απαραίτητα για τη σωτηρία, σύμφωνα με τον λόγο του μακαρίου Παύλου: «ουκ εξ έργων των εν δικαιοσύνη, ά εποιήσαμεν ημείς, αλλά κατά το αυτού έλεος έσωσεν ημάς δια λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαινώσεως πνεύματος αγίου», (Τιτ.3,5). Ούτε από μόνα τους τα καλά έργα θα μας σώσουν, ούτε από μόνη της η Χάρη του Θεού μπορεί να μας σώσει, χωρίς τη ιδική μας συνέργεια και χωρίς τον προσωπικό μας αγώνα. 

    Ας αγωνιζόμαστε λοιπόν, αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, να μένουμε εδραίοι και αμετακίνητοι στην ορθόδοξη πίστη μας. Ας φροντίσουμε να μετέχουμε ζωντανά και συνειδητά στη εκκλησιαστική ζωή και στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, έτσι ώστε, με τη Χάρη του Θεού και τον προσωπικό μας αγώνα,  να αποβάλουμε τον παλαιόν άνθρωπο «συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις» και να ενδυθούμε τον «καινόν», πράγμα το οποίο ευχόμεθα σε όλους με τη Χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τις πρεσβείες όλων των αγίων. Αμήν.   

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

Μητροπολίτης Πειραιώς: “Μην διώξουμε και εμείς τον Χριστό από τις καρδιές μας” – Επιμνημόσυνη Δέση για τον Νικηταρά.

Στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς Ιερούργησε σήμερα Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2023 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ, ο οποίος τέλεσε και επιμνημόσυνη δέηση στον Νικήτα Σταματελόπουλο με αφορμή τη συμπλήρωση 174 ετών από τον θάνατο του ήρωα Νικηταρά του Τουρκοφάγου.

Κατά την διάρκεια του κηρύγματός του ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή επεσήμανε πως σε αυτήν «αποτυπώνεται με μοναδικό τρόπο όλη η ανθρώπινη αστοχία, όλη η ανθρώπινη περιπέτεια και καταδεικνύεται η αιτία του πανανθρωπίνου δράματος και της πανανθρώπινης αποτυχίας. Ταυτόχρονα», πρόσθεσε, «μας υποβάλλεται ένα μεγάλο, κεφαλαιώδες υπαρξιακό ερώτημα: Θέλουμε να συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο τη ζωή μας; Μας αρέσει να βλέπουμε αυτή την παγκόσμια αναταραχή, την παγκόσμια τραγωδία, την αιματοχυσία, τον θάνατο, τον φόνο με τις μύριες εκφάνσεις του;».

Κάνοντας λόγο για τον δαιμονοκατεχόμενο πολίτη των Γαδαρηνών και σημειώνοντας πως ήταν «ένα πρόσωπο απρόσωπο, ένας άνθρωπος χωρίς αυτεξουσία βούληση», «φόβος και τρόμος της περιοχής», υπογράμμισε: Σε αυτήν την προσωπικότητα έρχεται ο Χριστός, την αιχμάλωτη, για να την απελευθερώσει και μέσω αυτής να απελευθερώσει όλο το ανθρώπινο γένος, γιατί για αυτόν ακριβώς το λόγο ήρθε στη ζωή αυτή: για να μας λυτρώσει από τα έργα του σκότους και από τον άρχοντα των έργων του σκότους, το διάβολο και να μας απαλλάξει από τη δουλεία στο θάνατο, που εκείνος εισήγαγε μέσα στην ωραία δημιουργία του Παναγίου Θεού».

Ο Κύριος «αρχίζει έναν ιερό διάλογο με τα δαιμόνια τα οποία ευρίσκονται εντός του προσώπου αυτού. Ένα διάλογο λυτρωτικό, όχι τιμωρητικό, αλλά βαθύτατα στοργικό, για να καταδείξει ακριβώς την ευθύνη μας, αλλά ταυτόχρονα και τη δυνατότητά μας, να ενστερνιστούμε την παμφαεστάτη αγάπη του Κυρίου μας, για να λυτρωθούμε από τον άρχοντα του σκότους και τα πονηρά του έργα», τόνισε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος.

Μιλώντας για το θαύμα που τέλεσε ο Κύριος στον δαιμονισμένο αυτό άνδρα υπογράμμισε πως «μπροστά στο θαύμα δεν συγκινήθηκαν, δεν συγκλονίστηκαν, δεν συναρπάστηκαν, δεν έμειναν ενεοί, δεν δόξασαν τον Θεό που ένας συντοπίτης τους, ένας συγγενής τους, ένας δικός τους άνθρωπος, επιτέλους απελευθερώθηκε, αλλά ταυτόχρονα και η πόλη τους, η περιοχή τους σώθηκε από την καταδυναστεία των δαιμόνων, από το φόβητρο και τον τρόμο της κατοχής του ανθρώπου εκείνου», αλλά, όπως επεσήμανε στην συνέχεια, «Του ζήτησαν να φύγει μακριά τους, πέρα από την πόλη τους και πέρα από τις καρδιές τους. Αυτό Του ζήτησαν. Δεν Του ζήτησαν να μείνει, να θεραπεύσει, να αγιάσει, να σώσει, αλλά να φύγει μακριά, πέρα από αυτούς».

«Εδώ ακριβώς βρίσκεται η αιτία της κακοδαιμονίας της ανθρώπινης οικογένειάς μας. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η αιτία του πόνου μας, των δακρύων μας και της σπονδής αίματος, που τόσο φρικωδώς εκχέουμε πάνω στη μαρτυρική και φλεγομένη μας γη», υπογράμμισε και εξηγώντας το γιατί οι Γαδαρηνοί, «οι οποίοι είχαν υποκύψει στον πειρασμό του κέρδους και της καταπατήσεως του νόμου του Θεού» εκδίωξαν τον Κύριο, πρόσθεσε: «Οι Γαδαρηνοί, μπροστά στα διαφυγόντα κέρδη, μπροστά στην απειλή ότι ο Χριστός, εάν μείνει στον τόπο τους, θα τους υποχρεώσει με τον λόγο Του και τα θαύματά Του να τηρήσουν τον θείο νόμο, προτίμησαν να Τον διώξουν μακριά τους». «Αυτή είναι η αιτία που διώχνουμε τον Κύριο έξω από την κοινωνία μας και έξω από τη ζωή μας, νομοθετούντες αθέσμος ό,τι πιο φρικώδες, ό,τι πιο τραγικό, ό,τι πιο βαθιά αντιανθρώπινο μπορεί να συλλάβει ο δαιμονιώδης νους μας. Μας ελέγχει ο θείος νόμος, μας ελέγχει η Ζωή που έγινε άνθρωπος. Δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε τα γαιώδη και κατάστικτα πάθη μας. Δεν θέλουμε να παύσουμε να ακούμε της δολίας φωνής του δαίμονα που έρχεται και κνήθει τα αυτιά μας, λέγοντάς μας ότι μπορούμε να ζήσουμε αθάνατοι μέσα από το θάνατο που μας προσκομίζει καθημερινά. Για αυτό και νομοθετούμε αθέσμος στα κοινοβούλια μας». «Να γιατί ζητούμε από τον Θεό να φύγει μακριά μας. Για να μην ελέγξει την κακότροπη ζωή μας. Τα πάθη μας και τις μικρότητές μας». Με την αμαρτία «η ανθρωπότητα, συνεχίζει στα βήματα των Γαδαρηνών: Να αρνείται τον Θεό και την αλήθεια και να μένει εκεί, δεμένη στο μουράγιο της φαύλης ζωής, στην πορνεία, την μοιχεία, την αρσενοκοιτία, την αισχρότητα, τη χοϊκότητά, το έγκλημα με τις μύριες μορφές. Και όχι μόνο να μένει εκεί, αλλά και να αναγάγει αυτά τα γεώδη και κατάστικτα από φοβερό θάνατο πάθη, σε δήθεν έννομα αγαθά και να χειροκροτεί το κακό και το ψεύδος και την ανθρώπινη ευτέλεια και την ανθρώπινη ακρασία. Να γιατί υποφέρουμε», συμπλήρωσε.

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος σημείωσε πως «σήμερα εδώ στον Παναγιοσκέπαστο αυτό Ναό της Ευαγγελιστρίας, τιμούμε έναν ήρωα, ένα μάρτυρα της Πατρίδος, έναν άνθρωπο ο οποίος εμφορείτο από το φως του Χριστού που λάμπει και ‘’φαίνει πάσι’’. Τον Νικηταρά μας. Τον Αρχιστράτηγο Νικήτα Σταματελόπουλο. Αυτόν τον αγνό ήρωα της παλιγγενεσίας του Έθνους μας». «Αυτόν τον άνδρα προβάλλουμε σήμερα εδώ στην πόλη την ναύλοχο του Πειραιώς μας, σαν μάρτυρα της αληθείας μας, σαν υποφύτη του πολιτισμού μας, σαν ίνδαλμα που καλούμεθα να μας εμπνέει και να μας οδηγεί».

«Η αιτία του κακού είναι μόνο μία. Η ταύτισή μας με την αμαρτία και το διάβολο», είπε ολοκληρώνοντας το κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος, προτρέποντας όλους να «ξυπνήσουμε από αυτή την τραγική και απαράδεκτη πνευματική υποθερμία. Ας μιμηθούμε τους μάρτυρες και ήρωές μας, τους Αγίους μας. Ας κοιτάξουμε αυτό το λεβέντη του Γένους, τον Νικηταρά, τον Τουρκοφάγο και ας πάρουμε έμπνευση από το δικό του μήνυμα ζωής, που χαρίζει σε κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως. Μην διώξουμε και εμείς τον Χριστό από τις καρδιές μας. Εύχομαι σε όλους το σημερινό μήνυμα ζωής του Ευαγγελίου, να συγκλονίσει τη ζωή μας και να εμπνεύσει την πορεία μας».

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση στην προτομή του ήρωα Νικήτα Σταματελόπουλου η οποία βρίσκεται στον περίβολο του Γηροκομείου Πειραιώς, εκεί όπου ο ήρωας Νικηταράς ο Τουρκοφάγος επαιτούσε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Η δέηση για τον ήρωα του 1821 τελέστηκε με πρωτοβουλία της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, της Αδελφότητας Τουρκολεκαίων ο «Νικηταράς» και τη συμμετοχή του Πολιτιστικού Συλλόγου η «Ενότητα».

Δείτε σχετικό φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.

ΑΠΟ ΤΗΝ «ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ» ΣΤΗΝ «ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΔΟΥΣ»!

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 11η Οκτωβρίου 2023

ΑΠΟ ΤΗΝ «ΑΛΛΑΓΗ ΦΥΛΟΥ» ΣΤΗΝ «ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΔΟΥΣ»!

(Σχόλιο σε δημοσιεύματα για αυτοπροσδιορισμό ανθρώπων ως …ζώα»

Η αξία του ανθρώπου και η ριζική διαφοροποίησή του από την υπόλοιπη

κτιστή δημιουργία είναι απόλυτα σαφής στη βιβλική, εκκλησιαστική και πατερική

μας διδασκαλία. Ο άνθρωπος είναι η κορωνίδα της θείας δημιουργίας, το

ευγενέστερο, μετά τους αγίους Αγγέλους, πλάσμα του Θεού. Ο θεόπνευστος

Ψαλμωδός έγραψε: «ηλάττωσας αυτόν, (τον άνθρωπο), βραχύ τι παρ αγγέλους,

δόξη και τιμή εστεφάνωσας αυτόν, και κατέστησας αυτόν επί τα έργα των

χειρών σου· πάντα υπέταξας υποκάτω των ποδών αυτού, πρόβατα, και βόας

απάσας, έτι δε και τα κτήνη του πεδίου, τα πετεινά του ουρανού και τους

ιχθύας της θαλάσσης, τα διαπορευόμενα τρίβους θαλασσών», (Ψαλμ.8,6-9). Και

ακόμη: «Τον άνθρωπο ο Θεός τον έπλασε μετά από την δημιουργία των νοερών

δυνάμεων, των αγγέλων, κι όμως είναι ανώτερος από τους αγγέλους, διότι και

προσωπική φροντίδα κατέβαλλε και τον πλούτισε με σώμα που δεν έχουν οι

άγγελοι. Ο άνθρωπος μετέχει και της υλικής και της νοερής κτίσεως. Και το

σπουδαιότερο ο Χριστός έγινε άνθρωπος, όχι άγγελος, για να σώσει τον

άνθρωπο. Μπορεί λοιπόν να φαίνεται ότι είναι κατά τι λιγότερο από τους

αγγέλους, όμως τον στεφάνωσε με δόξα και τιμή. Την υπέρτατη θυσία του

Χριστού σε κάθε Θεία Λειτουργία δεν την επιτελούν άγγελοι, αλλά άνθρωποι, οι

ιερείς, ενώ οι άγγελοι απλώς παρίστανται και παρακολουθούν την θυσία. Ο

Χριστός τίμησε όχι μόνο το δικό του το σώμα, αλλά και των αγίων, οι οποίοι

ολόκληροι, ψυχή τε και σώματι, ‘μετέστησαν’ κοντά στη δόξα του Θεού, όπως

η Παναγία, ο προφήτης Ηλίας, ο Ενώς, ο ευαγγελιστής Ιωάννης, αλλά και όλοι

οι πιστοί στην τελική τους Κρίση» 1 .

Δυστυχώς το φοβερό γεγονός της πτώσεως ανέτρεψε αυτήν την υψίστη δωρεά.

Η στέρηση της Θείας Χάριτος σ’ αυτόν, λόγω της εισόδου της αμαρτίας στον

κόσμο και της αιχμαλωσίας του στο Σατανά, τον απογύμνωσε από την αρχέγονη

αυτή τιμή, να είναι ο κύριος της κτιστής δημιουργίας και ο σύνδεσμος κτιστού και

ακτίστου. Έτσι, υποδουλωμένος στο Σατανά και σκοτισμένος από την αμαρτία,

«εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και

ωμοιώθη αυτοίς», (Ψαλμ.48,13). Υποβίβασε τον εαυτό του στην κατηγορία των

ανοήτων κτηνών και το χειρότερο, τα θεώρησε υπέρτερά του, λατρεύοντάς τα ως

«θεότητες». Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, οι άνθρωποι «ήλλαξαν την δόξαν

του αφθάρτου Θεού εν ομοιώματι εικόνος φθαρτού ανθρώπου και πετεινών και

1 https://www.pemptousia.gr/2023/06/%E1%BC%A0l%E1%BD%B1ttosas-a%E1%BD%90t%E1%BD%B8n-

vrach%E1%BD%BB-ti-par%E1%BE%BF-%E1%BC%80ng%E1%BD%B3lous-psalm-86-2/

2

τετραπόδων και ερπετών» (Ρω.1,23). Μέσα στη δίνη της αμαρτίας και της

νοητικής των διαστροφής, «εματαιώθησαν εν τοις διαλογισμοίς αυτών, και

εσκοτίσθη η ασύνετος αυτών καρδία» (Ρωμ.1,22), επειδή «μετήλλαξαν την

αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει, και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίσει

παρά τον κτίσαντα» (Ρωμ.1,25). Ωστόσο ο Θεός της αγάπης και των οικτιρμών

δεν εγκατέλειψε το πλάσμα του. Όπως πολύ ωραία σημειώνει ο υμνογράφος:

«Ιδών ο κτίστης ολλύμενον, τον άνθρωπον χερσίν όν εποίησε, κλίνας ουρανούς

κατέρχεται· τούτον δε εκ Παρθένου, θείας αγνής, όλον ουσιούται, αληθεία

σαρκωθείς» 2 , για να τον απολυτρώσει από τη δουλεία της αμαρτίας, τη φθορά και

το θάνατο. Να τον ανασύρει από την εσχάτη κατάπτωσή του, να του δώσει την

«υιοθεσία» και να τον καταστήσει «υιό και κληρονόμο της βασιλείας» του

(Γαλ.4,4). Έρχεται να τον απολυτρώσει, επειδή το τραύμα της πτώσεώς του δεν

ήταν αθεράπευτο, (όπως ήταν η πτώση του εωσφόρου), αλλά ιάσιμο.

Δυστυχώς ο πτωτικός άνθρωπος διαχρονικά επιμένει στην αμαρτία και η

μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων θέλει να ζει στον εφιάλτη της πτώσεως, να

είναι «ξένος και πάροικος των επαγγελιών» του Θεού (Εφ.6,19). Ιδιαίτερα ο

σύγχρονος και απόλυτα αποστατημένος κόσμος, όχι απλά «κείται εν τω

πονηρώ» (Ιωάν.5,19), όχι απλά επιδιώκει να παλινδρομήσει στην εφιαλτική

προχριστιανική εποχή της ειδωλολατρίας, αλλά έφθασε σ’ ένα έσχατο κατάντημα

που δεν έχει προηγούμενο. Έφθασε στο σημείο να επιθυμεί να αποβάλλει την

τιμητική θέση του ως άνθρωπος και να ταυτιστεί με τα άλογα ζώα. Επιθυμεί την

«αποκτήνωση»!!! Η λέξη αποκτήνωση είναι κοινωνιολογικός όρος που σημαίνει:

«μεταβολή ανθρώπου σε κτήνος με έξαρση των κτηνωδών ενστίκτων του,

απώλεια της ανθρωπιάς» 3 .

Σ’ αυτό το τραγικό συμπέρασμα καταλήξαμε, όταν αναγνώσαμε πρόσφατα

δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία πλήθος αλλοτριωμένων ανθρώπων θέλουν

να «γίνουν» ζώα! Κάποιος άνθρωπος «ξόδεψε χιλιάδες ευρώ για να

μεταμορφωθεί σε σκύλο ράτσας μπόρντερ κόλεϊ […] Μάλιστα, δημοσίευσε το

σχετικό υλικό στο κανάλι του, με τίτλο “Θέλω να γίνω ζώο”. Σε αυτό, τον

βλέπουμε να περπατάει σε πάρκο με λουρί, να μυρίζει άλλα σκυλιά και να

κυλιέται στο έδαφος » 4 ! Αλλά δεν είναι αυτό ένα μεμονωμένο περιστατικό,

κάποιου «εκκεντρικού» ανθρώπου. Άλλο πρόσφατο δημοσίευμα αναφέρει ότι

εμφανίστηκαν ομάδες ανθρώπων, οι οποίοι «αυτοκαθορίζονται ως σκύλοι και

διεκδικούν το δικαίωμα τους ν’ αναγνωριστούν ως σκύλοι!» 5 ! Σύμφωνα με το

δημοσίευμα: «Εκατοντάδες άνθρωποι που θεωρούν πως είναι σκύλοι

διαδήλωσαν στο Βερολίνο, για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους να

2 Κανών Χριστουγέννων, Α΄ Ωδή, 3 ο τροπάριο

3 https://www.lexigram.gr/lex/enni/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AE%CE%BD%CF%89%CF%83

%CE%B7#Hist1

4 https://www.ethnos.gr/viral/article/272936/xodepsexiliadeseyrogianametamorfotheiseskylooekkentrikosiapona

sekanethnprothtoyemfanishenopion30000syndromhtonstoyoutube

5 https://dimpenews.com/2023/09/23/%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%b8%ce%bf%cf%81%c

e%af%ce%b6%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%89%cf%82-

%cf%83%ce%ba%cf%8d%ce%bb%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-

%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%ba%ce%b4/

3

αναγνωρίζονται ως σκύλοι. Tο τέλος της Δύσης. H διαδήλωση για τα

δικαιώματα των ανθρωπόσκυλων της Δύσης πραγματοποιήθηκε στο

σιδηροδρομικό σταθμό του Βερολίνου. Δεν φώναζαν συνθήματα, ούρλιαζαν και

αλυχτούσαν…Το ουρλιαχτό των μελών ενός κινήματος “Dog creatures”

αντήχησε σε όλο το κέντρο της πόλης. Αυτή η συγκέντρωση έγινε κατά τη

διάρκεια του Folsom Europe, που είναι μια συγκέντρωση ομοφυλόφιλων

ανδρών που είναι με διάφορα φετίχ….Οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι είναι

σκυλιά, αλλά φορούν στολή φετίχ, αλλά είναι και εκατοντάδες ανάμεσα τους

που θεωρούν ότι είναι σκύλοι. Ενδιαφέρον έχει η μετάβαση. Που έφτασαν εκεί.

Από μετεπιβίβαση; H oμάδα που διεκδικεί τον αυτοκαθορισμό ανθρώπων ως

σκύλων ονομάζεται ‘Κυνοειδείς υπάρξεις’… “Canine beings.”. Μια γυναίκα

υποστηρίζει το δικαίωμα του γιου της που προσδιορίζεται ως γάτα, να

αντιμετωπίζεται ως γάτα. Προς το παρόν δικαιώνεται ο Alexander Dugin που

είχε προβλέψει ότι η πολιτική αλλαγής φύλου στοχεύει στο επόμενο στάδιο,

στην αλλαγή είδους! Οι φιλοζωικές θα πρέπει να υπερασπιστούν τα δικαιώματα

των ευγενών τετράποδων σκύλων έναντι αυτών των ανθρωποειδών της Νέας

Τάξης, της Νέας Δημιουργίας, των αναδημιουργιστών, των αναθεωρητών της

Δημιουργίας και των αρνητών της Δημιουργίας και του ανθρώπου, των

αρνητών του πολιτισμού» 6 !

Επαναλαμβάνουμε ότι τα παραπάνω πρωτοφανή περιστατικά κατάπτωσης,

μπορεί να φαίνονται ως μεμονωμένα περιστατικά κάποιων «εκκεντρικών»

ανθρώπων, αλλά δεν είναι. Φανερώνουν περίτρανα την «εμπέδωση» του

θρησκειολογικού, ιδεολογικού και αντιχριστιανικού «κλίματος» της «Νέας

Εποχής», σύμφωνα με την ολιστική θεώρηση του κόσμου. Ότι δηλαδή τα πάντα

στο σύμπαν «είναι ένα»: «Εν τω παν». Σύμφωνα με αυτή, Θεός, άνθρωπος,

ζωικός, φυτικός και ανόργανος κόσμος συναποτελούν το «κοσμικό όλον», ώστε

να είναι δυσδιάκριτη η διαφορά τους. Ο Θεός δεν είναι πρόσωπο, αλλά μια

ασυνείδητη «συμπαντική δύναμη – συνειδητότητα». Ο άνθρωπος είναι από τη

«φύση του θεός», ως μέρος του «κοσμικού όλου», ομοούσιος με την υπόλοιπη

δημιουργία. Αυτή την τραγική πλάνη εκφράζει η πίστη στην μετεμψύχωση,

σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος «εναλλάσσεται» με τις διαδοχικές

μετεμψυχώσεις – μετενσαρκώσεις του, με τον ζωικό, φυτικό και ανόργανο κόσμο.

Άρα είναι «φυσικό» για τον νεοεποχίτη άνθρωπο να θεωρεί τον εαυτό του ζώο, να

πιστεύει ότι «κάποτε» υπήρξε ζώο και «κάποτε» θα ξαναγίνει!

Να διευκρινίσουμε πως αυτές οι αλλόκοτες και σφόδρα αντιχριστιανικές

θεωρίες της «Νέας Εποχής» είναι βαθύτατα διαποτισμένες από τα σύγχρονα

ειδωλολατρικά θρησκεύματα της Άπω Ανατολής, (Ινδουισμό, Βουδισμό, Ζενισμό,

Κομφουκιανισμό, Ταοϊσμό, κλπ), τα οποία ασκούν, εδώ και δεκαετίες, γοητεία

στον, εστερημένο αγιοπνευματικής πνευματικότητας, δυτικό κόσμο και που

διαπνέονται από βαθύτατες πανθεϊστικές δοξασίες. Βαθειά επίσης επίδραση

ασκούν και άλλες αποκρυφιστικές αντιλήψεις, που προέρχονται από την

Καμπάλα, τη Θεοσοφία και τον Τεκτονισμό. Να αναφέρουμε εδώ ως παράδειγμα

6 Όπου ανωτέρω

4

την τεκτονική και αποκρυφιστική και αποκρουστική παράσταση του

«Μπαφονέτ», του τεκτονικού «θεού», ο οποίος παριστάνεται αμφίφυλος και με

ζωώδη χαρακτηριστικά, (άνδρας και γυναίκα, τράγος, κερασφόρος και

τραγοπόδαρος).

Αλλά υπάρχει και μια άλλη πτυχή αυτής της κατάντιας. Είναι η σύγχρονη

έκλυση των ηθών, η πρωτοφανής ηθική κατάπτωση, η ηδονοθηρία, ο

βαρβαρισμός, κλπ. Όπως στα ζώα δεν υπάρχουν ηθικοί φραγμοί, ο σύγχρονος

άνθρωπος αυτοπροσδιοριζόμενος ως «ζώο», πιστεύει ότι «απελευθερώνεται» από

τις ηθικές δεσμεύσεις, που τον προσδιορίζουν και μπορεί να κάνει ό, τι θέλει,

όπως τα ζώα! Γι’ αυτό παρατηρούμε το θλιβερό φαινόμενο, να θέλει να υπερβεί,

όχι μόνο το φύλο του, (ομοφυλοφιλία), αλλά και το είδος του, (αποκτήνωση)!

Αυτή τη νοσηρή νοοτροπία, η οποία έχει γίνει τρόπος ζωής σε μεγάλη πληθώρα

ανθρώπων, εκφράζει ο σύγχρονος οίστρος μιας αρρωστημένης «ζωοφιλίας», η

οποία υπερβαίνει κατά πολύ τον λελογισμένο σεβασμό μας προς τα ζώα, ως

πλάσματα του Θεού. Οι διάφορες νομοθεσίες για την προστασία των ζώων

νομοθετούν δικαιώματα περισσότερα και ανώτερα από αυτά των ανθρώπων. Οι

ποινές για κακοποίηση και θανάτωση ζώου, είναι ασύγκριτα βαρύτερες από την

κακοποίηση, ή θανάτωση ανθρώπου! Για παράδειγμα, αν κάποιος κτυπήσει έγκυο

ζώο και αποβάλλει, τιμωρείται με υπέρογκο χρηματικό πρόστιμο και πολυετή

φυλάκιση. Αντίθετα, μια γυναίκα μπορεί να δολοφονήσει το παιδί της, κάνοντας

έκτρωση, όχι μόνον χωρίς συνέπειες, αλλά νόμιμα και με την ιατροφαρμακευτική

αρωγή του κράτους!

Κλείνοντας, εκφράζουμε την μεγάλη ανησυχία μας για την τραγική κατάπτωση

του σύγχρονου ανθρώπου, για την ηθελημένη αποκτήνωσή του. Θεωρούμε,

ταπεινά, πως αυτή η εφιαλτική κατάσταση οδηγεί ολοταχώς σε δραματικά

αδιέξοδα την ανθρωπότητα, διότι η ιστορία μας διδάσκει, πως κοινωνίες, οι οποίες

έφθασαν σε εσχάτη ηθική παρακμή, αυτοκαταστράφηκαν. Ο Γ΄ παγκόσμιος

πόλεμος, ο οποίος, απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα, βρίσκεται προ των πυλών, λέει

πολλά και ο νοών νοείτω. Προτροπή μας είναι να μείνουμε αμετακίνητοι στην

μόνη σώζουσα πίστη της Εκκλησίας μας, την Ορθόδοξη, η οποία, μόνη αυτή,

καταξιώνει τον άνθρωπο, ανυψώνοντάς τον στο ύψος της υιοθεσίας και της

θεώσεως, σύμφωνα με τον λόγο του αποστόλου: «ώστε ουκέτι ει δούλος, αλλ'

υιός· ει δε υιός, και κληρονόμος Θεού δια Χριστού» (Γαλ.4,7).

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

Έναρξη της κατηχητικής περιόδου. Τέλεση Αγιασμού κ επίδοση διορισμών.

Συνέδριο Στελεχών Νεότητος της Ι.Μητροπόλεως Πειραιώς.

 

Ο Ηγούμενος της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ, ομιλιτής στο Συνέδριο Στελεχών Νεότητος της Ι.Μητροπόλεως Πειραιώς.

Με την παρουσία και την ομιλία του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου κ.Εφραίμ, ολοκληρώθηκε χθες Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2023 το διήμερο Συνέδριο Στελεχών Νεοτητος της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις ανακαινισμένες κατασκηνωτικές μας εγκαταστάσεις στο Πειραϊκό Χωριό, στην Παιανία Αττικής.

Καλωσορίζοντας με θερμά λόγια τον Γέροντα Εφραίμ και την συνοδεία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ, σημείωσε πως «σήμερα έχουμε μαζί μας πρόσωπα ευλογημένα και χαριτωμένα». «Ο Γέροντας ανήκει σε όλο το λαό του Θεού» και «ξέρουμε ότι η καρδιά του είναι γεμάτη αγάπη και φιλοστοργία», τόνισε, υπογραμμίζοντας παράλληλα πως είναι συντονισμένη με την καρδιά του Θεού.

Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του και ευχαρίστησε τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μεγίστης Μονής του Βατοπαιδίου για την παρουσία του, ευχόμενος να πηδαλιουχεί το ιστορικό Μοναστήρι για πολλά ακόμα χρόνια και να είναι φως και οδηγός στον κόσμο που αγωνίζεται. Ως ελάχιστο δώρο αγάπης ο Σεβασμιώτατος προσέφερε στον Γέροντα Εφραίμ έναν επιστήθιο Σταύρο για να τον φέρει «ως ένδειξη μαρτυρικής πορείας, αλλά και νίκης και θριάμβου», όπως χαρακτηριστικά είπε.

Κατά την ομιλία του ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ.Εφραίμ μετέφερε, μέσα από γλαφυρά παραδείγματα, τις εμπειρίες που αποκόμισε από την συναναστροφή του με σύγχρονους Αγίους Γέροντες του Αγίου Όρους.

Αρχικά επεσήμανε πως «ο αγώνας είναι δύσκολος για να μπορέσουμε να συνεγείρουμε τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι βρίσκονται σε μία κατάσταση πραγματικής πνευματικής ανισορροπίας, διότι τα πρότυπα και οι οδηγοί δεν είναι σοβαρά».

Ο Γέροντας Εφραίμ τόνισε πως είναι μια ευθύνη να κηρύττουμε τον λόγο του Θεού και πως αυτό θα πρέπει να μας οδηγεί στο να έχουμε και προσεκτική ζωή. «Εμείς όλοι που συμβάλουμε ο καθένας με το δικό του τρόπο στο κατηχητικό έργο οφείλουμε να έχουμε μία σωστή ζωή. Να είμαστε δέκτες της Χάριτος», είπε χαρακτηριστικά.

«Πρέπει να δώσουμε σημασία στον Χριστό, δηλαδή να τον αγαπήσουμε. Και θα τον αγαπήσουμε, όπως μας είπε ο ίδιος, τηρώντας τος εντολές Του». «Πρέπει να έχουμε μία σωστή στάση με τον εαυτό μας για να μπορέσουμε να είμαστε δέκτες της Χάριτος και να αυξάνεται αυτή η πνευματική εργασία, ώστε μέσα μας να έχουμε την αίσθηση της Χάριτος του Χριστού», ανέφερε στην συνέχεια, διερωτώμενος: «Διδάσκουμε το Χριστό. Δεν πρέπει να Τον γευτούμε εμείς πρωτίστως για να μπορέσουμε να το μεταφέρουμε;».

«Όταν ο άνθρωπος έχει πάνω από όλους το Χριστό, έχει κάτω από όλους τον εαυτό του. Αυτό το πράγμα λέγεται ταπείνωση και η ταπείνωση είναι σπουδαίο χαρακτηριστικό του Χριστού ως Θεανθρώπου», είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Ηγούμενος της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ.Εφραίμ, συμπληρώνοντας πως «δεν πρέπει οι κατηχητές να παρουσιαζόμαστε ως τέλειοι άνθρωποι, αλλά ως αμαρτωλοί του Χριστού που μας ανέχεται ο Θεός». «Η ταπείνωση ολοκληρώνει τον άνθρωπο. Όσο κανείς είναι ταπεινός τόσο και θεραπεύεται. Αυτό συμβαίνει και στο κατηχητικό έργο. Όταν το κατηχητικό έργο πηγαίνει καλά, ο κατηχητής δεν πρέπει να υπερηφανεύεται, επειδή πίσω από όλα βλέπει τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Πίσω από όλη την ποιμαντική φροντίδα της Εκκλησίας, είναι ο ίδιος ο Χριστός», συμπλήρωσε.

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Γέροντας Εφραίμ, επεσήμανε πως «για να μπορέσουμε να δώσουμε το σημείο του ουρανού στην κάθε ψυχή, πρέπει να λαλεί μέσα μας ο Κύριος και να αφουγκραζόμαστε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος», προτρέποντας όλους «όσο μπορούμε να δίνουμε αυτή τη μαρτυρία».

«Η ψυχή που δέχτηκε έστω και για λίγο τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, δεν μπορεί να την ξεχάσει.

Να μην απογοητεύεστε», πρόσθεσε. «Όταν βλέπετε μια δυσκολία να προσεύχεστε. Είναι μεγάλο δικαίωμα και προνόμιο να είμαστε παιδιά του Θεού. Το πρώτο είναι η Προσευχή. Αυτό ζητάει ο κόσμος. Πνευματική πληροφορία και ίαση πνευματική» επεσήμανε στην συνέχεια υπογραμμίζοντας με έμφαση πως πρέπει όλοι να προσέχουμε την καθαρότητά μας. «Ζούμε στην Εκκλησία και πρέπει να αγωνιζόμαστε», είπε καταλήγοντας, ευχαριστώντας θερμά για την πρόσκληση και την προσοχή όλων.

Ευχαριστώντας για μία ακόμα φορά τον Ηγούμενο της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ, επεσήμανε πως «δεν μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερο δώρο από τις παραινέσεις, τις συμβουλές και την εμπειρία καρδιάς του Γέροντος για την έναρξη της νέας χρονιάς».

«Είναι ένα δώρο στην ηρωική σας προσπάθεια για την μεταλλαγή του κόσμου με την ταπείνωση και την μίμηση του Χριστού», πρόσθεσε και αναφερόμενος στην προσφορά του Γέροντα στην Εκκλησία μας, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τις υποτροφίες που προσφέρει η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου στα Εκπαιδευτήρια της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Τονίζοντας πως «για την Μητρόπολη Πειραιώς ο Γέροντας Εφραίμ είναι υλικός και πνευματικός σιτοδότης», υπογράμμισε πως «το έργο μας πρέπει να είναι βαθιά πνευματικό».

Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε και ο παριστάμενος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προικονήσσου κ.Ιωσήφ.

Στην συνέχεια ο Γέροντας Εφραίμ, απάντησε σε ερωτήσεις των στελεχών που αφορούσαν πνευματικά και κοινωνικά θέματα, αλλά και θέματα σύγχρονα που απασχολούν την οικογένεια και τους νέους.

Όλοι οι Ιερείς Νεότητος και τα Στελέχη του Νεανικού Έργου, έλαβαν στο τέλος, μαζί με τον διορισμό τους για την νέα Ιεραποστολική χρονιά 2023 – 2024, ως ενθύμιο ένα βιβλίο του Γέροντα Εφραίμ και ημερολόγιο που εκδίδει η Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου.

Το διήμερο συνέδριο στελεχών ολοκληρώθηκε με την παράθεση γεύματος προς όλους.

Νωρίτερα το πρωί τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ναό των Αγίων Θεοδώρων, στις Κατασκηνώσεις, Ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ, ο οποίος κατά την διάρκεια του κηρύγματός του  αναφέρθηκε στις ευθύνες του Κατηχητή και την αποστολή της Εκκλησίας στην σύγχρονη οικογένεια και κατ’ επέκταση στην κοινωνία μας.

Το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023, πρώτη ημέρα του Συνεδρίου, νωρίς το απόγευμα, τελέστηκε ο Αγιασμός έναρξης των εργασιών του Συνεδρίου, από τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Νήφωνα Καπογιάννη, Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς και Διευθυντή του Γραφείου Νεότητος.

Εν συνεχεία οι αντιπρόσωποι των Ενοριών της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας χωρίστηκαν σε ομάδες εργασιών. Οι σύνεδροι ήταν χωρισμένοι ανά κατηχητική βαθμίδα με υπευθύνους για την προσχολική ηλικία την Πρεσβυτέρα Αγγελική Τσουκαλά – Θεοχαράκη, για το κατώτερο κατηχητικό τον π. Δημήτριο Σεκαδάκη και για το Γυμνάσιο – Λύκειο τον π. Μιλτιάδη Ζέρβα. Ακολούθησε το δείπνο και η βραδινή προσευχή, ενώ προηγήθηκε βραδινή ψυχαγωγία, όπου όλοι είχαν την δυνατότητα να διασκεδάσουν, να θυμηθούν παλιές κατηχητικές και κατασκηνωτικές στιγμές, αλλά και να εφοδιαστούν με δημιουργικές ιδέες και παιχνίδια για τα Κατηχητικά τους.

Δείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό ΕΔΩ.

Ακολουθούν τα σχετικά video.

 

Προσφώνηση Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ.

 

Το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας. 

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΦΡΙΚΗΣ ΠΛΑΝΑΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 2 α Οκτωβρίου 2023

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΦΡΙΚΗΣ ΠΛΑΝΑΤΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ

ΕΥΡΩΠΗ!

(Σχόλιο με αφορμή εκπεφρασμένες δηλώσεις ευρωπαίων διανοουμένων)

Δεν θα πάψουμε να γράφουμε για την φρικώδη και εφιαλτική κατάσταση στην

ευρωπαϊκή ήπειρο εξαιτίας του ανεξέλεγκτης λαθραίας και νόμιμης

μετανάστευσης εκατομμυρίων μουσουλμάνων. Οι ατέλειωτες ορδές των από την

Μέση Ανατολή και Αφρική δεν επέδειξαν, δεν επιδεικνύουν και ούτε πρόκειται

να επιδείξουν το παραμικρό δείγμα ευγνωμοσύνης για την υποδοχή και τη

φιλοξενία τους, αλλά το αντίθετο. Φροντίζουν να δείχνουν απόλυτη αγνωμοσύνη

και εχθρότητα, διότι κάθε μη μουσουλμάνος θεωρείται «άπιστος» και εν δυνάμει

«μελλοθάνατος», σύμφωνα με τις φρικτές επιταγές του «ιερού» Κορανίου, της

«Χαντίθ» (ισλαμικής παράδοσης) και της «Σαρία» (ισλαμικού νόμου)! Απόδειξη

αυτού οι συχνές δολοφονικές και τρομοκρατικές επιθέσεις σε αθώους πολίτες.

Μια επίσης άλλη τρομερή παράμετρος είναι η επιταγή του Κορανίου να

θεωρούνται οι «άπιστες» γυναίκες σκλάβες των μουσουλμάνων ανδρών, τις

οποίες μπορούν να βιάζουν, να κακοποιούν, ακόμα και να φονεύουν!

Οι ευρωπαίοι, κυρίως οι ηγέτες και οι διανοούμενοι, πίστεψαν πως οι άποικοι

μουσουλμάνοι γρήγορα θα εντάσσονταν στο ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, θα

ενσωματώνονταν εύκολα στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Όμως διαψεύστηκαν οικτρά

και ανεπανόρθωτα. Όχι μόνο δεν έδειξαν σημεία ένταξης και προσαρμογής, αλλά

οργανώθηκαν σε κλειστά «γκέτο» στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις,

μεταβαλλόμενα σε «κράτος εν κράτει»! Και το χειρότερο: Έχουν την αξίωση να

επιβάλουν, με την αρωγή ευρωπαίων ψευδο-διανοουμένων της Αριστεράς και των

πολιτικών, τον σεβασμό των δικών τους εθίμων, τρόπο διατροφής, ένδυσης, κλπ

από τους ευρωπαίους πολίτες! Πέραν αυτών έχει διαμορφωθεί και μια πιο

επικίνδυνη κατάσταση: Η φίμωση της ελευθερίας της έκφρασης των ευρωπαίων,

που είναι θεμελιώδες δικαίωμα στις δημοκρατικές χώρες της Δύσης, με απειλές

και θανατώσεις, όσων ασκούν κριτική στο Ισλάμ! Οι ευρωπαίοι επέστρεψαν στον

παπικό μεσαίωνα. Βλέπουν τους αγώνες τους για ελευθερία να αναστέλλονται

από τον ισλαμικό φανατισμό!

Στα παραπάνω θλιβερά συμπεράσματα καταλήξαμε όταν διαβάσαμε πρόσφατα

δημοσιεύματα, ευρωπαίων διανοουμένων, επιστημόνων, δημοσιογράφων κλπ, οι

οποίοι σταματούν κάθε κριτική για το Ισλάμ από το φόβο της φυσικής τους

εξοντώσεως! Σύμφωνα με ένα από αυτά, «Ένας γνωστός δημοσιογράφος στη

Γερμανία ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται πλέον να συζητά, ή να επικρίνει το

Ισλάμ μετά από μια πρόσφατη σειρά απειλών εναντίον του. Ο Constantin

Schreiber, συγγραφέας και δημοσιογράφος που συνεργάζεται με το κρατικό

τηλεοπτικό ειδησεογραφικό πρόγραμμα Tagesschau, έχει γράψει πολλά βιβλία

2

για τη θρησκεία και το έργο του έχει συγκριθεί με εκείνο του Γάλλου συγγραφέα

και ποιητή Michel Houellebecq. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Zeit, ο

Schreiber δήλωσε ότι ήθελε να αφήσει πίσω του αυτό το κεφάλαιο της ζωής

του μετά τις πολυάριθμες απειλές που δέχτηκε λόγω της συζήτησής του για το

Ισλάμ. “Δεν θα σχολιάζω πλέον τίποτα που έχει έστω και την παραμικρή σχέση

με το Ισλάμ”, δήλωσε. “Δεν θα γράψω κανένα βιβλίο σχετικά με αυτό…Ο

Schreiber επικαλέστηκε μια σειρά από απειλές και λεκτικές επιθέσεις εναντίον

του ως λόγο για την εγκατάλειψη του θέματος, περιγράφοντας πως αρκετοί

συνάδελφοί του τον είχαν κατακεραυνώσει ως ακροδεξιό» 1 .

Δεν είναι βεβαίως ο μόνος που απειλείται από τον ισλαμικό φανατισμό και

εξαναγκάζεται να παραιτηθεί από την δημοσιογραφική του λειτουργία, να ασκεί

κριτική στο Ισλάμ, στον βαρβαρικό τρόπο ζωής και την εξτρεμιστική του δράση.

Παραιτείται από την κριτική κατά του Ισλάμ, (προφανώς μόνο κατά του Ισλάμ), ο

γνωστός άγγλος αθεϊστής και σφοδρός πολέμιος του Χριστιανισμού Ρίτσαρντ

Ντόκινς: «Ο Βρετανός εξελικτικός βιολόγος και συγγραφέας Ρίτσαρντ Ντόκινς,

ένας άθεος ακτιβιστής που επικρίνει επί μακρόν τη θρησκεία, εξέπληξε μεγάλο

μέρος του κοινού νωρίτερα φέτος, αρνούμενος ευθέως να συζητήσει την πίστη

κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης. Ερωτηθείς σχετικά με το θέμα από τον

παρουσιαστή της βρετανικής τηλεόρασης Piers Morgan τον Μάρτιο, ο Dawkins

– ο οποίος είχε χαρακτηρίσει προηγουμένως το Ισλάμ ως “την πιο κακή

θρησκεία στον κόσμο” – μουρμούρισε ότι θα προτιμούσε να μην μιλήσει γι’

αυτό» 2 .

Οι ανωτέρω ευρωπαίοι διανοούμενοι έχουν προφανώς υπόψη τους την

«δολοφονική επίθεση από φανατικούς ισλαμιστές στο σατιρικό περιοδικό

Charlie Hebdo στην κοιτίδα του Διαφωτισμού, το Παρίσι (7-1-2015)» 3 . Όπως

τονίζει σε σχετική εργασία του, με τίτλο: «Το ισλαμικό ευρωπαϊκό μέλλον», ο κ.

Νικόλαος Στεφανίδης, Δικηγόρος Δ.Μ.Σ. Ιστορίας, Φιλοσοφίας και

Κοινωνιολογίας του Δικαίου Νομικής Α.Π.Θ. 4 : «Αναστέλλεται, υπό τον φόβο και

την ισλαμική τρομοκρατία, η ελευθερία της έκφρασης…[η οποία] είναι

αδιαπραγμάτευτη πολιτισμική κατάκτηση για κάθε Δυτικό άνθρωπο, όπως και

η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής σαν "τιμωρία" οιασδήποτε άποψης, οσοδήποτε

ακραίας ή ακόμη και επικίνδυνης». Ο προαναφερόμενος επιστήμων επισημαίνει

πως «η Ευρώπη βιώνει κλιμακούμενα τουλάχιστον τις τελευταίες τρεις

δεκαετίες μία τρίτη ισλαμική εισβολή στην Ιστορία της, την “τρίτη τζιχάντ”.

Αυτή τη φορά όχι με τα όπλα και τους πολεμιστές του χαλιφάτου ή των

σουλτάνων, αλλά με ένα ισχυρότερο όπλο … τη γονιμότητα των μουσουλμάνων

γυναικών, οι οποίες έχουν την υψηλότερη γονιμότητα παγκοσμίως με 3,1 παιδιά

ανά γυναίκα. Το γεγονός της εκρηκτικής δημογραφικής αύξησης των

1 https://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%

84%ce%b1/%ce%93%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%82-

%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%b9%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%ac%cf%86%ce%bf%cf%82-

%ce%94%ce%b5%ce%bd-%ce%be%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%bc%ce%b9%ce%bb%cf%8e/

2 Όπου ανωτέρω.

3 https://archive.greekamericannewsagency.com/2016/03/10/to_islamiko-evropaiko-mellon/

4 Όπου ανωτέρω.

3

μουσουλμάνων, σε συνδυασμό με την ελάχιστη έως ανύπαρκτη αφομοίωσή

τους στις δυτικές κοινωνίες που ζουν και με την ραγδαία εξάπλωση του

ριζοσπαστικού, αντιδυτικού και εξτρεμιστικού ισλαμισμού, ιδίως μεταξύ των

νέων μωαμεθανών της Ευρώπης, αναπόδραστα οδηγεί στο τραγικό

συμπέρασμα ότι “κάτω από τη μύτη” των ανέμελων τρυφηλών Ευρωπαίων έχει

τοποθετηθεί σιωπηρά μια ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί με

ανυπολόγιστες συνέπειες» 5 .

Να μνημονεύσουμε εδώ και την δραματική επισήμανση της γνωστής ιταλίδας

δημοσιογράφου Οριάνας Φαλάτσι, η οποία στο βιβλίο της: «Η Δύναμη της

Λογικής», έγραψε πως «τρομοκράτες έχουν σκοτώσει 6.000 ανθρώπους τα 20

τελευταία χρόνια στο όνομα του Κορανίου και πως η ισλαμική πίστη σπέρνει

μίσος αντί αγάπης και σκλαβιά αντί ελευθερίας…Οι ‘καλοκάγαθοι’ διανοητές,

η θεσμική Εκκλησία και οι πολιτικές παρατάξεις δεν εννοούν να

συνειδητοποιήσουν, ότι η Ευρώπη βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο, απειλούμενη

από τούς οπαδούς τού Αλλάχ. Οι ευρωπαϊκές ηγεσίες εξακολουθούν να κλείνουν

τα μάτια στην πραγματικότητα και στους κινδύνους. Προκειμένου να

εξυπηρετήσουν ιδεοληψίες, παροδικά συμφέροντα και μυωπικούς πολιτικούς

στόχους θυσιάζουν τις μακρόπνοες προοπτικές των κοινωνιών τους» 6 .

Επισημαίνει επίσης δίκην «προφητείας», πριν από τρεις δεκαετίες, ότι η

«παρηκμασμένη, εξισλαμισμένη Ευρώπη θα έχει μετατραπεί σε αραβική

επαρχία, ενώ “οι Δυτικοί θα ‘πρέπει επιτέλους ν’ αμυνθούν και να τους

επιτρέπεται να αμυνθούν, αλλιώς είναι χαμένοι”» 7 .

Μια πρόσφατη είδηση φανερώνει περίτρανα το ανησυχητικό γεγονός, ότι οι

μουσουλμάνοι στην Ευρώπη είναι «κράτος εν κράτει». Η Γαλλική Κυβέρνηση

αποφάσισε να απαγορεύσει την ισλαμική «αμπάγια», το μακρύ σκούρο φόρεμα

των μουσουλμάνων μαθητριών, από τα σχολεία της χώρας, με το αιτιολογικό, ότι

«ο κοσμικός χαρακτήρας είναι μια ελευθερία για χειραφέτηση μέσα από το

σχολείο», και γι’ αυτό «δεν θα επιτρέπεται πλέον να φοριέται η αμπάγια στο

σχολείο» 8 . Αυτό όμως δεν έγινε αποδεκτό από τους μουσουλμάνους, οι οποίοι

επιτέθηκαν στα σχολεία, τα λεηλάτησαν και πολλά τα κατέστρεψαν!

Δεν χρειάζεται να παραθέσουμε περισσότερα στοιχεία για να αποδείξουμε ότι

βρίσκεται πρό των πυλών η οσονούπω καταστροφή του ευρωπαϊκού πολιτισμού,

η κατάργηση της δημοκρατίας και των ελευθεριών και η εγκαθίδρυση ενός

στυγνού θεοκρατικού και τρομοκρατικού καθεστώτος, που θα εφαρμόζεται το

δαιμονικό Κοράνιο και η δολοφονική Σαρία.

Εμείς είχαμε εδώ και χρόνια επισημάνει αυτή τη φρίκη, αλλά κάποιοι θιασώτες

της θολής κουλτούρας και του άρρωστου αριστερισμού μας χαρακτήριζαν ως

«ρατσιστές», ως «αντιδημοκράτες» και ως διακατεχόμενους από «σκοταδιστική

ισλαμοφοβία». Έχουμε αποδείξει και δυστυχώς επαληθευόμαστε συνεχώς, ότι το

«μεταναστευτικό» είναι ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο των σκοτεινών

5 Όπου ανωτέρω.

6 Όπου ανωτέρω

7 Όπου ανωτέρω

8 https://www.newsbomb.gr/kosmos/story/1462320/gallia-telos-i-ampagia-apo-ta-sxoleia-tis-xoras

4

παγκοσμιοποιητών, για την αλλοίωση και την εξαφάνιση των εθνικών

πληθυσμών, ώστε να πραγματοποιήσουν την παγκοσμιοποίηση. Έχουμε επίσης

καταδείξει και την εν προκειμένω εγκληματική στάση του Βατικανού, το οποίο

δια στόματος του κ. Φραγκίσκου, δήλωσε ανερυθρίαστα: «Είναι θλιβερό να

δεσμεύονται πόροι για να χτιστούν τείχη και συρματοπλέγματα.…Το κλείσιμο

και οι εθνικισμοί οδηγούν σε καταστροφικά αποτελέσματα» 9 ! Αλλά και οι

«δικοί» μας ουδεμία επίσημη αντίδραση εκφράζουν για τον ισλαμικό όλεθρο

κατά των ευρωπαϊκών λαών. Ο Οικ. Πατριάρχης θεωρεί, προφανώς για λόγους

διπλωματίας, «θρησκεία αγάπης» το Ισλάμ, αποκαλεί «αδελφούς» τους

μουσουλμάνους και «άγιο» το Κοράνιο, το οποίο μοιράζει ως «πολύτιμο δώρο».

Ανάλογη είναι η στάση και πολλών άλλων υψηλόβαθμων κληρικών.

Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας, εκφράζοντας την ανησυχία μας για το μέλλον

της Ευρώπης και της Ελλάδος μας, στην οποία χύθηκε το αίμα 800.000

αγωνιστών, για να ελευθερωθεί από τον ισλαμικό και τουρκικό βαρβαρισμό και

τώρα επανέρχεται το φάσμα του ισλαμικού τρόμου πάνω από την πατρίδα μας και

όλου του ελευθέρου κόσμου, κατόπιν καταχθόνιου σχεδίου των ιθυνόντων της

Νέας Τάξεως Πραγμάτων! Το Ισλάμ θα είναι η «αγία» σπάθα, με την οποία θα

κόβεται κάθε φιλελεύθερο κεφάλι που ορθώνεται στην ταχέως επερχόμενη

παγκόσμια σκλαβιά και γι’ αυτό το προωθούν πυρετωδώς!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών