Ιερός Ναός ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Καστέλλας Πειραιώςαυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2023

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ: ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ (ΚΑΙ) Η ΠΟΛΥΓΑΜΙΑ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ!

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 13η Μαρτίου 2023

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ: ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ (ΚΑΙ) Η ΠΟΛΥΓΑΜΙΑ ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ

ΚΟΣΜΟ!


Ο Γάμος αποτελεί ένα από τα μυστήρια της Εκκλησίας μας και αναμφίβολα

κορυφαίο κοινωνικό θεσμό, διότι συνιστά το θεμέλιο της κοινωνίας και το

πρωταρχικό της κύτταρο. Η επιστήμες της ανθρωπολογίας, της χριστιανικής

ηθικής, της κοινωνιολογίας, της αρχαιολογίας και φυσικά η μελέτη της ιστορίας,

μας βεβαιώνει ότι ο γάμος και η οικογένεια είναι πανάρχαιος θεσμός και ασφαλής

μήτρα, όπου γεννιέται, αναπτύσσεται, πραγματώνεται ο άνθρωπος και

συγκροτείται η κοινωνία.

Για την χριστιανική μας πίστη είναι ο πρώτος θεσμός, τον οποίο θέσπισε ο ίδιος

ο Δημιουργός, ο Θεός. Στο ιερό βιβλίο της Γενέσεως διαβάζουμε: «είπε Κύριος ο

Θεός· ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον· ποιήσωμεν αυτώ βοηθόν κατ’ αὐτόν.

Και επέβαλεν ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ, και ύπνωσε· και έλαβε μίαν των

πλευρών αυτού και ανεπλήρωσε σάρκα αντ’ αὐτῆς. Και ωκοδόμησεν ο Θεός

την πλευράν, ήν έλαβεν από του Αδάμ, εις γυναίκα και ήγαγεν αυτήν προς τον

Αδάμ. Και είπεν Αδάμ· τούτο νυν οστούν εκ των οστέων μου και σαρξ εκ της

σαρκός μου· αύτη κληθήσεται γυνή, ότι εκ του ανδρός αυτής ελήφθη αύτη·

ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και

προσκολληθήσεται προς την γυναίκα αυτού και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν»

(Γεν.2,18-24).

Παρά την θεσμοθέτηση του Γάμου ενός ανδρός με μία γυναίκα από τον Θεό, ο

μεταπτωτικός άνθρωπος συν τω χρόνω παρεξέκλινε στην πολυγαμία. Βεβαίως η

μορφή της δεν ήταν πάντα η ίδια, αλλά καθοριζόταν από το πολιτισμικό επίπεδο

της κάθε εποχής. Σαφώς στις πρωτόγονες κοινωνίες κυριαρχούσε η πολυγαμία. 1 Η

μονογαμία καθιερώθηκε σταδιακά, με την πολιτισμική εξέλιξη της κοινωνίας και

ταυτίστηκε με την πρόοδο και τον πολιτισμό.

Στο λαό του Ισραήλ στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης η πολυγαμία ήταν

ανεκτή. Ο Αβραάμ για παράδειγμα, ενώ επαινείται για την ακλόνητη πίστη και

αφοσίωσή του στο θέλημα του Θεού, ωστόσο δεν επιτιμάται, ούτε

αποδοκιμάζεται από τον Θεό για τις πολυγαμικές σχέσεις του. Επίσης το διαζύγιο

επιτρεπόταν στο Μωσαϊκό Νόμο εξ’ αιτίας της «σκληροκαρδίας» των Εβραίων:

«Μωσής προς την σκληροκαρδίαν υμών επέτρεψεν υμίν απολύσαι τας γυναίκας

υμών· απ’ αρχής δε ου γέγονεν ούτω», (Ματθ. 19,8).

Στην εποχή της Καινής Διαθήκης τα πράγματα αλλάζουν ριζικά και ως προς το

θεσμό του γάμου και ως προς τη δυνατότητα του διαζυγίου. Ο Κύριός με τη νέα

1 https://www.ertnews.gr/eidiseis/mono-sto-ertgr/i-polysyntrofikotita-kai-oi-anoichtes-scheseis-fernoyn-to-telos-

tis-monogamias/


2

του διδασκαλία έρχεται να συμπληρώσει την ηθική διδασκαλία του Μωσαϊκού

Νόμου και να μας παραδώσει τον τέλειο Ηθικό Νόμο του Ευαγγελίου, ο οποίος

δίδει πλέον νέες διαστάσεις και νέα νοηματοδότηση στο θεσμό του γάμου: «ουκ

ανέγνωτε ότι ο ποιήσας απ’ ἀρχῆς άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς και είπεν,

ένεκεν τούτου καταλείψει άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα και

κολληθήσεται τη γυναικί αυτού, και έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν; ώστε ουκέτι

εισί δύο, αλλά σαρξ μία. Ό ουν ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω»

(Ματθ.19,3-6). «Εγώ δε λέγω υμίν ότι πας ο βλέπων γυναίκα προς τον

επιθυμήσαι αυτήν ήδη εμοίχευσεν αυτήν εν τη καρδία αυτού…Εγώ δε λέγω

υμίν ότι ος αν απολύση την γυναίκα αυτού παρεκτός λόγου πορνείας, ποιεί

αυτήν μοιχάσθαι και ος εάν απολελυμένην γαμήσει, μοιχάται», (Ματθ.5, 28,32).

Δεν παρέλειψε επίσης ο Κύριος να επισημάνει και την προσωρινότητα του γάμου,

ότι δηλαδή ο γάμος είναι ένα σχήμα του παρόντος κόσμου, το οποίο δεν θα

υφίσταται στην πέραν του τάφου ζωήν: «εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε

εκγαμίζονται, αλλ’ ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι», (Ματθ. 22,30).

Μέσα στο χώρο της Εκκλησίας η ένωση ανδρός και γυναικός ανυψώνεται σε

μυστήριο, το οποίο ανάγεται στο μυστήριο της ενώσεως του Χριστού με την

Εκκλησία, σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο του αποστόλου: «Το μυστήριο

τούτο μέγα εστί εγώ δε λέγω εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν», (Εφ. 5,32).

Αυτό σημαίνει ότι η ενοποιητική δύναμη που ενώνει τον άνδρα με την γυναίκα,

παύει να είναι απλώς και μόνον η φυσική έλξη των δύο φύλων, αλλά η απείρως

ισχυρότερη δύναμη της Χάριτος του αγίου Πνεύματος, που παρέχεται στους

νεονύμφους δια του μυστηρίου του γάμου. Κατ’ επέκταση και η οικογένεια παύει

να αποτελεί ένα απλό άθροισμα ατόμων και μεταβάλλεται σε ενότητα, που

υπερβαίνει τα επί μέρους άτομά της. Στην προοπτική αυτή η οικογένεια βρίσκει

την πλήρη καταξίωση της, επειδή γίνεται ο «χώρος» μέσα στον οποίον τα μέλη

της καρποφορούν και αυξάνουν στην κατά Χριστόν ζωή δια της αμοιβαίας

αγάπης, υποταγής και θυσιαστικής προσφοράς.

Σύμφωνα με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων ο γάμος, ως κοινωνία

προσώπων, είναι κοινωνία αγάπης. Και είναι αληθινός, μόνον όταν βιώνεται ως

κοινωνία της εν Χριστώ αγάπης. Χωρίς αυτήν μεταβάλλεται σε μια απλή

συμβίωση προσώπων, που πολλές φορές καταντάει βασανιστική και τυραννική.

Στο γάμο ο άνδρας και η γυναίκα δεν είναι απλώς κάποιος άνδρας και κάποια

γυναίκα, αλλά τα μοναδικά και ανεπανάληπτα πρόσωπα που συγκροτούν το

ζεύγος. Ο ιερός Χρυσόστομος παρατηρεί σχετικά τα εξής: «Εποίησε εξ’ ενός ένα.

Και πάλιν τους δύο τούτους ένα ποιήσας ούτω ποιεί ένα. Ώστε και νυν εξ’ ενός

τίκτεται άνθρωπος». 2

Σύμφωνα πάλι με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων ο γάμος έχει, οφείλει να

έχει, εσχατολογική προοπτική, οφείλει δηλαδή να γίνεται οδοδείκτης προς την

βασιλεία των ουρανών. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να περιορίζεται στο επίπεδο

της ύλης και των αισθήσεων, αλλά οφείλει να προχωρεί διαρκώς από τα σωματικά

προς τα πνευματικά. Οι προσωπικές σχέσεις των συζύγων πρέπει συνεχώς να


2 Ομιλία στην προς Κολασσαείς 12,5, PG 62,387


3

τελειοποιούνται εν Χριστώ, να εξαγιάζονται και να προσλαμβάνουν όλο και

περισσότερο πνευματικό περιεχόμενο: «τούτο δε φημι, αδελφοί, ο καιρός

συνεσταλμένος το λοιπόν εστίν, ίνα και οι έχοντες γυναίκας ως μη έχοντες ώσι,

και οι κλαίοντες ως μη κλαίοντες, και οι χαίροντες ως μη χαίροντες και οι

αγοράζοντες ως μη κατέχοντες και οι χρώμενοι τω κόσμω τούτω ως μη

καταχρώμενοι· παράγει γαρ το σχήμα του κόσμου τούτου», (Α΄ Κορ. 7,29-31).

Οι πρώτες χριστιανικές κοινωνίες ανέπτυξαν αξιοθαύμαστα πρότυπα οικογένειας

και κοινωνικής ζωής, δείχνοντας στην ανθρωπότητα το δρόμο της αρετής και της

προόδου και χαράσσοντας τον νέο παγκόσμιο χριστιανικό πολιτισμό.

Ωστόσο, όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές, ο αντίδικος διάβολος, ο οποίος

πάντοτε ανθίσταται στο σωστικό έργο του Χριστού, προσπάθησε να διαστρέψει

και το θεόσδοτο αυτό μυστήριο του γάμου, υποβιβάζοντας αυτό είτε σε μια απλή

συμβίωση δύο προσώπων, είτε σε άλλες παρεφθαρμένες παραλλαγές διαφόρων

μορφών συμβιώσεως. Μια τέτοια μορφή είναι η πολυγαμία, όπως τη συναντούμε

στο Ισλάμ, το οποίο ως γνωστόν καθιέρωσε την πολυγαμία, ως «θεία

διδασκαλία»: «Να παντρεύεστε άλλες δύο, ή τρεις, ή τέσσερις γυναίκες της

εκλογής σας» (Κορ.4,3). Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ισλάμ, ένας άνδρας

μπορεί να συζευχθεί περισσότερες γυναίκες, όχι όμως και η γυναίκα, η οποία

παραμένει δουλικά υποτεταγμένη στον άνδρα. Επίσης επιτρέπει στον άνδρα να

έχει εξωσυζυγικές σχέσεις. Κατά τον μεγάλο μουσουλμάνο «θεολόγο» Al Ghazali

«Ο γάμος είναι ένα είδος σκλαβιάς για τη γυναίκα. Καθήκον της είναι η

απόλυτη υπακοή στον άνδρα σε κάθε πράγμα, εκτός εάν αυτό βρίσκεται σε

αντίθεση με τους νόμους του Ισλάμ». 3

Και ενώ σύμπας ο πολιτισμένος κόσμος θεωρούσε επί αιώνες την ισλαμική

πολυγαμία και γενικά την πολυγαμία ως ένα άδικο θεσμό, που προσβάλλει την

ισότητα των δύο φύλων, ως ένα κατάλοιπο του πρωτογόνου παρελθόντος, έρχεται

ο σύγχρονος αποστατημένος δυτικός κόσμος να την υιοθετήσει! Να εγκαταλείψει

την δύο χιλιάδων ετών χριστιανική παράδοση και τον σεβασμό του ιερού

μυστηρίου του Γάμου και της οικογένειας και να ακολουθήσει την πολυγαμία.

Μόνο που η πολυγαμία του δυτικού κόσμου δεν ταυτίζεται με την πολυγαμία του

Ισλάμ, αλλά εμφανίζεται μάλλον με μια αντεστραμμένη μορφή. Ενώ δηλαδή στο

Ισλάμ έχουμε το σχήμα: Ένας άνδρας - πολλές γυναίκες, στο δυτικό κόσμο

έχουμε το αντίθετο σχήμα: Πολλοί άνδρες - μία γυναίκα.

Η διακεκριμένη δημοσιογράφος κ. Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη, αποκάλυψε,

με άρθρο της, πως αυτού του είδους η πολυγαμία στη Δύση βρίσκεται σε άνθιση. 4

Έγραψε: «Η είδηση περί πολυγαμίας, στις ΗΠΑ, όπως αυτή δημοσιεύτηκε από

τον Economist της 14.01.2023, σ. 38, πέρασε παραδόξως ασχολίαστη, από όσο

γνωρίζω. Πρόκειται για ένα ζευγάρι, στο οποίο προστέθηκε και ένας δεύτερος

‘μπαμπάς’, και που τα δύο παιδιά του αρχικού ζεύγους αποκαλούν ‘μπόνους

μπαμπά’. Καθώς, προς το παρόν, καμία Πολιτεία των ΗΠΑ δεν έχει

νομιμοποιήσει το νέο αυτό οικογενειακό σχήμα, η περί ης οικογένεια έσπευσε να

3 https://www.pemptousia.gr/2018/03/i-gineka-sto-islam/

4 http://aktines.blogspot.com/2023/02/blog-post_13.html


4

υπογράψει, ενώπιον δικηγόρου, σύμφωνο διατροφής και ανατροφής των

παιδιών, σε περίπτωση διάσπασης, ή θανάτου ενός από το τρισδιάστατο

σχήμα των ‘γονέων’….Το σχήμα αναγνωρίζεται ως ‘συναινετικό μη-

μονογαμικό σύμφωνο’ (CNM) και εννοείται ότι μπορεί να περιλάβει εντός του

και πέραν των τριών ‘γονέων’. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου

Chapman ένας στους είκοσι, σε παρόμοια σχέση, αναζητεί την υπογραφή

‘συναινετικού μη-μονογαμικού συμφώνου’. Κυρίως ομοφυλόφιλοι καταφεύγουν

στο αναδυόμενο αυτό σχήμα. Πρόκειται για συναινετική πολυσυντροφικότητα,

δηλαδή πλέγματα ερωτικών σχέσεων, που μπορεί να διαχειρίζονται από κοινού

και πρακτικά ζητήματα της ζωής, όπως κάνουν παραδοσιακώς οι παντρεμένοι

και τα ζευγάρια, διεκδικώντας και την από κοινού γονεϊκότητα». Είναι αλήθεια

πως οι ομοφυλόφιλοι είναι αυτοί που κινούν τα νήματα για την θέσπιση αφύσικου

«γάμου». Τα λεγόμενα «Σύμφωνα Συμβίωσης» θεσπίστηκαν κυρίως για τα

ομόφυλα «ζευγάρια». Είναι φανερό εδώ ότι η είσοδος και η καθιέρωση της

δυτικής πολυγαμίας έχει στόχο να πλήξει τον θεσμό της παραδοσιακής

οικογένειας.

Το ανησυχητικό είναι ότι «στο σχήμα αυτό αρχίζουν να ενδίδουν κράτη και

πόλεις, προς το παρόν με δειλές και στη σκιά της νομιμότητας αναγνωρίσεις

δικαιωμάτων στους μετέχοντες. Ένας δικαστής στη Νέα Υόρκη αναγνώρισε το

δικαίωμα, σε τρίτο μέλος ενός τέτοιου σχήματος, από το οποίο ο ένας

απεβίωσε, να καρπωθεί τη συμφωνία δικαιώματος στην κοινή στέγη, που είχε

υπογραφεί από τους τρεις. […] Σχετική έρευνα του 2020 διαπιστώνει ότι ήδη το

1/5 των Αμερικανών αναγνωρίζει την ηθική βάση της πολυγαμίας, ενώ το

ποσοστό αυτό έχει τριπλασιαστεί από το 2006»!

Στη συνέχεια διασαφίζει τη σχέση της ισλαμικής από την δυτική πολυγαμία:

«Η πολυγαμία στη Δύση, μέχρι στιγμής εμφανίζεται αντίστροφη από την

καθιερωμένη σε πολλές μουσουλμανικές χώρες. Δηλαδή, στη Δύση το σχήμα

εμφανίζεται με περισσότερους του ενός άνδρες, στην “οικογένεια”, αλλά με

μία μόνο γυναίκα και συνεπώς είναι το αντίστροφο σχήμα του καθιερωμένου

χαρεμιού με έναν άνδρα. Πρόκειται, ασφαλώς, για διείσδυση άλλου πολιτισμού,

στον δυτικό. Μπορεί, ίσως να εξυπηρετεί την προσπάθεια μείωσης του γήινου

πληθυσμού».

Τέλος διαπιστώνει πως «η αναγνώριση της πολυγαμίας που ενσκήπτει στη

Δύση, έστω και αντεστραμμένη, (πολλοί άνδρες και όχι πολλές γυναίκες),

φαίνεται να διαψεύδει παταγωδώς την ουτοπία της δυνατότητας αφομοίωσης

των μεταναστών, που στη χώρα μας υποστηρίχτηκε από την ΠτΔ και τον

Πρωθυπουργό. Η εισβολή της πολυγαμίας, ενός από τα ισχυρότερα πολιτισμικά

στοιχεία των πολυπληθέστερων μεταναστών, ακυρώνει εν τη γενέσει της αυτή

την ελπίδα»! Εδώ να παρατηρήσουμε πως, κατά τη γνώμη μας, συμβαίνει το

αντίθετο. Αντί να αφομοιώνει η «χριστιανική» και «πολιτισμένη» Δύση τους

αλλοθρήσκους, νόμιμους και παράνομους μετανάστες, αφομοιώνεται εκείνη από

αυτούς! Είναι γνωστό πως οι θρησκευτικές δοξασίες των Ανατολικών

Θρησκευμάτων και του Ισλάμ, αλλά και ο τρόπος ζωής των θέλγει τους

πνευματικά πωρωμένους δυτικούς. Επίσης είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε


5

πως η «εξαγιασμένη» αμαρτία στα θρησκεύματα της Ανατολής και ειδικά στο

Ισλάμ δίνει το άλλοθι σ’ αυτούς, να την διαπράττουν στο όνομα της θρησκείας!

Περαίνοντας, εκφράζουμε την ανησυχία μας για το μέγεθος της πολύπλευρης

κατάπτωσης του σημερινού ανθρώπου και εν προκειμένω, του οικογενειακού

θεσμού και την αυτοκτονική του πορεία. Υιοθετώντας την ρατσιστική πολυγαμία,

προσβάλλει βάναυσα τον ιερό θεσμό του γάμου και της οικογένειας, όπως την

βιώνει ο πανανθρώπινος πολιτισμός και κύρια, όπως τον θέσπισε ο Δημιουργός

μας. Μας ανησυχεί περισσότερο η αφωνία των εκκλησιαστικών μας ταγών σε

αυτά τα παρακμιακά φαινόμενα και περισσότερο οι κρίσεις του παν.

Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, που είχε υποστηρίξει πως «το

Πατριαρχείο μας και η Αμερική υπηρετούμε τα ίδια ιδανικά δικαιοσύνης και

ελευθερίας, όλες τις μεγάλες ηθικές και πνευματικές αξίες που ισχύουν

διαχρονικώς, παγκοσμίως…» 5 και του μακ. Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ.

Θεοδώρου σε πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ που αποκάλεσε την Αμερική

«ευλογημένη χώρα»! 6


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών


5 https://amethystosbooks.blogspot.com/2011/02/blog-post_1921.html?m=0

6 https://www.ekirikas.com/o-papas-kai-patriarchis-alexandreias-th/

Τρίτη 7 Μαρτίου 2023

Ζητείται Νεοκόρος

Ζητείται νεοκόρος.
Ο ναός του Τιμίου Σταυρού στην Καστέλλα Σωτήρος κ Θρασυβούλου, ζητά άνθρωπο για να αναλάβει καθήκοντα κ χρέη νεοκόρου . 
Όποιος ενδιαφέρεται η γνωρίζει κάποιον κατάλληλο για τη θέση αυτή  ,παρακαλούμε να επικοινωνήσει
 με τον Πατέρα Παύλο στο τηλ/νο
6979136828

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 6 η Μαρτίου 2023

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!


Εισήλθαμε με τη χάρη του Θεού στην Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή, που

είναι μια από τις σημαντικότερες εορτολογικές περιόδους της Εκκλησίας μας.

Είναι μια πένθιμη και κατανυκτική περίοδος εντονωτέρου πνευματικού αγώνος,

στην οποία η Εκκλησία μας, με την νηστεία, τα τροπάρια, τους ύμνους, τα

αναγνώσματα, τις κατανυκτικές Προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες, και με την

όλη κατάλληλη ατμόσφαιρα των ημερών αυτών, μας καλεί σε μιά βαθύτερη

βίωση του μυστηρίου της μετανοίας. Μας καλεί να παλαίψουμε και να

σταυρώσουμε τα πάθη και τον παλαιόν άνθρωπο, που φέρουμε μέσα μας, έτσι

ώστε συσταυρωμένοι και συναναστημένοι με τον Χριστό, να εορτάσουμε τα άγια

Πάθη και την Ανάστασή του.

Η ανάγκη για προσωπική και συλλογική μετάνοια, στην οποία ιδιαίτερα αυτή

την περίοδο μας καλεί η Εκκλησία, καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική, αν λάβουμε

υπ’ όψη μας την σύγχρονη εξόχως τραγική και ολέθρια πορεία, την οποία βαδίζει

ολοταχώς ολόκληρη η ανθρωπότητα. Όπως και άλλοτε έχουμε τονίσει, πρόκειται

για μια πορεία πρωτοφανούς αποστασίας με κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα την

πλέον ακραία διαστροφή της ανθρωπίνης φύσεως, παρόμοια με αυτήν των

δαιμόνων! Θεωρούμε δε επιτακτική την ανάγκη της μετανοίας, διότι πιστεύουμε

ακράδαντα, ότι όσο περισσότερο η ανθρωπότητα οδεύει από πτώση σε πτώση και

από βάραθρο σε βάραθρο, τόσο περισσότερο είναι ανάγκη ο πιστός λαός του

Θεού, «το μικρόν ποίμνιον», (Λουκ. 12,32), να προκόπτει και να καρποφορεί

καρπούς μετανοίας. Όσο περισσότερο αυξάνει η ηθική σήψη και αποσύνθεση της

ανθρωπότητος, τόσο περισσότερο είναι ανάγκη να γίνεται ο λαός του Θεού το

«άλας της γης», (Ματθ.5,13), το οποίο θα προλαμβάνει την ολοσχερή ηθική

σήψη της ανθρωπότητος. Όσο περισσότερο η ανθρωπότητα θα μεταβάλλεται σε

Σόδομα και Γόμορα, τόσο περισσότερο επιτακτική είναι η ανάγκη να υπάρχουν

έστω και 10 άνθρωποι με αγιότητα βίου και παρρησία ενώπιον του Θεού, οι

οποίοι με τις προσευχές τους θα αναχαιτίζουν την δικαία οργή του Θεού. Και το

λέμε αυτό, έχοντας υπ’ όψη μας τον χαριτωμένο διάλογο που είχε ο Αβραάμ με

τον Θεό, τον οποίο παραθέτει το θεόπνευστο βιβλίο της Γενέσεως, (κεφ. 18, 23-

33). Στον διάλογο αυτό ο Θεός βεβαίωσε τον Αβραάμ, ότι αν υπήρχαν στην πόλη

των Σοδόμων 10 δίκαιοι, δεν θα κατέστρεφε την πόλη χάριν των 10 δικαίων.

Κάτι ανάλογο συναντούμε και στο βιβλίο των Πράξεων και πιο συγκεκριμένα

στο ταξίδι του Παύλου στη Ρώμη, το ναυάγιο και τη θαυμαστή διάσωσή του. Τότε

που όλοι οι επιβάτες του πλοίου είχαν χάσει κάθε ελπίδα σωτηρίας, ο Παύλος

(κατόπιν οράματος και άνωθεν πληροφορίας), τους βεβαιώνει ότι κανείς από

αυτούς δεν θα χάσει τη ζωή του: «παρέστη γαρ μοι τη νυκτί ταύτη άγγελος του


2

Θεού ού ειμί, ώ και λατρεύω, λέγων· μη φοβού, Παύλε· Καίσαρί σε δει

παραστήναι· και ιδού κεχάρισταί σοι ο Θεός πάντας τους πλέοντας μετά σου»

(Πραξ.27,23-24). Ο Θεός για χάρη του Παύλου χαρίζει την ζωή και σε όλους

όσους συνταξιδεύουν μαζί του. Οι άγιοι και οι δίκαιοι με τις προσευχές των

συγκρατούν και αποτρέπουν την δικαία οργή του Θεού και για χάρη αυτών

εξακολουθεί ακόμη να υπάρχει ο κόσμος.

Η ηθική και πνευματική καταβαράθρωση της κοινωνίας σε παγκόσμιο επίπεδο

είναι έκδηλη και πρωτοφανής στην εποχή μας, επιβεβαιώνει δε πλήρως τις

αγιογραφικές και πατερικές προρρήσεις για τα έσχατα. Ο σύγχρονος άνθρωπος

ευρισκόμενος υπό την ισχυρή επίδραση της ιδεολογίας της Νέας Εποχής και της

μετανεωτερικότητος, της αμφισβήτησης δηλαδή των παραδεδομένων αξιών, όχι

απλά περιθωριοποίησε τους πανανθρώπινους κώδικες ηθικής, αλλά κυριολεκτικά

τους καταπάτησε και συκοφάντησε ως «αναχρονιστικά κατάλοιπα του

παρελθόντος», τα οποία «περιορίζουν την ελευθερία του ανθρώπου να ζεί και να

απολαμβάνει τη ζωή του, όπως αυτός θέλει», δηλαδή να ζει κατ’ ουσίαν όπως τα

άλογα ζώα! Ο πρωτοφανής πανσεξουαλισμός έχει παραλύσει κάθε ίχνος ηθικού

φραγμού. Η ηδονή έχει αναχθεί σε ύψιστο ζητούμενο, ώστε να αναζητείται

μανιωδώς μέσα από ανομολόγητα πάθη και διαστροφές. Το αποτέλεσμα είναι

κάθε αφύσικος ερωτισμός να καθιερωθεί ως «φυσικός». Και το χειρότερο, να

προστατεύεται η αμαρτία με νομοθετήματα, όπως λ.χ. το θανάσιμο αμάρτημα της

ομοφυλοφιλίας. Και το ακόμα χειρότερο, να διώκονται ως «ρατσιστές» όσοι

εναντιώνονται στην διαστροφή της ανθρώπινης φυσιολογίας και οντολογίας.

Πληροφορίες των τελευταίων ημερών αναφέρουν ότι έχει ξεκινήσει μια διεθνής

εκστρατεία για την νομιμοποίηση και αυτής της φρικώδους και απάνθρωπης

παιδεραστίας, προφανώς της χειρότερης μορφής ηθικής διαστροφής. Σύμφωνα με

γνωστό, αξιόπιστο ιστολόγιο: «Οι "Νιου Γιορκ Τάιμς", δημοσίευσαν ένα άρθρο

που υποστηρίζει ότι η παιδοφιλία δεν είναι έγκλημα. […] η προστασία των

πολιτικών δικαιωμάτων πρέπει να επεκταθεί στους παιδόφιλους […] Το CNN,

για να μην μείνει πίσω, αντέδρασε με ένα άρθρο που διακηρύσσει ότι οι

παιδόφιλοι δεν είναι τέρατα ή αποκλίνοντα κοινωνικά άτομα που ζουν στο

σκοτάδι και είναι καιρός η κοινωνία να αναθεωρήσει την εικόνα για τους

παιδόφιλους και κάνει ρητή έκκληση για συμπόνια αντί να θεωρούνται οι

παιδεραστές ως οι κατώτεροι των κατώτερων. Θα πρέπει να τους

προσεγγίσουμε και να προσπαθήσουμε να τους κατανοήσουμε… Ο ψυχολόγος

Τζέσε Μπέρινγκ, συγγραφέας του βιβλίου "Διαστροφή: Η Σεξουαλική

Παρεκτροπή που κρύβεται μέσα μας" παροτρύνει επίσης τον αναγνώστη να

δείξει κατανόηση στους παιδεραστές» 1 . Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν πως

στην φετινή συνάντησή του «Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ έφτασε στο

σημείο να ζητήσει την αποποινικοποίηση του σεξ με παιδιά, υποστηρίζοντας

ότι οι νόμοι κατά της ‘αγάπης με χάσμα ηλικίας’, παραβιάζουν τα ανθρώπινα

δικαιώματα» 2 .

1 Ιστ. https://agonasax.blogspot.com

2 https://anazitiseis.gr/to-wef-zita-tin-apopoinikopoiisi-tou-sex-me-paidia-oi-nomoi-kata-tis-agapis-me-diafora-

ilikias-gnosto-os-paidofilia-paraviazei-ta-anthropina-dikaiomata/


3

Δυστυχώς αυτό το κατάντημα της ηθικής καταρράκωσης του σύγχρονου

κόσμου, έχει τις ρίζες του στην σάπια ευρωπαϊκή διανόηση. Η υπεράσπιση της

άκρατης ατομικής ελευθερίας, η οποία εκτείνεται μέχρι το «δικαίωμα» της

παιδεραστίας, έχει φιλοσοφική κατοχύρωση στον άθεο Ευρωπαϊκό Ουμανισμό, ο

οποίος έχει θεοποιήσει τον άνθρωπο και την χωρίς όρια ελευθερία του.

Σε ενδιαφέρον σχετικό δημοσίευμα διαβάζουμε τα εξής: «Αν ανατρέξουμε

κάποια χρόνια πίσω, εκεί στην ταραγμένη γενιά του Μάη του ’68, θα

διαπιστώσουμε πως μεταξύ κορυφαίων γάλλων διανοουμένων υπήρξε μια

κάπως ελαστική αντιμετώπιση του απεχθούς φαινομένου της κακοποίησης των

παιδιών. Αρκεί να θυμηθούμε πως ονομαστοί διανοούμενοι όπως οι: Jean-Paul

Sartre, Roland Barthes, και πολλοί άλλοι, (συνολικά 69 διανοητές), είχαν

υπογράψει στις 26 Ιανουαρίου 1977 μια ανακοίνωση με την οποία

υπερασπίζονταν τρεις άντρες που είχαν φυλακιστεί για περισσότερα από τρία

χρόνια επειδή κακοποίησαν σεξουαλικά ανηλίκους κάτω των 15 ετών. Πολλές

εφημερίδες εκείνη την περίοδο έγραφαν για “κίνημα” υπέρ της παιδεραστίας.

[…] Στη συνέχεια, στις 23 Μαΐου 1977, η εφημερίδα “Opinion” δημοσίευσε

ανακοίνωση 80 γάλλων διανοουμένων, […] στην οποία ζητούσαν να

αποποινικοποιήσει η πολιτεία τις σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων και

παιδιών κάτω των 15 ετών» 3 !

Φρίκη προκαλεί και η είδηση ότι καλλιεργείται και η αηδής και αποκρουστική

διαστροφή της κτηνοβασίας. Σύμφωνα με δημοσίευμα: «Στη Γερμανία, ίσως να

μην το γνωρίζετε, η ερωτική πράξη μεταξύ ανθρώπου και ζώου δεν τιμωρείται

εκτός εάν το ζώο τραυματιστεί κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Με άλλα

λόγια, στην “πολιτισμένη” Γερμανία, που θέλει να κάνει κουμάντο στην

Ευρώπη, η κτηνοβασία είναι ελεύθερη και ατιμώρητη […] Επειδή, λοιπόν, στη

Γερμανία οι κτηνοβάτες αντιμετωπίζονται ως… φυσιολογικοί άνθρωποι, το νέο

“επάγγελμα” που γνωρίζει άνθηση είναι οι οίκοι ανοχής για κτηνοβάτες,

δηλαδή οίκοι ανοχής που πάνε οι ανώμαλοι και συνουσιάζονται με ζώα!» 4 .

Σύμφωνα ακόμη με τελευταίες δημοσιογραφικές πληροφορίες, έχει ξεσπάσει

διαμάχη στην Ισπανία, διότι «το Κογκρέσο των Αντιπροσώπων ενέκρινε τον

“Νόμο για την Ευημερία των Ζώων”, ο οποίος, σύμφωνα με τους επικριτές,

αποποινικοποίησε την κτηνοβασία εφόσον το εν λόγω ζώο δεν υφίσταται

“τραυματισμό που απαιτεί κτηνιατρική θεραπεία”» 5 . Δυστυχώς ανάλογες ηθικές

παρεκτροπές και φρικαλεότητες συμβαίνουν και στην ορθόδοξη Ελλάδα μας. Τον

τελευταίο καιρό τα ΜΜΕ μονοπωλούν ανατριχιαστικές περιπτώσεις βιασμών

ανήλικων παιδιών και σεξουαλικής εκμετάλλευσής τους. Σε πολλές περιπτώσεις

οι σεξουαλικές κακοποιήσεις των αθώων παιδιών γίνονται από συγγενικά

πρόσωπα, μηδέ των γονέων τους εξαιρουμένων!

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και άλλα παραδείγματα για να σκιαγραφήσουμε

την σύγχρονη ζοφερή πραγματικότητα, η οποία φανερώνει την τραγικότητα της

3 https://www.andro.gr/zoi/french-intellectuals-defended-pedophilia/

4 https://www.tribune.gr/world/news/article/30187/sti-germania-ktinovasia-epitrepete-ke-anigoun-ke-ikous-

anochis-zoa.html

5 http://aktines.blogspot.com/2023/02/21.html


4

εσχατολογικής και αποκαλυπτικής εποχής μας. Ο άνθρωπος των νεωτέρων

χρόνων, υπό την επίδραση του άθεου Ουμανισμού και της Νέας Εποχής, πίστεψε

πως η πίστη στο Θεό και η τήρηση των εντολών Του είναι επιβλαβείς και γι’ αυτό

Τον απέβαλλε από τη ζωή του και την κοινωνία. Αλλά, όπως είχε γράψει ο Φ.

Ντοστογιέφσκι «χωρίς το Θεό όλα επιτρέπονται». Ο άνθρωπος χωρίς το Θεό

προσδένεται απαραίτητα στον αντίδικο διάβολο και γίνεται παίγνιό του. Ταπεινά

φρονούμε πως η σημερινή ηθική κατάπτωση είναι μη αναστρέψιμη, διότι ο

σύγχρονος άνθρωπος δεν έχει την παραμικρή διάθεση μετανοίας, η οποία μπορεί

να τον επανασυνδέσει με το Θεό και να τον επαναφέρει από την παρά φύση στην

κατά φύση κατάσταση.

Περαίνοντας, για ακόμη φορά κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς

διαπιστώνουμε τη σύγχρονη εφιαλτική πραγματικότητα, όπως την

σκιαγραφήσαμε εν ολίγοις παρά πάνω και καλούμε τον πιστό λαό του Θεού σε

γενική και ειλικρινή μετάνοια. Τα ειδεχθή εγκλήματα, οι παιδοκτονίες, οι

γυναικοκτονίες, τα φρικτά σεξουαλικά εγκλήματα βιασμών παιδιών και ενηλίκων,

η βία των νέων, οι σεξουαλικές διαστροφές, η αλλοίωση της ανθρώπινης

οντολογίας κ.α. είναι τα ολέθρια αποτελέσματα αυτού του δαιμονικού

«κλίματος». Η έλλειψη ηθικής οδηγεί ολοταχώς στον όλεθρο. Αυτό μας διδάσκει

και η ιστορία. Λαοί που είχαν βουτηχτεί στην ακολασία και την αμαρτία,

εξέλειπαν από προσώπου της γης! Ωστόσο η όλη ζοφερή ατμόσφαιρα στην οποια

ζούμε δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει ή να μας παρασύρει στην κοσμική ζωή,

έχοντας υπ’ όψη μας τον θεόπνευστο λόγο της Γραφής «μείζων εστίν ο εν υμίν η

ο εν τω κόσμω», (Α΄ Ιω. 4,4), όπως επίσης και τον θεόπνευστο λόγο του

προφήτου: «ου φοβηθήσομαι από μυριάδων λαού των κύκλω συνεπιτιθεμένων

μοι», (ψαλμ.3,7).

Ευχόμαστε σε όλους καλή Μεγάλη Τεσσαρακοστή, καλόν αγώνα και καλή

μετάνοια!


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2023

Αγία Φωτεινή

Το πηγάδι της Συναντήσεως του Κυρίου μας με την Αγία Φωτεινή την Σαμαρείτιδα που βρίσκεται  μέσα στο Ναό  της Αγίας Φωτεινής   στο  Φρέαρ του Ιακώβ στη Σαμάρεια  στην Παλαιστίνη  
Βοήθεια μας Αμήν..

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Μεγάλης Τεσσαρακοστής .

Εσπερινός της Συγνώμης!

Σήμερα Κυριακή της Τυροφάγου τελείται ο Εσπερινός της Συγνώμης .

 Εσπερινός Συγνώμης λέγεται, αυτός μόνον, από τους κατανυκτικούς, διότι στο τέλος της ακολουθίας ο λαός ασπάζεται το Ευαγγέλιο ζητώντας από τον Ιερέα συγγνώμη και στη συνέχεια και μεταξύ τους, ώστε συχωρεμένοι να αρχίσουν τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Πρόκειται για μια ωραία συνήθεια, που διατηρείται σε πολλές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των Εσπερινών αυτών είναι ότι μετά την Είσοδο και το «Εσπέρας Προκείμενον», αλλάζει ο διάκοσμος της Αγίας Τραπέζης και η στολή του Ιερέως.

Από πασχαλινή, λόγω της Κυριακής, γίνεται πένθιμη, λόγω της Τεσσαρακοστής (αλλάζουν τα λευκά με πορφυρά – έφ’ όσον τον Χριστό δεν Τον πενθούμε ως άνθρωπο, άλλ’ ως Βασιλέα Θεό).

Στο τέλος του Εσπερινού ψάλλονται τα τροπάρια «Θεοτόκε Παρθένε…», «Βαπτιστά του Χριστού…» κ.λπ. και κατακλείονται με την ευχή του Οσίου Έφραίμ του Σύρου:

«Κύριε καί Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας και άργολογίας μη μοι δως. Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης χάρισαί μοι τω σω δούλω.

Ναι, Κύριε, Βασιλεύ, δώρησαί μοι του όράν τα έμά πταίσματα και μη κατακρίνειν τον άδελφόν μου ότι εύλογητός ει εις τους αίώνας των αιώνων. Αμήν»

Λέγοντας την, κάνουμε και τρεις μεγάλες μετάνοιες. Ακολουθούν δώδεκα μικρές, ενώ λέμε μυστικώς το: «Ο Θεός ίλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ» και στο τέλος επαναλαμβάνεται το: «Ναί Κύριε, Βασιλεύ…» κάνοντας και τετάρτη μεγάλη μετάνοια

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2023

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ «ΟΥΔΕΤΕΡΟΥ ΦΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΣΤΟΝ ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΣΜΟ!

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 20η Φεβρουαρίου 2023

ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ «ΟΥΔΕΤΕΡΟΥ ΦΥΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» ΣΤΟΝ ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΣΜΟ!


Ο Αγγλικανισμός αποτελεί μέρος του αποστατημένου Δυτικού Χριστιανισμού,

ο οποίος αποκόπηκε από τον Παπισμό το 1534 από τον Βασιλιά Ερρίκο Η΄, για

να μπορέσει να διαζευχθεί την σύζυγό του Αικατερίνη της Αραγωνίας και να

νυμφευτεί την ερωμένη του Άννα Μπολέϋν, διότι ο «Πάπας» δεν το επέτρεπε. Το

Αγγλικό Κοινοβούλιο ανακήρυξε τον βασιλιά Ερρίκο Η΄ ως «Ανώτατο

Επικεφαλής της Εκκλησίας της Αγγλίας», έτσι ώστε η χώρα αυτή να καταστεί

έκτοτε ανεξάρτητη από την ηπειρωτική Ευρώπη και θρησκευτικά. Μετά την

απόσχισή του από τη Ρώμη ο Αγγλικανισμός συνέχισε για ένα διάστημα να

διατηρεί πολλά στοιχεία της παπικής θεολογίας και λατρείας. Ωστόσο με την

πάροδο των αιώνων η «Εκκλησία» της Αγγλίας προχώρησε στη λεγόμενη

Αγγλική Μεταρρύθμιση. Κατ’ αυτήν ο Αγγλικανισμός, ενώ απέρριψε τον

«Πάπα» και ολόκληρο το διοικητικό σύστημα του Παπισμού, σταδιακά

προσέλαβε και πολλά στοιχεία από τον Προτεσταντισμό. Στους κόλπους του

αναπτύχθηκαν διάφορες τάσεις, (συντηρητικοί, φιλελεύθεροι κ.α.), μεταξύ των

οποίων δεν υπάρχει απόλυτη ενότητα στη διδασκαλία και στη λατρεία. Από

πολλούς θεωρείται ότι βρίσκεται μεταξύ του Παπισμού και του Προτεσταντισμού.

Μπορούμε να την θεωρήσουμε μάλλον ως μια προτεσταντική ομολογία, επειδή η

Βίβλος θεωρείται ως η μοναδική πηγή της θείας αποκαλύψεως. Εκείνο που πρέπει

να τονίσουμε εδώ είναι ότι ενώ απέβαλε τις κακοδοξίες του πρωτείου και του

αλαθήτου του «Πάπα» , (και αυτό είναι κάτι το θετικό), ωστόσο όμως διατήρησε

άλλες κακοδοξίες του Παπισμού, ενώ παράλληλα προσέλαβε και ενσωμάτωσε

στην διδασκαλία της πολλές πλάνες από τον Προτεσταντισμό, πράγμα που τον

απομάκρυνε ακόμη περισσότερο από την Ορθοδοξία.

Προϊόντος του χρόνου η απομάκρυνσή του κατέστη ακόμη πιο μεγάλη, διότι

σύρθηκε, (και σύρεται), σε μια άνευ προηγουμένου εκκοσμίκευση. Ιδιαίτερα τις

τελευταίες δεκαετίες η κατάπτωσή του είναι ραγδαία και ως προς την πίστη, αλλά

και ως προς την ηθική καταβαράθρωση. Ο σοδομισμός δεν θεωρείται ως

θανάσιμη αμαρτία, (δεν λογίζεται καν ως αμαρτία) και το χειρότερο, έχει εισβάλει

στις τάξεις του «κλήρου». Μια πλειάδα αγγλικανών «κληρικών» και μάλιστα

υψηλόβαθμων, δηλώνουν δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλοι και πολλοί είναι

«παντρεμένοι» με άνδρες!

Επίσης έχει εισβάλλει και ο μαχητικός και αντιχριστιανικός Φεμινισμός, με

τραγικό αποτέλεσμα την καθιέρωση της γυναικείας «ιεροσύνης» και το ακόμα

τραγικότερο, την καθιέρωση της «χειροτονίας» δεδηλωμένων λεσβιών! Να

αναφέρουμε ακόμη ότι πρόσφατα έχει καθιερωθεί και «ιερολογία γάμου»


2

ομοφυλοφίλων! Σύμφωνα με δημοσίευμα: «Ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι,

Τζάστιν Ουέλμπι, υπενθύμισε ότι τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων ήταν

ψηλά στην ατζέντα της Εκκλησίας της Αγγλίας και είπε ότι θα παραθέσει τα

λόγια του ίδιου του Πάπα όταν το θέμα συζητηθεί στην επερχόμενη γενική

σύνοδο της Εκκλησίας. “Μακάρι να είχα μιλήσει τόσο εύγλωττα και ξεκάθαρα

όσο ο Πάπας. Συμφωνώ απόλυτα με κάθε λέξη που είπε”, είπε ο Ουέλμπι.

Πρόσφατα, η Εκκλησία της Αγγλίας αποφάσισε να επιτρέψει την ευλογία για

πολιτικούς γάμους ομοφυλοφίλων, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι τα ζευγάρια

του ίδιου φύλου δεν μπορούσαν να παντρευτούν στις εκκλησίες της …» 1 !

Διαβάζοντας όλα αυτά διερωτόμαστε, τι έχει απομείνει από την αρχαία

χριστιανική κληρονομιά στην αιρετική Αγγλικανική «εκκλησία»!

Μία ακόμη κλασική περίπτωση, που μαρτυρεί την πλήρη εκκοσμίκευση στον

Αγγλικανισμό αποτελεί πρόσφατο δημοσίευμα, σύμφωνα με το οποίο τέθηκε

επίσημα θέμα «φύλου του Θεού»! Σύμφωνα με είδηση στο ιστολόγιο

primenews.press: «H Εκκλησία της Αγγλίας στα πλαίσια της Woke ατζέντας,

αναθεωρεί τον Θεό ως “ουδέτερο φύλο”. Το φύλο του Θεού είναι θέμα

συζήτησης εντός της Εκκλησίας εδώ και πολλά χρόνια, αλλά τώρα παίρνει

άλλη διάσταση λόγω του Woke κινήματος. Σε γραπτή ερώτηση προς τη

Λειτουργική Επιτροπή από τη Γενική Σύνοδο, το νομοθετικό σώμα της

Εκκλησίας της Αγγλίας είπε ότι εξετάζει έναν Θεό με ουδέτερο φύλο….Πολλοί

έχουν υποστηρίξει την εγκατάλειψη των αρσενικών αντωνυμιών He and Him

καθώς και των αναφορών στον Θεό προς όφελος ουδέτερων ως προς το φύλο ή

γυναικείων ισοδύναμων. Οι επίσκοποι θα ξεκινήσουν ένα πρόγραμμα “για τη

γλώσσα των φύλων” που θα αναφέρεται στον Θεό ως ουδέτερο ον στις

εκκλησιαστικές λειτουργίες αυτό το έτος, αλλάζοντας την αντωνυμία των

προηγούμενων αιώνων που αναφερόταν ως “αυτός” (him)» 2 !

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας ποτέ δεν προβληματίστηκε με τέτοιου είδους

διλήμματα, έχοντας υπ’ όψη της τον λόγο του Κυρίου μας: «Πνεύμα ο Θεός, και

τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν», (Ιω. 4,24).

Το φύλο είναι χαρακτηριστικό ιδίωμα των κτισμάτων και όχι του Θεού, ο οποίος

ως άπειρο και ακατάληπτο Πνεύμα, δεν μπορεί να έχει καμία απολύτως σχέση με

το φύλο, που χαρακτηρίζει τα κτίσματα.

Επίσης οι άγιοι Πατέρες, (και ιδίως ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς),

στηριζόμενοι στην αγία Γραφή και στις προσωπικές τους εμπειρίες, μας

διδάσκουν ότι στον Θεό διακρίνουμε θεοπρεπώς ουσία και ενέργειες, που αφ’

ενός μεν είναι αδιαχώριστες μεταξύ τους και αφ’ ετέρου άκτιστες. Και η μεν θεία

ουσία είναι απρόσιτη και αμέθεκτη στον άνθρωπο και τα κτίσματα, οι δε θείες

ενέργειες μεθεκτές. Οι άκτιστες ενέργειες του Θεού πηγάζουν από την θεία ουσία,

είναι κοινές και στα τρία πρόσωπα της Παναγίας Τριάδος, δεν είναι

αυθυπόστατες, αλλά ενυπόστατες. Οι ενέργειες του Θεού είναι πολλές, ανάλογα

1 https://www.kathimerini.gr/world/562264567/katholikoi-agglikanoi-presvyterianoi-kata-tis-poinikopoiisis-tis-

omofylofilias/

2 https://primenews.press/h-ekklisia-tis-anglias-sta-plaisia-tis-woke-atzentas-anatheorei-ton-theo-os-oudetero-

fylo


3

με το έργο που επιτελούν στην κτίση. Έτσι έχουμε τις ουσιοποιές ενέργειες, διά

των οποίων ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν από το μηδέν. Τις προνοητικές, διά

των οποίων ο Θεός προνοεί και συντηρεί τον κόσμο τον οποίο έπλασε, σύμφωνα

με τον λόγο του προφήτου: «ανοίξαντός σου την χείρα, τα σύμπαντα

πλησθήσονται χρηστότητος. αποστρέψαντος δε σου το πρόσωπον

ταραχθήσονται», (Ψαλμ.101,29-30). Τις φωτιστικές και θεοποιές, διά των

οποίων ο Θεός φωτίζει και οδηγεί στη θέωση τα πλάσματα εκείνα, που είναι

επιδεκτικά θεώσεως, όπως είναι οι άγγελοι και οι άνθρωποι κ.α.

Επίσης οι άγιοι Πατέρες, (με προεξάρχοντα τον άγιο Διονύσιο τον αρεοπαγίτη),

αναφερόμενοι στον άγιο τριαδικό Θεό, ανέπτυξαν και την λεγόμενη «Αποφατική

Θεολογία», η οποία είναι «αφαιρετική» των ενδοκοσμικών εννοιών για τον

απόλυτα υπερβατικό Θεό. Ο Θεός ως άκτιστος, απερινόητος, ακατάληπτος,

άναρχος, αόρατος, αΐδιος, ανερμήνευτος και υπέρχρονος, δεν μπορεί να

περιοριστεί στην γνωστική ανθρώπινη αντίληψη και παραμένει υπερκείμενος και

υπεράνω κάθε γνωσιολογικού σχήματος του ανθρώπινου λόγου. 

Επομένως, όταν για παράδειγμα, προσευχόμαστε με το «Πάτερ ημών…», και

ονομάζουμε τον Θεό πατέρα μας, αυτό δεν σημαίνει ότι αποδίδουμε στον Θεό

φύλο αρσενικού γένους! Η φράση: «Πάτερ ημών…», παίρνει μια εντελώς άλλη

διάσταση στη σχέση μας με τον Θεό. Ο Θεός ονομάζεται Πατέρας μας, επειδή

είναι ο δημιουργός μας, ο οποίος μας έφερε στην ύπαρξη από το μηδέν. Γίνεται

επίσης Πατέρας όλων ημών, οι όποιοι πιστεύσαμε σ’ αυτόν και αξιωθήκαμε να

λάβουμε το χάρισμα της υιοθεσίας, σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο του

Ευαγγελιστού: «όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού

γενέσθαι», (Ιω. 1,12).

Αντίθετα στον Παπισμό και Προτεσταντισμό, όπου κυριαρχεί η σχολαστική

«θεολογία», οι ενέργειες του Θεού δεν είναι άκτιστες, αλλά κτιστές και επίσης η

ουσία του Θεού μπορεί να κατανοηθεί δια της ανθρώπινης λογικής. Αυτό έχει ως

τραγική συνέπεια την «σμίκρυνση» του Θεού στα ανθρώπινα μέτρα. Αποδόθηκαν

στο Θεό ιδιώματα ανθρώπινα, ώστε να μην πρόκειται πια για πίστη στον αληθινό

Θεό της Ορθοδόξου Εκκλησίας , αλλά σε έναν ανύπαρκτο «θεό», σε ένα «θεό της

λογικής»! Ο Αγγλικανισμός, παλεύοντας να κατανοήσει τον Θεό διά της λογικής

και βαθιά διαβρωμένος από τα φεμινιστικά και ομοφυλοφιλικά κινήματα, έφθασε

σήμερα στο κατάντημα, να προβληματίζεται και να ομιλεί περί του φύλου του

Θεού. Να σημειώσουμε παρενθετικά, πως το παγκόσμιο φεμινιστικό κίνημα έχει

σαφείς αντιχριστιανικές καταβολές, κατευθύνσεις και επιδιώξεις και σχετίζεται με

την Θεοσοφία και ιδιαίτερα με την μαγικοπαγανιστική Wicca, η οποία προβάλλει

τη λατρεία της «Μεγάλης Θεάς» και αποθεώνει τη γυναικεία φύση.

Επίσης είναι φανερό, πως ο προβληματισμός γύρω από το «φύλο του Θεού»

σκοπεύει να ικανοποιήσει και την σημερινή κρατούσα αντίληψη περί του «τρίτου

φύλου», ή περί του «άφυλου ανθρώπου», την οποία προωθεί ο παγκόσμιο κίνημα

των ΛΟΑΤΚΙ+! Και πιο συγκεκριμένα, αυτή είναι μιά βασική διδασκαλία της

δαιμονικής Καμπάλα, όπου προβάλλεται ο «αμφίφυλος» και ο «άφυλος»

άνθρωπος ως ο «τέλειος», ο πιο «εξελιγμένος» άνθρωπος: «Η τρίτη Πρόεδρος

της Θεοσοφικής Εταιρείας Αλίκη Μπέϋλυ, (1880-1949), υποστηρίζει τα


4

ακόλουθα αποκαλυπτικά για τα σχέδια της Νέας Εποχής, που προωθούνται με

το unisex: Όλες οι ανθρώπινες υπάρξεις θα εξελιχθούν σε θεϊκές υπάρξεις, που

περιλαμβάνουν τα χαρακτηριστικά του αρσενικού και του θηλυκού μαζί! Αυτοί

οι άνθρωποι θα είναι πολύ ανώτεροι από τους σημερινούς ομοφυλόφυλους. Θα

είναι θεοί πνευματικοί, αληθινοί ομοφυλόφιλοι» 3 !

Στη συνέχεια το δημοσίευμα παραθέτει δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις

σχετικά με το ζήτημα του «φύλου του Θεού», δύο αγγλικανών «κληρικών»: «Η

αιδεσιμότατη Joanna Stobart της Επισκοπής Bath and Wells …ζήτησε από

τους επισκόπους “να παράσχουν περισσότερες επιλογές σε όσους επιθυμούν να

χρησιμοποιούν εξουσιοδοτημένη λειτουργία και να μιλούν για τον Θεό με μη

έμφυλο τρόπο, ιδιαίτερα εκεί όπου πολλές από τις προσευχές που προσφέρονται

για χρήση αναφέρονται στον Θεό χρησιμοποιώντας αντωνυμίες ανδρών”».

Αντίθετα: «Ο αιδεσιμότατος Ίαν Πολ, μέλος της Γενικής Συνόδου και του

Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Αγγλίας, προειδοποίησε να μην

παρεκκλίνουμε από το αρχικό κείμενο της Βίβλου, δηλώνοντας ότι: “Η χρήση

αρσενικών αντωνυμιών για τον Θεό δεν πρέπει να εκληφθεί ως υπονοούμενη ότι

ο Θεός είναι αρσενικό – κάτι που είναι αίρεση. Ο Θεός δεν έχει φύλο, σε

αντίθεση με την ανθρωπότητα. “Το γεγονός ότι ο Θεός ονομάζεται “Πατέρας”

δεν μπορεί να αντικατασταθεί από το “Μητέρα” χωρίς να αλλάξει νόημα, ούτε

μπορεί να εξουδετερωθεί ως προς το φύλο σε “Γονέας” χωρίς απώλεια

νοήματος. Οι πατέρες και οι μητέρες σχετίζονται με τους απογόνους τους με

διαφορετικούς τρόπους”» 4 . Οι παρά πάνω δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις

μαρτυρούν τη σύγχυση που επικρατεί γύρω από το εν λόγω θέμα στις διάφορες

ομάδες, (συντηρητικές και φιλελεύθερες), μέσα στο χώρο του Αγγλικανισμού.

Ένας άλλος «κληρικός», ο ιερέας Michael Ipgrave, αποφάνθηκε ότι το θέμα

χρήζει περαιτέρω εξερευνήσεως. Είπε: «Εξερευνούμε τη χρήση της έμφυλης

γλώσσας σε σχέση με τον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια, σε συνεργασία με την

Επιτροπή Πίστης και Τάξης. Μετά από κάποιο διάλογο μεταξύ των δύο

επιτροπών σε αυτόν τον τομέα, ένα νέο κοινό έργο για τη γλώσσα των φύλων θα

ξεκινήσει αυτή την άνοιξη”» 5 . «Εξέλιπον εξερευνώντες εξερευνήσεις»,

(Ψαλμ.63,7), «εν ματαιότητι του νοὸς αυτών», (Εφ.4,17), καθ’ ον χρόνον το

ζήτημα αυτό είναι λελυμένο εδώ και αιώνες στο χώρο της Ορθοδοξίας!

Νομίζουμε ότι δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε περισσότερο τα όσα τραγικά και

ανατριχιαστικά συμβαίνουν στο χώρο του Αγγλικανισμού. Η απουσία της Θείας

Χάριτος είναι έκδηλη και εδώ, όπως και σε όλες τις αιρετικές ομολογίες, οι οποίες

κατρακυλούν από πτώση σε πτώση, αφαιρώντας ουσιώδη δομικά στοιχεία του

χριστιανικού οικοδομήματος. Αυτή είναι η διαχρονική πορεία της κακοδοξίας!

Περαίνοντας, θα θέλαμε να εκφράσουμε την λύπη και την ανησυχία μας για την

πλήρη αφωνία των θιασωτών της παναιρέσεως του Οικουμενισμού για τα όσα

θλιβερά συμβαίνουν στο χώρο του αιρετικού και απόλυτα παρεφθαρμένου

Δυτικού Χριστιανισμού. Σε καμιά περίπτωση δεν προβληματίζονται και δεν

3 https://www.tapatalk.com/groups/truth/unisex-t5187.html

4 Όπου ανωτέρω.

5 Όπου ανωτέρω


5

αντιδρούν σε όλα αυτά, ωσάν να είναι όλα σύμφωνα με την ανόθευτη Ορθόδοξη

χριστιανική πίστη, ωσάν να πρόκειται για «διαφορετικές παραδόσεις» και όχι για

κακοδοξίες! Συνεχίζεται δε χωρίς κανένα προβληματισμό ο διεξαγόμενος

«Θεολογικός» Διάλογος Ορθοδοξίας και Αγγλικανισμού με μια φαιδρά

θεματολογία, λόγου χάρη περί ευθανασίας, ενώ θα έπρεπε να έχει ήδη διακοπεί ως

αλυσιτελής και απρόσφορος με ευθύνη των Αγγλικανών, αποδομητών του

Χριστιανισμού. Και το χειρότερο: Αναγνωρίζουν τις φρικώδεις και βλάσφημες

αυτές αιρέσεις ως «εκκλησίες», συναλλάσσονται επί ίσοις όροις και

συμπροσεύχονται μαζί τους! Και το ακόμα τραγικότερο: Προωθούν πυρετωδώς

την «ένωση των εκκλησιών», χωρίς την παραμικρή μετάνοια των αιρετικών!

Όπως δείχνουν τα πράγματα, προετοιμάζουν παγχριστιανική «Σύνοδο», ή

καλύτερα ψευδοσύνοδο, το 2025, για την πραγματοποίησή της! Επομένως το

πρόβλημα για την Εκκλησία μας δεν είναι οι αιρετικοί, αλλά οι εκ των

«Ορθοδόξων» οικουμενιστές.


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών