Ιερός Ναός ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Καστέλλας Πειραιώς

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2022

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ Ή ΔΙΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ;

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 22α Σεπτεμβρίου 2022

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ Ή ΔΙΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ;

Ο Χριστός ήρθε να ανακαινίσει τον παλιό πτωτικό κόσμο, ο οποίος είχε φθαρεί από την παρουσία της αμαρτίας στον κόσμο. Ίδρυσε την αγία Του Εκκλησία, η οποία είναι η «καινή κτίση» (Γαλ.6:15), η νέα δημιουργία, μέσα στην οποία τελεσιουργείται η σωτηρία του ανθρώπου και η μεταμόρφωση του κόσμου. Επάνω στον φρικτό Γολγοθά έχει συντριβεί η δύναμη του διαβόλου: «νυν κρίσις εστίν του κόσμου τούτου, νυν ο άρχων του κόσμου τούτου εκβληθήσεται έξω» (Ιωάν.12,31). Αυτό το βλέπει με τρόμο και γι’ αυτό πασχίζει ανεπιτυχώς να την καταστρέψει, διά των επί της γης οργάνων του. Όμως Αυτή παραμένει άτρωτη και πάντα ακμαία, διότι δεν είναι ανθρώπινο, κτιστό μέγεθος, αλλά έχει θεανθρώπινη φύση με κεφαλή της τον Θεάνθρωπο Χριστό και πνοή της το Πανάγιο Πνεύμα, το Οποίο ενοικεί σ’ αυτή, μέχρι τα έσχατα της ιστορίας.

Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και στη σημερινή, υπάρχουν οι χριστιανομάχοι, οι οποίοι συνεχίζουν το αναποτελεσματικό έργο των προκατόχων τους. Ιδεολογική τους αφετηρία ο «Ευρωπαϊκός Διαφωτισμός», ο οποίος έχει ως στόχο την απο-θεανθρωποίηση του κόσμου, σύμφωνα με τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς. Δυστυχώς, δεν μπόρεσαν, ή δεν θέλησαν να κάμουν τη διάκριση μεταξύ του δυτικού αιρετικού και παρεφθαρμένου Χριστιανισμού με την γνήσια και ανόθευτη μορφή του, την Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Με τους λογίς αθεϊστές στρατεύεται σήμερα και το νεοφανές κίνημα του Νεοπαγανισμού. Το αντίχριστο αυτό κίνημα έχει ως φανερό σκοπό την παλινόρθωση των αρχαίων και σβησμένων εδώ και αιώνες παγανιστικών θρησκευμάτων, κρυφό δε σκοπό το σβήσιμο της Εκκλησίας του Χριστού. Μελετώντας τις πηγές της ελληνικής και ξένης «αρχαιολατρείας», συναντούμε μια πρωτόγνωρη προσπάθεια να σπιλωθεί το θείο πρόσωπο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, που συχνά φθάνει σε ακρότητες χυδαίων ύβρεων. Βλέπουμε με έκπληξη μια πρωτοφανή παραχάραξη πληθώρας ιστορικών γεγονότων, για να «αποδειχθεί» ο Χριστιανισμός ως «η κύρια πηγή της κακοδαιμονίας του κόσμου», ως «το προαιώνιο άχθος της ανθρωπότητας», ως «η ισχυρή τροχοπέδη της προόδου και της επιστήμης», ως «σκοταδιστική και αντιδραστική συντεχνία των παπάδων» και άλλα απίστευτα! Βιώνουμε, ως χριστιανοί ένα, άνευ προηγουμένου, κλίμα απειλών και τρομοκρατίας, το οποίο εκτείνεται και ως αυτή την φυσική μας εξόντωση!

Εκεί που εστιάζουν περισσότερο τις εσκεμμένες ιστορικές στρεβλώσεις τους είναι η ανυπόστατη και αντιεπιστημονική άποψη ότι δήθεν ο Χριστιανισμός επιβλήθηκε δια της βίας στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, προκαλώντας «ανείπωτες σφαγές, δηώσεις και καταστροφές» κατά των «αυτόχθονων» εθνικών θρησκειών. Ειδικά οι Έλληνες «αρχαιολάτρες» προσάπτουν στην Εκκλησία τη χιλιοειπωμένη κατηγορία ότι δήθεν αυτή «κατέσφαξε τους Έλληνες και κατέστρεψε τον ελληνικό πολιτισμό». Έχουν ως αρχή και προσφιλή μέθοδο να απομονώνουν ορισμένα ελάχιστα ιστορικά γεγονότα και αποσπάσματα από συγκεκριμένους απολογητικούς λόγους των Πατέρων της Εκκλησίας κατά των θρησκευτικών και μόνο πρακτικών του εθνισμού και να τα γενικεύουν. Αποσπούν επίσης ορισμένα στοιχεία από τις νομοθεσίες των αυτοκρατόρων στα πρωτοβυζαντινά χρόνια, τα οποία έθεταν κάποιους περιορισμούς στα ασύδοτα εθνικά ιερατεία και στα σκοταδιστικά θρησκευτικά κέντρα, όπως ήταν τα μαντεία, προκειμένου να στηρίξουν τις κατηγορίες τους.

Ωστόσο διαπρεπείς επιστήμονες έδωσαν πειστικές και επιστημονικές απαντήσεις σε αυτές τις κακόβουλες και ανυπόστατες κατηγορίες. Όμως δυστυχώς πολύς κόσμος, που δεν μπορεί αντικειμενικά να έχει πρόσβαση σε αυτές τις απαντήσεις, πέφτει θύμα της παραπληροφόρησης. Το μεγάλο ατύχημα είναι ότι παρασύρονται και παράγοντες της παιδείας, οι οποίοι μεταφέρουν στις σχολικές αίθουσες αυτές τις ανυπόστατες και κακόβουλες θεωρίες. Μαθητές εκκολάπτονται έτσι ως μελλοντικοί αρνητές και πολέμιοι της Εκκλησίας!

Σκοπός της παρούσας ανακοίνωσής μας είναι να δώσει ένα ελάχιστο δείγμα αποδείξεων στους αστήρικτους ισχυρισμούς των αντιχρίστων αρχαιολατρών μέσα στα περιορισμένα πλαίσια της παρούσης δημοσιεύσεως. Η επιστήμη της ανθρωπολογίας και της ψυχολογίας, όπως και η επιστήμη της ιστορίας, μας βεβαιώνει, πως καμιά θρησκευτική πίστη, ή ιδεολογία, δεν εξαφανίστηκε ποτέ με τη βία. Αντίθετα, θρησκευτικές πίστεις, ή άλλες ιδεολογίες που υπέστησαν διωγμούς και παντοειδείς περιορισμούς, ανδρώθηκαν και αναπτύχθηκαν περισσότερο και βγήκαν τελικά ωφελημένες από τις διώξεις! Τρανταχτό πρόσφατο παράδειγμα ο απηνής διωγμός της Εκκλησίας στα πρώην κομμουνιστικά κράτη. Καταργήθηκαν οι θρησκείες δι’ αυστηρότατων νόμων, όμως η θρησκευτική πίστη δεν έσβησε, μάλλον αναζωπυρώθηκε! Ο ισχυρισμός λοιπόν των «αρχαιολατρών» ότι δήθεν ο Χριστιανισμός έσβησε τον εθνισμό με τη βία, δεν έχει την παραμικρή επιστημονική και ιστορική τεκμηρίωση.

Είναι απόλυτα βεβαιωμένο και επιστημονικά τεκμηριωμένο πως η παρακμή θρησκευτικών πίστεων και ιδεολογιών οφείλεται αποκλειστικά σε δικές τους εσωτερικές αδυναμίες. Οι αρχαίες θρησκείες και εν προκειμένω η αρχαιοελληνική θρησκεία, είχε καταρρεύσει πολύ πριν εμφανιστεί ο Χριστιανισμός. Η κατάρρευση είχε αρχίσει στα κλασικά χρόνια, από τη δράση των σοφιστών και άλλων φιλοσόφων. Δεν υπήρχαν πια οπαδοί της παραδοσιακής πίστεως, διότι είχε υποκατασταθεί από τα ανατολικά μυστηριακά θρησκεύματα, που είχαν εισβάλει δυναμικά σε ολόκληρη την αυτοκρατορία και τον απίστευτο θρησκευτικό αμοραλισμό, ο οποίος είχε εδραιωθεί στις ψυχές των ανθρώπων. Τα έργα των ιστορικών των χρόνων εκείνων βεβαιώνουν περίτρανα το γεγονός αυτό, όπως αυτά του Πλουτάρχου, του Παυσανία, του Στράβωνα, του Πολύβιου κ.α. στα οποία διαπιστώνεται τέλεια εγκατάλειψη και σε αυτά ακόμη τα διάσημα «ιερά», όπως το δελφικό. Ο Στράβων τον 2ο μ. Χ. αιώνα αναφέρει χαρακτηριστικά για τους Δελφούς: «σήμερον και αυτός ο ναός των Δελφών έχει παραμεληθεί» (Στράβ. 9,15)

Ο Χριστιανισμός συνάντησε μια πρωτοφανή θρησκευτική, πνευματική και γενικότερη κατάπτωση στον αρχαίο κόσμο. Γι’ αυτό έγινε ενθουσιωδώς δεκτή η χριστιανική πίστη παρά τους φοβερούς διωγμούς διακοσίων πενήντα χρόνων. Ο κόσμος βρήκε αυτό που ζητούσε και δε μπορούσε να του δώσει η προχριστιανική αρχαιότητα. Οι χριστιανοί δεν είχαν λόγο να γκρεμίσουν εγκαταλειμμένους και ερειπωμένους ναούς. Το έργο της κατεδάφισης ήταν αποτέλεσμα της παντελούς ελλείψεως πιστών. Αναφέρουμε ως τρανταχτό παράδειγμα την ερήμωση του ονομαστού θρησκευτικού «ιερού» του Απόλλωνος στη Δάφνη της μεγαλουπόλεως Αντιόχειας, όπου, όταν το επισκέφτηκε ο θλιβερός και ανεδαφικός Ιουλιανός ο Παραβάτης, (361-363 μ. Χ.), το Μάρτιο του 363, το βρήκε ερειπωμένο. Ανάμεσα στο ένα και πλέον εκατομμύριο κατοίκων της Αντιόχειας, δεν υπήρχαν εθνικοί για να λειτουργήσουν και να συντηρήσουν το ονομαστό «ιερό». Μόνο ένας άθλιος γέρος ιερέας με μια χήνα στα χέρια παραβρέθηκε στη θυσία, προς μεγάλη έκπληξη και λύπη του αρχαιομανή αυτοκράτορα. (Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλ., έκδοση Μαρτίνου, τόμ. 6, στ.954)!

Υπήρχαν επίσης συγκεκριμένοι νόμοι, που απαγόρευαν την κατεδάφιση των αρχαίων «ιερών» και που προστάτευαν την αρχαία θρησκεία, όσο και αν αυτό δεν ακούγεται καλά στα αυτιά των «αρχαιολατρών». Ο Μέγας Κωνσταντίνος (324-337) έλεγε στους υπηκόους του: «Μπορείτε να μεταβαίνετε στους βωμούς και στα δημόσια ιερά σας και να τελείτε τη λατρεία σας σύμφωνα με τις συνήθειές σας» (Θεοδ. Κωδ.ΙΧ16,1 και 2)! Οι αυτοκράτορες Γρατιανός, (364-379), Ουαλεντιανός (364-378) και Θεοδόσιος (379-395) όρισαν ότι σε όσους ναούς εθνικών «σύχναζαν πλήθη, και που βρίσκονταν ακόμα σε δημόσια χρήση, να παραμένουν ανοικτοί» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,8). Οι διάδοχοι του Θεοδοσίου, Αρκάδιος (395-408) και Θεοδόσιος Β΄ (408-450), εξέδωσαν διατάγματα για την προστασία των νομοταγών εθνικών από αυθαιρεσίες κάποιων θερμόαιμων χριστιανών επάρχων «να μην τολμήσουν να απλώσουν βίαιο χέρι στους Εβραίους και τους εθνικούς» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,24). (Για περισσότερα δες στην ιστοσελίδα: www.romanity.oodegr.com/chistianity.html). Τους πιο πολλούς ναούς των εθνικών, που βρίσκονταν σε καλή κατάσταση, οι μεταστραφέντες στη νέα πίστη, τους μετέβαλαν σε χριστιανικούς ναούς και έτσι σώθηκαν από την κατάρρευση, όπως ο Παρθενώνας, το Ερέχθειο, το Θησείο, κ.α. Ας σκεφτούμε πως, αν ο Παρθενώνας δεν μεταβαλλόταν σε χριστιανικό ναό, δεν θα ήταν σήμερα στημένος στην ακρόπολη, να τον θαυμάζει η ανθρωπότητα, αλλά ένας σωρός από ερείπια !

Τα έργα τέχνης δεν τα κατέστρεψαν οι χριστιανοί, διότι αυτά δεν υπήρχαν πια, αφού τα είχαν αρπάξει οι ομόπιστοι των αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίοι, μεταφέροντάς τα στη Ρώμη, τη νέα πρωτεύουσα του κόσμου. Το μετακομιστικό έργο των καλλιτεχνικών θησαυρών άρχισε ο Ρωμαίος σφαγέας της Ελλάδος Αιμίλιος Παύλος το 167 π. Χ. και το συνέχισαν όλοι οι κατοπινοί αυτοκράτορες. Φόρτωναν ατέλειωτα καράβια με αγάλματα και άλλα έργα τέχνης για τη Ρώμη, για να στολίσουν τις επαύλεις τους και την «αιώνια πόλη»! Ο παράφρων Νέρωνας άρπαξε μόνο από τους Δελφούς πεντακόσια αγάλματα! Τα περισσότερα όμως είχαν καταστραφεί παλαιότερα από δηώσεις αγρίων εμφυλίων πολέμων μεταξύ των Ελλήνων. Παραθέτουμε ελάχιστα παραδείγματα: Πρώτον την ολοκληρωτική καταστροφή του Δίου της Μακεδονίας από τους Αιτωλούς το 219 π. Χ, υπό τον στρατηγό Σκόπα, ο οποίος «ενέπρησε τας στοάς τας περί το τέμενος και τα λοιπά διέφθειρε των αναθημάτων» (Πολυβίου, Ιστ.Δ΄,62,2-3). Το 200 π. Χ. ο Φίλιππος κατέστρεψε με ιδιαίτερη μανία τα έργα τέχνης της Αττικής: «κατάστρεψε τα προγονικά ιερά που στόλιζαν και τον μικρότερο δήμο (της Αττικής), πυρπόλησε όλους τους ναούς, ακρωτηρίασε τα αγάλματα των θεών, που κατάκεινται σήμερα ανάμεσα στις γκρεμισμένες πύλες των Αθηνών» (Λίβιος Τίτος, ΧΧΧΙ,30)! Ιδού οι πρώτοι και μεγαλύτεροι, πριν την εγκατάλειψη, καταστροφείς του αρχαιοελληνικού πολιτισμού!

Τα ελάχιστα εναπομείναντα, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο, τα προστάτεψαν οι χριστιανοί, αναγνωρίζοντας την αισθητική τους αξία. Το περίφημο άγαλμα του Ολυμπίου Διός μεταφέρθηκε από το Μ. Κωνσταντίνο στην Κωνσταντινούπολη, για να στολίσει τον ιππόδρομο. Επίσης τα διάσπαρτα μαρμάρινα ανάγλυφα εντοιχίζονταν στους χριστιανικούς ναούς, για καλλιέπεια. Ο αυτοκράτορας Ωνώριος (384-425) σε επιστολή του προς τον Βικάριο της Ισπανίας Μακρόβιο το 399, διέταξε: «Επιθυμούμε και να διατηρηθούν τα διακοσμητικά στοιχεία των δημοσίων κτηρίων (εθνικών ναών). Αν κάποιος επιχειρήσει να καταστρέψει αυτά τα έργα, δεν θα βασίζεται σε καμιά εξουσία» (Θεοδ. Κωδ.XVI 10,15)! Μεμονωμένες περιπτώσεις αντεκδίκησης κάποιων χριστιανών, που είχαν δεινοπαθήσει από τους διωγμούς εθνικών, δεν αναιρούν τον κανόνα.

Για τις όποιες πολιτικές επιλογές των βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά του καταρρέοντος Εθνισμού δεν έχει λόγους να απολογείται η Εκκλησία. Εκείνοι εξέφραζαν τη κρατική εξουσία και δρούσαν για το συμφέρον του κράτους, όπως πίστευαν καλλίτερα. Κανένα όμως σημαίνον πρόσωπο της Εκκλησίας δεν ευθύνεται ούτε για μία δίωξη εθνικού, πολλώ δε μάλλον για «γενοκτονίες» όπως ψευδέστατα ισχυρίζονται οι σύγχρονοι χριστιανομάχοι. Η μοναδική περίπτωση του φόνου της φιλοσόφου, (και κατηχημένης να βαπτιστεί χριστιανή), Υπατείας, τον οποίο έχουν ως «φλάμπουρο» οι «αρχαιολάτρες» και οι αθεϊστές, αποδείχθηκε περίτρανα ότι ήταν καθαρά πολιτική δολοφονία, προϊόν του αδυσώπητου αγώνα μεταξύ των πολιτικών φατριών της Αλεξάνδρειας (βλ. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. ΚΓ΄, σελ.654).

Η Εκκλησία μας, με την καταπληκτική της επιλεκτική της ικανότητα, όχι μόνο δεν κατέστρεψε την προχριστιανική πολιτισμική κληρονομία, αλλά διέσωσε ό, τι ευγενές είχε δημιουργήσει ο αρχαίος κόσμος και ιδιαίτερα οι πρόγονοί μας Έλληνες. Η ελληνική φιλοσοφική σκέψη, η απαράμιλλη ελληνική γλώσσα, η πολιτική ορολογία και η δημοκρατική συλλογική πρακτική όχι μόνο διασώθηκαν στην χριστιανική Ορθοδοξία, αλλά αφού εμπλουτίστηκαν με νέα στοιχεία από τη θεία διδασκαλία του Χριστού, αποτέλεσαν πολύτιμα μέσα της έκφρασής της και της οργάνωσής της. Η φτωχή ιουδαϊκή σκέψη και τραχιά αραμαϊκή γλώσσα δεν θα μπορούσαν σε καμιά περίπτωση να γίνουν όργανα έκφρασης του υπέρτατου χριστιανικού μηνύματος. Αν δεν είχαν αυτά υιοθετηθεί και διασωθεί μέσα στη Χριστιανική Εκκλησία ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός θα αποτελούσε μια μακρινή ανάμνηση. Τι απέρριψε; Ό, τι ήταν σαθρό και μη γνήσιο πολιτισμικό στοιχείο. Την παχυλή ειδωλολατρία, την μοιρολατρία, την δεισιδαιμονία, την αγυρτεία της μαντικής, την «Ιερά Πορνεία», την επαίσχυντη δουλεία, την περιθωριοποίηση της γυναίκας, την ρατσιστική αντιμετώπιση των «βαρβάρων», τους πολέμους και τις γενοκτονίες και άλλα. Μήπως αυτά θεωρούν οι χριστιανομάχοι ως «πολιτισμικά στοιχεία», που κατάργησε ο Χριστιανισμός;

Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με την μυωπική θεώρηση της ιστορικής πορείας της ανθρωπότητας από τους λογίς χριστιανομάχους. Λόγω του απύθμενου υποκειμενισμού τους και της εμπάθειάς τους κατά του Χριστού και της Εκκλησίας Του, δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα, τον θρίαμβό της. Ότι, πορευομένη εν μέσω μυρίων διώξεων, καθίσταται άτρωτη και νικώσα, επαληθεύοντας τον λόγο του ιερού Χρυσοστόμου: «Τίποτε δεν εξισώνεται με την Εκκλησία. Μη μου μιλάς για τείχη και όπλα. Διότι τα τείχη με το χρόνο παλιώνουν· η Εκκλησία ποτέ δεν γερνά. Πόσοι πολέμησαν την Εκκλησία και αυτοί, που την πολέμησαν, χάθηκαν; Η Εκκλησία όμως υψώθηκε πάνω από τους ουρανούς. Την πολεμάνε, και νικά. Την εχθρεύονται, και θριαμβεύει. Την βρίζουν, και γίνεται λαμπρότερη. Δέχεται χτυπήματα, και δεν τσακίζεται από αυτά. Κλυδωνίζεται, αλλά ποτέ δεν καταποντίζεται. Και ότι αυτά δεν είναι απλά λόγια, φαίνεται από τα γεγονότα. Πόσοι μεσ’ στους αιώνες πολέμησαν την Εκκλησία! Όσοι την πολέμησαν, χάθηκαν. Εκείνη όμως έχει ανεβή πάνω από τους ουρανούς» (Ε.Π.Ε. 33,110)!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Η ώρα της αποχώρησης των ιερών Προσκυνημάτων έφτασε....

Η ώρα του αποχαιρετισμού έφτασε!

Τα ιερά προσκυνήματα έδωσαν χάρη κ ευλογία στο ναό μας κ επί δώδεκα ημέρες αγαλίασε κ φωτίστηκε η ψυχή μας !

Είχαμε συνεχώς παρακλήσεις ,άγρυπνίες,Απόδειπνο , λειτουργία ,

τον άγιο γέροντα να ευλογεί όποιον του το ζητούσε με προθυμία κ αγάπη....ήταν υπέροχα!

Ο Τίμιος Σταυρός ,οι διακονούντες το ναό οι ενορίτες του κ οι πολυπληθείς προσκυνητές από όλα τα μέρη της Αττικής , ευχαριστούμε για την ανάταση ψυχής που μας προσέφερε η παρουσία τους!

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2022

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 19η Σεπτεμβρίου 2022

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΕΙΩΝ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Με οδύνη διαπιστώνουμε, τα γεγονότα να μας επιβεβαιώνουν συνεχώς ως προς την πραγματική φύση του Παπισμού, οποίος όχι μόνο δεν είναι Εκκλησία, δεν έχει την παραμικρή σχέση με την Εκκλησία του Χριστού, αλλά πρόκειται για έναν εγκόσμιο οργανισμό. Μάλιστα διαφοροποιείται σημαντικά από άλλους κοσμικούς οργανισμούς εξ’ αιτίας κυρίως της διαχρονικής εγκληματικής του δραστηριότητας, καθότι βαρύνεται με εκατομμύρια θύματα και μάλιστα στο όνομα του Θεού! Η δέκα αιώνων ιστορία του δεν έχει να επιδείξει ουδεμία θετική υπηρεσία στην ανθρωπότητα, παρά μονάχα γενοκτονίες, πολέμους, σταυροφορίες, ιερές εξετάσεις, δολοφονίες, ίντριγκες, δολοπλοκίες, ανηθικότητα, απάτες, παιδεραστίες και παιδοφθορίες, οικονομικά σκάνδαλα κλπ. Παράλληλα ευθύνεται και για ανίερες συμμαχίες με τις σκοτεινές δυνάμεις του κακού και της καταστροφής, οι οποίες διασάλευσαν την παγκόσμια ειρήνη.

Μια από τις πλέον μαύρες ιστορικές περιόδους στην ιστορία του Παπισμού είναι και η στάση του και η εγκληματική του συμμετοχή στα τρομακτικά και φοβερά γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με τις ολέθριες και ανίερες συμμαχίες του με τα φασιστικά καθεστώτα της εποχής εκείνης και τον ναζισμό. Τη στιγμή που ολόκληρη η ελεύθερη ανθρωπότητα έδινε αγώνα επιβίωσης ενάντια στην φασιστική και ναζιστική παραφροσύνη, το σκοτεινό Βατικανό υπέγραφε συμμαχίες μαζί τους, προσδοκώντας πολιτικά και οικονομικά οφέλη!

Αφορμή για την παρούσα ανακοίνωσή μας πήραμε από την πρόσφατη ειδησεογραφία, σχετικά με το πρόσφατο άνοιγμα των αρχείων του Βατικανού της περιόδου του μεσοπολέμου και του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στηριχτήκαμε στο άρθρο, με τίτλο: «Φως στα αρχεία του Βατικανού: Πώς ο Αδόλφος Χίτλερ εξασφάλισε τη σιωπή του Πάπα», του καλού και αποκαλυπτικού ιστολογίου «Πενταπόσταγμα». (https://www.pentapostagma.gr/ politismos/istoria/ 7094943_ fos-sta-arheia-toy-batikanoy-pos-o-adolfos-hitler-exasfalise-ti-siopi). Υπό την πίεση των διεθνών συμβάσεων για την ανάγκη της ιστοριογραφίας, όπως γίνεται σε κάθε πολιτισμένη χώρα, αναγκάστηκε η σκοτεινή και αδιαφανής «κούρια» να επιτρέψει το άνοιγμα των αρχείων του «Κράτους του Θεού». Βεβαίως δεν είμαστε καθόλου αισιόδοξοι ότι θα φανεί η πλήρης αλήθεια, διότι δεν γνωρίζουμε, τι απέμεινε στις παπικές αρχειοθήκες από την παραχάραξη και την καταστροφή τους, καθότι ο Παπισμός έχει στο εγκληματικό του παρελθόν και την παραχάραξη. Άλλωστε τα κύρια ολέθρια παπικά δόγματα της Ψευδοκωνσταντίνειας δωρεάς και των Ψευδοϊσιδωρείων Διατάξεων, όπως και η ψευδοπιπίνειος δωρεά και τα ψευδοκλημέντια στηρίζονται σε δόλιες παραχαράξεις.

Το ενδιαφέρον δημοσίευμα αρχίζει με την επισήμανση: «Απόρρητα έγγραφα που βγήκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα αποκαλύπτουν ένα παλιό, βρώμικο μυστικό: όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Πίος ΙΒ΄ χρησιμοποίησε έναν ναζί πρίγκιπα για να διαπραγματευτεί με τον “διάβολο” που αποκαλούνταν φύρερ»! Και συνεχίζει: «“Η Εκκλησία δεν φοβάται την Ιστορία”, έλεγε πριν από περίπου τρία χρόνια ο Πάπας Φραγκίσκος όταν προανήγγελλε το άνοιγμα των αρχείων του Βατικανού που σχετίζονται με τη θητεία του Πάπα Πίου ΙΒ΄. Ίσως σήμερα ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να έχει διαφορετική άποψη αφού οι “λίγες σκιές” που υπήρχαν στο έργο του, σύμφωνα με τον επιμελητή του Αποστολικού Αρχείου του Βατικανού, πλέον έχουν πυκνώσει, όπως διαπιστώνουν οι ερευνητές των αρχείων. Κι αυτό γιατί ο Πίος φαίνεται πως είχε μπει σε διαπραγματεύσεις με τον “διάβολο” ή ό,τι πιο κοντινό έχει γνωρίσει σ’ αυτόν η ανθρωπότητα. Δηλαδή τον Αδόλφο Χίτλερ». Δεν μας ξενίζει διόλου η εγκληματική, κατά της ανθρωπότητας, στάση και δράση του Βατικανού. Ο διαχρονικός Παπισμός γίνεται αδίστακτος όταν πρόκειται να διασφαλίσει την κοσμική εξουσία, τη δύναμη και το χρήμα. Δεν έχει αναστολές να συμμαχήσει και με την πιο αντίχριστη κοσμική δύναμη. Δεν είναι τυχαίο πως η σημερινή κρατική υπόσταση του Βατικανού δημιουργήθηκε με το γνωστό «κονκορδάτο» με τη φασιστική κυβέρνηση του Μουσολίνι το 1929! Το ανίερο «Κράτος του Θεού» είναι δημιούργημα του Φασισμού!

Στη συνέχεια προχωρεί σε μια ιστορική αναδρομή σχετικά με την ανίερη συμμαχία Βατικανού – Ναζισμού: «Όλα δείχνουν να ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1939 όταν ο φύρερ οριστικοποιούσε τα σκοτεινά του πλάνα για εισβολή στην Πολωνία. Θέλοντας να κλείσει το στόμα της Αγίας Έδρας μπροστά στα φρικτά εγκλήματα του ναζιστικού καθεστώτος, πλησίασε τον Πίο – δι’ αντιπροσώπου – ώστε να διαπραγματευτούν μια συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών. Οι συνομιλίες πραγματοποιήθηκαν πίσω από κλειστές πόρτες κι έμειναν μυστικές για οκτώ δεκαετίες, αφού στα επίσημα αρχεία του Βατικανού για τη δράση του κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν υπάρχει καμία αναφορά στην προσέγγιση του Χίτλερ (σ.σ. προφανώς διότι τα εξαφάνισε). Φως στην υπόθεση έπεσε πρόσφατα με την αποσφράγιση των αρχείων του Πίου, με αφορμή την πρόθεση αγιοποίησής του»! Κύριο χαρακτηριστικό της παπικής διπλωματίας είναι η μυστικότητα, η αδιαφάνεια και η εξαφάνιση των στοιχείων! Τα πάντα κινούνται στο «Κράτος του Θεού» εν κρυπτώ και απαραβίστω! Εν προκειμένω το Βατικανό, αδιαφορώντας για την διαφαινόμενη καταστροφή της ανθρωπότητας από το δαιμονικό τέρας του «Άξονα», κάνει μυστικές συμφωνίες, για να διασφαλίσει τα συμφέροντά του και να πραγματοποιήσει τα καταχθόνια κοσμοκρατορικά του σχέδια! Όσον αφορά στην «αγιοποίηση» του φιλοναζί «Πάπα», έχουμε να παρατηρήσουμε πως, απ’ ό,τι φαίνεται, στις «αγιοποιήσεις» προτεραιότητα έχουν αυτές των εγκληματιών, όπως λ.χ. του σφαγέα των 880.000 Ορθοδόξων Σέρβων, διαβόητου «αρχιεπισκόπου» Ζάγκρεμπ Α. Στέπινατς!

Πρώτη εκδούλευση στον Γ΄ Ράιχ ήταν η άρνησή του να καταδικάσει το ολοκαύτωμα: Αναφέρει το δημοσίευμα: «Αν και ο ποντίφικας ανέλαβε καθήκοντα έξι μόλις μήνες πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, διατηρώντας διπλωματικές σχέσεις με το Τρίτο Ράιχ, αρνήθηκε να καταδικάσει τη Γενοκτονία των Εβραίων. Ακόμα και όταν οι Ναζί συγκέντρωσαν πάνω από 1.000 Εβραίους της Ρώμης τον Οκτώβριο του 1943 και τους κράτησαν σ’ ένα συγκρότημα κτιρίων κοντά στα τείχη του Βατικανού πριν τους βάλουν στα τρένα για το Άουσβιτς, ο ίδιος δεν αντέδρασε»! Αυτό υπήρξε και το ολέθριο λάθος του Βατικανού, διότι έστρεψε εναντίον του τον παγκόσμιο εβραϊσμό και ανέστειλε την «αγιοποίηση» του φιλοναζί «Πάπα» Πίου 12ου το 2000!

Παρά κάτω αποκαλύπτει τα εξής συνταρακτικά: «…λίγο μετά την ενθρόνισή του ο Πίος ΙΒ΄ άνοιξε διάλογο με τον Χίτλερ. Ο προκάτοχός του Πίος ΙΑ΄ στην εξέλιξη της θητείας του είχε γίνει πονοκέφαλος για τον ηγέτη της ναζιστικής Γερμανίας αφού είχε επαναστατήσει απέναντι στην περιθωριοποίηση της Εκκλησίας στη χώρα, με την καθολική κατήχηση να δίνει τη θέση της στη ναζιστική ιδεολογία. […] Ο θάνατός του, ωστόσο, στις αρχές του 1939 ανακούφισε τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Ο αντικαταστάτης του καρδινάλιος Πατσέλι στα μάτια των δύο εκπροσώπων του ολοκληρωτισμού έγινε η τέλεια ευκαιρία για να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με το Βατικανό και, αν μη τι άλλο, να κάνουν τις φωνές εναντίον τους να σιγάσουν»! Οι «παραφωνίες» στον Παπισμό σπανίζουν και απομονώνονται, διότι αντίκεινται στην επίσημη «γραμμή» της παπικής διπλωματίας, η οποία έχει ως αρχή το μεσαιωνικό ιησουιτικό δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»! Δηλαδή οποιαδήποτε εχθίστη πράξη, οποιοδήποτε φρικτό έγκλημα μπορεί να εξαγιαστεί, να δικαιολογηθεί, όταν γίνεται, για να προωθηθούν τα συμφέροντα του Βατικανού! Όλα τα διαχρονικά παπικά εγκλήματα των εκατομμυρίων θανάτων, είναι «άγια» για τον Παπισμό, αφού έγιναν για χάρη του, όπως και η ανίερη και εγκληματική συνεργασία του με τις δυνάμεις του «Άξονα»! Γι’ αυτό και τηρεί σιγήν ιχθύος και δεν τον έχει καταδικάσει ποτέ.

Στη συνέχεια αποκαλύπτει τις μυστικές συνεννοήσεις και την άμεση συνεργασία μεταξύ Βατικανού και του 3ου Ράιχ: «Λίγο μετά την ενθρόνιση του Πίου ΙΒ΄ ο Χίτλερ κάλεσε τον Φον Χέσεν και του ζήτησε να κανονίσει ένα μυστικό ραντεβού μαζί του…. Ο Πίος συνάντησε για πρώτη φορά τον απεσταλμένο του Χίτλερ στις 11 Μαΐου, στα διαμερίσματα του καρδινάλιου Λουίτζι Μαλιόνε, γραμματέα του κράτους, προκειμένου να μη διαρρεύσει το γεγονός. […] Ο Χίτλερ μέσω του Φον Χέσεν έστειλε επιστολή συγχαρητηρίων στον Πίο για την εκλογή του στην Αγία Έδρα. Παράλληλα, ο πρίγκιπας ζήτησε από τον Πάπα να περιοριστεί στα εκκλησιαστικά ζητήματα και ν’ αποφύγει τις πολιτικές παρεμβάσεις, ώστε να βοηθήσει στην επικράτηση της φιλεκκλησιαστικής φατρίας στο εθνοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας»! Χέρι – χέρι ο «αντιπρόσωπος το Θεού στη γη», με τον παράφρονα καταστροφέα της ανθρωπότητας!

Το πλέον εξωφρενικό είναι η συμφωνία των δύο πλευρών για «…το “φυλετικό ζήτημα”, δηλαδή τη δίωξη των Εβραίων από τους Ναζί, κάτι που, σύμφωνα με τον Φον Χέσεν, θα μπορούσε να αποφορτίσει τις σχέσεις των δύο πλευρών, αν ο Πάπας συνέχιζε να παραμένει σιωπηλός μπροστά στις φρικαλεότητες»! Και πράγματι, «κερδίζοντας τη βουβή απραξία, η γερμανική πλευρά έτεινε χείρα φιλίας στο Βατικανό στην τρίτη συνάντησή τους, στις 24 Οκτωβρίου»! Το Βατικανό «πούλησε» τους Εβραίους με τη νέα συμφωνία, η οποία περιλάμβανε πέντε διεκδικήσεις: «Μεταξύ των όρων περιλαμβανόταν η διακοπή της αντιχριστιανικής προπαγάνδας στη γερμανική νεολαία, το φρένο στις επιθέσεις κατά του χριστιανισμού με τα έντυπα του ναζιστικού κόμματος και την αποδέσμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Οι προτάσεις αυτές αντιμετωπίστηκαν θετικά από τον ηγέτη των Ναζί, ο οποίος σκέφτηκε να δημοσιοποιήσει τις συνομιλίες Βατικανού – Χίτλερ»! Παρά ταύτα ο Χίτλερ είχε άλλα σχέδια. Ήταν γι’ αυτόν άκρως χρήσιμη η συμφωνία, «αφού τον βοήθησαν να κάνει τον Πάπα να σωπάσει», αλλά όμως «ο ίδιος δεν σκόπευε ποτέ να αποκαταστήσει τα προνόμια της Εκκλησίας στη χώρα του, αλλά ήξερε πώς να χειραγωγήσει τον προκαθήμενό της»! Το σχέδιο του Χιτλερισμού, εάν επικρατούσε τελικά ήταν ο απολυτός διωγμός του Χριστιανισμού και η εγκαθίδρυση του Ρουνικού Παγανισμού ως θρησκείας του Αριανισμού.

Το Βατικανό έμεινε απόλυτα πιστό στις «βρώμικες» συμφωνίες του με το Ναζισμό, ως το τέλος του. Όπως αποδεικνύεται από το τελευταίο έγγραφο του αρχειακού υλικού, «…δεν προκύπτει κάποια πρόθεση του Πάπα να θέσει την εκστρατεία των Ναζί κατά των Εβραίων ως θέμα συζήτησης. Ενώ για την ανάμειξή του στην πολιτική η ουδετερότητά του περιοριζόταν στις πολιτικές του καθεστώτος που επηρέαζαν άμεσα την Εκκλησία. Άλλωστε, ήταν μάλλον προτεραιότητά του ως προκαθημένου της να υπερασπιστεί τους πόρους και τα προνόμιά της στη ναζιστική Γερμανία. Ο Πίος αντιστάθηκε μέχρι το τέλος της ζωής του στην αποκήρυξη της θηριωδίας των Ναζί και έμεινε στην προστασία της ευημερίας του ρωμαιοκαθολισμού με οποιοδήποτε τίμημα»! Το δημοσίευμα είναι αποκαλυπτικό. Ο φιλοναζί «Πάπας» για το μόνο που ενδιαφέρονταν ήταν «να υπερασπιστεί τους πόρους και τα προνόμιά της στη ναζιστική Γερμανία», αδιαφορώντας για το αιματοκύλισμα και την καταστροφή της ανθρωπότητας!

Πέραν αυτών όμως υπάρχουν και άλλα στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν τον βρώμικο ρόλο του Βατικανού κατά την τραγική εκείνη περίοδο. Το Βατικανό όχι μόνο δεν αντέδρασε για την άδικη επίθεση των Ιταλών φασιστών του Μουσολίνι κατά της Ελλάδος την 28η Οκτωβρίου 1940. Αντίθετα μάλιστα, έστειλε στο μέτωπο εκατοντάδες φραγκοπαπάδες «φρέρηδες», για να στηρίξουν «πνευματικά» τα φασιστικά στρατεύματα. Είναι επίσης απόλυτα βεβαιωμένο πως φρόντισε να προστατέψει τους εν Ελλάδι παπικούς από την πείνα της κατοχής, αδιαφορώντας για τον φοβερό λιμό και τους χιλιάδες θανάτους, λόγω της τριπλής κατοχής, του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού! Ουδεμία συμπαράσταση, έστω λεκτική υπάρχει από το «Κράτος του Θεού»!

Είναι απόλυτα εξακριβωμένο πως, μετά την κατάρρευση του «Άξονος», το Βατικανό συνέχισε την στήριξή του στους εγκληματίες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δίνοντας άσυλο σε εκατοντάδες από αυτούς, και εφοδιάζοντάς τους με παπικά διαβατήρια στην Λατινική Αμερική, όπου δεν υπήρχε δικαστική συνδρομή με τους συμμάχους! Μαζί με τους άλλους εγκληματίες πολέμου, έδωσε άσυλο στο Βατικανό στον αρχισφαγέα των Σέρβων Α. Πάβελιτς, τον οποίο έντυσε «καλόγηρο» και στη συνέχεια φυγάδεψε, με πλαστό διαβατήριο, στην Αργεντινή! (Για περισσότερα βλέπε το πολύκροτο και αποκαλυπτικό βιβλίο του μακαριστού π. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου: «Ο Οικουμενισμός χωρίς μάσκα», Αθήναι 1972, σελ. 235-256).

Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας με το λογικό ερώτημα των επικριτών του Βατικανού για την στάση του στην τραγική εκείνη ιστορική περίοδο: «Αν είχε μιλήσει δημοσίως, καταδικάζοντας κατηγορηματικά τις ναζιστικές πρακτικές, τους ρατσιστικούς νόμους και την εξόντωση των Εβραίων, θα μπορούσε ο Ποντίφικας να επηρεάσει τους Γερμανούς Καθολικούς και να αλλάξει τον ρου της ιστορίας;». Η απάντηση είναι ναι! Η πολιτική και οικονομική δύναμη του Βατικανού και κύρια η επιρροή του σε εκατομμύρια πιστών του σε όλο τον κόσμο θα μπορούσε, αν όχι να αποτρέψει την καταστροφή, τουλάχιστον να την μετριάσει! Όμως δεν το έκανε. Προτίμησε την διασφάλιση των δικών του συμφερόντων και αγνόησε τον επερχόμενο όλεθρο κατά της ανθρωπότητας, εκτιμώντας ότι θα επικρατούσε η «Νέα Τάξη Πραγμάτων», που επαγγέλονταν ο παράφρων του Βερολίνου (Χίτλερ) και στήριζε ο επίσης παράφρων της Ρώμης (Μουσολίνι). Τελειώνοντας, θέτουμε το λογικό ερώτημα: Μετά από το άνοιγμα των αρχείων του Βατικανού και τις τρομακτικές αποκαλύψεις, ποια είναι η γνώμη των «ιδικών» μας θιασωτών του Οικουμενισμού, για την «αδελφή εκκλησία της Ρώμης», την αιρετική παρασυναγωγή, που διέστρεψε παγκοσμίως το ευαγγελικό μήνυμα και ευτέλισε με τα φαύλα δόγματα και τον συνεπεία αυτών φαύλο βίο, το χριστιανικό ιδεώδες.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών