Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος!

Σήμερα εορτάσθηκε κ στο ναό μας η Μεραμόρφωσης του Σωτήρος μετ'αρτοκλασίας! 

Μεγάλη Δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης!

Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος είναι γεγονός από τη ζωή του Ιησού Χριστού, κατά το οποίο ο Χριστός, ύστερα από ανάβαση στο όρος Θαβώρ μαζί με τους μαθητές του Πέτρο, Ιωάννη και Ιάκωβο, μεταμορφώθηκε και φωτοβολούσε με δόξα. Περιγράφεται στα Συνοπτικά Ευαγγέλια, ενώ αναφέρεται και στην Β΄ Επιστολή Πέτρου. Βικιπαίδεια

Το απολυτίκιο της ημέρας:

Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός, δείξας τοῖς Μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου, καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς, τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, φωτοδότα δόξα σοι

.Έγινε επίσης η καθιερωμένη ευλογία των σταφυλιών κ μοιράσθηκαν από τους ιερείς μας ,στους προσελθόντες πιστούς

«Ο πάλαι τω Μωσεί συλλαλήσας, επί του όρους Σινά διά συμβόλων…»

«Ο πάλαι τω Μωσεί συλλαλήσας, επί του όρους Σινά διά συμβόλων…»

Εν Πειραιεί τη 6η Αυγούστου 2022

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου.

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Για μια ακόμη φορά, αγαπητοί μου αδελφοί, η αγία μας Εκκλησία εορτάζει και πανηγυρίζει την μεγάλη δεσποτική εορτή της θείας του Κυρίου μας Μεταμορφώσεως και καλεί όλους εμάς τα πιστά τέκνα της να προσεγγίσουμε το νόημα κα το περιεχόμενο της εορτής. Με τα εμπνευσμένα και θεοφώτιστα τροπάρια, τους ύμνους και τα αναγνώσματα, με την συμμετοχή μας στην ευχαριστιακή σύναξη και με την όλη εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών αυτών, επιθυμεί να μας χειραγωγήσει και να μας καταστήσει κοινωνούς της θείας δόξης του μεταμορφωθέντος Κυρίου.

Με οδηγό τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας μας θα προσπαθήσουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας και να αναλύσουμε, εν ολίγοις, ένα από τα θεοφώτιστα τροπάρια της πλουσιότατης υμνογραφίας μας, προκειμένου έτσι να προσεγγίσουμε μία ακόμη σημαντικώτατη πτυχή του όλου θαύματος της Μεταμορφώσεως. Πρόκειται για το πρώτο στιχηρό ιδιόμελο των αποστίχων του εσπερινού, της εορτής: «Ο πάλαι τω Μωσεί συλλαλήσας, επί του όρους Σινά διά συμβόλων, Εγώ ειμί λέγων ο Ών, σήμερον επ’ όρους Θαβώρ μεταμορφωθείς επί των μαθητών, έδειξε το αρχέτυπον κάλλος της εικόνος, εν εαυτώ την ανθρωπίνην αναλαβών ουσίαν. Και της τοιαύτης χάριτος μάρτυρας παραστησάμενος, Μωϋσήν και Ηλίαν, κοινωνούς εποιείτο της ευφροσύνης, προμηνύοντας την έξοδον δια Σταυρού, και σωτήριον Ανάστασιν». Εκείνος ο οποίος κάποτε συνομίλησε με τον Μωϋσή, λέγει ο ποιητής, πάνω στο όρος Σινά με σύμβολα, λέγοντας εγώ είμαι ο Ών, ο υπάρχων, είναι ο Ιησούς, ο οποίος σήμερα μεταμορφώθηκε πάνω στο όρος Θαβώρ ενώπιον των μαθητών του και έδειξε κατ’ αυτήν, την δόξαν της θείας φύσεώς του, φέροντας επάνω του την ανθρώπινη φύση. Και αφού παρέστησε ως μάρτυρες αυτής της συγκαταβάσεώς του τον Μωϋσή και τον Ηλία, τους κατέστησε κοινωνούς αυτής της πανευφρόσυνης θέας, καθ’ όν χρόνον αυτοί προανήγγειλαν τον επικείμενον σταυρικόν του θάνατον και την επακολουθήσασαν σωτήριον Ανάστασιν.

Ευθύς εξ’ αρχής ο θεοφώτιστος υμνογράφος, ο μέγας δογματικός Πατήρ της Εκκλησίας μας άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, αντιπαραβάλλει την θεοφάνεια, την αποκάλυψη του Θεού στον Μωϋσή πάνω στο όρος Σινά, με την αποκάλυψη της Θεότητός του στο όρος Θαβώρ.Διασαφίζει ξεκάθαρα, ότι ο ενανθρωπήσας Θεός Λόγος, ο Ιησούς Χριστός, ήταν εκείνος, ο οποίος κάποτε, πάνω στο όρος Σινά, ως άσαρκος Λόγος αποκαλύφθηκε στον Μωϋσή και συνομίλησε μαζί του δια συμ-βόλων, δηλαδή εν στύλω νεφέλης και εν πυρί, σύμφωνα με την μαρτυρία της βιβλικής διηγήσεως «είπε Κύριος προς Μωϋσήν, ιδού εγώ παραγίνομαι προς σε εν στύλω νεφέλης» (Εξ. 19,9) και λίγο πιο κάτω λέγει «το όρος Σινά εκαπνίζετο όλον διά το καταβεβηκέναι επ’ αυτώ τον Θεόν εν πυρί» (Εξ.19,18). Με την φράση «εγώ ειμί λέγων ο Ών», ο ποιητής μας παραπέμπει σε μία ακόμη Θεοφάνεια του Θεού προς τον Μωϋσή, πάλι στο όρος Σινά, πέραν αυτής κατά την οποίαν έλαβε τις πλάκες του νόμου. Πρόκειται για την Θεοφάνεια εκείνη, κατά την οποία ο Θεός αποκαλύπτεται «εν πυρί φλογός βάτου», η οποία εκαίετο μεν, αλλά δεν κατεκαίετο. Τότε, στη συνομιλία που είχε ο Θεός με τον Μωϋσή, είπε μεταξύ άλλων προς αυτόν «εγώ ειμί ο Ών», εγώ είμαι ο υπάρχων, ο οποίος δηλαδή έχω την ύπαρξη από τον εαυτό μου και δεν την οφείλω σε κάποιον άλλον. Πράγματι, ο Θεός είναι ο μόνος αδημιούργητος, ενώ ο άνθρωπος, ως δημιούργημα του Θεού οφείλει την ύπαρξή του σ’ Αυτόν.

Εάν στο όρος Σινά ο Θεός αποκαλύφθηκε στον Μωϋσή ως άσαρκος Λόγος, στο όρος Θαβώρ αποκαλύπτεται όχι πλέον ως άσαρκος, αλλά ως ένσαρκος Λόγος «εν εαυτώ την ανθρωπίνην αναλαβών ουσίαν», δηλαδή φέροντας επάνω του την ανθρώπινη φύση. Η αποκάλυψη αυτή του ενανθρωπήσαντος Λόγου ήταν ασυγκρίτως υπεροχώτερη από τις άλλες αποκαλύψεις του Θεού στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, διότι κατ’ αυτήν ο Θεός «έδειξε το αρχέτυπον κάλλος της εικόνος». Εάν η εικόνα του αρχετύπου είναι ο άνθρωπος, τότε το αρχέτυπον της εικόνος είναι ο Θεός, αφού ο άνθρωπος είναι κατ’ εικόνα Θεού πλασμένος. Το κάλλος του αρχετύπου είναι η ωραιότης και η δόξα του θείου και ακτίστου εκείνου φωτός, το οποίον έλαμψε από τον μεταμορφωθέντα Κύριον. Είναι η δόξα της θείας φύσεως, που πηγάζει και από τα τρία πρόσωπα της παναγίας Τριάδος.

Η Θεοφάνεια στο όρος Θαβώρ ήταν υπεροχώτερη από τις άλλες θεοφάνειες και για έναν ακόμη σπουδαιότατο λόγο. Κατ’ αυτήν έχουμε παρόντες ως μάρτυρες του μεταμορφωθέντος Κυρίου δύο μεγάλα πρόσωπα της Παλαιάς Διαθήκης, τον Μωϋσή και τον Ηλία. Ο πρώτος είναι ο εκπρόσωπος του νόμου και ο δεύτερος των προφητών. Ποίον όμως ήταν το νόημα και ο σκοπός της παρουσίας των δύο αυτών κορυφαίων ανδρών; Στο ερώτημα αυτό απαντώντας ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσό-στομος παρατηρεί: «ίνα μάθωσιν, ότι και θανάτου και ζωής εξουσίαν έχει και των άνω την ζωήν και των κάτω των νεκρών κρατεί. Διά τούτο τον τετελευτηκότα (δηλαδή τον Μωϋσή που πέθανε) και τον ουδέπω τούτο παθόντα (δηλαδή τον Ηλία που δεν πέθανε) εις μέσον άγει». Φέρνει παρόντες τους δύο αυτούς άνδρες, για να μας πληροφορήσει ότι εξουσιάζει τον θάνατο και την ζωή και αυτούς που είναι ζώντες πάνω στη γη και εκείνους που είναι κάτω στον άδη νεκροί. Ένας άλλος ερμηνευτής, ο Ζηγαβηνός παρατηρεί: «Συμπαρέστησεν ως δούλους, τους επισημοτέρους των εν τη παλαιά λαμψάντων, ίνα φανεί το μέσον εαυτού τε κακείνων και πόσον αυτός διαφέρει τούτων». Έφερε εκεί παρόντες ως δούλους τους δύο αυτούς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης, τον Μωϋσή και τον Ηλία, που ήταν οι επισημότεροι από όλους τους προφήτες, για να φανεί πόση απόσταση υπάρχει μεταξύ αυτού και εκείνων και πόσο διαφέρει αυτός με εκείνους. 

Ένας άλλος Πατήρ της Εκκλησίας μας, ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, αναλύει πλατύτερα το θέμα αυτό και μας δίδει δύο ακόμη σπουδαιότατες ερμηνείες της παρουσίας των δύο ανδρών. Λέγει λοιπόν ότι, επειδή οι Εβραίοι συνεχώς κατηγο-ρούσαν τον Χριστόν, ότι παραβαίνει τον Μωσαϊκό Νόμο και τον θεωρούσαν βλά-σφημο, επειδή σφετεριζόταν την δόξα του Θεού Πατρός, που δεν του άρμοζε και έλεγαν: Αυτός δεν είναι από τον Θεόν, διότι δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου και αλλού πάλι έλεγαν ότι: σε λιθοβολούμε όχι για κάποιο καλό έργο, αλλά εξ’ αιτίας βλασφημίας και ότι, ενώ είσαι άνθρωπος κάνεις τον εαυτό σου Θεό. Σε άλλη πάλι περίπτωση, όπως μας πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, στην συνομιλία τους με τον θεραπευθέντα εκ γενετής τυφλό ισχυρίζοντο, ότι: εμείς γνωρίζουμε ότι στον Μωϋσή ομίλησε ο Θεός. Αυτός μας είναι άγνωστος και δεν ξέρουμε από πού ήρθε. Για να φανεί λοιπόν, ότι αυτές οι κατηγορίες είναι αποτέλεσμα φθόνου και ότι αυτός είναι ανεύθυνος από αυτές, δεν είναι δηλαδή ούτε παραβάτης του νόμου, ούτε σφετεριστής της δόξης του Θεού, συγκαλεί στο πλευρό του τον Μωϋσή και τον Η-λία. Διότι οι Ιουδαίοι μπορούσαν να αντιληφθούν, ότι ο Μωϋσής, ο οποίος τους πα-ρέδωσε το νόμο, δεν θα παρέβλεπε την, καθώς νόμιζαν, παράβαση του νόμου και δεν θα δεχόταν να παρασταθή δίπλα του. Κατά παρόμοιο τρόπο και ο Ηλίας, που αγωνίστηκε για την επικράτηση της δόξης του Θεού, δεν θα παρίστατο και δεν θα υπάκουε σ’ έναν αντίθεο, που ονόμαζε τον εαυτό του ίσο με τον Θεό. 

Οι δύο άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης, συμπαριστάμενοι κατά την ώρα της Μεταμορφώσεως καθίσταντο, κατά τον ποιητή, κοινωνοί θείας ευφροσύνης. Όχι μόνον δε τούτο, αλλά επί πλέον συνομιλούν με τον Χριστόν και προαναγγέλουν την αναχώρησή του από την παρούσα ζωή δια του σταυρού και της αναστάσεώς του. Οι δύο προφήτες Μωϋσής και Ηλίας, όχι μόνο με την απλή παρουσία τους, αλλά και με όσα λέγουν, αποδεικνύουν, ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, ο προκηρυχθείς υπό των προφητών και διαβεβαιώνουν τους τρείς μαθητές, οι οποίοι άκουγαν την συζήτησή τους, ότι όλα όσα επρόκειτο να πραγματοποιηθούν στην Ιερουσαλήμ ήταν μέσα στο προαιώνιο σχέδιο της ενσάρκου θείας οικονομίας για την σωτηρία του ανθρώπου.

Θα κλείσω την σύντομη αυτή ανάλυση με μία ακόμη ερμηνευτική παρατήρηση ενός νεοτέρου ερμηνευτού, άξια πολλής προσοχής λόγω των πρακτικών της προεκτάσεων στην ιδική μας καθημερινή ζωή. Η παρουσία των δύο προφητών αλλά και των τριών κορυφαίων μαθητών κατά την ώρα της Μεταμορφώσεως είχε και ένα ακόμη διδακτικό σκοπό σπουδαιότατο για όλα τα μέλη της Εκκλησίας, για όλους εμάς. Αποσκοπούσε να μας διδάξη, ότι μόνον άνθρωποι της πίστεως και της αρετής, όπως ήταν οι προφήτες και οι απόστολοι, «της ενθέου δόξης αξιωθήσονται», θα αξιωθούν να απολαύσουν τα αγαθά της βασιλείας των ουρανών. Μη μας πλανά η ιδέα, ότι αμετανόητοι αμαρτωλοί, μένοντες μέχρι θανάτου στην απιστία και την φαυλότητα θα δούν πρόσωπο Θεού και θα βρούν έλεος. Ούτε Χριστιανοί, οι οποίοι αρκούνται σε μία εξωτερική τυπική θρησκευτικότητα, η οποία δεν αγγίζει το βάθος της καρδιάς τους και δεν φέρνει σαν αποτέλεσμα την εσωτερική μεταμόρφωση της ψυχής των. Ποτέ ένα τέτοιο πράγμα. Ο Κύριος είναι ο άγιος των αγίων και στους αγίους επαναπαύεται. Μόνον καθαροί και άγιοι και πιστοί, που έζησαν εν μετανοία, ή τουλάχιστον, που αγωνίζονταν για την κάθαρση της ψυχής των, μόνον αυτοί θα γίνουν κληρονόμοι της βασιλείας του. Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Λουκάς, οι τρείς μαθητές «διαγρηγορήσαντες» είδον την δόξαν του Θεού. Απαιτείται νήψις πολλή και εγρήγορσις και σύντονος πνευματικός αγώνας για την κάθαρση της ψυχής, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την Θέα του Θεού, αφού μόνον «οι καθαροί τη καρδία τον Θεόν όψονται». Αμήν.

ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΙΣΛΑΜ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 25η Ιουλίου 2022

ΕΠΙΦΑΝΗΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΙΣΛΑΜ

       Το Γραφείο μας έχει δημοσιεύσει πολλές εργασίες του, σχετικά με το Ισλάμ. Εκ καθήκοντος αναγκαστήκαμε να μελετήσουμε σε βάθος τις αρχές και τις διδασκαλίες του Κορανίου και της Χαντίθ (ισλαμικής παράδοσης) και γενικά την ιστορία του Ισλάμ, διαπιστώνοντας την αληθινή του φύση και γνωρίζοντας  την πραγματική ιστορική του πορεία. Βεβαίως αντιμετωπίζουμε συχνά σκληρή και εν πολλοίς άδικη κριτική, ότι δήθεν προσεγγίζουμε και παρουσιάζουμε με  παρωπίδες γενικά τις διαφορετικές πίστεις, και εν προκειμένου το Ισλάμ, με έλλειψη αντικειμενικότητας. Αντιπαρερχόμαστε αυτές τις κατηγορίες, προβάλλοντας ως τεκμήριο, την παντελή απουσία ως τώρα σοβαρού και επιστημονικού αντιλόγου και παράθεση αξιόπιστων στοιχείων.            

      Με την παρούσα ανακοίνωση μας θα αποδείξουμε πως οι πηγές μας είναι ποικίλες, ακόμη και αντίθετες με την πίστη μας, φθάνει να είναι αξιόπιστες. Θα προβάλλουμε την γνώση και την εμπειρία ενός σημαντικού ανθρώπου για την αληθινή φύση του Ισλάμ, ο οποίος προέρχεται από μουσουλμανική οικογένεια και δηλώνει άθεος. Μιλά εκ πείρας για τον ισλαμισμό και τις τρομερές επιπτώσεις στις χώρες και τους λαούς  που έχει επικρατήσει. Πρόκειται για τον γνωστό τούρκο διανοούμενο και ποιητή Serkan Engin, ο οποίος αφού κατανόησε την φρίκη του Ισλάμ, αποστάτησε και αποφάσισε να εκθέσει σε άρθρο του με θάρρος τα βιώματα τα δικά του και της οικογένειάς του. Το άρθρο του ανέβασε το ιστολόγιο http://www.jihadwatch.org/2014/08/turkish-poet-islam-is-worse-than-nazism, και αναδημοσιεύτηκε στο ελληνικό ιστολόγιο: http://www.kivotoshelp.gr/index.php/aireseis-menu/918-serkan-engin-katastrepste-to-islam-gia-na-sothei-i-anthropotita.  

      Αφού μελετήσαμε το άρθρο του, θεωρήσαμε καθήκον μας να το παρουσιάσουμε προς ενημέρωση των αναγνωστών μας, με τα απαιτούμενα δικά μας σχόλια. 

     Κατ’ αρχήν ο αρθρογράφος Serkan Engin συντείνεται στους αναγνώστες του, ως εξής:  «Είμαι ένας άθεος συγγραφέας και ποιητής, έζησα για 23 χρόνια από τη γέννησή μου ως Σουνίτης και σήμερα εξακολουθώ να ζω σε μια μουσουλμανική χώρα, την Τουρκία. Οι γονείς μου και όλοι οι συγγενείς μου είναι ακόμα Μουσουλμάνοι. Επομένως, η κριτική μου για το Ισλάμ προέρχεται από ιδία γνώση». Θεωρούμε σημαντικό το ότι η μαρτυρία του προέρχεται από πρώην μουσουλμάνο και νυν αρνητή του. Από έναν άνθρωπο ο οποίος, δεν μελέτησε απλά το Ισλάμ, αλλά το βίωσε, στην καθημερινότητά του, στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του. Μόνον όποιος βιώνει κάτι το ορίζει με μεγαλύτερη ακρίβεια. 

      Αρχίζει το πόνημά του, καταγράφοντας την εμπειρία του, για το πως βλέπουν οι μουσουλμάνοι τους μη μουσουλμάνους. Έγραψε: «Πρώτα απ “όλα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι για το Ισλάμ εάν είστε “αμύητος”, μη-μουσουλμάνος, για παράδειγμα Χριστιανός, άθεος, βουδιστής, Εβραίος ή οτιδήποτε άλλο, όλοι οι μουσουλμάνοι έχουν το “δικαίωμα” να σας σκοτώσουν και να σας βιάσουν, να αρπάξουν την περιουσία σας, τη χώρα σας, τη γη, τα χρήματα και οτιδήποτε άλλο. Παίρνουν αυτό το “δικαίωμα” από το βιβλίο της πίστης τους, το Κοράνι. Με άλλα λόγια, παίρνουν αυτό το “δικαίωμα” από τον πυρήνα της πίστης τους, από τη θεολογία του Ισλάμ. Ενδεικτικά, μερικά παραδείγματα με στίχους από το Κοράνιο: -Αυτός ο στίχος του Κορανίου αναφέρεται σε “όλους τους μη μουσουλμάνους”, σε όλους τους “αιρετικούς” – Χριστιανούς, Βουδιστές, άθεους, Εβραίους κλπ., οι οποίοι θεωρείται ότι “διεξάγουν πόλεμο εναντίον του Αλλάχ και του Αγγελιαφόρου του Μωάμεθ” Surat Al-Ma’idah (5.33). “Και πράγματι, η τιμωρία εκείνων που πολεμούν τον Αλλάχ και τον Αγγελιαφόρο του και διαβιούν στη γη άσχημα είναι να εκτελούνται ή να σταυρώνονται ή να κόβονται τα χέρια και τα πόδια τους αντίπλευρα, ή να εξορίζονται από αυτή τη γη. Αυτοί έχουν την ατίμωση στον κόσμο αυτό και τους περιμένει στον άλλο κόσμο μεγάλη τιμωρία”. -Αυτός ο στίχος του Κορανίου αναφέρεται στην εντολή θανάτωσης όλων των ανθρώπων που εγκατέλειψαν το Ισλάμ, των αποστατών: Surat An-Nisa (4,89) “Θα επιθυμούσαν να μην πιστέψετε όπως κι εκείνοι, ώστε να είστε ίδιοι με αυτούς. Μην τους θεωρείτε φίλους ώσπου να εγκαταλειφθεί η απιστία τους. Αν όμως επιστρέψουν στην απιστία, τότε συλλάβετέ τους και σκοτώστε τους, όπου κι αν τους βρείτε. Και μην παίρνετε από αυτούς ούτε φίλους ούτε βοηθούς”». Αυτή η φρίκη πραγματοποιείται με τα συχνά φοβερά εγκλήματα κατά αθώων, τόσο σε μη μουσουλμανικές χώρες, όσο και σε μουσουλμανικές, ως ύψιστη «υπηρεσία» στον Αλλάχ! Οι ισλαμιστές εγκληματίες θεωρούνται «μάρτυρες», «εκλεκτοί» του και «άξιοι» του ισλαμικού υλικού και ηδονιστικού «παραδείσου»! Με άλλα λόγια το ίδιο το Ισλάμ με τις δελεαστικές «υποσχέσεις» του, εξωθεί τους πιστούς του σε εγκληματικές ενέργειες! 

         Στη συνέχεια δίνει παραδείγματα του εγκληματικού Ισλάμ: «Παρατηρήστε την τρέχουσα κατάσταση στη Συρία. Πώς μπορούν οι ισλαμιστές τρομοκράτες να σφάζουν Αλεβίτες ή να βιάζουν Χριστιανές τόσο εύκολα; Μπορούν επειδή παίρνουν αυτό το “δικαίωμα” από την πίστη τους και πιστεύουν ότι θα πάνε στο παράδεισο με αυτές τις αποτρόπαιες ενέργειες εναντίον των “αμύητων”, εναντίον όσων βρίσκονται εκτός του Ισλάμ, όσων δεν πιστεύουν στα ίδια θρησκευτικά δόγματα – με άλλα λόγια, όσων, σύμφωνα με την πίστη τους, είναι “αιρετικοί”. Μερικοί μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι “αυτοί δεν είναι οι πραγματικοί μουσουλμάνοι”. Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα! Αυτό είναι το αληθινό Ισλάμ, επειδή όλες αυτές οι φρικτές ενέργειες είναι σύμφωνες με τις εντολές του Κορανίου». Απλή μελέτη της ιστορίας του Ισλάμ αποδεικνύει περίτρανα τον εγκληματικό του χαρακτήρα. Ειδικά εμείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες, όπως και οι άλλοι Ορθόδοξοι λαοί, υπεστήκαμε την ισλαμική φρικαλεότητα στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας. Αψευδείς μάρτυρες οι ποταμοί των χιλιάδων Νεομαρτύρων, οι βασανίστηκαν απάνθρωπα και θανατώθηκαν, κατ’ επιταγή του Κορανίου, επειδή δεν θέλησαν να ασπασθούν το Ισλάμ!   

        Ακολούθως καταρρίπτει το μύθο του «ανεκτικού» και «φιλειρηνικού» Ισλάμ: «Έχετε ακούσει πολλές φορές ότι “το Ισλάμ είναι μια ανεκτική θρησκεία”. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα που μπορείτε να ακούσετε σε όλο τον κόσμο και αυτό το ψέμα χρησιμοποιείται ως μάσκα για να κρύψει το φοβερό πρόσωπο του Ισλάμ. Δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ διαφορά μεταξύ του Ισλάμ και του ισλαμισμού. Αυτό είναι το βασικό λάθος που κάνει ο σύγχρονος κόσμος για το Ισλάμ. Δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ του Ισλάμ και του ισλαμισμού, είναι το ίδιο πράγμα και έχουν το ίδιο περιεχόμενο. Αυτός ο διαχωρισμός είναι μονάχα μια απλή ψευδαίσθηση, και χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους για να κρύψουν το ωμό, απεχθές, καταπιεστικό, δολοφονικό, γενοκτονικό πρόσωπο του Ισλάμ. Η ισλαμική θεολογία βασίζεται στους στίχους του Κορανίου και στα Χαντίθ. Χαντίθ είναι τα λόγια και οι πράξεις του προφήτη Μωάμεθ και όλοι οι Μουσουλμάνοι οφείλουν να ακολουθούν τα λόγια και τις πράξεις παράλληλα με τις εντολές του Κορανίου. Για παράδειγμα, θα πρέπει να αφοδεύουν όπως αφόδευε ο Μωάμεθ, θα πρέπει να καθαρίζονται όπως έκανε εκείνος ή σε περίοδο πολέμου θα πρέπει να βιάζουν και να υποδουλώνουν μία “αιρετική” γυναίκα όπως έκανε και ο Μωάμεθ ή να βασανίζουν τον εχθρό για να μάθουν που είναι κρυμμένοι οι θησαυροί του, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. ΠΡΕΠΕΙ να κόβουν το χέρι του κλέφτη, όπως έκανε ο Μωάμεθ, και όχι να τον τιμωρούν με ποινή φυλάκισης, όπως επιβάλλουν οι σύγχρονες νομοθεσίες. Θα πρέπει να λιθοβολήσουν μια γυναίκα μέχρι θανάτου, όπως έκανε ο Μωάμεθ, επειδή συνήψε σεξουαλικές σχέσεις, παραβιάζοντας τους κανόνες του Ισλάμ, ενώ ο σύντροφός της θα πρέπει μόνο να μαστιγωθεί εκατό φορές». Το έχουμε αποδείξει πολλές φορές φορές: το ανεκτικό Ισλάμ είναι το μη αυθεντικό Ισλάμ! Οι μόνοι φιλειρηνικοί και ανεκτικοί μουσουλμάνοι είναι οι μη γνήσιοι μουσουλμάνοι! Τα ελάχιστα αποσπασματικά εδάφια του Κορανίου για «ανοχή» και «ειρήνη», τα οποία επικαλούνται κάποιοι, για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, αποτελούν τραγική αντίφαση στο όλο εκδικητικό και θηριώδες πνεύμα του.  

        Δε θα μπορούσε να μην αναφερθεί και στην τραγική θέση των γυναικών στο Ισλάμ: «Εάν είστε μουσουλμάνος δεν μπορείτε ποτέ να “απελευθερώσετε” τις γυναίκες, σκεπτόμενος ότι η σεξουαλική τους δράση αφορά εκείνες προσωπικά και την ελευθερία τους να επιλέγουν το σύντροφό τους, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονοι νόμοι. Θα πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμόσετε τις τιμωρίες του Μωάμεθ, όπως το λιθοβολισμό της γυναίκας μέχρι θανάτου και το μαστίγωμα του συντρόφου της, αν θέλετε να είστε ένας καλός μουσουλμάνος». Αδυνατούμε να καταλάβουμε πως υπάρχουν γυναίκες (και μάλιστα σύγχρονες) μουσουλμάνες, οι οποίες έχουν βιώσει τον βάρβαρο, φρικώδη και απίστευτα επώδυνο ευνουχισμό της κλειτοριδοκτομής, ως αθώα κορίτσια, στερώντας τους το δικαίωμα να είναι φυσιολογικές γυναίκες στην υπόλοιπη ζωή τους και τον απάνθρωπο αποκλεισμό τους, ως κατώτερες του άνδρα και αντικείμενο ηδονής του, όπως αναφέρεται ρητά στο Κοράνιο! 

     Ακολούθως αναφέρθηκε στον φόνο και γενικότερα στις πράξεις φρικαλεότητας που διαπράττουν φανατικοί μουσουλμάνοι: «Θα πρέπει να σκοτώσετε αυτόν που αποστάτησε από το Ισλάμ, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. Δεν μπορείτε να πείτε ότι “αυτό είναι δική του επιλογή και έχει την ελευθερία της σκέψης και της πίστης”, επειδή είναι εντολή του Κορανίου το να πρέπει να σκοτώσετε τους αποστάτες. Θα πρέπει να σκοτώσετε όλους τους ομοφυλόφιλους, σύμφωνα με τις διαταγές του Ισλάμ. Κανένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός είναι δικό του δικαίωμα. Έχετε το “δικαίωμα” να παντρευτείτε ένα μικρό κορίτσι 9 ετών, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. Με άλλα λόγια, στο Ισλάμ μπορείτε νόμιμα να βιάσετε ένα μικρό παιδί, να την κάνετε σκλάβα του σεξ, καθώς και σκλάβα μέχρι το τέλος της ζωής της. Μπορείτε να μείνετε δίπλα στο σώμα της νεκρής γυναίκας σας για 6 ώρες, όπως έκανε και ο Μωάμεθ. Με άλλα λόγια, μπορείτε να βιάσετε το νεκρό σώμα της γυναίκας σας για 6 ώρες μετά το θάνατό της». Είναι σύνηθες το φαινόμενο του γάμου ενηλίκων, ακόμη και γερόντων, μουσουλμάνων με ανήλικα κορίτσια στις μουσουλμανικές χώρες. Αυτή η απαίσια και απάνθρωπη πρακτική θεωρείται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο ως παιδεραστία και τιμωρείται ως ειδεχθές έγκλημα. Αντίθετα στο Ισλάμ θεωρείται θεσπισμένο «δικαίωμα» από τον Αλλάχ, δια του Κορανίου και του παραδείγματος του «Προφήτη»! 

        Με διάθεση σκεπτικότητας σκιαγραφεί και τον «πολιτισμό» του Ισλάμ: «Αυτό είναι το Ισλάμ … Αυτή είναι η “ανεκτική θρησκεία” … Αυτός είναι ο σωστός τρόπος για τον Παράδεισο … Αυτές είναι οι εντολές του Αλλάχ … Αυτές είναι οι ενέργειες του Μωάμεθ … Μπορείτε εύκολα να διαπιστώσετε πόσο πολιτισμένες είναι οι μουσουλμανικές χώρες του κόσμου, λόγω του Ισλάμ, όπως το Αφγανιστάν, η Νιγηρία, η Τουρκία, το Ιράν, το Σουδάν κ.α. Μπορείτε να καταλάβετε πόσο έχουν συμβάλει (οι μουσουλμανικές χώρες) στην ιστορία της φιλοσοφίας, της τέχνης, της επιστήμης. Μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο σεβασμό τρέφουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα δικαιώματα των γυναικών, τα δικαιώματα των παιδιών, την ελευθερία της έκφρασης και της σκέψης, την ελευθερία του τύπου, την ελευθερία της πίστης, κ.λπ. Το πρώτο κύμα γενοκτονιών του 20ου αιώνα, -οι Γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων του Πόντου-, διαπράχθηκε από τον τουρκικό και τον κουρδικό λαό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της νέας Τουρκικής Δημοκρατίας, ελέω των “δικαιωμάτων” που απορρέουν από το Ισλάμ: των “δικαιωμάτων” για τη θανάτωση και το βιασμό των μη μουσουλμάνων, την υποδούλωση των γυναικών τους και των μικρών κοριτσιών ως σκλάβων του σεξ, αλλά και οικιακών σκλάβων, την αρπαγή των χρημάτων, των σπιτιών και των περιουσιών τους. Η “Επιτροπή για την Ένωση και την Πρόοδο” (ΕΕΠ – CUP) (Τουρκικά: Ittihat ve Terakki Cemiyeti) βασίστηκε στον τουρκικό εθνικισμό και χρησιμοποίησε εύκολα τον τουρκικό και τον κουρδικό λαό για αυτές τις γενοκτονίες, λόγω του περιεχομένου της ισλαμικής θρησκείας για τους μη μουσουλμάνους. Όλοι οι Τούρκοι και οι Κούρδοι μουσουλμάνοι πίστευαν ότι θα πάνε στο παράδεισο, αν σκότωναν περισσότερους “άπιστους”, όπως ακριβώς και οι σημερινοί ισλαμιστές τρομοκράτες»! Το Ισλάμ διδάσκει πως μόνο οι πιστοί του έχουν δικαίωμα ζωής, διότι είναι οι μόνοι «ευλογημένοι» του Αλλάχ, σε αντίθεση με τους αρνητές του, οι οποίοι είναι «καταραμένοι» του και «άξιοι» προς εξόντωση ή στην καλλίτερη περίπτωση ανεκτοί υπό δυσμενείς όρους (π.χ. λαοί της Βίβλου). Αυτό αποδεικνύει η δεκατριών αιώνων ιστορία του! Αυτή την απάνθρωπη πίστη εκμεταλλεύονται οι ηγέτες μουσουλμανικών κρατών (βλέπε Τουρκία), πραγματοποιώντας τις «θεϊκές» τους επιθέσεις και γενοκτονίες κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων και γειτονικών λαών.    

       Κλείνει το άρθρο του με την γνώμη του, να κηρυχτεί το Ισλάμ ως εγκληματική οργάνωση: «Οι υπεύθυνοι του δεύτερου κύματος γενοκτονιών του 20ου αιώνα ήταν οι Ναζί, όπως γνωρίζετε. Χρησιμοποίησαν τις γενοκτονίες των Τούρκων ως παράδειγμα. Ως γνωστόν, ο Αδόλφος Χίτλερ ενώ συζητούσε με τους στρατιωτικούς διοικητές του για την αντίδραση του κόσμου στις γενοκτονίες που σχεδίαζαν να διαπράξουν, τους είπε: “Εξάλλου ποιος μιλάει σήμερα για την εξόντωση των Αρμενίων;”. Στις αρχές του ’30 ο Ναζισμός θεωρούνταν μια νόμιμη και αξιοσέβαστη ιδεολογία, αργότερα κατάλαβαν όλοι πόσο επικίνδυνος ήταν. Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του ναζισμού και σήμερα η υποστήριξή του είναι παράνομη σε κάθε πολιτισμένη χώρα. Η προπαγάνδα για το ναζισμό είναι παράνομη. Σήμερα, ο ναζισμός δεν θεωρείται εναλλακτικός τρόπος σκέψης και δεν υπάγεται στην ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Όπως εξήγησα λεπτομερώς παραπάνω, το Ισλάμ παραβιάζει τους σύγχρονους νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ το περιεχόμενό του είναι πολύ πιο επικίνδυνο από αυτό του Ναζισμού. Το Ισλάμ δεν είναι μια εναλλακτική στο θέμα της πίστης, είναι απλά ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και οποιοδήποτε έγκλημα δεν μπορεί να μένει “ατιμώρητο” στον σύγχρονο κόσμο μας. Επομένως, το Ισλάμ πρέπει να κηρυχθεί παράνομο σε όλο τον κόσμο, όπως ο ναζισμός, λόγω του περιεχομένου και των εντολών του που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλες οι δράσεις του Ισλάμ πρέπει να απαγορευθούν και οι προπαγανδιστές του να κριθούν ένοχοι για ηθική αυτουργία σε δολοφονίες, βιασμούς, αρπαγές και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Σε αντίθετη περίπτωση, όταν οι ισλαμιστές αποκτήσουν περισσότερη δύναμη, ο κόσμος θα βιώσει μια απίστευτη τραγωδία, ανάλογη με εκείνη που έζησε εξαιτίας του ναζισμού». 

      Δεν συμμεριζόμαστε την ακραία αυτή άποψη του τούρκου αρθογράφου, διότι η χριστιανική μας πίστη μας υπαγορεύει να σεβόμαστε την πίστη του οιαδήποτε. Αυτή δυνητικά θα μπορούσε να είναι μια πολιτική πράξη, η οποία δεν μπορεί να υπαγορευτεί από την Εκκλησία μας. Δική μας ευχή και προτροπή είναι, οι συνάνθρωποί μας μουσουλμάνοι να πάψουν να είναι συνεπείς μουσουλμάνοι, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τα μισάνθρωπα κορανικά παραγγέλματα και τις εγκληματικές, για την ανθρωπότητα, επιταγές της «Χαντίθ», για να μπορούν να είναι όντως ανεκτικοί και φιλειρηνικοί, όπως επιτάσσει ο σύγχρονος πολιτισμός μας. Υπ’ αυτή την προϋπόθεση μπορούν ελεύθερα να είναι ό, τι θέλουν και να λατρεύουν ακώλυτα το «θεό» τους, τουλάχιστον στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας.    

      Περαίνουμε την ανακοίνωσή μας με την επισήμανση ότι οι  μουσουλμάνοι, όπως και όλοι όσοι έχουν αντίθετη πίστη με μας, δεν είναι εχθροί μας, αλλά πλανεμένοι συνάνθρωποί μας, στους οποίους χρωστάμε την ανεκτικότητά μας και την αγάπη που μας δίδαξε ο Χριστός προς όλους, ακόμα και προς τους εχθρούς μας (Ματθ.5,44). Οφείλουμε να τους δείξουμε την πλάνη τους, η οποία τους οδηγεί στην απώλεια και το δρόμο της σωτηρίας, δια της πίστεως στο Λυτρωτή του κόσμου Χριστό και της αγίας Του Εκκλησίας, όπως έκαναν οι μυριάδες Νεομάρτυρες, με το ομολογητικό και ηρωικό τους φρόνημα. Ο Σωτήρας και Κύριός μας Ιησούς Χριστός, ο σαρκωμένος Θεός μας, ήρθε στον κόσμο να απολυτρώσει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος από την αιχμαλωσία του Σατανά, την δουλεία της αμαρτίας, τη φθορά και το θάνατο, κάτι που δεν μπορεί να κατορθώσει καμιά θρησκεία, καμιά φιλοσοφία, κανένας εγκόσμιος σημαντικός άνθρωπος, κανένας αυτόκλητος «προφήτης»!  

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 18η Ιουλίου 2022

ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥ

      Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να καταλάβει την πρωτοφανή και πολύπλευρη κατάπτωση του σημερινού κόσμου. Η ανθρωπότητα βιώνει μία άνευ προηγούμενου πνευματική και ηθική καταβαράθρωση, ίσως τη χειρότερη στην ιστορία της. Όσοι έχουμε τη δυνατότητα να μελετούμε την ξέφρενη πορεία του σύγχρονου κόσμου, μπορούμε να διαγνώσουμε τα αίτιά της. Η αντίθεες δυνάμεις, τα επί γης ολέθρια όργανα του «απ’ αρχής ανθρωποκτόνου» διαβόλου, ύστερα από μια μακροχρόνια διεργασία, κατόρθωσαν να εισάγουν την ανθρωπότητα στο νοσηρό και δαιμονικό σύστημα της λεγόμενης «Νέας Εποχής», στην τραγική εποχή του δαιμονικού αποκρυφισμού, όπου το σατανικό πνεύμα, παραμέρισε την χριστιανική πνευματικότητα και κυριάρχησε η «πνευματικότητα» του αποκρυφισμού, δηλαδή η δαιμονική κυριαρχία!

      Ολόκληρος ο κόσμος σήμερα βιώνει την εφιαλτική πνευματική κατάσταση της λεγομένης «Νέας Υδροχοϊκής Εποχής», η οποία είναι γέννημα της ευρωπαϊκής αποστασίας, του «Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού» και της Θεοσοφίας, την οποία ίδρυσε η διαβόητη πνευματίστρια Έλενα Μπλαβάτσκυ, και κύρια της διαδόχου της στην εταιρεία, Αλίκης Μπέυλη. Δομικά στοιχεία της, η θρησκευτικότητα των Ανατολικών Θρησκευμάτων, του αρχαίου και νεώτερου αποκρυφισμού και του περιρρέοντος αντιχριστιανισμού. Απώτερος στόχος της η περιθωριοποίηση ή και η εξαφάνιση του Χριστιανισμού. Η αντικατάστασή του από τη νοσηρή θρησκευτικότητά του αποκρυφισμού. Η εγκαθίδρυση της   «Νέας (μεταχριστιανικής) Εποχής». Εν τέλει, η αποκοπή του κόσμου από την σωστική χάρη του αληθινού Τριαδικού Θεού και η πρόσδεσή του στις δαιμονικές δυνάμεις! 

      Ο διαβόητος αποκρυφιστής Leon Denis έδωσε το στίγμα του απόλυτου αντιχριστιανικού πνεύματος της «Νέας Εποχής»: «Η σωτηρία, το φως, η ανόρθωση δεν θα προέλθουν από την Εκκλησία. Είναι ανίσχυρη αυτή να αναγεννήσει το ανθρώπινο πνεύμα [...] Η διδασκαλία την οποία μας δίνουν οι νεκροί τείνει να συνδιαλλάξει όλα τα συστήματα τα εχθρικά, και από την τέφρα του παρελθόντος θα αναπηδήσει μια νέα φλόγα. Στη φιλοσοφία των πνευμάτων ανευρίσκουμε πάλι τη διδασκαλία την κεκρυμμένη, η οποία περιλαμβάνει όλες τις εποχές».

       Η «Νέα Εποχή» αρνείται την ύπαρξη προσωπικού Θεού, κάνοντας λόγο για «Συμπαντική Συνειδητότητα» ή «Παγκόσμια Ενέργεια», λανσάροντας μια απρόσωπη και σκιώδη έννοια περί Θεού. Στην ουσία, στη θέση του Θεού βάζει τον άνθρωπο, θεωρώντας τον ως τον μόνο «θεό». Αρνείται κατηγορηματικά την έννοια του σωτήρα και την ανάγκη σωτηρίας. Κατά  συνέπεια αρνείται την εν Χριστώ σωτηρία. Αρνείται την θεότητά του. Όταν κάνει λόγο γι’ Αυτόν, δεν τον ταυτίζει με το Χριστό της Εκκλησίας, αλλά για τον «κοσμικό Χριστό», έναν από τους απειράριθμων «κοσμικούς Χριστούς»,  ο οποίος δεν είναι πρόσωπο, αλλά  μια «χρηστική κατάσταση». Τον «ιστορικό Χριστό» τον κατατάσσει στην κατηγορία των πάμπολλων «δασκάλων της ανθρωπότητας», όπως τον Βούδα, τον Κρίσνα, τον Ζωροάστρη, τον Ορφέα, τον Μωάμεθ, κλπ., οι οποίοι, κατ’ αυτήν, «στάλθηκαν στη γη να βοηθήσουν τους ανθρώπους». Βασικές δοξασίες της είναι επίσης η αστρολογία, η μετενσάρκωση και η μοιρολατρία. 

     Η «Νέα Εποχή» ενώ αρνείται πίστη σε προσωπικό Θεό, προωθεί την πίστη σε «πνευματικά όντα», τα οποία παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανθρώπινη ζωή και τα οποία, για την χριστιανική μας πίστη, είναι δαιμονικά, κακοποιά όντα. Για να μπορέσουν οι άνθρωποι να ωφεληθούν από αυτά απαιτείται να έρχονται σε επαφή και επικοινωνία μαζί τους. Αυτή την «ανάγκη» ικανοποιεί ο Πνευματισμός, ο οποίος, ως θεωρία και πρακτική  έχει κυρίαρχη θέση στη «Νέα Εποχή». Προωθεί μια νέα «πνευματικότητα», η οποία ήρθε να πάρει τη θέση της υγιούς πνευματικότητας του Χριστιανισμού, αυτός είναι ο Πνευματισμός του αποκρυφισμού. 

       Πλήθος πνευματιστικών ομάδων και πρακτικών εντάχτηκαν κάτω από το παγκόσμιο πλέγμα της «Νέας Εποχής». Μια τιτάνια προσπάθεια γίνεται ώστε να μυηθεί ο σύγχρονος άνθρωπος στη «νέα πνευματικότητα». Ένας απίστευτος αριθμός αποκρυφιστών, πνευματιστών, μάγων, μάντεων, θεραπευτών, κατάκλεισε όλον τον κόσμο. Ανορθόδοξες και άρα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας θεραπείες ήρθαν να πάρουν τη θέση της δοκιμασμένης ιατρικής επιστήμης, οι λεγόμενες «εναλλακτικές θεραπείες», οι οποίες στηρίζονται στις πρακτικές των μάγων και των σαμάνων των ανατολικών θρησκευμάτων και οι οποίες έχουν άμεση σχέση με τον Πνευματισμό. Ένας απίστευτος βομβαρδισμός από τα Μ.Μ.Ε. αλλά και από αυτά τα σχολεία για την εξάρτιση των νέων από την αστρολογία και την μοιρολατρία. 

      Ο αποπροσανατολισμένος πνευματικά δυτικός κόσμος κατακλύστηκε τα τελευταία χρόνια  από την «πνευματικότητα» των ανατολικών θρησκευμάτων. Πραγματοποιήθηκε η εξαγγελία του διαβόητου ινδουιστή γκουρού Σουόμι Βιβεκανάντα (1863–1902), του αγαπημένου «πνευματικού δασκάλου» της αποστατημένης Δύσης, ο οποίος είχε καλέσει την Ινδία «να κατακτήσει την οικουμένη με την πνευματικότητά της». Και δυστυχώς το κατόρθωσε. Εκατομμύρια δυτικοί, κυρίως νέοι, έχουν ασπασθεί τα ανατολικά θρησκεύματα. Οι γκουρού έγιναν οι νέοι «πνευματικοί» καθοδηγητές τους.  Οπαδοί του Πνευματισμού υπάρχουν σε πολλές χώρες και συγκεντρώνονται σε θρησκευτικές κοινότητες και εκκλησίες. Λόγου χάρη, στη Βραζιλία υπολογίζονται περισσότεροι από 4.000.000 πνευματιστές!

       Η κατάσταση, όσον αφορά τον αποκρυφισμό και τον Πνευματισμό, είναι η ίδια και στη χώρα μας. Η κάθε γειτονία διαθέτει πλέον το μάγο της, το μέντιουμ της, τη χαρτορίχτρα της, την καφετζού της. Τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και το διαδίκτυο «βομβαρδίζουν» καθημερινά τους θεατές και ακροατές τους με αστρολογικές προβλέψεις. Τα λεγόμενα «πρωινάδικα» στις τηλεοράσεις έχουν απαραίτητα στα «πάνελ» τους και αστρολόγους, οι οποίοι λανσάρουν την πνευματιστική «τέχνη» της  αστρολογίας, ως «επιστήμη», ως «υπηρεσία», ως «τρόπο ζωής» στους χιλιάδες αφελείς τηλεθεατές.  Αφίσες στους δημόσιους χώρους καλούν ανυποψίαστους πολίτες σε διαλέξεις «πνευματικής αφύπνισης», «πνευματικού φωτισμού», «εκμάθησης ασκήσεων γιόγκα και υπερβατικού διαλογισμού», από περιπλανώμενους γκουρού. Βιβλίο νεοελληνικής λογοτεχνίας του Γυμνασίου περιέχει κείμενα γνωστού έλληνα αστρολόγου. Τα απειράριθμα «μαγαζιά» του αποκρυφισμού κάνουν «χρυσές δουλειές» από αφελείς παρασυρμένους πελάτες, κάνοντας συχνά «φτερά» ολόκληρες περιουσίες!

       Πνευματιστικά συνέδρια διοργανώνονται τακτικά σε πολλές πόλεις, όπου προβάλλεται ο Πνευματισμός ως δήθεν επιστήμη! Διανοούμενοι της «θολής κουλτούρας» και στρατευμένοι εναντίον της Εκκλησίας, πασχίζουν να «αποδείξουν» ότι τα πνευματιστικά φαινόμενα είναι δήθεν «φυσικά» φαινόμενα, ώστε να γίνουν αποδεκτά από όσους ανθίστανται ακόμη στον αποκρυφισμό!

      Ο Πνευματισμός συναντάται και στο χώρο των αιρέσεων. Κλασικό παράδειγμα τα εμφανή πνευματιστικά φαινόμενα στο χώρο του Προτεσταντισμού, με τις δήθεν ψευτοθεραπείες, τις ομαδικές εκστάσεις και τις «γλωσσολαλιές» των Πεντηκοστιανών. Δυστυχώς νόθες μορφές πνευματικότητας βιώνεται και στο χώρο της Ορθοδοξίας μας. Πλανεμένα πρόσωπα διατείνονται ότι έχουν «πνευματικές εμπειρίες», όπως «εμφανίσεις» του Χριστού, της Παναγίας και αγίων, ότι δήθεν έχουν «θεϊκές αποκαλύψεις». Το πρόβλημα εστιάζεται κυρίως στο χώρο των λεγομένων «φωτισμένων» και «οραματιστριών», οι οποίες όχι μόνον πλανώνται οι ίδιες, αλλά και πλανούν και άλλους ευφάνταστους και αφελείς. Να αναφέρουμε επίσης και το σύγχρονο και λίαν ανησυχητικό  φαινόμενο του «γεροντισμού», όπου, κάποιοι «Γέροντες» ποδηγετούν πλήθος  ανυποψίαστων «τέκνων» τους, με ένα εύρος απίστευτης «μελλοντολογίας», η οποία, ουδεμία σχέση έχει με την προφητεία της Εκκλησίας μας και η οποία κατάντησε μάστιγα τα τελευταία χρόνια! 

       Οι προωθητές του αποκρυφισμού, προκειμένου να διαδώσουν και να εδραιώσουν τον δαιμονικό Πνευματισμό, λανσάρουν το ψέμα ότι δήθεν η «πνευματικότητα» της «Νέας Εποχής» είναι εναρμονισμένη και συμβατή με την ορθόδοξη πνευματικότητα. Φροντίζουν οι ειδικοί να καλλιεργούν αυτή τη σύγχυση με το να συσχετίζουν τον Πνευματισμό με την ορθόδοξη πνευματικότητα. Χρησιμοποιούν μάλιστα συχνά και ορολογία αγιογραφική και πατερική. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στα σκοτεινά «εργαστήρια» των μάγων, των μέντιουμ και των μάντεων, υπάρχουν αναρτημένες ιερές εικόνες, κομποσκοίνια, σταυροί, κλπ. Πρόσωπα του χώρου, από τα ΜΜΕ «ομολογούν» την «χριστιανική πίστη» τους και την καθοδήγηση «πνευματικών» τους.  Όλα αυτά είναι σατανικά τεχνάσματα για να παραπλανόνται οι αδαείς. Κάποιοι άλλοι θέλουν να αποδείξουν την «εναρμόνιση» του υπερβατικού διαλογισμού με την νοερά προσευχή και τον ορθόδοξο ησυχασμό. Επίσης προωθούν το ψέμα, ότι δήθεν η πλάνη της μετενσάρκωσης είναι θεμελιωμένη στην Αγία Γραφή και την πατερική παράδοση και πως η απαγόρευσή της έγινε τον 7ο μ. Χ. αιώνα!      

       Ουδεμία όμως σχέση υπάρχει μεταξύ ορθοδόξου πνευματικότητας και Πνευματισμού, διότι αυτός είναι η πλήρης αντιστροφή της ορθοδόξου πνευματικότητας. Η εμπειρία της βιώσεως του ορθοδόξου πνευματικού ιδεώδους είναι μια υγιής ψυχοσωματική κατάσταση, η οποία προσφέρει στον πιστό ηρεμία, αταραξία, χαρά, ασφάλεια, αγάπη, πνευματική πληρότητα και προ πάντων τέλεια νοητική και πνευματική διαύγεια. Ο ορθόδοξος πιστός δεν πέφτει σε καμιά είδους παθολογική έκσταση, χάνοντας τις αισθήσεις του, δεν σπαράσσεται, δεν κραυγάζει, δεν αφρίζει, δεν βρίζει και δεν απειλεί, όπως συμβαίνει στον χώρο του Πνευματισμού. Οι άκτιστες δωρεές του Αγίου Πνεύματος φανερώνονται στο πρόσωπο του ορθοδόξου πιστού, ως ηρεμία και ιλαρότητα, αντικατοπτρίζοντας τη θεία χάρη. Επίσης η ορθόδοξη πνευματικότητα βιώνεται χωρίς οποιαδήποτε σκοπιμότητα. Είναι αυθόρμητη οντολογική αναζήτηση του Θεού από μέρους του ανθρώπου, προϊόν  ελευθερίας και ταπεινώσεως. Είναι αναγκαιότητα, τρόπος ζωής, ανάκτηση και βίωση της αυθεντικής μας φύσεως. 

      Αντίθετα στον Πνευματισμό, τα πάντα κινούνται σε ρυθμούς ευτελών σκοπιμοτήτων, κυρίως για αποκόμιση οικονομικού κέρδους. Το ίδιο και για τους αφελείς πελάτες τους, όπως λύση επαγγελματικών και ερωτικών προβλημάτων, πρόκληση βλάβης σε άλλους ανθρώπους, απόκτηση δύναμης, πλούτου, αξιωμάτων, ηδονής κλπ. Οι πνευματιστικές τελετές συνοδεύονται πάντοτε από φαινόμενα ταραχής, φόβου και φρίκης, τα οποία μαρτυρούν την παρουσία της δαιμονικής ενέργειας. Οι πνευματιστές πέφτουν συχνά σε παθολογικές εκστάσεις, αποβάλλοντας κατά την ώρα της τελετής, την προσωπικότητά τους, καθιστάμενοι άβουλα όντα, δανείζοντας το σώμα τους για να εκφράζονται και να ενεργούν, μέσω αυτού, τα πονηρά πνεύματα. Στις πνευματιστικές τελετουργίες, φροντίζει ο πονηρός σχεδόν πάντα, να κάνει απτή την παρουσία του σε όσους έχουν την ατυχία να μπλέξουν στα τρομερά δίχτυα του. Να προκαλεί, δια της άμεσης παρουσίας του, ισχυρές συναισθηματικές καταστάσεις για εντυπωσιασμό των αφελών. Ο απόκρυφος και μυστικιστικός χαρακτήρας των πνευματιστικών πρακτικών και φαινομένων φανερώνει τη σκοτεινή σκοπιμότητά τους. Ο διάβολος κινείται στο σκοτεινό μυστήριο για να κρατεί συγκαλυμμένα τα δόλια και ανθρωποκτόνα έργα του, αλλά και στο φόβο. Οι όποιες «ωφέλειες» που μπορεί να αποκομίσει ο ατυχής άνθρωπος από τον Πνευματισμό είναι πρόσκαιρες και φαινομενικές, διότι ο σατανάς δεν κάνει ποτέ το καλό, διότι μισεί το καλό θανάσιμα, όπως και κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Είναι το δόλιο δόλωμα για να τον αποσπάσει από τη χάρη του Θεού και να τον οδηγήσει στην απώλεια! Ο διαβόητος αποκρυφιστής Allan Cardec, βεβαιώνει εκ πείρας, ότι τα ίδια τα μέντιουμ είναι δυνατόν να δαιμονιστούν, να υποστούν άσχημες συνέπειες από την επίκληση των πνευμάτων! Αλλά και όσοι καταφεύγουν στον Πνευματισμό δοκιμάζουν συχνά πολύ δυσάρεστες εμπειρίες και φρικιαστικά και τραγικά παρεπόμενα στη ζωή τους! Δεν είναι εύκολο να ξεμπερδέψει εύκολα κανείς με το διάβολο, αν αρχίσει αλισβερίσια μαζί του!  

       Η διδασκαλία της Εκκλησίας μας για τον πνευματισμό και γενικά τα έργα του διαβόλου είναι ξεκάθαρη. Ο Κύριος μας είπε πως δε μπορούμε να έχουμε καμιά κοινωνία με το διάβολο και τα έργα του: «ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν, ή γαρ τον ένα  μισήσει και τον έτερον αγαπήσει, ή ενός ανθέξεται και του ετέρου καταφρονήσει» (Ματθ.6,24). Επίσης ο απόστολος Παύλος παραγγέλλει στους πιστούς να μη γίνονται «ετεροζυγούντες απίστοις» άλλωστε «τίς γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τίς δε κοινωνία φωτί προς σκότος; τίς συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; … τίς δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;» (Β΄Κορ.6,14-16). Το ίδιο και οι άγιοι Πατέρες στα συγγράμματά τους, όπως και οι Ιεροί Κανόνες στηλιτεύουν με στόμφο κάθε σατανική ενασχόληση. Όποιος συνειδητά καταφεύγει στον Πνευματισμό, τίθεται αυτόματα εκτός της Εκκλησίας. Επισημαίνουμε πως οι άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται ή καταφεύγουν στον Πνευματισμό, θεωρούνται οριστικά χαμένοι, εκτός και αν μεταστραφούν και με μεγάλο αγώνα δείξουν την ειλικρινή τους μετάνοια και την αποστροφή τους προς τα έργα του Σατανά. Το ίδιο προβληματική καθίσταται και η συγκαλυμμένη υιοθέτηση του Πνευματισμού, όπως είναι η πίστη στην αστρολογία, οι πρακτικές μαντικής, τα ξεματιάσματα, οι διάφορες δεισιδαίμονες πρακτικές «κατά του κακού», όπως τα παγανιστικού τύπου φυλακτά, οι χάντρες, τα σκόρδα, τα φτυσίματα στο πρόσωπο, η πίστη στη μοίρα, η πίστη στη μετενσάρκωση, κλπ. 

      Κλείνοντας την ανακοίνωση μας, κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας τους κινδύνους από την όποια, έστω «αθώα», ενασχόληση με τον Πνευματισμό. Ο διάβολος είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου και ως εκ τούτου δεν μπορεί να τον ωφελήσει. Απώτερος στόχος είναι να τον καταστρέψει. Στην περίπτωση λήψη κάποιας «ωφέλειας» μόνο ως παγίδα του πονηρού μπορεί να λογιστεί. 

       Καλούμε λοιπόν όσους έχουν καταφύγει σε πνευματιστές, μάγους, μέντιουμ, χαρτορίχτρες, καφετζούδες, ταρώ, αστρολόγους, κλπ. Όσους συμβουλεύονται ωροσκόπια,  πιστεύουν στην μετενσάρκωση, κάνουν διαλογισμό, γιόγκα, πολεμικές τέχνες, καταφεύγουν σε διάφορες μορφές «εναλλακτικών θεραπειών» κλπ, να εγκαταλείψουν πάραυτα κάθε τέτοια ενασχόληση. Να μετανοήσουν ειλικρινά και να καταφύγουν στην Εκκλησία για να βρουν την πνευματική θεραπεία και να λάβουν άφεση για το βαρύτατο αυτό αμάρτημα τους. Να μην λησμονούμε τέλος πως ο Σατανάς, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ φίλος μας. Αντίθετα πασχίζει και με τα επί γης όργανα του, να μας αποσπάσει από την σωστική αγκαλιά της Εκκλησίας μας και να μας προσδέσει στην καταστροφική κυριαρχία του. Στώμεν καλώς! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΒΡΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 11η Ιουλίου 2022

ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΒΡΩΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ

        Η Αγία μας Εκκλησία ιδρύθηκε στη γη από το Σαρκωμένο Υιό και Λόγο του Θεού να είναι στους αιώνες το μοναδικό θείο καθίδρυμα της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους. Είναι το τεθεωμένο Σώμα του Κυρίου μας (Κολ.1,24), του οποίου κεφαλή είναι Αυτός (Εφ.5,23) και μέλη όλοι οι βαπτισμένοι και πιστεύοντες σε Αυτόν. Αυτός ημάς «όντας απηλλοτριωμένους και εχθρούς τη διανοία εν τοις έργοις τοις πονηροίς, νυνί δε αποκατήλλαξεν» (Κολ.1,21). Άλλος δρόμος και τρόπος σωτηρίας δεν υπάρχει. Σωζόμαστε μόνον ως οργανικά μέλη του θείου Σώματος και μόνο μέσα στην Εκκλησία, η οποία είναι σύμφωνα με τους αγίους Πατέρες, το νοητό θεραπευτήριο, προσφέροντας εσαεί αποτελεσματική πνευματική θεραπεία στα τραυματισμένα από την αμαρτία και τη φθορά ανθρώπινα πρόσωπα. 

       Ο Λυτρωτής μας Χριστός ήρθε στον κόσμο ως «το φως το αληθινό», για να φωτίζει «πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιωάν.1,9). Ήρθε να φωτίσει τα ερέβη των ανθρωπίνων καρδιών, οι οποίες, λόγω της αμαρτίας, βρισκόταν σε πυκνά σκοτάδια, σε κατάσταση «σκιάς θανάτου» (Ψαλ.23,4). Αν ο Θεός και «ον απέστειλε Ιησούν Χριστόν» (Ιωάν.17,3) είναι το φως, ο αντίδικός Του Σατανάς είναι το απόλυτο σκότος και ο αίτιος του σκοτασμού των ανθρώπων. Το ανέσπερο φως του Χριστού φανέρωσε στους ανθρώπους τα ανθρωποκτόνα έργα του σκοτεινού άρχοντα Εωσφόρου και των ειδεχθών «αγγέλων» του και κονιορτοποίησε τα καταχθόνια σχέδια του. Έδωσε τη δυνατότητα στο άνθρωπο να απελευθερωθεί από την φρικώδη και καταστροφική δουλεία του, να αναχθεί στο Θεό και να σωθεί.  Γι’ αυτό άρχισε ο μισόκαλος και μισάνθρωπος διάβολος να προσβάλλει το σωστικό έργο της Εκκλησίας εξ’ αρχής. Η Εκκλησία του Χριστού θεμελιώθηκε σε ένα άκρως εχθρικό περιβάλλον. Ευθύς αμέσως από την ημέρα της Πεντηκοστής άρχισε να πολεμείται με ιδιαίτερη σφοδρότητα από τις αρχές, τις εξουσίες και τις δυνάμεις του κόσμου, οι οποίες δρούσαν ως εντολοδόχοι του Σατανά και ο οποίος έχει ως μοναδική του ενασχόληση να καταστρέφει τα έργα του Θεού.  

     Η από πολλών αιώνων σατανοκρατία στη γη είχε δημιουργήσει βαθιές ρίζες στην ανθρωπότητα. Εκατομμύρια ανθρώπινα πρόσωπα είχαν ταυτιστεί με τον αρχιεργάτη της ανομίας. Έγιναν οι πιστοί του δούλοι, οι οποίοι όχι μόνο τηρούσαν τις εντολές του, αλλά και συνεργάζονταν μαζί του για την καταστροφή της θείας δημιουργίας, ως «κύματα θαλάσσης επαφρίζοντα» (Ιουδ.13), κατά τον άγιο απόστολο Ιούδα. Όλος αυτός ο συρφετός της ανομίας με αρχηγό και καθοδηγητή τον Εωσφόρο βάλθηκε να γκρεμίσει και να εκμηδενίσει την Εκκλησία του Χριστού. Να απαλλαγεί από Αυτή, επειδή απειλούσε τα κλοπιμαία δικαιώματά του και έσειε επικίνδυνα το σαθρό και μαύρο οικοδόμημά του. 

     Αποφάσισε να εγείρει  κατ’ αρχήν τις αρχές και τις εξουσίες του κόσμου, οι οποίες ήταν δικές του, να δολοφονήσει εν τη γενέσει της τη νεαρή Εκκλησία. Ήγειρε πρώτα τους αντίχριστους Ιουδαίους, προκαλώντας μέγα διωγμό στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Τα αποτελέσματα όμως ήταν αποκαρδιωτικά για εκείνον. Η Εκκλησία όχι μόνο δεν εκμηδενίστηκε, αλλά εξαπλώνονταν με θαυμαστή ορμή σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της υφηλίου. Ήγειρε κατόπιν τη σιδερόφρακτη και διεφθαρμένη ρωμαϊκή εξουσία, με συνεργάτες τους λάτρεις των σατανικών ειδώλων, προκειμένου να φέρει εις πέρας εκείνη την αποστολή, που δεν κατόρθωσε ο Ιουδαϊσμός. Μετά από τριακοσίων χρόνων φοβερών διωγμών, ποταμών αιμάτων  εκατομμυρίων Μαρτύρων το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο και χειρότερο για εκείνον. Η Αγία Εκκλησία του Χριστού όχι μόνο δεν εκμηδενίστηκε, όπως ήθελε αυτός και ο μαύρος συρφετός των διωκτών Της, αλλά ανδρώνονταν περισσότερο, όσο πιο σκληρός ήταν ο διωγμός, αφού κατά τον ιερό Χρυσόστομο: «Πολλά τα κύματα και χαλαιπόν το κλυδώνιον, αλλ’ ου δεδοίκαμεν μη καταποντισθώμεν» (P.G.52,457). 

      Τότε ο μισόκαλος σκέφτηκε πιο πονηρά. Να διαλύσει εκ των έσω την Εκκλησία,  με τη νόθευση της αλήθειας και την αμφισβήτηση της αυθεντικότητάς Της. Δυστυχώς της κατάφερε επώδυνα πλήγματα. Χρησιμοποιήθηκαν νόες υπερφίαλοι να πραγματοποιήσουν τον αντίθεο στόχο. Ορμώμενοι από εωσφορικό εσμό αμφισβήτησαν την θεία αποκαλυμμένη αλήθεια της Εκκλησίας και άρχισαν να κηρύττουν «έτερον ευαγγέλιον» (Γαλ.1,6) κατά τον απόστολο Παύλο, σατανικό. Αυτοί ήταν οι αιρεσιάρχες των πρώτων εκκλησιαστικών χρόνων, «πλήρεις παντός δόλου και πάσης ραδιουργίας… διαστρέφοντες τας οδούς Κυρίου τας ευθείας» (Πραξ.13,10). Άρχισε η εσωτερική κατεδάφιση. Ενώ η Εκκλησία δε φοβήθηκε τους διωγμούς των Ιουδαίων και των Εθνικών, πανικοβλήθηκε μπροστά στη θύελλα των αιρέσεων. Ενώ η λαίλαπα των διωγμών αντιμετωπίσθηκε νικηφόρα, με το απαράμιλλο ηρωικό φρόνημα των μαρτύρων Της, η δράση των αιρέσεων παρουσίασε ανυπέρβλητες δυσκολίες στην ίδια και το έργο της. Μέγα πλήθος πιστών κατέπεφταν στην κακοδοξία και έχαναν τη σωτηρία.      

      Η αγία μας Εκκλησία οργανώθηκε νωρίς εναντίον κάθε κακοδοξίας. Το Πανάγιο Πνεύμα, που ενυπάρχει εσαεί σε Αυτή (Ιωάν.16,13), φώτισε τους αγίους Πατέρες, οι οποίοι διατύπωσαν με ακρίβεια το ορθόδοξο δόγμα και βρήκαν πρόσφορους και αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετωπίσεως των αιρέσεων. Ανέδειξε μεγάλους απολογητές και ομολογητές οι οποίοι πρόβαλλαν την αποκαλυμμένη αλήθεια και απομόνωσαν τα ψεύδη και τις απάτες των αιρετικών. Διά των Αγίων Συνόδων, οριοθετήθηκε η ορθόδοξη σώζουσα πίστη και καταδικάστηκαν οι αιρέσεις, ως λίαν επικίνδυνες για την σωτηρία. 

      Δυστυχώς όμως το φαινόμενο των αιρέσεων δεν εξέλειπε και συνέχισε είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα στην Εκκλησία. Ουδέποτε υπήρξε ανακωχή των αιρετικών μέχρι σήμερα και όπως φαίνεται αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί ως τα έσχατα. Στους σύγχρονους χαλεπούς καιρούς της πρωτοφανούς έκπτωσης των αξιών, του αμοραλισμού και της πνευματικής συγχύσεως, το πρόβλημα της κακοδοξίας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Εκπληρώνεται δυστυχώς η πρόρρηση του αποστόλου Παύλου «ότι εν εσχάτοις καιροίς αποστήσονταί τινές της πίστεως, προσέχοντες πνεύμασι πλάνοις και διδασκαλίαις δαιμονίων, εν υποκρίσει ψευδολόγων» (Α΄Τιμ.4,1). 

       Μετά την κατάρρευση κυρίαρχων ιδεολογιών, στα τέλη του περασμένου αιώνα, αναδύθηκε επί πλέον στην επιφάνεια το παγκόσμιο εφιαλτικό αποκρυφιστικό πλέγμα της «Νέας Εποχής», η οποία έφερε τις τελευταίες δεκαετίες τη χειρότερη πνευματική σύγχυση όλων των εποχών. Σ’ αυτό «στεγάζονται» όλες οι δυνάμεις της κακοδοξίας, του ψεύδους και της απάτης, οι οποίες στοχεύουν, κατά παράδοξο τρόπο, εναντίον της Εκκλησίας μας. Όλες οι αιρέσεις συνασπισμένες κατά της Εκκλησίας! Οι πολέμιοι του Χριστού παραμερίζουν τις διαφορές  μεταξύ τους και συνασπίζονται προκειμένου να πλήξουν από κοινού το κύρος της Εκκλησίας Του. Παπικοί, Προτεστάντες όλων των αποχρώσεων, Χιλιαστές, Μορμόνοι, Αντβεντιστές, Σαηεντολόγοι, αποκρυφιστές, νεοπαγανιστές, αγνωστικιστές, άθεοι κλπ. αποτελούν σήμερα το πολυποίκιλο μωσαϊκό της πλάνης και το πολεμικό δυναμικό εναντίον της ακριβής μας Ορθοδοξίας. Όλοι τους είναι «Λύκοι βαρείς, μη φειδόμενοι του ποιμνίου» (Πραξ.20,29). Σ’ αυτό το εφιαλτικό σκηνικό συγκαταλέγονται και οι χιλιάδες αλλόθρησκοι, οι οποίοι εισέβαλαν στην χώρα μας ως «πρόσφυγες» και «μετανάστες», οι οποίοι άρχισαν να δείχνουν την εχθρότητά τους προς την Εκκλησία μας και μάς τους ορθοδόξους χριστιανούς. 

      Περισσότερο όμως επικίνδυνη είναι η σύγχρονη φοβερή αίρεση του Οικουμενισμού, η παναίρεση, όπως την χαρακτήρισε ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, και είναι φυσικά τέκνο της «Νέας Εποχής». Είναι παναίρεση διότι συγκεφαλαιώνει στους δαιμονικούς της κόλπους όλες τις κακοδοξίες των δύο χιλιάδων χρόνων της ιστορικής πορείας της Εκκλησίας μας. Δεν υπάρχει αίρεση και πλάνη του παρελθόντος, που να μην «στεγάζεται» στον Οικουμενισμό και να μην εκφράζεται δι’ αυτού! Είναι η πλέον επικίνδυνη εις τούτο: ότι τίποτε δεν απορρίπτει και τίποτε δεν αναγάγει σε κυρίαρχη πίστη! Σε αυτόν χωρούν τα πάντα και γίνονται ευκολοχώνευτα, για να αποτελέσουν την «ύλη» για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας θρησκείας, της εφιαλτικής Πανθρησκείας, η οποία θα γίνει η θρησκεία της φρικτής βασιλείας του μιαρού Αντιχρίστου. Το μοναδικό «δόγμα» του Οικουμενισμού είναι: «πίστευε σε ό,τι θέλεις, όπως θέλεις, με έναν όρο: να μην απολυτοποιείς την πίστη σου»! Θυμίζουμε την παροιμιώδη ρήση του μακαριστού π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου: «Η «Νέα Εποχή», (δηλαδή ο Οικουμενισμός), δεν θέλει αδειανές εκκλησίες, αλλά γεμάτες με πιστούς, με αλλοιωμένο φρόνημα»! 

      Τα ολέθρια αποτελέσματα της οκουμενιστικής πανώλης άρχισαν να γίνονται φανερά. Κατάφερε να αμβλύνει κάθε θρησκευτική πίστη με το σατανικό δόγμα: «όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Θεό, όλες οι θρησκείες είναι καλές» και να  τη σχετικοποιήσει με το άλλο επίσης σατανικό δόγμα: «όλες οι θρησκείες είναι ατελείς, ψάξε να βρεις τη λιγότερο ατελή, αυτή που σου ταιριάζει». Ακόμα, «συνδύασε τα στοιχεία των θρησκειών και δημιούργησε τη δική σου θρησκευτική πίστη». Καταλαβαίνει κανείς το μέγεθος του υποκειμενισμού που σπέρνει στις καρδιές των ανθρώπων. Είμαστε όλοι μάρτυρες σήμερα αυτής της τρομερής σύγχυσης. Συναντάμε Χριστιανούς να εμφορούνται από αντιλήψεις αποκρυφιστικές. Συναντούμε αποκρυφιστές να δηλώνουν χριστιανοί. Συναντάμε ορθοδόξους να δέχονται προτεσταντικές δοξασίες. Συναντάμε προτεστάντες να αυτοαποκαλούνται «ορθόδοξοι» και να ακολουθούν εξωτερικά ορθόδοξα τυπικά. Οι παπικοί με την διαβόητη «Ουνία» παριστάνουν τους ορθοδόξους. Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» αυτοαποκαλούνται τελευταία «χριστιανοί» κλπ. 

       Υπάρχουν δυστυχώς και χειρότερα. Υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, προχωρούν πέρα από τα όρια που έθεσε η Εκκλησία μας, στις σχέσεις τους με τους αιρετικούς, με αποτέλεσμα να αμβλύνεται το ορθόδοξο φρόνιμα των πιστών έτι περισσότερο, να αποθρασύνονται οι αιρετικοί και να εντείνεται η διάβρωση της Ορθοδοξίας μας. Συμμετέχουν στο παναιρετικό Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ), ως ισότιμα με τους αιρετικούς μέλη, εδραιώνοντας την πεποίθηση σε αυτούς ότι βρίσκονται σε «καλό δρόμο» και απεμπολώντας, ολίγο κατ’ ολίγο, την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία. Συμμετέχουν σε ατέρμονες, ανούσιους και ανόσιους διαλόγους με τους αιρετικούς, στους οποίους περιορίζονται να συζητούν όσα μας ενώνουν με αυτούς και όχι όσα μας χωρίζουν! Και μόνο αυτή η «λεπτομέρεια» είναι αρκετή να φανερώσει την δολιότητα των τακτικών του Οικουμενισμού. Είναι η βάση του λεγομένου «δογματικού μινιμαλισμού», δηλαδή της μελέτης «ενώσεως των εκκλησιών», με μια μίνιμουμ δογματική συμφωνία!  Αυτή η περίεργη τακτική ακολουθείται εδώ και μισό αιώνα, «διαπιστώνοντας» όσα μας ενώνουν και παραμερίζοντας επιδεικτικά τα όσα μας χωρίζουν! 

      Τραγική κατάληξη: οι αιρετικοί να εμμένουν στις πλάνες τους, αφού οι «δικοί» μας «ορθόδοξοι» δεν τις καταδεικνύουν και το χειρότερο: να διολισθαίνουν αμβλύνοντας στοιχεία της ορθοδόξου πίστεως προς χάριν της «καλής θελήσεως» προς τους αιρετικούς! 

       Να αναφέρουμε επίσης και την «Σύνοδο» της Κρήτης (Ιούνιος 2016), η οποία (αποδεδειγμένα πια) συγκροτήθηκε για να εξυπηρετήσει την οικουμενιστική πορεία. Να «ανοιχτεί» η Εκκλησία στον κόσμο, να «βγει από την απομόνωσή της», όπως τονίστηκε σ’ αυτή, δηλαδή να γίνει «κόσμος». Να ταυτιστεί με τις πλάνες και τις κακοδοξίες, αναγνωρίζοντας τις αιρετικές κοινότητες ως «Εκκλησίες»! Όπως είναι γνωστό, σε αυτή δεν ακούστηκε από κανένα στόμα η λέξη «αίρεση»! Δεν καταγνώστηκε καμιά κακοδοξία των ημερών μας, σαν να είναι όλα «μέλι – γάλα» στον σύγχρονο κόσμο! Σαν να μην υπάρχουν πλάνες και αιρέσεις! Και το μόνο που την απασχόλησε ήταν το «άνοιγμα» της Εκκλησίας «στον σύγχρονο κόσμο»! Και μόνο γι’ αυτή την τρομερή «παράλειψη» η «Σύνοδος» αυτή είναι ψευδής, ληστρική και δεν υποχρεούνται οι πιστοί να αποδεχτούν τις ανούσιες αποφάσεις της και οι συμμετέχοντες σ’ αυτή θα δώσουν λόγο στο Θεό! Είναι επιτακτική ανάγκη να συγκροτηθεί άμεσα γνήσια Σύνοδος, η οποία θα καταδικάσει τις υφιστάμενες αιρέσεις και παγκοσμίως θα οριοθετήσει την αληθή πίστη. Είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι αυτό θα γίνει στο μέλλον, η Εκκλησία ανέκαθεν αποβάλλει τα τραύματά της.  

       Η δράση λοιπόν των σύγχρονων πλανών και αιρέσεων έχει δραματικές και τραγικές επιπτώσεις στην ζωή της Εκκλησίας μας, η οποία βάλλεται πανταχόθεν και ο πιστός λαός μας αλλοτριώνεται σταθερά και αθόρυβα. Όλοι εμείς που ασχολούμαστε με το πρόβλημα των αιρέσεων και μετέχουμε του αντιαιρετικού αγώνος, γνωρίζουμε την ασφυκτική μέγγενη η οποία προσπαθεί να συνθλίψει την Εκκλησία μας, να εκμηδενίσει την Ορθοδοξία μας και να σκυλέψει τους ορθοδόξους πιστούς, στρατολογώντας τους στην ποικίλη πλάνη. Ο εμπνευστής και  αρχιεργάτης αυτού του τερατώδους έργου, διάβολος, μαζί με τα επί γης όργανά του, διαθέτουν στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, τεράστια δύναμη, αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα της εποχής μας. Χάνονται ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανε» (Ρωμ.14,15), για τις οποίες έχουμε όλοι μας τεράστια ευθύνη! 

       Οφείλουμε λοιπόν να εγκαταλείψουμε την απραξία μας και να αναλάβουμε δράση. Εφόσον διαθέτουμε τα προσόντα, οφείλουμε να αγωνιστούμε για την προάσπιση της αμωμήτου ορθοδόξου πίστεώς μας, διότι μόνη αυτή οδηγεί στη σωτηρία. Οφείλουμε να περιφρουρήσουμε και να θωρακίσουμε τους πιστούς ομόδοξους  αδελφούς μας από τις λυσσαλέες επιθέσεις των αιρετικών, τους οποίους ο απόστολος Πέτρος δε διστάζει να χαρακτηρίσει «κατάρας τέκνα» (Β΄Πετρ.14) και ο απόστολος Παύλος τις πλάνες τους: «διδασκαλίες δαιμονίων» (Α΄Τιμ.4,1).   

       Κλείνουμε με την εντολή του Κυρίου μας Ιησού Χριστού προς όλους τους διαχρονικούς εργάτες Του κατά του ψεύδους και της απάτης:  «συλλέξατε πρώτον τα ζιζάνια και δήσατε αυτά εις δέμας προς το κατακαύσαι αυτά, τον δε σίτον συναγάγετε εις την αποθήκην μου» (Ματθ.13,30). Τα ζιζάνια είναι οι κακόδοξες πλάνες, οι οποίες πρέπει να ξεριζωθούν και να καούν, δηλαδή να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, με την σύμπραξη όλων μας! 

     Κάνουμε δραματική έκκληση στους αδελφούς μας ορθοδόξους να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται από την σύγχρονη πολυποίκιλη πλάνη και να μείνουν εδραίοι στην «άπαξ αποκαλυφθείση τοις αγίοις πίστη» (Ιουδ.3), η οποία διδάσκεται και βιώνεται μόνον μέσα στην Εκκλησία μας και πουθενά αλλού! Και θέτωμεν αγαπητικώς το όριον των Ιερών Κανόνων, την διακοινωνία με την κακοδοξία, που υποχρεώνει άπαντας στην διακοπή της κοινωνίας και στον αναθεματισμό των διακοινωνούντων. Προσευχόμεθα εμπόνως να μην επιτρέψη Κύριος τοιαύτην τραγωδίαν. Αμήν.  

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ (Σχόλιο σε σχετικό δημοσίευμα)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 4η Ιουλίου 2022

ΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ: Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ 

(Σχόλιο σε σχετικό δημοσίευμα)

    Όπως και άλλοτε έχουμε σχολιάσει, δεν υπάρχει τίποτε πιο πολύτιμο από τη ζωή, γι’ αυτό και ο Δημιουργός ενέβαλε στα ζώα και τον άνθρωπο το ισχυρό ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως και της προστασίας της ζωής. Ενέβαλε επίσης και το ένστικτο της μητρότητας στη γυναίκα και της πατρότητας στον άνδρα, για να προστατεύεται η ζωή και να διαιωνίζεται το είδος. Έδωσε ακόμη ο Θεός στον άνθρωπο την δυνατότητα να γίνει συνεργός του στη δημιουργία νέων ανθρωπίνων υπάρξεων δια της ενώσεως άρρενος και θήλεος. Ωστόσο η είσοδος της αμαρτίας στον κόσμο και η εξ’ αιτίας αυτής εξαχρείωση της ανθρωπίνης φύσεως διέφθειρε και αυτό το ένστικτο της μητρότητας και της πατρότητας. Η ευλογία της παιδοποιίας μεταβλήθηκε σε κατάρα, διότι η κύηση και η ανατροφή των τέκνων θεωρήθηκαν εμπόδια στην ικανοποίηση των ηδονικών απολαύσεων και του ευδαιμονισμού. 

    Στους εσχάτους και αποκαλυπτικούς χρόνους που ζούμε, η αποστασία έχει φθάσει δυστυχώς στο αποκορύφωμά της. Ο σύγχρονος άνθρωπος κατόρθωσε, αξιοποιώντας τις καταπληκτικές προόδους της ιατρικής επιστήμης, να βρει τον τρόπο να απαλλαγεί από το ανεπιθύμητο βάρος της παιδοποιίας, φονεύοντας το έμβρυο μέσα στη μήτρα της μητέρας κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Πρόκειται για τη σύγχρονη μάστιγα των εκτρώσεων, μέσω των οποίων κατακρεουργούνται στις μήτρες των γυναικών, πριν δουν το φως της γέννησης, εκατομμύρια αθώα και ανυπεράσπιστα βρέφη. Η δαιμονική αναίδεια των γυναικών έφτασε στην έσχατη κατάντια, να μη θεωρεί πλέον την έκτρωση ως ανθρωποκτονία, αλλά ως «αναφαίρετο δικαίωμα», ως «δημοκρατική κατάκτηση» του δικαιώματος να διαθέτει, όπως θέλει το σώμα της, ακόμα και να φονεύει το έμβρυό της! 

    Το Γραφείο μας έχει δημοσιεύσει αρκετές ανακοινώσεις γύρω από το φρικτό έγκλημα των εκτρώσεων, παρουσιάζοντας σφαιρικά και συνοπτικά την θεολογική, ηθική και κοινωνική διάσταση αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος. Αποδείξαμε ότι η έκτρωση δεν είναι απλά μια ανθρωποκτονία όπως οι άλλες, αλλά φρικτός και απαίσιος φόνος ανυπεράσπιστου παιδιού, καταπάτηση κάθε δικαιώματός του, για να ζήσει! Επίσης αποκαλύψαμε πως αυτό το φρικτό έγκλημα έχει τις βαθύτερες ρίζες του στη σύγχρονη αποστατημένη κοινωνία, η οποία έχει κόψει κάθε σχέση με το Θεό και τις πανανθρώπινες αξίες που διαμόρφωσε η χριστιανική ηθική διά μέσου των αιώνων. Ότι αυτό το δαιμονικό «κίνημα» προωθείται από σκοτεινά παγκόσμια κέντρα, τα οποία έχουν ως σκοπό να ποδηγετήσουν και γαλουχήσουν την ανθρωπότητα στην ιδεολογία της Νέας Εποχής, στην αντζέντα της οποίας βρίσκεται η μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού, τόσο μέσω των εκτρώσεων, όσο και μέσω της αποφυγής της τεκνογονίας. 

    Υπενθυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας μας, η έναρξη της ανθρώπινης ζωής γίνεται τη στιγμή της συλλήψεως, όταν δηλαδή το ωάριο της γυναικός ενωθεί με το σπερματοζωάριο του ανδρός στην γυναικεία μήτρα, ενώ ταυτόχρονα το γονιμοποιημένο ωάριο «εμψυχούται», αποκτά δηλαδή την αθάνατη ψυχή του. Από τη στιγμή αυτή αποτελεί μια εν εξελίξει ανθρώπινη ύπαρξη, μια ανεκτίμητη και ανεπανάληπτη προσωπικότητα, πλασμένη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού και προωρισμένη για την αιωνιότητα. Την αλήθεια αυτή επιβεβαιώνει ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής. Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρει: «Κύριος εκ κοιλίας μητρός μου εκάλεσεν το όνομά μου», (Ησ. 49,1). Επίσης και ο προφήτης Ιερεμίας χρίεται προφήτης ήδη από την εμβρυϊκή του ηλικία: «Προ του με πλάσαι σε εν κοιλία επίσταμαί σε και προ του σε εξελθείν εκ μητρός ηγίακά σε, προφήτην εις έθνη τέθεικά σε» (Ιερ. 1,5). Κατά παρόμοιο τρόπο και ο απόστολος Παύλος: «Ότε δε ευδόκησεν ο Θεός ο αφορίσας με εκ κοιλία μητρός μου», (Γαλ. 1,15). Γι’ αυτό και η Εκκλησία θέτει υπό κανόνα, τη γυναίκα που πραγματοποίησε την έκτρωση, (συνήθως αποχή από τη Θεία Κοινωνία για ένα χρονικό διάστημα), ανάλογα με την μετάνοιά της. 

    Πριν από λίγες ημέρες πληροφορηθήκαμε ότι στις ΗΠΑ το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας έλαβε την απόφαση να βάλει φραγμούς στην ασυδοσία των εκτρώσεων. Το αποτέλεσμα ήταν να ξεσηκωθεί κυριολεκτικά η «προοδευτική» αμερικανική κοινωνία, για να ματαιωθεί η απόφαση. Σύμφωνα με δημοσίευμα: «Θύελλα αντιδράσεων και έναν νέο διχασμό έφερε στις ΗΠΑ η διαρροή της γνωμοδότησης του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών σύμφωνα με την οποία ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει την απαγόρευση των αμβλώσεων, καταργώντας τον περίφημο νόμο «Ρόου κατά Ουέιντ». Αν και η τελική νομική απόφαση δεν αναμένεται πριν τον Ιούνιο, ήδη διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν την επόμενη μέρα μπροστά στο Κογκρέσο, δίνοντας μια πρόγευση του τι πρόκειται να ακολουθήσει αν πράγματι καταργηθούν οι αμβλώσεις…» (https://www.ethnos.gr/World/article /206735/ katarghshambloseonstishp apos blepoyn thnapo fashto yano tatoy dikast hrioyekprosopoitondhmokratikonkaitonrepoymplikanonsthnellada). Εάν το Ανώτατο Δικαστήριο ανατρέψει τελικά την απόφαση, κάθε πολιτεία θα μπορεί να κρίνει εάν θα περιορίσει, ή θα απαγορεύσει τις αμβλώσεις. Μάλιστα, ήδη σε τουλάχιστον είκοσι συντηρητικές Πολιτείες έχουν ετοιμαστεί νομοθετήματα για απαγόρευση της άμβλωσης, περιμένοντας το Ανώτατο Δικαστήριο να ανοίξει τον δρόμο για να γίνουν νόμοι. 

    Γύρω από το δαιμονικό αυτό κίνημα που στρέφεται ενάντια στην διά νόμου απαγόρευση  των εκτρώσεων έγραψε ένα πολύ σπουδαίο και αποκαλυπτικό άρθρο η αμερικανίδα πολιτική σχολιάστρια και συγγραφέας Michelle Malkin, με τίτλο: «Εκτρωσομανία: η τέλεια σχεδιασμένη κατάρρευση». Παραθέτουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα, όπως δημοσιεύτηκαν στο ιστολόγιο http://redskywarning .blogspot.com/. «… η βολικά προγραμματισμένη διαρροή ενός σχεδίου γνώμης του Ανωτάτου Δικαστηρίου που ανέτρεπε την δικαστική απόφαση Roe vs. Wade έγινε το νέο όπλο της Αμερικής για μαζική απόσπαση της προσοχής. Αριστεροί abortifa αγκιτάτορες κατέβηκαν στα σκαλιά του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Ουάσιγκτον, ουρλιάζοντας: “Τα φασιστικά αποβράσματα πρέπει να φύγουν”….Οι εκτρωσομανείς δεν είναι απλά μουρλοί. Είναι σατανικοί….Η Planned Parenthood και η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών (η γνωστή ACLU) ήταν έτοιμες στην Ουάσιγκτον, τη Φιλαδέλφεια και την πλατεία Foley της Νέας Υόρκης για “αυθόρμητες” διαμαρτυρίες και κραυγές, όπου μάζες αυθόρμητα συγκεντρωμένων ταραχοποιών έφεραν αυθόρμητα τυπωμένα, πανομοιότυπα πλακάτ από τους χρηματοδοτούμενους με δισεκατομμύρια γίγαντες του Λόμπι του Θανάτου….» (http://redskywarning .blogspot.com/2022/05/blog-post_11.html)!    

    Για την απόφαση του Αμερικανικού Ανωτάτου Δικαστηρίου η γνωστή αμερικανίδα πολιτικός Χίλαρι Κλίντον δήλωσε χαρακτηριστικά:   «Η απόφαση αυτή αποτελεί απευθείας επίθεση στην αξιοπρέπεια, στα δικαιώματα και στις ζωές των γυναικών, χωρίς να λογαριάζουμε τη νομοθεσία δεκαετιών. Θα σκοτώσει και θα υποδουλώσει γυναίκες μολονότι η μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών θεωρεί ότι η άμβλωση πρέπει να είναι νόμιμη. Τι ντροπή»! Στη χώρα μας ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος «υποδέχτηκε» με «αποτροπιασμό» και «δημοκρατική ευαισθησία» την είδηση, ως «σκοταδιστική απόφαση κατά της νομιμοποίησης των αμβλώσεων στις ΗΠΑ»! Τέλεια διαστροφή της αλήθειας, τόσον από την κ. Κλίντον, όσον και από τους ημέτερους «προοδευτικούς» υποστηρικτές των εκτρώσεων, οι οποίοι θέλουν να αγνοούν ότι πίσω από τα δήθεν «δημοκρατικά δικαιώματα» των γυναικών κρύβεται το πλέον ειδεχθές πρόσωπο του ρατσισμού και της καταπάτησης των δικαιωμάτων των αθώων κατακρεουργημένων αγέννητων παιδιών.

    Υπάρχουν και χειρότερα: Επίσημη δήλωση αμερικανίδας Υπουργού Οικονομικών θεωρεί «οικονομικά καταστροφική» την απαγόρευση των εκτρώσεων: «Η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν δήλωσε σήμερα ότι η απαγόρευση των αμβλώσεων θα μπορούσε να έχει “πολύ επιζήμιες επιπτώσεις” στην αμερικανική οικονομία, αφού ορισμένες γυναίκες δεν θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους, θα μειώνονταν τα έσοδα που θα αποκόμιζαν κατά τον εργασιακό βίο τους ενώ άλλες θα έμεναν εκτός του εργατικού δυναμικού….“Πιστεύω ότι η εξάλειψη του δικαιώματος των γυναικών να αποφασίζουν για τις γυναίκες, αν θα κάνουν παιδιά, θα είχε πολύ καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία και θα έφερνε τις γυναίκες πολλές δεκαετίες πίσω” είπε η Γέλεν απαντώντας σε μια ερώτηση για το θέμα αυτό» (Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)! Το διαρκές φοβερό ολοκαύτωμα των εκτρώσεων κρίνεται και από οικονομικής άποψης συμφέρον και η απαγόρευσή του οικονομικά καταστροφικό! Οι ζωές των εκατομμυρίων κατακρεουργημένων παιδιών – εικόνων του Θεού, μπαίνουν στην ζυγαριά και του υλικού συμφέροντος! 

    Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.κ. Σεραφείμ, σε πρόσφατο κήρυγμά του την Κυριακή 26 Ιουνίου 2022, στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Πειραιώς, αναφερόμενος στο θέμα των εκτρώσεων επεσήμανε με έμφαση πως «ανθρώπινο δικαίωμα είναι και το δικαίωμα των εμβρύων να ολοκληρώσουν την βιολογική τους ύπαρξη και να βγουν στον κόσμο ως πρόσωπα και ως προσωπικότητες». Αναφερόμενος σε σχετικό ντοκιμαντέρ που υπάρχει και στο διαδίκτυο, σημείωσε πως εκεί, μπορεί κανείς να διαπιστώσει «την αγωνία, τον πόνο, το φόβο του εμβρύου την ώρα που μέσα στην κοιλία της μητρός του μπαίνει το έμβολο για να το τεμαχίσει πρώτα και μετά να το απορροφήσει. Καταλαβαίνει πόσο δίκιο είχαν αυτοί οι άνθρωποι εκεί στην μεγάλη υπερατλαντική χώρα, στην Αμερική, να αλλάξουν την νομολογία του ανωτάτου δικαστηρίου. Και είναι θλιβερό, πραγματικά θλιβερό, να βγαίνουν άνθρωποι, έλλογα όντα, και από τα δύο φύλα και να δικαιολογούν το μεγάλο, το τραγικό έγκλημα των αμβλώσεων ως δήθεν δικαίωμα να κάνει η γυναίκα το σώμα της ό,τι θέλει».

    Κλείνοντας θα θέλαμε να διατρανώσουμε την οδύνη μας για τη σιωπηλή γενοκτονία των αγέννητων παιδιών στη χώρα μας και να εκφράσουμε για μια ακόμη φορά με τον πλέον δραματικό τρόπο την ανησυχία μας για το τεράστιο αυτό πρόβλημα, που αφήνει πίσω του ανθρώπινα ναυάγια, προκαλεί σοβαρά ψυχολογικά, σωματικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα, ενώ παράλληλα δημιουργεί συνθήκες δημογραφικής κατάρρευσης της χώρας μας. Καλούμαστε όλοι μας να απαιτήσουμε, ανάμεσα στα άλλα νομοθετήματα, που περιφρουρούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, να προστεθεί και η προστασία των δικαιωμάτων των αγέννητων παιδιών, των αθώων αυτών εικόνων του Θεού. Καλούμε επίσης και την διοικούσα Εκκλησία να αναλάβει τις ευθύνες της.

    Ας αναλογιστούμε μήπως με την αυτοκτονική αυτή τακτική που ακολουθούμε ως κυβέρνηση και ως ελληνική κοινωνία, ο μεγαλύτερος εχθρός της πατρίδας μας είμαστε εμείς οι ίδιοι και όχι οι εξ’ ανατολών γείτονές μας. Να τονίσουμε, τέλος, πως το ποτάμι του αίματος των εκατομμυρίων αδικοσφαγμένων παιδιών βοά μπροστά στο θρόνο της μεγαλοσύνης του Θεού. Δεν θα αργήσει να λειτουργήσει  ο πνευματικός νόμος και θα έχει ανυπολόγιστα τρομακτικές συνέπειες για τον σύγχρονο αποστατημένο κόσμο, ακόμα και για όσους δεν αντιδρούμε και δεν διαμαρτυρόμαστε γι’ αυτή την διαρκή φρικαλεότητα! 

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Αρχ. Παύλου ΔημητρακοπούλουΠρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Εν Πειραιεί τη 3η Ιουλίου 2022

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς 

    Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η τρίτη Κυριακή του Ματθαίου και το μεν αποστολικό ανάγνωσμα που ακούσαμε προηγουμένως είναι μια περικοπή από την προς Ρωμαίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, το δε ευαγγελικό, μια περικοπή από το 6ο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου. Η περικοπή αυτή είναι ένα απόσπασμα της επί του Όρους Ομιλίας του Κυρίου, μιας υπέροχης ομιλίας, την οποία παραθέτει ο ευαγγελιστής Ματθαίος στα κεφάλαια 5, 6 και 7 του Ευαγγελίου του. Στην ομιλία αυτή, ως γνωστόν, ο Κύριος αναπτύσσει την ηθική και πνευματική διδασκαλία της Καινής Διαθήκης, με την οποία συμπληρώνει και τελειοποιεί εκείνη της Παλαιάς. 

    Στην περικοπή αυτή ο Κύριος αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην εμπαθή προσκόλληση και υποδούλωση του ανθρώπου στον υλικό πλούτο, ο οποίος απολυτοποιείται και θεωρείται το παν για την ευημερία και την ευτυχία του. Αναφέρεται ακόμη στις αγωνιώδεις εκείνες φροντίδες και μέριμνες, που οφείλονται στην ολιγοπιστία και παρακινούν τον χριστιανό σ’ έναν ατέρμονα αγώνα για την απόκτηση όσον το δυνατόν μεγαλυτέρου υλικού πλούτου. Η εμπαθής και ολοκληρωτική προσκόλληση στις ποικίλες φροντίδες της παρούσης ζωής αποτελεί θανάσιμη παγίδα, διότι δεν επιτρέπει στον χριστιανό να καρποφορήσει πνευματικά και τελικά απειλεί να ακυρώσει τη ίδια τη σωτηρία του. Αυτή την αδυναμία πνευματικής καρποφορίας παρουσιάζει ο Κύριος και στην παραβολή του σπορέως, όπου ο σπόρος που έπεσε στην περιοχή του χωραφιού που είχε αγκάθια, δεν μπόρεσε να καρποφορήσει, διότι τα αγκάθια έπνιξαν τον σπόρο και δεν τον άφησαν να αναπτυχθεί. 

    Ο Κύριος λοιπόν επισημαίνοντας τον κίνδυνο αυτό, μας εφιστά την προσοχή και μας λέγει: «Διά τούτο λέγω υμίν μη μεριμνάτε τη ψυχή υμών τι φάγητε και τι πίητε, μηδέ τω σώματι υμών τι ενδύσησθε». Δηλαδή μην αφήνετε τον εαυτό σας να σας κυριεύει η αγωνία και η στεναχώρια, για το τι θα φάτε και τι θα πιείτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Πράγματι, η επικίνδυνη και βασανιστική φροντίδα και μέριμνα, για την οποία εδώ μας ομιλεί ο Κύριος, φέρνει στην ψυχή μας άγχος και στεναχώρια και ταραχή. Είναι η αγωνία εκείνη, που παρουσιάζει το μέλλον σκοτεινό και απαίσιο, διότι προβάλλει πιεστικά τα ερωτήματα: «Πως θα τα βγάλουμε πέρα, τώρα μάλιστα με την παγκόσμια οικονομική κρίση και τον πληθωρισμό; Τι θα γίνουν τα παιδιά; Πως θα ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας; Πως θα εξελιχθεί η αρρώστια από την οποία πάσχω τώρα: Μήπως άραγε πάσχω από καρκίνο και πολύ σύντομα θα πεθάνω;  Αν κλείσω εγώ τα μάτια μου, ποιος θα φροντίσει για την οικογένεια; Και αν ξεσπάσει ένας παγκόσμιος πόλεμος, τι συμφορές άραγε μας περιμένουν;». Όλα αυτά τα ερωτήματα και άλλα παρόμοια απειλούν να κλονίσουν την πίστη μας, δηλητηριάζουν τις ψυχές μας και τις γεμίζουν με απογοήτευση, πικρία και λύπη. Αφαιρούν κάθε διάθεση για προσευχή και πολλές φορές δεν μας αφήνουν ούτε να κοιμηθούμε.  

    Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι πολλοί είναι εκείνοι, που παρεξηγούν την ορθή ερμηνεία αυτών των λόγων του Κυρίου, τους οποίους θεωρούν ανεφάρμοστους και προβάλλουν αντιρρήσεις: «Λοιπόν;», λέγουν, «αφού απαγορεύεται η μέριμνα, τότε να μην εργαζόμαστε; Να μη φροντίζουμε για τις δουλειές μας; Να μην κάνουμε το καθήκον μας;» Εδώ ο Κύριος δεν μας λέγει να μην  εργάζεσθε, αλλά να μην αφήνετε τους εαυτούς σας, να σας κυριεύει η αγωνία και το άγχος, που οφείλεται στην ολιγοπιστία στην πρόνοια του Θεού. Επομένως δεν καταδικάζει εδώ ο Κύριος τη φροντίδα για το καθήκον και την εργασία για την εξασφάλιση των αναγκαίων. Ούτε τη φροντίδα των μητέρων για την υγεία και την χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, ώστε να πάρουν τα πνευματικά εκείνα εφόδια, που τους χρειάζονται στην μετέπειτα ζωή τους. Δεν καταδικάζει ο Κύριος τους κόπους που καταβάλει ο γεωργός για να σπείρει το χωράφι του. Ούτε τους κόπους των μαθητών και των φοιτητών, που φροντίζουν να σπουδάσουν για να γίνουν καλοί επιστήμονες και χρήσιμοι στην κοινωνία. Ούτε την φροντίδα των κυβερνώντων, που λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την ευημερία των πολιτών και για την προφύλαξή τους από κινδύνους εσωτερικούς και εξωτερικούς. Και γενικά κάθε είδους πρόβλεψη και φροντίδα για έργα που χρειάζονται προεργασία και προπαρασκευή για να αποδώσουν στον κατάλληλο καιρό είναι καθήκον επιβεβλημένο. Η αλήθεια αυτή αποδεικνύεται ξεκάθαρα σε δύο άλλες παραβολές που εξεφώνισε ο Κύριος: Στην παραβολή του οικοδόμου του Πύργου και του εκστρατεύσαντος βασιλέως, στις οποίες μας δείχνει ότι η προετοιμασία και φροντίδα για το μέλλον είναι αρετή και προσόν του συνετού χριστιανού.  

    Όταν αφήνουμε τον εαυτό μας να καταλαμβάνεται από το άγχος και τις αγωνιώδεις φροντίδες, δείχνουμε στην πράξη, ότι δεν πιστεύουμε στον Θεό, ο οποίος ενδιαφέρεται για μας, ο οποίος είναι πατέρας μας στοργικός, ο οποίος γνωρίζει όλες τις ανάγκες μας και τις πιο μικρές λεπτομέρειες της ζωής μας. Ξεχνούμε δυστυχώς, ότι Αυτός που τρέφει, συντηρεί και κυβερνά όλη την κτίση, είναι αδύνατο να μας εγκαταλείψει και να μην προνοήσει για μας, που αποτελούμε την κορωνίδα της δημιουργίας, το εκλεκτότερο δημιούργημά του. Ξεχνούμε δυστυχώς, ότι σε μας τους ανθρώπους φανέρωσε ο Θεός την άπειρη αγάπη του, που υπερβαίνει κάθε άλλη αγάπη για οποιοδήποτε άλλο κτίσμα, διότι για χάρη μας και για τη σωτηρία μας έγινε άνθρωπος και έφερε εις πέρας  όλο το έργο της ενσάρκου του Θείας Οικονομίας, με το οποίο μας έσωσε από τον αιώνιο θάνατο και μας χάρισε την αιώνια ζωή. 

    Παρά κάτω ο Κύριος αφού παραθέσει και άλλα επιχειρήματα από τη ζωή των ζώων και των φυτών, για να αποδείξει πόσο ανόητη και παράλογη είναι η αγωνιώδης φροντίδα για τη συντήρησή μας, καταλήγει στο συμπέρασμα: «Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν». Δηλαδή εσείς οι μαθητές μου, αντίθετα με τους άλλους που κυριεύονται από αγωνιώδεις φροντίδες και δεν πιστεύουν, ούτε ελπίζουν στον Θεό και στην πρόνοια του, να επιζητείτε και να επιδιώκετε πρωτίστως και κυρίως τα αιώνια αγαθά της βασιλείας των ουρανών. Αυτά δε τα αιώνια αγαθά μπορούμε να τα αποκτήσουμε, μόνον όταν αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο να αποβάλλουμε τα πάθη και τις κοσμικές επιθυμίες και να κάνουμε κτήμα μας τις αρετές. 

    Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει, φαίνεται, όσο θα έπρεπε, γιατί ήρθαμε στον κόσμο αυτόν και ποιος είναι ο προορισμός μας. Δεν έχουμε καταλάβει, ότι στην παρούσα ζωή είμαστε προσωρινοί και ότι η αιώνια πατρίδα μας είναι ο  παράδεισος. Γι’ αυτό και εύκολα προσκολλώμαστε στα πρόσκαιρα και ξεχνούμε τον αιώνιο προορισμό μας. Όμως αλλοίμονο, αν παραμελήσουμε την πρώτη και αναγκαιότερη φροντίδα, την φροντίδα για τη σωτηρία μας και αιχμαλωτιστούμε από τα πρόσκαιρα. Αλλοίμονο, αν βάλουμε σε πρώτη προτεραιότητα τις φροντίδες του παρόντος κόσμου και αμελήσουμε τον αγώνα μας για την κάθαρση της ψυχής μας από τα πάθη και τον αγιασμό μας. Ο αγώνας αυτός πρέπει να κατέχει την πρώτη θέση και να αποτελεί τον κύριο σκοπό της ζωής μας. Δυστυχώς εκείνο που παρατηρείται σήμερα, ακόμη και σε πολλούς χριστιανούς, είναι ότι ζουν και πολιτεύονται, τοποθετώντας σε πρώτη προτεραιότητα τις βιοτικές μέριμνες, ενώ καμία, ή ελάχιστη μέριμνα δείχνουν για την πνευματική τους καλλιέργεια.

    Τα υλικά αγαθά θα μας τα δώσει ο Κύριος, όπως τονίζει παρά κάτω: «Και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν». Γνωρίζει ο Κύριος τις ανάγκες μας και όσα χρειαζόμαστε για την συντήρηση μας. Γνωρίζει με ακρίβεια και παρακολουθεί με επιμέλεια την πορεία μας και την κατάσταση και του πλέον πτωχού και αφανούς ανθρώπου. Την μεγάλη αυτή αλήθεια τονίζει ο προφήτης Δαυΐδ σ’ έναν ψαλμό του. Λέγει: «Νεώτερος εγενόμην και γαρ εγήρασα και ουκ είδον δίκαιον εγκαταλελειμμένον, ουδέ το σπέρμα αυτού ζητούν άρτους», (36, 25). Υπήρξα νεώτερος άλλοτε και τώρα πια γέρασα, αλλά δεν είδα ποτέ κανένα δίκαιο, [που ελπίζει στην πρόνοια του Θεού] να είναι εγκαταλελειμμένος, ούτε τους απογόνους του να ζητιανεύουν ψωμί.  

    Ας λάβουμε υπ’ όψη μας, αδελφοί μου, όσα, με πολλή συντομία, αναλύσαμε παρά πάνω και ας αγωνιστούμε να τα εφαρμόσουμε, έτσι ώστε αποφεύγοντας τις παγίδες που μας στήνει ο διάβολος με την επιθυμία του πλούτου και τις βιοτικές μέριμνες, αξιωθούμε να επιτύχουμε τον αιώνιο προορισμό μας, τη σωτηρία μας. Αμήν.