Εόρτιο κέρασμα στον Σεβασμιώτατο!

Μετά την αρχιερατική θεία λειτουργία από τον

Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς κ Σεραφείμ

προσφέραμε ευχαριστήριο κέρασμα .

Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως κεκοιμημένων ενοριτών .

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως!

 Την Κυριακή της  Σταυροπροσκυνήσεως εορτάζει ο ναός μας!

 Την αρχιερατική θεία λειτουργία τέλεσε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ Σεραφείμ που μας τίμησε με την παρουσία του! 

Επίσης όπως συνηθίζουμε κάθε χρόνο τελούμε μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους ενορίτες μας,δωρητάς κ φίλους του ναού μας! 

Εορτή της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως.

Επί τη εορτή της Γ Κυριακής των νηστειών,της Σταυροπροσκυνήσεως, ημέρα κατά την οποία εορτάζει ο ναός μας,θα χοροστατήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΟΔΕΥΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 21 η Μαρτίου 2022

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΟΔΕΥΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ.

Πατήρ Παύλος

Έχουμε ήδη κατ’ επανάληψη επισημάνει σε προηγούμενες ανακοινώσεις μας

την πλήρη και από πάσης απόψεως χρεοκοπία του Παπισμού, ο οποίος από ζώσα

Τοπική Εκκλησία της Δύσεως, εντεταγμένη στο ενιαίο εκκλησιαστικό Σώμα της

Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, εξέπεσε δυστυχώς στην

κατάσταση της αιρέσεως, με δεκάδες φρικτές κακοδοξίες, τις οποίες επισώρευσε

διά μέσου των αιώνων, με αποτέλεσμα να απογυμνωθεί από την θεία Χάρη και

εν συνεχεία να εκφυλλισθεί σε έναν εγκόσμιο πολιτικοθρησκευτικό οργανισμό,

δομημένο στον βάρβαρο μεσαιωνικό Φραγκισμό. Πρόκειται για μια δραματική,

εξελισσόμενη πραγματικότητα, την οποία επιβεβαιώνουν με τον πιο ξεκάθαρο

τρόπο τα πάσης φύσεως σκάνδαλα, (σεξουαλικά, οικονομικά κ.λ.π.), του

Βατικανού, που έρχονται κάθε λίγο στο φως της δημοσιότητας.

Παράλληλα ο απολυταρχικός τρόπος διοικήσεως του Παπισμού ουσιαστικά

κατάργησε τον θεόσδοτο Συνοδικό Σύστημα διοικήσεως Εκκλησίας, γεγονός το

οποίο έρχεται σε τελεία αντίθεση με τα σύγχρονα δημοκρατικά καθεστώτα, μια

πραγματικότητα, την οποία αδυνατεί, (ή δεν θέλει), να δει η σύγχρονη ηγεσία

του Βατικανού, η οποία εξακολουθεί να παραμένει πεισματικά αγκυλωμένη στην

απολυταρχία. Ελάχιστα πλέον κράτη στο τρίτο κόσμο κυβερνώνται σήμερα από

δικτατορικά καθεστώτα και μαζί τους το Βατικανό ως θλιβερό απολίθωμα του

Μεσαίωνα! Ωστόσο ένα σημαντικό κομμάτι του παπικού κλήρου και του λαού

δεν ήταν δυνατόν να ανεχθούν αυτή την τραγική κατάσταση, με αποτέλεσμα να

εμφανιστούν μέσα στους κόλπους του επαναστατικά κινήματα και σχίσματα,

(όπως το κίνημα του Προτεσταντισμού, το σχίσμα των Παλαιοκαθολικών, τα

θρησκευτικά κινήματα στην νότιο Αμερική, γνωστά ως «Θεολογία της

Απελευθέρωσης», κ.α.), που εκδηλώθηκαν ως αντιδράσεις στις παπικές

αυθαιρεσίες, αλλά και ως μία προσπάθεια αναζητήσεως νέων μορφών

εκκλησιαστικής ζωής, απαλλαγμένης από τον ταξικό κληρικαλισμό του

Παπισμού. Είδαμε σε προηγούμενες ανακοινώσεις μας την προσπάθεια που

καταβάλλει το σύγχρονο Βατικανό να «κάμει κάποια βήματα» προς τη

Συνοδικότητα, καθώς αντιλαμβάνεται την κραυγαλέα αντίθεσή του «Κράτους»

του με τα σύγχρονα δημοκρατικά καθεστώτα. Πριν από λίγο καιρό ο «Πάπας»

Φραγκίσκος εξήγγειλε «Σύνοδο», που πρόκειται να πραγματοποιηθεί το 2023,

στην οποία προσπαθεί, να δώσει μια ευρύτερη διάσταση στον Συνοδικό Θεσμό

και να συμπεριλάβει, ως δήθεν συνοδικά μέλη, όχι μόνον «επισκόπους», αλλά

και τον λοιπό «κλήρο», ακόμη και λαϊκούς. Ωστόσο και η «Σύνοδος» αυτή,

όπως έχουμε ήδη αναλύσει λεπτομερώς, θα είναι νόθα και ξένη προς τη

Συνοδική Παράδοση της Εκκλησίας μας.

2

Πληροφορούμαστε ότι πρόσφατα εμφανίστηκε στη Γερμανία, ένα νέο

ανανεωτικό κίνημα με αποσχιστικές τάσεις, με την ονομασία «Συνοδική Οδός».

Το κίνημα προβάλλει την ανάγκη επιστροφής στο συνοδικό τρόπο διοικήσεως

και παράλληλα το «άνοιγμα» στις σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις, ως την

μόνη ελπίδα να επιβιώσει ο Παπισμός στον σύγχρονο κόσμο. Υπόσχεται να

«αναστήσει» τον Παπισμό από την πνευματική νέκρωση στην οποία κατάντησε

και να τον οδηγήσει στην ανανέωση και στην γνησιότητα του χριστιανικού

μηνύματος. Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδος Ορθόδοξος

Τύπος με τίτλο: «Οι Καθολικοί θα διατηρήσουν την εκκλησία τους; Μαθήματα

για τους Ορθοδόξους» (https://orthodoxostypos. gr/%CE%BF%CE%B9-): «Η

Συνοδική Οδός είναι ένα κίνημα που συγκεντρώνει τους επισκόπους και τους

λαϊκούς της Γερμανίας, το οποίο δημιουργήθηκε για να συζητάνε θέματα

εξουσίας, σεξουαλικής ηθικής, ιεροσύνης και του ρόλου των γυναικών. Η

συνοδική συνέλευση αποτελείται από επισκόπους, 69 λαϊκούς, μέλη της

Κεντρικής Επιτροπής των Γερμανών Καθολικών και εκπροσώπους άλλων

τμημάτων της Γερμανικής Καθολικής Εκκλησίας. Η επόμενη συνάντηση της

Συνοδικής Οδού θα πραγματοποιηθεί στη Φρανκφούρτη στις 8-10

Σεπτεμβρίου. Η Συνοδική Οδός θα ολοκληρωθεί την άνοιξη του 2023 και τον

Οκτώβριο του 2023 το Βατικανό θα πρέπει να αποδεχθεί ή να απορρίψει τις

προτάσεις της Συνοδικής Οδού. Στις 5 Φεβρουαρίου 2022, στην τελευταία

συνάντηση, οι συμμετέχοντες της Συνοδικής Οδού ενέκριναν το κείμενο του

εγγράφου ‘Γιορτή ευλογίας για ζευγάρια που αγαπούν ο ένας τον άλλον’. ….Το

78% των συμμετεχόντων στη Συνοδική Οδό ψήφισαν υπέρ της νομιμοποίησης

των LGBT στην Καθολική Εκκλησία…. Εκτός από το αίτημα για αναθεώρηση

της στάσης της Καθολικής Εκκλησίας απέναντι στην ομοφυλοφιλία, στη

συνεδρίαση εγκρίθηκαν οι ακόλουθες μεταρρυθμίσεις: α) καθιέρωση του

γυναικείου ιερατείου (μέχρι στιγμής στον διακονικό βαθμό), β) κατάργηση της

υποχρεωτικής αγαμίας για τους ιερείς, γ) αύξηση του ρόλου των λαϊκών στην

εκλογή νέων επισκόπων».

Οι αποφάσεις τους κινήματος προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις σε

συντηρητικούς κύκλους του Βατικανού: «Ο Γερμανός καρδινάλιος, [Gerhard

Müller], αποκάλεσε βλασφημία τις αποφάσεις Συνοδικής Οδού για LGBT και

γυναικείο ιερατείο. Στις 11 Φεβρουαρίου 2022, η Καθολική έκδοση του

National Catholic Register δημοσίευσε μια συνέντευξη με τον πρώην νομάρχη

του Congregation for the Doctrine of the Faith, καρδινάλιο Gerhard Müller,

την οποία έδωσε λίγο μετά τις σκανδαλώδεις αποφάσεις της Συνοδικής Οδού

για τη νομιμοποίηση των LGBT ανθρώπων και για το γυναικείο ιερατείο στην

Καθολική Εκκλησία. Ο G. Müller δήλωσε ότι οι πιστοί Καθολικοί σήμερα

περνούν μια περίοδο διώξεων, δοκιμασιών και ‘ψυχολογικού τρόμου’ από τους

φιλελεύθερους αδερφούς τους που προωθούν ιδέες ασυμβίβαστες με την

παραδοσιακή εκκλησιαστική διδασκαλία. Ακόμη και μια επιφανειακή ματιά

στην κατάσταση υποδηλώνει ότι ο Müller έχει απόλυτο δίκιο. Αλλά τα λόγια

του δεν είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω; Άλλωστε, ο Πάπας Φραγκίσκος έχει

3

ήδη κάνει περισσότερες από μία ‘συμπαθητικές’ δηλώσεις για τα LGBT

άτομα».

Από την πλευρά των οπαδών της «Συνοδικής Οδού» εκφράζεται ισχυρός

αντίλογος. Ο Επίσκοπος Λουξεμβούργου, Καρδινάλιος Jean-Claude Ollerich, ο

οποίος είναι επικεφαλής της Επιτροπής των Επισκοπικών Διασκέψεων της

Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και ο Γενικός Εκπρόσωπος της Συνοδικής Οδού

στην τελική σύνοδο στο Βατικανό δήλωσε σε συνέντευξη στο Γερμανικό

Καθολικό πρακτορείο KNA ότι: «…υπάρχουν ομοφυλόφιλοι ιερείς και λαϊκοί

στην αρχιεπισκοπή του και ότι θα ήταν αντιχριστιανικό να τους εκδιώξουν.

Στην ερώτηση: ‘Πώς παρακάμπτετε τη διδασκαλία της εκκλησίας ότι η

ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία;’, απάντησε: ‘Νομίζω ότι αυτό είναι λάθος.… Δεν

υπάρχει καθόλου ομοφυλοφιλία στην Καινή Διαθήκη. Συζητούνται μόνο

ομοφυλοφιλικές πράξεις που ήταν σε κάποιο βαθμό ειδωλολατρικές

λατρευτικές πράξεις. Φυσικά ήταν απαγορευμένο. Νομίζω ότι είναι καιρός να

επανεξετάσουμε τα θεμέλια του δόγματος’»!

Ο ίδιος καρδινάλιος Ollerich σε άλλο συναφές δημοσίευμα λέει: «Η αλλαγή

στον πολιτισμό που βλέπουμε σήμερα είναι η μεγαλύτερη αλλαγή από την

εφεύρεση του τροχού. Η Εκκλησία πάντα συμβαδίζει με την εποχή και πάντα

προσαρμόζεται. Αλλά υπήρχε πάντα πολύ περισσότερος χρόνος για αυτό.

Σήμερα πρέπει να είμαστε πιο γρήγοροι. Διαφορετικά, θα χάσουμε την επαφή

και δεν θα είμαστε πλέον κατανοητοί….Η σύγχρονη Ευρώπη

αποχριστιανίζεται ραγδαία, η σημερινή εποχή κηρύσσεται μεταχριστιανική. Οι

άνθρωποι σταματούν να πηγαίνουν σε ναούς και να καθοδηγούνται από

θρησκευτικά κηρύγματα στην καθημερινή τους ζωή» (https://spzh.news/

mediafiles /images/image-20201020122248-2.jpeg)!

Το συμπέρασμα όλων των ανωτέρω είναι ότι ο Παπισμός προσπαθεί να

ανακάμψει από την πρωτοφανή πτώση του, χωρίς μετάνοια και χωρίς τη

διόρθωσή του από την χιλιόχρονη πτωτική του πορεία. Στερημένος από την

Χάρη του Θεού, παραπαίει σε εγκόσμια πλαίσια, τα οποία όμως τον οδηγούν σε

ακόμη μεγαλύτερη εκκοσμίκευση. Κάτι που, δυστυχώς, δεν θέλουν να δουν και

να συνειδητοποιήσουν οι θιασώτες του Οικουμενισμού, οι οποίοι αντί να

καλέσουν τον αιρετικό Παπισμό σε μετάνοια, κάνουν βήματα εκείνοι προς

αυτόν, απεμπολώντας βασικά στοιχεία της μόνης σώζουσας Ορθοδόξου Πίστεώς

μας.

Ταπεινά φρονούμε ότι ο Παπισμός οδηγείται σε αυτοκαταστροφή. Αυτό

άλλωστε είναι φανερό από τις ιστορικές κατατμήσεις του. Η μόνη διέξοδος από

τα τρομερά αδιέξοδά του, είναι η έμπρακτη μετάνοιά του, από τα διαχρονικά

εγκλήματά του κατά της ανθρωπότητας τα τελευταία χίλια χρόνια και η

επιστροφή του στην Εκκλησία του Χριστού, στην Ορθοδοξία, από εκεί που

έφυγε. Όσες προσπάθειες και αν κάνει το κίνημα της «Συνοδικής οδού», ή άλλα

παρόμοια «ανανεωτικά κινήματα», δεν θα μπορέσει να «αναστήσει» τον

Παπισμό από την πνευματική του νέκρωση, στην οποία βρίσκεται. Την

πνευματική «νεκρανάστασή» του μπορεί να επιτύχει μόνο το άγιο Πνεύμα, το

οποίο έχει τη δύναμη να τον καταστήσει και πάλι ταμειούχο της Θείας Χάριτος

4

και διάκονο της σωτηρίας των πιστών. Ευχόμαστε και προσευχόμαστε γι’ αυτό

το ενδεχόμενο, έστω και αν φαίνεται να είναι ένα «άπιαστο όνειρο»!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Κυριακή της Ορθοδοξίας.

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΜΕΡΟΥΝκ. ΓΡΗΓΟΡΙΟ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 28η Φεβρουαρίου 2022

Πατήρ Παύλος 

ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΑΜΕΡΟΥΝ

κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟ

Σεβασμιώτατε ευλογείτε, την ευχή σας, καλό Τριώδιο και καλή Σαρακοστή.

Πολύ θα θέλαμε να δώσουμε ένα τέλος, εν όψει μάλιστα της εισόδου μας

στην κατανυκτική περίοδο του Τριώδιου, στην, ως μη όφειλε, δημιουργηθείσα

θλιβερή αντιπαράθεση με διαδοχικές δημοσιεύσεις, μεταξύ Υμών και της Ιεράς

Μητροπόλεώς μας. Μετά από πολλή περίσκεψη καταλήξαμε, ότι δεν έχουμε

δικαίωμα να σιωπήσουμε, γι’ αυτό και θεωρήσαμε αναγκαίο να επανέλθουμε,

διότι με πολύ θλίψη διαπιστώσαμε από τα δημοσιεύματά σας, ότι δίδετε μια

παραπλανητική εικόνα της λειτουργίας του Γραφείου μας, ενώ πολλά από όσα

εγράφησαν, τόσο από το Γραφείο μας, όσο και από τον Σεβασμιώτατο

Μητροπολίτη μας, είτε αγνοήθηκαν, είτε διαστρεβλώθηκαν.

Πιο συγκεκριμένα:

1. Γράφετε: «Οι ιθύνοντες νόες του ‘Γραφείου Αιρέσεων και

Παραθρησκειών’ της ως άνω Μητροπόλεως….να σταματήσουν να υβρίζουν,

εργολαβικώς, την Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως και να

κρίνουν και να κατακρίνουν τις αποφάσεις των Πρεσβυγενών

Πατριαρχείων». Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας σας παρεκάλεσε να

αποδείξετε μέ παράθεση στοιχείων, «πότε εξυβρίσθη υπό του Γραφείου μας τό

Σεπτόν Οικουμενικόν μας Πατριαρχείον καί μέ ποίες ύβρεις». Δυστυχώς δεν

λάβαμε καμία απάντηση. Σας πληροφορούμε, ότι με πλήρη επίγνωση του

γεγονότος ότι δεν είμαστε αλάθητοι, προσπαθούμε με φόβο Θεού να είμαστε

ακριβείς στις κρίσεις μας και ευγενείς στις διατυπώσεις μας, στηλιτεύοντας τις

πλάνες και τις κακοδοξίες και εκφράζοντας ελεύθερα τις προσωπικές μας

απόψεις, σεβόμενοι τα ανθρώπινα πρόσωπα.

2. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας σας παρεκάλεσε να προσκομίσετε

αποδείξεις, ότι το φρικώδες αυτό έργον της εξυβρίσεως το διαπράττει το

Γραφείο μας «εργολαβικώς», δηλαδή επί οικονομική αμοιβή. Εσείς όμως

διαστρέψατε δυστυχώς την έννοια της λέξεως «εργολαβικώς», παραθέτοντας

ένα επιλεκτικό απόσπασμα από το λεξικό του Δημητράκου με τη δευτερεύουσα

σημασία της λέξεως. Γράψατε: «Θα θέλαμε να πληροφορήσουμε τον άγιο

Πειραιώς ότι το επίρρημα εργολαβικώς παράγεται εκ του ρήματος

ἐργολαβέω-ῶ, που μεταξύ των άλλων σημαίνει «ἐκτελῶ μετὰ σπουδῆς

ἐργῶδές τι ἔργον» (Δ. Δημητράκου, ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ, τ. 6, σ. 2937). Και δεν ενέχει, ασφαλώς, η αναφορά

μας την υπόνοια του χρηματισμού και της συναλλαγής». Δυστυχώς για σας, η

σημασία του ρήματος εργολαβέω-ώ, στο λήμμα του Λεξικού Δ. Δημητράκου

2

Α.Ε., Τόμος τέταρτος, σελ. 2937, που επικαλείσθε είναι: «αναλαμβάνω την

εκτέλεσιν έργου τινός επ’ ορισμένη αμοιβή. Κατ’ αποκοπήν εκτελώ

εργολαβικώς έργον τι. Επαγγέλομαι τον εργολάβον», γεγονός που δεν σας τιμά,

εφ’ όσον επικαλείσθε δήθεν στοιχείο, που το αποκρύπτετε !!!

3. Μας εξομοιώσατε με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και τις διάφορες σέκτες,

διότι όπως γράφετε «οι απαρτίζοντες το συγκεκριμένο Γραφείο απομονώνουν

λέξεις και φράσεις από τη συνάφεια ενός κειμένου, τις διαστρέφουν και τις

ερμηνεύουν κατά τη δική τους λογική, παρουσιάζοντας μια ανεστραμμένη

πραγματικότητα ή, επί το λαϊκότερο, το άσπρο ως μαύρο και τη μέρα ως

νύκτα». Περιμέναμε να μας παρουσιάσετε έστω και ένα παράδειγμα

«απομονώσεως λέξεων και φράσεων και διεστραμμένης ερμηνείας», ωστόσο

και πάλι δεν μπορέσατε να στοιχειοθετήσετε και να αποδείξετε με

συγκεκριμένες παραθέσεις, ότι όντως ευσταθεί η εν λόγω βαρύτατη κατηγορία.

Αντίθετα μάλιστα συνεχίσατε να αφήνετε να αιωρείται η εντύπωση, ότι είμαστε

μία ομάδα, αν όχι επικίνδυνη, τουλάχιστον γραφική, για την Εκκλησία. Ίσως να

πιστεύετε ότι λανθασμένα ερμηνεύσαμε τις φράσεις σας: «το πρόβλημα είναι

πρωτίστως εσωτερικό μας», «υπάρχουν εντός του Σώματος της Ιεραρχίας

αδελφοί, που φρονούν ότι η Εκκλησία της Ρωσίας καλώς πράττει και το

Πατριαρχείο Αλεξανδρείας βρίσκεται εν αδίκω», «έχουμε πρόβλημα

ταυτότητος και υποστάσεως, και ας μην φανεί σκληρός ο λόγος, πρόβλημα

πίστεως». Πέστε μας λοιπόν, τι σημαίνουν οι παρά πάνω φράσεις σας και που

δώσαμε λανθασμένες ερμηνείες.

4. Για να σας διαλύσουμε την παραμορφωμένη εικόνα που έχετε σχηματίσει

για το έργο μας, σας γνωρίζουμε ότι το Γραφείο επί των Αιρέσεων και των

Παραθρησκειών της Ιεράς Μητροπόλεως μας, εργάζεται εδώ και πάνω από

δέκα χρόνια, με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας,

αφιλοκερδώς, διακονώντας, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και με γνώμονα την

αγιοπατερική μας Παράδοση, την οριοθέτηση της Ορθοδόξου πίστεως, την

κατάδειξη των πολυπληθών αιρέσεων και ιδίως της παναιρέσεως του

Οικουμενισμού, που λυμαίνονται την πατρίδα μας, ενώ παράλληλα ασχολείται

και με άλλης φύσεως καυτά θέματα, που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία

μας. Όλο αυτό το έργο συντελέσθηκε με την Χάρη του Θεού και συνεχίζει να

συντελείται μέχρι σήμερα με δεκάδες Συνέδρια, Ημερίδες και αντιαιρετικά

Σεμινάρια. Επίσης με αντιαιρετικά φυλλάδια, με πάνω από 700 ανακοινώσεις,

άρθρα, μελέτες, μονογραφίες, επιστολές και υπομνήματα, δημοσιευθέντα σε

Εγκυκλίους της Ιεράς Μητροπόλεώς μας προς τις Ενορίες, στο διαδίκτυο, σε

περιοδικά σε θρησκευτικές εφημερίδες και με άλλες δραστηριότητες. Το έργο

μας αυτό στα δέκα και πλέον χρόνια της λειτουργίας του έχει επαινεθεί

ποικιλότροπα από υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, θεσμικούς φορείς

και τους πολυπληθείς αναγνώστες μας. Οι μερικών χιλιάδων σελίδων

ανακοινώσεις μας αποτελούν περίπτωση θεολογικής Αντιρρητικής Γραμματείας

για την αντιμετώπιση των αιρέσεων και όχι μόνον. Γι’ αυτό γινόμαστε συχνά

αποδέκτες αιτημάτων από φορείς και πρόσωπα, να αποκτήσουν αυτό το

πολύτιμο και χρήσιμο αρχείο. Άλλωστε όλες οι Ι. Μητροπόλεις της Εκκλησίας

3

της Ελλάδος με πρόταση της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων έχουν, ή

πρέπει να έχουν Γραφείο Αιρέσεων.

5. Επισημάναμε στην ανακοίνωσή μας (14.2.2022), ότι ο Μακ. κ. Θεόδωρος

«προχώρησε στην αναγνώριση του Ουκρανικού Αυτοκεφάλου,

παραβιάζοντας όμως το Συνοδικό Σύστημα». Και τούτο διότι όφειλε

προηγουμένως, προτού δηλαδή προχωρήσει σε οποιαδήποτε απόφαση, να

συγκροτήσει Σύνοδο και να εξετάσει συνοδικά όλες τις παραμέτρους του

χορηγηθέντος Ουκρανικού Αυτοκεφάλου, (ιεροκανονικές, ιστορικές,

γεωπολιτικές, εκκλησιολογικές κ.λ.π.) και στη συνέχεια το συνοδικό σώμα, (και

όχι αυτός μονομερώς), να λάβει τις ορθές αποφάσεις. Η απάντησή σας στην εν

λόγω επισήμανσή μας ήταν και στις δύο δημοσιεύσεις σας περίπου η ίδια:

«Στην εν λόγω Σύνοδο δεν εκφράστηκε καμία απολύτως διαφωνία από τους

αγίους Αρχιερείς για το θέμα της αναγνωρίσεως της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας

της Ουκρανίας εκ μέρους του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου

Αλεξανδρείας κ. κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ», και «δεν εκφράστηκε ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμία

αντίρρηση ή διαφορετική σκέψη περί του θέματος της Ουκρανικής

Αυτοκεφαλίας». Οι απαντήσεις σας αυτές δυστυχώς δείχνουν, ή ότι δεν

γνωρίζετε, πως λειτουργεί το Συνοδικό Σύστημα, ή εσκεμμένα προσπαθείτε να

συγκαλύψετε το λάθος του προϊσταμένου σας με υπεκφυγές. Σας ερωτούμε:

Πότε λειτουργεί ορθά το Συνοδικό Σύστημα; Όταν ο προκαθήμενός μιάς

Τοπικής Εκκλησίας λαμβάνει μονομερώς αποφάσεις για μείζονος σημασίας

θέματα, (όπως εν προκειμένω το Ουκρανικό), χωρίς να συγκαλέσει

προηγουμένως Σύνοδο, ή όταν, προτού λάβει την οποιαδήποτε απόφαση,

συγκαλεί προηγουμένως Σύνοδο, για να αποφασίσει αυτή από κοινού με τον

προκαθήμενο, όπως ρητώς προβλέπει ο ΛΔ΄ Ιερός Κανών των Αγίων

Αποστόλων;

6. Ισχυρίζεσθε ακόμη ότι είναι «απρέπεια να υποδεικνύεται στο

Δευτερόθρονο Πατριαρχείο πώς θα πρέπει να πορεύεται και να ενεργεί». Με

τον ισχυρισμό σας αυτό, εμμέσως πλην σαφώς, αφήνετε να εννοηθεί, ότι το

Γραφείο μας έχει υπερβεί τα όρια των αρμοδιοτήτων του. Προφανώς θα μας

θέλατε άφωνους και άβουλους, να παρακολουθούμε τις εκκλησιαστικές

εξελίξεις χωρίς λόγο. Αγνοείτε, φαίνεται, ότι όλοι έχουμε λόγο στην Εκκλησία

και κανένας, όσο υψηλό εκκλησιαστικό αξίωμα και αν έχει, δεν βρίσκεται

υπεράνω κριτικής. Εδώ, Σεβασμιώτατε, δεν είναι Βατικανό, για να αποφασίζει ο

κάθε Προκαθήμενος, όπως ο Πάπας, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν,

αλλά ο υπηρέτης του λαού του Θεού στον οποίο οφείλει να λογοδοτεί, σύμφωνα

με τον θεόπνευστο λόγο του αποστόλου: «έτοιμοι δε αεί προς απολογίαν παντί

τω αιτούντι υμάς λόγον περί της εν υμίν ελπίδος», (Α΄ Πετρ. 3,15). Το αξίωμα

του Επισκόπου στην Εκκλησία, δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε εξουσία, αλλά

διακονία του λαού του Θεού: «Το Πνεύμα το Άγιον έθετο επισκόπους,

ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού» (Πραξ.20,28). Η λέξη

«ποιμαίνειν» δε σημαίνει «εξουσιάζειν», αλλά διακονείν. Αν μελετούσατε

καλύτερα την Εκκλησιαστική μας Ιστορία, θα διαπιστώνατε, ότι ουδέποτε

υπήρξε εποχή όπου Επίσκοποι, ή Πατριάρχες έκαναν ό,τι ήθελαν, χωρίς να

4

λογοδοτούν σε κανέναν. Απλοί κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί, όταν διαπίστωναν

ότι ο Επίσκοπός τους, ή ακόμα και Σύνοδοι Επισκόπων, παρεξέκκλιναν από την

πίστη, ασκούσαν δριμύτατο έλεγχο. Χάρις σ’ αυτή την πρακτική διασώθηκε η

Ορθόδοξη πίστη μας. Έστω για παράδειγμα ο έλεγχος και η αποδοκιμασία του

συνόλου σχεδόν των Επισκόπων, που έλαβαν μέρος στην Ψευδοσύνοδο της

Φεράρας – Φλωρεντίας, (1438-1439) και είχαν υπογράψει την «ένωση» με τους

παπικούς. Ο πιστός λαός τους αποδοκίμασε όταν έφθασαν στην

Κωνσταντινούπολη και τους ανάγκασε να μετανοήσουν, φωνάζοντας από τα

πλοία «η γλώσσα μας που είπε το ναι, ας ξεριζωθεί. Το χέρι μας που

υπέγραψε, ας κοπεί»!

Φαίνεται ακόμη να αγνοείτε την σημαντική συνοδική απόφαση της Συνόδου

των Πατριαρχών του 1848, σύμφωνα με την οποία «… παρ’ ημίν ούτε

Πατριάρχαι, ούτε Σύνοδοι εδυνήθησαν ποτέ εισαγαγείν νέα, διότι ο

υπερασπιστής της θρησκείας εστίν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός

ο λαός, όστις εθέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές

τω των Πατέρων αυτού». Λησμονείτε ακόμη ότι οι μεγαλύτερες αιρέσεις

είχαν διατυπωθεί (και) από Πατριάρχες, (Νεστόριος, Διόσκουρος, Σεβήρος,

Καλέκας κ.α.) και αλλοίμονο αν όλοι αυτοί οι αιρετικοί Πατριάρχες ήταν

υπεράνω κριτικής. Δεν θα υπήρχε σήμερα Ορθοδοξία! Να σας θυμίσουμε

ακόμη ότι στην Εκκλησιαστική μας Ιστορία υπάρχει μία σειρά από ψευδείς και

ληστρικές Συνόδους, οι οποίες ενώ είχαν εξωτερικώς άψογη συγκρότηση και οι

αποφάσεις των είχαν παρθεί σχεδόν ομόφωνα από τους συμμετέχοντες

επισκόπους, εν τούτοις δεν έγιναν αποδεκτές από την αλάνθαστη δογματική

συνείδηση του πιστού λαού του Θεού και απορρίφθηκαν.

7. Σας ενόχλησε ακόμη η φράση μας: «Σε αντίθετη περίπτωση να ηγηθεί ο

ίδιος, [ο Μακ. κ. Θεόδωρος], Συνάξεως των Προκαθημένων, ή και

Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία θα δώσει την λύση στο τρομακτικών

διαστάσεων πρόβλημα». Δεν γνωρίζετε, Σεβασμιώτατε, ότι η συγκρότηση

Οικουμενικών Συνόδων δίχως τον Οικουμενικό Πατριάρχη

Κωνσταντινουπόλεως μαρτυρείται πολλάκις στην Εκκλησιαστική μας Ιστορία;

Η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκροτήθηκε χωρίς την συμμετοχή του αιρετικού

Πατριάρχη Μακεδονίου. Το ίδιο και η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος συγκροτήθηκε

από τον τότε Πατριάρχη Αλεξανδρείας άγιο Κύριλλο, χωρίς τη συμμετοχή και

την προεδρεία του αιρετικού Νεστορίου, τότε Πατριάρχου

Κωνσταντινουπόλεως. Άλλωστε εμείς παρακαλέσαμε τον Μακαριώτατο να

υποβάλει θερμή παράκληση στο παν. Οικουμενικό Πατριάρχη να συγκαλέσει

την Πανορθόδοξη Σύνοδο, διότι ασφαλώς έχει αυτό το κανονικό δικαίωμα ο

παναγιώτατος βάσει των Ιερών Κανόνων, το οποίο και σεβόμεθα και ουδόλως

αμφισβητούμε. Διότι ως Πρόεδρος αποτελεί τον συντονιστή των Αυτοκεφάλων

Ορθοδόξων Εκκλησιών.

8. Επισημάναμε ακόμη ότι ο Μακ. κ. Θεόδωρος ήρθε «σε ευθεία αντίφαση

με τον ίδιο τον εαυτό του». Και τούτο διότι «στο παρελθόν κατ’ επανάληψη

δήλωνε επισήμως σε συνεντεύξεις και άλλες δημόσιες εμφανίσεις του, ‘ότι η

Ουκρανική Εκκλησία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσικής Ορθοδόξου

5

Εκκλησίας’. Και ξαφνικά στις 8 Νοεμβρίου 2019 δήλωσε, ότι αναγνωρίζει την

ουκρανική σχισματική ομάδα, άρχισε να μνημονεύει τον ‘Προκαθήμενό’ της

στις ιερές ακολουθίες και τον δέχθηκε σε ευθεία ευχαριστιακή κοινωνία». Δεν

μας απαντήσατε, που οφείλεται η ξαφνική αλλαγή της στάσης του προς τον

κανονικό και παγκοσμίως αναγνωρισμένο Προκαθήμενο της Ορθόδοξης

Εκκλησίας της Ουκρανίας κ. Ονούφριο».

9. Σας ρωτάμε ακόμη: Βλέπετε εσείς άλλον τρόπο επίλυσης του μεγάλου

προβλήματος που δημιουργήθηκε με την αντικανονική απόδοση Αυτοκεφαλίας

εκτός από την συγκρότηση Πανορθόδοξης Συνόδου; Μακάρι, έστω και τώρα,

να συνειδητοποιήσετε, τόσον Εσείς όσον και ο Προϊστάμενός σας, τη βασική

και θεμελιώδη αυτή αλήθεια. Ότι δηλαδή η κανονική και Συνοδική μας

Παράδοση ομόφωνα μαρτυρεί ότι η συνοδική επίλυση τέτοιου είδους

πανορθοδόξων ζητημάτων είναι ο μόνος ασφαλής και νόμιμος τρόπος

επιλύσεως. Άλλωστε η πρόταση αυτή, (Πανορθοδόξου Συνόδου), δεν είναι μόνο

δική μας, αλλά της συντριπτικής πλειοψηφίας των Προκαθημένων. Εμείς δεν

θεωρούμε απαράδεκτη την χορήγηση της Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, αλλά

τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκε και τα πρόσωπα στα οποία δόθηκε. Κατ’

αρχήν ούτε ρωτήθηκαν, ούτε συμφώνησαν όλοι οι Προκαθήμενοι των τοπικών

Εκκλησιών με τον τρόπο που χορηγήθηκε η Αυτοκεφαλία. Αντίθετα η

συντριπτική πλειοψηφία διαφώνησε. Και το σημαντικότερο: Δεν ρωτήθηκε η

ίδια η κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας, υπό τον Μητροπολίτη κ. Ονούφριο.

Επίσης αμφισβητείται και η χειροτονία των πρόσωπων στα οποία δόθηκε.

10. Κάνετε μεγάλο λάθος, αν νομίζετε ότι «παίζουμε το παιχνίδι» της

Ρωσίας, και ότι είμαστε ρωσόφιλοι. Προφανώς, είτε αγνοείτε, είτε αποσιωπάτε

την κριτική που ασκούμε τακτικά στην Εκκλησία της Ρωσίας για τα

οικουμενιστικά της ανοίγματα. Πρόσφατα ο Ποιμενάρχης μας σχολίασε με

αυστηρότητα την συμμετοχή του Μητροπολίτη κ. Ιλαρίωνα σε συμπροσευχή

με αιρετικούς Παπικούς σε παπικό ναό. Και ασφαλώς θεωρούμε εγκληματική

την πολεμική επίθεση στον Ουκρανικό λαό, την οποία και καταδικάζουμε.

11. Γράφετε ακόμη: «Διαφεύγει όμως της προσοχής μου, αν το Γραφείο της

Ι. Μ. Πειραιώς έχει εξετάσει, εν τη θεοσδότω ελευθερία του πνεύματος και εν

τω κανονικώ πλαισίω, τη λειτουργία του Συνοδικού Θεσμού στο Πατριαρχείο

της Μόσχας σήμερα. Θα επιθυμούσα τα φώτα του Γραφείου σε αυτό το θέμα,

εκτός εάν και σε αυτό θέμα έχουμε και πάλι το φαινόμενο του μονόπλευρου

‘πνευματικού πόνου’ ή αν ο ‘πνευματικός αυτός πόνος’ περιορίζεται και

εξαντλείται μόνο στη ζώνη της διακεκαυμένης Αφρικής». Παρακολουθούμε,

όσο αυτό μας είναι εφικτό, την εκκλησιαστική ειδησεογραφία από τα ελληνικά

ιστολόγια, διότι δυστυχώς δεν γνωρίζουμε την ρωσική γλώσσα, για να

μπαίνουμε σε ρωσικά ιστολόγια. Όταν διαπιστώνουμε παραβίαση του

Συνοδικού Συστήματος στο Πατριαρχείο της Ρωσίας, την αποδοκιμάζουμε και

την στηλιτεύουμε. Επομένως ο «πνευματικός πόνος» μας δεν είναι

«μονόπλευρος», αλλά σφαιρικός.

12. Επαινούμε το γεγονός ότι το Αλεξανδρινό Πατριαρχείο δεν ανταπέδωσε

την ίδρυση της Ρωσικής πατριαρχικής Εξαρχίας στην Αφρική με την δημιουργία

6

αντίστοιχης Αλεξανδρινής Εξαρχίας στη Ρωσία. Επαινούμε επίσης το γεγονός

ότι το Αλεξανδρινό Πατριαρχείο δεν έπαυσε να μνημονεύει τον Μακ.

Πατριάρχη της Ρωσίας, ούτε χαρακτήρισε κάποιο κληρικό της Ρωσικής

Εκκλησίας ως αιρετικό και σχισματικό, όπως απαραδέκτως έπραξε το

Πατριαρχείο της Ρωσίας.

13. Τέλος εις ό,τι αφορά το παρά κάτω σχόλιό σας: «Ο ίδιος ο ΣΤ΄ κανόνας

της Β΄ Οικουμενικής Συνόδου, τον οποίον παραδόξως (!!!) ο άγιος Πειραιώς

επικαλείται αναφέρει ρητώς: ‘Ει δε τις καταφρονήσας των κατά τα

προδηλωθέντα δεδογμένων, τολμήσειεν ή βασιλικάς ενοχλείν ακοάς,….».

Έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Τα μέλη του Γραφείου μας δεν έχουμε την

πρόθεση να καταφύγουμε ούτε σε κοσμικά, ούτε σε εκκλησιαστικά δικαστήρια.

Σας συγχωρούμε από καρδίας για τις πέρα για πέρα άδικες συκοφαντίες, πού

διασπείρατε κατά του Γραφείου μας, έχοντας υπ’ όψη μας τον λόγον του

Κυρίου, «Μακάριοι εστέ όταν ονειδίσωσιν υμάς…», (Ματθ. 5,11) και

ευχόμεθα ο Θεός να σας δώσει ειλικρινή μετάνοια. Η φράση του

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας: «άλλως θα διεκδικήσουν οι θιγέντες την

δικαίωσίν τους αστικώς καί ποινικώς», ας θεωρηθεί ως ρητορικό σχήμα

λόγου.

Εξαιτούμενοι τις αρχιερατικές Σας ευχές, ευχόμεθα καλή μετάνοια, καλό

Τριώδιο και καλή μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Το Γραφείο επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών