Πατηρ Παύλος	2:21 μ.μ. (πριν από 55 λεπτά)
προς george.wiler, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, Ιερεύς, ΣΥΝΑΞΙΣ, Περιοδικό, Efenpress, triklopodia  Andreas, daskalos, MonkSerafim, preot, vtsigkos, konstantinos, author,  imk, mhtropolh, Μητρόπολη, π.Νικόδημος, p.Vasilios, info , mixhoul, ΙΕΡΑ, contact, panhou, averoph, Σάλπισμα,  info, news, imkythiron, augmyrou, Labros, Nick , thriskeftika, info, PANCYPRIAN, despotatonea, petropoulos, info, imag.gorg, ΑΝΔΡΕΑΣ, ganagno, iakritis, ΤΡΕΛΟ-, contact, Peter, gram.imkaw, Παναγιώτης, akhs1914, gmanolis, Τάσος, εγώ, Καθεδρικός, tseleng, mitropoli, imka, chrisgefsi, I.M.P, ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ, ΕΣΤΙΑ, info, info, info, Επιτροπή, imaa, orthotyp, Leonidas, ΑΚΤΙΝΑ, tasthyras, Amethyst, panagiotis_karanikas

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 22α Ιουνίου 2020

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ

 ΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 22 α Ιουνίου 2020
Η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΕ ΤΖΑΜΙ: ΣΗΜΕΙΟ
ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ Ή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ;

Η πατρίδα μας στην μακραίωνη ιστορική της διαδρομή είχε την ατυχία να
περιστοιχίζεται από βαρβαρικούς λαούς, οι οποίοι ανέκαθεν επιβουλεύονταν την
εδαφική της ακεραιότητα. Από το μακρινό παρελθόν μέχρι σήμερα μια πλειάδα
βαρβαρικών λαών, όπως Πέρσες, Γαλάτες, Ρωμαίοι, Γότθοι, Άραβες κ.α. ήρθαν
ως κατακτητές, για να υποδουλώσουν το γένος μας για μικρότερα, ή μεγαλύτερα
χρονικά διαστήματα, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουν, να αλλοιώσουν την
πολιτισμική μας ταυτότητα, ή να εξαφανίσουν την Ορθόδοξη πίστη μας. Από
όλους αυτούς τους κατά καιρούς βαρβάρους κατακτητές δύο υπήρξαν, κατά την
ταπεινή μας γνώμη, οι πιο επικίνδυνοι: Οι Φράγκοι, οι οποίοι αφού διέλυσαν την
Αυτοκρατορία μας, την ένδοξη Ρωμανία, κατά την Δ΄ Σταυροφορία, το 1204,
επέβαλαν καθ’ όλο τον 13 ον αιώνα το καθεστώς της Φραγκοκρατίας και οι
Οθωμανοί, οι οποίοι επί 400 χρόνια επέβαλαν στους προγόνους μας το πιο φρικτό
και απαίσιο ζυγό δουλείας, που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότης. Και ήταν οι δύο
αυτοί λαοί οι πιο επικίνδυνοι, διότι πρωταρχική επιδίωξή τους ήταν, είτε να
αλλοιώσουν την Ορθόδοξη πίστη και Παράδοσή μας και να την οδηγήσουν στα
δίχτυα της αιρέσεως του Παπισμού, είτε να την εξαφανίσουν τελείως μέσω των
εξισλαμισμών και του παιδομαζώματος.
Διαπρεπείς ιστορικοί, με επικεφαλής τον αείμνηστο μέγα βυζαντινολόγο κ.
Στήβεν Ράνσισμαν, απέδειξαν ότι η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους
Φράγκους, με τις «ευλογίες» του «Πάπα» και την αρωγή του Βατικανού, είναι
ένα από τα πλέον φρικτά και μοιραία γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας, το οποίο
είχε ολέθριες συνέπειες, όχι μόνο στην Ανατολική Ορθόδοξη Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία, αλλά και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Και τούτο διότι
χτυπήθηκε η καρδιά του τότε πολιτισμένου κόσμου και διαλύθηκε η πιο λαμπρή
και μακρόχρονη Αυτοκρατορία της ιστορίας. Οι ιστορικοί βεβαιώνουν ότι οι
σφαγές, οι βεβηλώσεις, οι βανδαλισμοί, οι αρπαγές και λεηλασίες που
επεκράτησαν κατά την άλωση της Πόλεως από τους Φράγκους, υπήρξαν
πρωτοφανείς και υπερβαίνουν και αυτές των Οθωμανών το 1453. «Χριστιανικά»
χέρια έσφαζαν, βίαζαν, έκαιγαν, λεηλατούσαν Χριστιανούς! Δεν σεβάστηκαν
ούτε ιερό, ούτε όσιο. Αναφέρεται, ότι όταν μπήκαν στον πανίερο Ναό της Αγίας
Σοφίας, δεν δίστασαν να ανεβάσουν μια φρανσέζα πόρνη επάνω στην Αγία
Τράπεζα, για να βεβηλώσουν με τον πιο αισχρό τρόπο τον ιερό χώρο και το
Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας!
Μια άλλη αποφράδα ημέρα, στις 29 Μαΐου του 1453, οι Οθωμανοί, με
επικεφαλής το Σουλτάνο Μωάμεθ τον Πορθητή, κατέλαβαν την Βασιλεύουσα

2
και επιδόθηκαν σε νέες σφαγές, βιασμούς και καταστροφές. Για τρεις ημέρες οι
μανιασμένοι στρατιώτες λεηλατούσαν την Πόλη. Ο Μωάμεθ, πανευτυχής, ζήτησε
να τον οδηγήσουν στη Μεγάλη Εκκλησία, στην Αγία Σοφία, για να προσευχηθεί,
να ευχαριστήσει το «θεό» του, ο οποίος τον «αξίωσε» να κατακτήσει τον λαό
εκείνο, που υπήρξε το καύχημα της οικουμένης, τον λαό που μετέφερε τα φώτα
του πολιτισμού σ’ όλους τους λαούς της γης. Κι ακόμα για να μετατρέψει τον
πάνσεπτο Ναό της Αγίας Σοφίας, το πιο θαυμαστό αρχιτεκτονικό δημιούργημα
που ήταν τότε γνωστό σ’ όλη την ανθρωπότητα, σε ισλαμικό τέμενος. Φρόντισε
μάλιστα να καταστρέψει το υπέροχο εσωτερικό διάκοσμο του Ναού, ώστε να
είναι σύμφωνος με το ανεικονικό Ισλάμ και τέλος να κτίσει τέσσερις μιναρέδες,
από όπου θα διαβάζεται το Κοράνιο. Για 481 χρόνια λειτουργούσε ως
μουσουλμανικό τζαμί, όπου αντί για ύμνους στον αληθινό Τριαδικό Θεό και την
ανάγνωση των Αγίων Γραφών, ακούγονταν οι κραυγές των μουεζίνηδων και
αποσπάσματα από το Κοράνι. Το 1934, το κοσμικό τουρκικό κράτος, υπό τον
Κεμάλ Ατατούρκ, το μετέτρεψε σε μουσείο και αργότερα ανακηρύχθηκε από την
UNESKO σε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, με την υποχώρηση του κοσμικού κράτους και
την άνοδο του ισλαμικού εθνικισμού στην Τουρκία, άρχισε πάλι η συζήτηση για
την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε ισλαμικό τζαμί. Τον τελευταίο καιρό ο νυν
τούρκος πρόεδρος, κ. Ταγίπ Ερντογάν, φανατικός ισλαμιστής, έθεσε και πάλι
θέμα μετατροπής της σε μουσουλμανικό τέμενος, προκειμένου να δοθεί στη
λατρεία των μουσουλμάνων. Μάλιστα, για να παγιώσει σταδιακά αυτή την
απαίτηση, πραγματοποιεί κάθε χρόνο, στις 29 Μαΐου, επέτειο της αλώσεως,
(εθνική εορτή για την Τουρκία), προσευχή στην Αγία Σοφία. Εφέτος ξεπέρασε
κάθε όριο. Χωρίς ίχνος σοβαρότητας και σεβασμού προς το διεθνές δίκαιο,
δήλωσε πως η Αγία Σοφία, μετά την κατάκτησή της, ανήκει στους κατακτητές της
και ως εκ τούτου δε μπορεί κανένας να τους εμποδίσει να πραγματοποιήσουν το
σκοπό τους!
Σύμφωνα με την ειδησεογραφία: «Μπορεί η απόφαση του τουρκικού
Συμβουλίου της Επικρατείας για την Αγιά Σοφιά να έχει οριστεί για τις 2
Ιουλίου, ωστόσο η τουρκική κυβέρνηση φαίνεται πως θεωρεί… δεδομένη την
ακύρωση του προεδρικού διατάγματος που την μετέτρεψε σε μουσείο το 1934.
Σύμφωνα με όσα υποστήριξε ο Τούρκος ιστορικός και συγγραφέας, Αχμέτ
Αναπαλί, σε συνέντευξη του στο 24 TV, οι ετοιμασίες για την μετατροπή της
Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί έχουν ήδη αρχίσει! Αν και δεν αποκάλυψε την πηγή του,
επικαλέστηκε έναν άνθρωπο που είναι “ο πιο αξιόπιστος της χώρας μετά τον
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν“, ο οποίος του είπε πως “είναι έτοιμα τα χαλιά που θα
καλύψουν τα 7.000 τ.μ. της Αγιάς Σοφιάς και θα έχουν χρώμα πορφυρό, το
χρώμα της εποχής του Μωάμεθ του Πορθητή. Τα χαλιά έχουν χρηματοδοτηθεί
από ιδιώτη, όχι από την κυβέρνηση”. Υποτίθεται ότι η υπόθεση για την Αγιά
Σοφιά είχε κλείσει τον Σεπτέμβριο του 2018 από το Συνταγματικό Δικαστήριο
της Τουρκίας, που είχε απορρίψει παρόμοιο αίτημα της τουρκικής μη
κυβερνητικής οργάνωσης ‘Σύνδεσμος Προστασίας Ιστορικών Μνημείων και

3
Περιβάλλοντος’. Εάν το τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας κρίνει στη
διάρκεια της ακρόασης της 2ας Ιουλίου ότι η απόφαση του υπουργικού
συμβουλίου το 1934 για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε μουσείο αντίκειται
στο νόμο, τότε η Αγία Σοφία θα λειτουργήσει ξανά ως τζαμί» (Πηγή: yeniakit –
Ιστ. Ρομφαία)!
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Τι κάνει η «χριστιανική» Δύση; Που είναι ο κατά
τα άλλα λαλίστατος «Πάπας» Φραγκίσκος; Γιατί δεν αντιδρά και δεν παρεμβαίνει
διπλωματικά; Γιατί δεν αξιοποιεί όλα τα μέσα και όλη την επιρροή και το κύρος
που διαθέτει, για να ευθαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη, ώστε να
αποτρέψει αυτή την σχεδιαζόμενη από την τουρκική κυβέρνηση βεβήλωση;
Μόνο η UNESKO έβγαλε μια ανούσια ανακοίνωση δηλώνοντας, ότι η Αγία
Σοφία είναι παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και τίποτε
περισσότερο. Το ίδιο χλιαρά αντέδρασε και η Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία θα
μπορούσε να θέσει όρους και να προειδοποιήσει την Τουρκική, ότι τότε μόνον θα
λειτουργήσει το ισλαμικό τέμενος των Αθηνών, εφ’ όσον διατηρηθεί το σημερινό
υπάρχον καθεστώς εις ό,τι αφορά τη λειτουργία του Ναού ως μουσειακού χώρου.
Και λέμε ως μουσειακού χώρου και όχι ως χώρου χριστιανικής λατρείας, διότι
είναι απείρως προτιμότερο να λειτουργήσει αυτός, ο πιο περίλαμπρος Ναός της
Ορθοδοξίας, ως μουσείο, παρά να μεταβληθεί σε ένα οικουμενιστικό κέντρο, το
οποίο θα υπηρετεί την παναίρεση του Οικουμενισμού, όπως ζήτησε ο Αρμένιος
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αιρετικός μονοφυσίτης. Η ΔΙΣ με ανακοίνωσή
της ετόνισε ότι «Φρονούμε ότι η ανατροπή της πολιτισμικά ουδέτερης χρήσεως
του μνημείου ως μουσείου, η οποία με σύνεση καθιερώθηκε υπό της Τουρκικής
Δημοκρατίας το 1934, επιχειρεί να μετατρέψει ένα χώρο πολιτισμού σε λάφυρο
και σύμβολο κατακτήσεως. Τυχόν μετατροπή θα επιφέρει την έντονη
διαμαρτυρία και απογοήτευση των ανά την Οικουμένη Χριστιανών, ενώ θα
βλάψει ποικιλοτρόπως την ίδια την Τουρκία. Η Εκκλησία εντός αυτού του
Ναού συγκρότησε πολλές Συνόδους υψίστης σημασίας για την χριστιανική ζωή
και πίστη. Άλλωστε, και αυτές οι διασωθείσες, αρρήτου κάλλους, ψηφιδωτές
απεικονίσεις ιερών προσώπων της χριστιανικής πίστεως, διακηρύσσουν
ακατάπαυστα με την σιωπή τους τον ιστορικό και πνευματικό δεσμό του Ναού
με τον Χριστιανισμό. Είναι απολύτως απαραίτητο να επικρατήσει εκ μέρους
της Κυβερνήσεως της γείτονος χώρας σύνεση και σεβασμός προς τον
χαρακτήρα του μνημείου, ώστε να λάβει την ορθή απόφαση της διατηρήσεως
του status quo της Αγίας Σοφίας, ως μουσειακού χώρου»!
Ακραίοι εθνικιστές μουσουλμάνοι, δεν περιμένουν την απόφαση του Ανωτάτου
Δικαστηρίου και δηλώνουν ότι «δεν χρειάζεται να περιμένουμε την απόφαση
του Συμβουλίου της Επικρατείας. Έχουμε πάρει ήδη τον ασβέστη»! Κάποιοι
άλλοι, πιο μετριοπαθείς, έκαναν μια άλλη πρόταση: Να λειτουργεί ταυτόχρονα
ως τζαμί, χριστιανικός ναός και μουσείο! Δείτε την είδηση: «Ένας πολύ
γνωστός Τούρκος δημοσιογράφος, ο Ερτουγρούλ Οζκιόκ, στην εφημερίδα
«Ραντικάλ» είχε κάνει μία… σολομώντεια πρόταση, προκειμένου και πάλι να
διατηρηθεί η πολυ-πολιτισμικότητα του μνημείου. “Όσο για την Αγία Σοφία,

4
σύμφωνα με εμάς, η Αγία Σοφία είναι ένας από τους σημαντικότερους ναούς
του Ισλάμ. Αναμφίβολα η καρδιά μας τη θέλει να είναι τζαμί. Ωστόσο, φαίνεται
ότι για το χριστιανικό κόσμο έχει μεγαλύτερη ιερότητα. Εάν ένας από τους δύο
ιδρυτές της Αγίας Σοφίας είναι ο Ιουστινιανός, ο άλλος είναι ο Μωάμεθ, ο
οποίος την έσωσε από τα ερείπιά της και την έχτισε για δεύτερη φορά. Η
πρότασή μας είναι να ανοίξουμε την Αγία Σοφία και ως τζαμί και ως εκκλησία
και να την επισκεπτόμαστε ως μουσείο. Πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να γίνει με
τις δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας (π.χ. κουρτίνες που ανοίγουν και
κλείνουν αυτόματα). Εάν αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί, τότε μπορεί να
αποτελέσει επίσης πηγή σύγκλισης των θρησκειών”. Ο κ. Οζκιόκ λοιπόν
καταλήγει: “Είμαι ένας από αυτούς που πιστεύουν ότι η διατήρησή της ως
μουσείο, ταιριάζει τόσο στο ‘πνεύμα των καιρών’, όσο και στα συμφέροντά
μας και ακόμη περισσότερο ταιριάζει στον πολιτισμό μας”» (Ιστ. Έθνος)! Η
πρόταση αυτή απηχεί χωρίς αμφιβολία το σύγχρονο πανθρησκειακό «πνεύμα»,
που προωθεί πυρετωδώς ο Διαθρησκειακός Οικουμενισμός. Οι θιασώτες του δε
διστάζουν να προχωρήσουν ακόμη και στην βεβήλωση αυτού του κορυφαίου
Ναού της Ορθόδοξης Ανατολής σε Διαθρησκειακό Ναό, ανάλογο με τον
Διαθρησκειακό Ναό του Βερολίνου.
Κλείνουμε, τονίζοντας ότι η εκ νέου προσπάθεια να μετατραπεί η αγία Σοφία
σε τζαμί στην παρούσα χρονική συγκυρία, δεν είναι καθόλου τυχαία. Η
μετατροπή αυτού του υπέροχου ιστορικού μνημείου σε ισλαμικό χώρο λατρείας
έχει τεράστια συμβολική σημασία. Σηματοδοτεί το όνειρο της σημερινής
Τουρκικής Κυβέρνησης για την πραγματοποίηση της πολυδιαφημισμένης
«Γαλάζιας Πατρίδας» και την εκ νέου ανασύσταση της πάλαι ποτέ Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας. Στέλνει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση για τις επεκτατικές
επιδιώξεις και σχεδιασμούς της Τουρκίας σε στεριά και θάλασσα. Φυσικά δεν
πρέπει να περιμένουμε τίποτε από την «χριστιανική» Δύση, την σημερινή
Ευρωπαϊκή Ένωση, πέρα από ευχολόγια και λεκτικές ανώδυνες διακηρύξεις. Η
σημερινή Ε.Ε. έχει αποδείξει «πολυμερώς και πολυτρόπως» μέχρι σήμερα, ότι
αποστρέφεται τον Χριστιανισμό και προτιμά το Ισλάμ. Η προϊούσα
ισλαμοποίηση της Ευρώπης το αποδεικνύει περίτρανα. Πάντως τον τελευταίο και
πιο αποφασιστικό λόγο για την μελλοντική εξέλιξη των πραγμάτων τον έχει ο
«ιδιοκτήτης» του Μεγάλου Ναού, η «Σοφία του Θεού», ο Κύριός μας Ιησούς
Χριστός. Η παρουσία Του, παντού μέσα στον Ναό είναι αισθητή, όπως επίσης και
της Υπεραγίας Θεοτόκου, αρκετών Αγίων, αλλά και σπουδαίων Βυζαντινών
Αυτοκρατόρων.  Κατά βάθος οι Τούρκοι γνωρίζουν το πρωτοφανές θρησκευτικό,
ιστορικό και πολιτιστικό άτοπο της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ένα
γεγονός που θα τους εκθέσει στα πέρατα της οικουμένης. Ωστόσο δεν κάνουν
πίσω, για τους λόγους που αναφέραμε παρά πάνω.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.

	)
Ν Ε Α  Κ Υ Κ Λ Ο Φ Ο Ρ Ι Α  Ἀρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου Θεολόγου (Μ.Θ.), Συγγραφέως Διευθυντοῦ  τοῦ  Γραφείου Αἱρέσεων καὶ  Παραθρησκειῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς. Ἡ «Σύνοδος» τῆς Κρήτης, (2016).  Προπαρασκευή - Συγκρότηση -  Ἀποφάσεις - Συνέπειες. Ἀγαπητέ φίλε ἀναγνώστη,  Ἠ πρό τετραετίας, (2016), γενομένη «Σύνοδος» στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, ὑπῆρξε, σύμφωνα μέ τήν ὁμολογία ὀσιακῶν μορφῶν καί μεγάλων πνευματικῶν ἀναστημάτων τῆς ἐποχής μας, ἔνα κατ’ ἐξοχήν τραγικό καί συγκλονιστικό ἐκκλησιαστικό γεγονός, παγκοσμίων διαστάσεων, μέ ἀνυπολόγιστες συνέπειες γιά τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἔνα γεγονός πού προκάλεσε τό πλέον ὀδυνηρό πλήγμα στό Σώμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἔνα γεγονός πού σήμανε τόν θρίαμβο τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί γέμισε μέ ἀπερίγραπτη θλίψη τήν θριαμβεύουσα καί τήν στρατευομένη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.  Ἠ ἀνά χείρας Ἔκδοση μέ τίτλο: «Ἠ ‘Σύνοδος’ τῆς Κρήτης, (2016), Προπαρασκευή - Συγκρότηση -  Ἀποφάσεις – Συνέπειες», περιγράφει συνοπτικά, ὄλα ὄσα ἀφοροῦν τήν ἐν λόγω «Σύνοδο», ἀπό τό στάδιο τῆς προπαρασκευής της ἔως καί τίς μέχρι σήμερα συνέπειές της.  Κεντρική Διάθεση: Βιβλιοπωλεῖο Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς. Ἐθνικής Ἀντιστάσεως 2, (Κάτωθι Ἱερού Ναού Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς) Τ.Κ. 18535, Πειραιᾶς - Τηλ.: 210 4122625, 210 4124726 Ἠ νέα Ἔκδοση κυκλοφορεῖ ἐπίσης καί στά χριστιανικά βιβλιοπωλεία.

Πατηρ Παύλος	Δευ, 15 Ιουν, 12:48 μ.μ. (πριν από 1 ημέρα)
προς george.wiler, ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, Ιερεύς, ΣΥΝΑΞΙΣ, Περιοδικό, Efenpress, triklopodia, Andreas,  daskalos, MonkSerafim, preot, vtsigkos, konstantinos, author, imk, mhtropolh, Μητρόπολη,  π.Νικόδημος, p.Vasilios, info, mixhoul, ΙΕΡΑ, contact, panhou, averoph, Σάλπισμα, info, news,  imkythiron, augmyrou, Labros, Nick, thriskeftika, info, PANCYPRIAN, despotatonea, petropoulos, info, i mag.gorg, ΑΝΔΡΕΑΣ, ganagno, iakritis, ΤΡΕΛΟ-, contact, Peter, gram.imkaw, Παναγιώτης, akhs1914,  gmanolis, Τάσος, εγώ, Καθεδρικός, tseleng, mitropoli, imka, chrisgefsi, I.M.P, ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ, ΕΣΤΙΑ, info,  info, info, Επιτροπή, imaa, orthotyp, Leonidas, ΑΚΤΙΝΑ, tasthyras, Amethyst, panagiotis_karanikas

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 15η Ιουνίου 2020

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ
ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

Περιοχή συνημμένων

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί τη 15 η Ιουνίου 2020
ΟΤΑΝ Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΕΜΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ!
Έγινε ήδη λόγος σε παλαιότερες ανακοινώσεις μας για τον ιδιότυπο διωγμό
που εξαπέλυσε η Πολιτεία τους τελευταίους τρεις μήνες εναντίον της Εκκλησίας,
με κύριο στόχο να συκοφαντηθεί και ενοχοποιηθεί η Θεία Κοινωνία ως αιτία
μεταδόσεως του κορωνοϊού στους πιστούς και κατ’ επέκταση, να απαξιωθεί το
ιερότερο, το κορυφαίο μυστήριο της Εκκλησίας μας, η Θεία Ευχαριστία. Και
παραθέσαμε πολλές αποκαλυπτικές σχετικές δηλώσεις φορέων της Πολιτείας και
εκπροσώπων της αρμόδιας επιτροπής του Υπουργείου Υγείας, που αποδεικνύουν
του λόγου το αληθές.
Το θέμα, όπως ήταν επόμενο πήρε διαστάσεις, αφού και ο ίδιος ο Παν.
Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος με επιστολή του στις 17.5.2020 προς
την Εκκλησία της Ελλάδος, ζητάει να πληροφορηθεί την γνώμη της σχετικά
«προς το θέμα της κοινής πορείας στην ποιμαντική αντιμετώπιση των
αμφισβητήσεων του καθιερωμένου τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας».
Η ΔΙΣ στην Συνεδρία της 3 ης .6.2020 και με αφορμή το Γράμμα του Οικουμενικού
Πατριάρχου ανακοίνωσε, ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος εμμένει στην εξ αρχής
εκφρασθείσα δογματική και θεολογική επιβεβαίωσή της ότι ‘το Ιερό Μυστήριο
της Θείας Ευχαριστίας παραμένει αδιαπραγμάτευτο, όπως μας παρεδόθη από
την περί αυτού διδασκαλία της Ορθοδόξου Παραδόσεως και των αγίων
Πατέρων της αγίας μας Εκκλησίας’, ως επίσης και το ότι ‘η διαδικασία
μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας προς τους πιστούς παραμένει ως έχει και
όπως μας έχει παραδοθεί υπό των αγίων Πατέρων και υπό της Ιεράς μας
Παραδόσεως’».
Προς στιγμήν φάνηκε, ότι το θέμα έκλεισε με την αποστομωτική απάντηση της
ΔΙΣ προς τους χριστιανομάχους πολιτικούς. Ωστόσο ο αρχέκακος όφις, ο
διάβολος, δεν ησύχασε. Άρχισε τώρα να πολεμάει την Εκκλησία, όχι πλέον από
έξω, (μέσω των χριστιανομάχων πολιτικών), αλλά από μέσα, χρησιμοποιώντας
ως όργανά του εκκλησιαστικά πρόσωπα, ακόμη και επισκόπους. Δηλαδή
πρόσωπα τα οποία, ενώ θα έπρεπε να είναι οι φύλακες «της Ιεράς μας
Παραδόσεως», δυστυχώς, με απαράδεκτες δηλώσεις και ενέργειές τους, όχι
απλά «ρίχνουν νερό στο μύλο» των χριστιανομάχων, αλλά προχωρούν και σε
καινοτομίες, οι οποίες μαρτυρούν ξεκάθαρα, (όπως θα φανεί με όσα θα λεχθούν
παρά κάτω), ότι και αυτοί πάσχουν από την ίδια αρρώστια, από την οποία
πάσχουν και οι χριστιανομάχοι. Στις γραμμές που ακολουθούν, θα σχολιάσουμε
δηλώσεις και ενέργειες ενός εξ αυτών, του Αρχιεπίσκοπου Αμερικής κ.
Ελπιδοφόρου, κινούμενοι από αγάπη προς την αλήθεια του Ευαγγελίου και της

2
Ορθοδόξου Παραδόσεως μας, αλλά και προς επαγρύπνηση του πιστού λαού του
Θεού.
Όπως πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο, (βλ. «Ρομφαία», 25.5.2020), ο κ.
Ελπιδοφόρος σε εκτενές Υπόμνημα του στις 18.5.2020 προς τους κληρικούς της
Αρχιεπισκοπής του «έδωσε οδηγίες στους κληρικούς των κοινοτήτων της
άμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας, (Νέα Υόρκη, Κονέκτικατ και
Ουάσιγκτον), να προσφέρουν προσωρινά τη Θεία Κοινωνία στους πιστούς,
χρησιμοποιώντας πολλαπλά μεταλλικά κουτάλια, για μία μόνο χρήση ανά
άτομο». Σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπομνήματος: «Η ενορία θα πρέπει να
χρησιμοποιεί πολλαπλά μεταλλικά κουτάλια που θα είναι μίας χρήσης κατά τη
διανομή της Αγίας Κοινωνίας. Ο ενορίτης θα πλησιάζει το δισκοπότηρο και θα
του ζητηθεί να γείρει το κεφάλι του πίσω και να ανοίξει το στόμα του πλατιά,
έτσι ώστε η Κοινωνία να πέσει μέσα στο στόμα του. Ο ιερέας θα
χρησιμοποιήσει ένα νέο κουτάλι για να προσφέρει Κοινωνία και στη συνέχεια
θα τοποθετήσει το κουτάλι σε ξεχωριστό δοχείο πριν από τον επόμενο ενορίτη.
Αντί της μάκτρας, (Communion Cloth), η ενορία θα έχει διαθέσιμες πετσέτες
μίας χρήσης για τους πιστούς, και όταν πλησιάζει το δισκοπότηρο, ο ενορίτης
θα πάρει μια χαρτοπετσέτα, θα την κρατά κάτω από το πηγούνι του, θα
σκουπίζει το στόμα του και στη συνέχεια θα πετάει την πετσέτα. σε ένα δοχείο
στο σολέα, το περιεχόμενο του οποίου θα καεί την ίδια μέρα. Μετά από κάθε
ραντεβού, τα κουτάλια θα βυθιστούν σε βραστό νερό για να καθαριστούν».
Από άλλο σχετικό δημοσίευμα πληροφορηθήκαμε τους «θεολογικούς» λόγους,
που προβάλλει για να δικαιολογήσει την καινοτομία αυτή, στην οποία
προχώρησε. Σε πρόσφατη διαδικτυακή συζήτηση στην Αμερική, (βλ. ιστολ.
«Ακτίνες», 2.6.2020), απαντώντας σε ερωτήματα πιστών, δήλωσε μεταξύ άλλων
τα εξής: «Τι είναι πιο σημαντικό για όλους μας; Η Θεία Κοινωνία, το Σώμα και
το Αίμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ή ο τρόπος που μεταλαμβάνουμε το
Σώμα και το Αίμα Του; Η απάντηση είναι απλή. Δεν είναι ο τρόπος της
μετάληψης, αλλά η ίδια η Θεία Κοινωνία, που μας σώζει και μας χαρίζει
αιώνια ζωή. Οπότε, το οτιδήποτε άλλο, όπως η κοινή λαβίδα, ή ό,τι δοκίμασε η
εκκλησία, ακόμα και στα τελευταία χίλια χρόνια, μπορεί να αλλάξει.  Ακόμα
και προσωρινά, ή όχι προσωρινά. Αυτή η παράδοση, της κοινής λαβίδας, δεν
είναι κάτι που αποφασίζεται από οποιαδήποτε Οικουμενική Σύνοδο, ή (τοπική)
Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, στην ιστορία της εκκλησίας. Είναι μια
πρακτική που έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματική, πολύ πρακτική, πολύ
ευπρόσδεκτη και γι αυτό ήταν ευρέως διαδεδομένη, χωρίς καμία προσπάθεια
και χωρίς κανέναν να επιβάλει, ή να υποχρεώσει τους πιστούς να
χρησιμοποιήσουν την κοινή λαβίδα. Και στην πραγματικότητα όλοι
γνωρίζουμε ότι το σημαντικό είναι ότι λαμβάνουμε, ότι όλοι κοινωνούμε, από
το κοινό Ποτήριο, όχι από το ένα κοινό κουτάλι. Και υπάρχουν κάποιες
ανησυχίες ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει
κάποια προβλήματα υγείας στους ενορίτες μας, ή μερικοί άνθρωποι
αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο. Γιατί πρέπει να

3
κρατήσουμε αυτούς τους ανθρώπους μακριά από την Θ. Κοινωνία, μόνο λόγω
της κοινής λαβίδας;».
Είναι γεγονός ότι το πανάγιο Σώμα και Αίμα του Κυρίου είναι εκείνο «που
μας σώζει και μας χαρίζει αιώνια ζωή», όμως το γεγονός αυτό σε καμία
περίπτωση δεν σημαίνει, ότι «το οτιδήποτε άλλο, όπως η κοινή λαβίδα, ή ό,τι
δοκίμασε η εκκλησία, ακόμα και στα τελευταία χίλια χρόνια, μπορεί να
αλλάξει», με την πρόφαση ότι «δεν είναι κάτι που αποφασίζεται από
οποιαδήποτε Οικουμενική Σύνοδο, ή (τοπική), Σύνοδο των Ορθοδόξων
Εκκλησιών». Ο παραδοσιακός τρόπος της μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας με
την μία κοινή αγία λαβίδα έχει καθιερωθεί εδώ και περίπου 1200 χρόνια στη ζωή
της Εκκλησίας και επομένως έχει ενσωματωθεί ως ουσιαστικό και αναπόσπαστο
στοιχείο της Εκκλησιαστικής μας Παραδόσεως. Και μπορεί, βέβαια, καμία
Οικουμενική, ή Τοπική, Σύνοδος να μην ασχολήθηκε ειδικά με τον τρόπο
μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας, ωστόσο επειδή αποτελεί ουσιαστικό και
αναπόσπαστο στοιχείο της Εκκλησιαστικής μας παραδόσεως, ισχύει στην
προκειμένη περίπτωση ο θεόπνευστος λόγος του αποστόλου Παύλου: «Άρα ουν
αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε είτε διά λόγου,
είτε δι’ επιστολής ημών», (Β΄ Θεσ. 2,15).
Εδώ τίθεται επίσης το ερώτημα: Αφού, όπως ισχυρίζεται ο κ. Ελπιδοφόρος, η
παραδοσιακή μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, «έχει αποδειχθεί πολύ
αποτελεσματική, πολύ πρακτική, πολύ ευπρόσδεκτη και γι ‘αυτό ήταν ευρέως
διαδεδομένη», για ποιο λόγο σήμερα, μετά από 1200 χρόνια, θα πρέπει να
αλλάξει; Τι κρύβεται πίσω από αυτή την αλλαγή; Μα είναι φανερό, τι κρύβεται!
Ο φόβος μεταδόσεως του κορωνοϊού μέσω της Θείας Κοινωνίας διά της κοινής
αγίας λαβίδος. Το ομολογεί και ο ίδιος παρά κάτω: «Και υπάρχουν κάποιες
ανησυχίες, ότι ίσως αυτό το κουτάλι, το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει
κάποια προβλήματα υγείας στους ενορίτες μας, ή μερικοί άνθρωποι
αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο». Εάν υπάρχει μέσα μας η
παραμικρή αμφιβολία, μήπως ο κορωνοϊός μεταδίδεται μέσω της Θείας
Κοινωνίας, τότε ουσιαστικά δεν πιστεύουμε, ότι στο Άγιο Ποτήριο, μετά τον
καθαγιασμό του άρτου και του οίνου, υπάρχει το τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του
Χριστού. Ότι υπάρχει δηλαδή ο όλος Χριστός, ο Οποίος όχι μόνον δεν μπορεί να
γίνει αίτιος μεταδόσεως ασθενειών και θανάτου, αλλά αντίθετα είναι η αληθινή
ζωή, η πηγή της ζωής και φάρμακο αθανασίας, όπως μας διαβεβαίωσε ο Ίδιος
«εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται·
και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα» (Ιω.11,25).
Και ακόμη: «εγώ ειμί ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγη εκ
τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα, και ο άρτος δε ον εγώ δώσω η σαρξ
μου εστίν, ην εγώ δώσω υπέρ της του κόσμου ζωής» (Ιω.6,35,51).
Την μεγάλη αυτή αλήθεια επιβεβαιώνει και η ιστορική πραγματικότητα. Από
τη δισχιλιετή ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας δεν μαρτυρείται καμία
περίπτωση μετάδοσης μολυσματικής νόσου από τη Θεία Κοινωνία.
Διακεκριμένοι επιστήμονες, ιατροί λοιμοξιολόγοι και καθηγητές Ιατρικών

4
Σχολών επισημαίνουν, ότι δεν υπάρχει καμιά επιστημονική τεκμηρίωση, ότι η
Θεία Κοινωνία διασπείρει μεταδοτικές ασθένειες. Το μόνο επιστημονικό
δεδομένο που μπορεί να υπάρχει και που η επιστημονική κοινότητα αποδέχεται,
εκεί που δεν υπάρχει συγκεκριμένη επιστημονική έρευνα, είναι η αναδρομική
μελέτη της κλινικής εμπειρίας, που στην περίπτωση της Θείας Κοινωνίας αφορά
αναδρομική κλινική εμπειρία 2000 χρόνων, (π.χ. Ιερείς και όχι μόνον, που
καταλύουν καθημερινά τη Θεία Κοινωνία στα Νοσοκομεία, ακόμη και
Νοσοκομεία Λοιμωδών Νόσων κλπ) και ουδέποτε τους έχει μεταδοθεί
ο,τιδήποτε.
Ισχυρίζεται ακόμη ο κ. Ελπιδοφόρος ότι «Κατά τη διάρκεια της Θείας
Ευχαριστίας, λαμβάνουμε σώμα και αίμα Χριστού και το σώμα και το αίμα
του Κυρίου, μας μεταδίδουν ζωή και όχι ασθένειες….. όμως, ας μην ξεχνάμε
ότι τα μέσα, τα εργαλεία με τα οποία προσφέρουμε στη Θεία Κοινωνία, είναι
φθαρτά και γήινα». Η αγία Λαβίδα, (αυτή είναι η ορθή ονομασία και όχι ο
χαρακτηρισμός «κοινό κουτάλι»), όπως και το άγιο Ποτήριο, είναι μεν «φθαρτά
και γήινα», επειδή όμως έρχονται σε επαφή με το πανάγιο Σώμα και Αίμα του
Κυρίου, δέχονται και αυτά τον αγιασμό, που προέρχεται από το Σώμα και το
Αίμα του Κυρίου. Μεταδίδεται και σ’ αυτά η άκτιστη ενέργεια της Χάριτος του
αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό άλλωστε και δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται για
οποιαδήποτε άλλη χρήση και χαρακτηρίζονται ως άγια και ιερά. Η άκτιστη Χάρις
μεταδίδεται στα ιερά σκεύη, όπως ακριβώς μεταδίδεται και στα άγια λείψανα και
στις άγιες εικόνες, τα οποία ακριβώς γι’ αυτό προσκυνούμε, επειδή είναι
μεταδοτικά Χάριτος. Επειδή λοιπόν η αγία Λαβίδα αγιάζεται από το Σώμα και το
Αίμα του Κυρίου μας, είναι αδύνατον να μεταδίδει ιούς και μεταδοτικές
ασθένειες. Ο κ. Ελπιδοφόρος, με τον τρόπο που εκφράζεται, αφήνει να εννοηθεί,
ότι η αγία Λαβίδα, ως φθαρτή και γήινη, μπορεί να μεταδώσει ασθένειες. Αν
όμως μπορεί να μεταδώσει ασθένειες, τότε αυτό σημαίνει, ότι δεν αγιάζεται από
το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Δεν δέχεται δηλαδή την άκτιστη ενέργεια της
Θείας Χάριτος, που ενυπάρχει μέσα στο τεθεωμένο Σώμα και Αίμα του Κυρίου.
Αν όμως η άκτιστη Θεία Χάρις δεν έχει τη δύναμη να αγιάσει την αγία Λαβίδα,
τότε αυτό σημαίνει ότι η Θεία Χάρις δεν είναι άκτιστη, αλλά κτιστή. Η
εσφαλμένη αυτή παραδοχή οδηγεί αναπόδραστα στο συμπέρασμα, ότι η Θεία
Κοινωνία, κτιστή ούσα και στο ίδιο οντολογικό επίπεδο με τα κτιστά υλικά
αντικείμενα, δεν δύναται να τα αγιάσει, με αποτέλεσμα ο πιστός στην
προσπάθειά του να μεταλάβει ζωή κινδυνεύει να λάβει θάνατο από το φθαρτό και
γήινο Δισκοπότηρο και τη φθαρτή και γήινη Λαβίδα. Σε τελική ανάλυση ο κ.
Ελπιδοφόρος δέχεται την φραγκολατινική διδασκαλία περί απρόσιτου Θεού και
κτιστών θείων ενεργειών.
Εσφαλμένη είναι επίσης, κατά τη γνώμη μας και η δικαιολογία που προβάλλει,
ότι «μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν είναι άνετα με αυτόν τον τρόπο», ή
ότι κάποιοι ενορίτες εκφράζουν «κάποιες ανησυχίες ότι ίσως αυτό το κουτάλι,
το κοινό κουτάλι, μπορεί να παρουσιάσει κάποια προβλήματα υγείας». Η
Εκκλησία ποτέ δεν αποφασίζει, με κριτήριο το τι «αισθάνονται», ή τι δεν

5
αισθάνονται, τα μέλη της. Αν δηλαδή αισθάνονται «άνετα», ή όχι, με τις
αποφάσεις της, αλλά με κριτήριο το θέλημα του Θεού και την δογματική
διδασκαλία της. Ούτε προσαρμόζεται ανάλογα με τις επιθυμίες και τους
προβληματισμούς του καθενός. Αλλοίμονο αν υιοθετούσε τέτοιου είδους
τακτικές. Θα είχε εκκοσμικευθεί και θα ακύρωνε την αποστολή της. Η Εκκλησία
καλεί τους πιστούς, (όσοι είναι προετοιμασμένοι κατάλληλα), να μεταλάβουν
Σώμα και Αίμα Χριστού «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης». Αν σε
κάποιον απουσιάζει η πίστη, τότε καλύτερα θα είναι να μην μεταλάβει, διότι αν
μεταλάβει, η Θεία Κοινωνία όχι μόνο δεν θα μεταδώσει μέσα του «άφεση
αμαρτιών και ζωήν αιώνιον», αλλά θα γίνει «εις κρίμα» και «εις κατάκριμα».
Κλείνοντας, εκφράζουμε την βαθειά μας λύπη, για όσα ο κ. Ελπιδοφόρος είπε
και έπραξε. Εμποτισμένος από την παναίρεση του Οικουμενισμού, δεν μπόρεσε
δυστυχώς, να απαγκιστρωθεί από τον πειρασμό του κόσμου, ο οποίος «εν τω
πονηρώ κείται» (Α΄Ιωαν.5,19) και ταυτίστηκε μαζί του. Αθέτησε την ευαγγελική
προτροπή «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον, ή ανθρώποις» (Πραξ.5,29). Έβαλε πάνω
από τον Χριστό, την αληθινή ζωή και τον χορηγό της ζωής, την ιατρική
επιστήμη, για την οποία, δυστυχώς συχνά εφαρμόζεται το λόγιο του Πλάτωνα
«πάσα τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία
τις και ου σοφία φαίνεται». Συντάχτηκε με τη θέληση και την επιθυμία του
πτωτικού κόσμου και κυρίως με όσους θέλουν την πίστη στα μέτρα τους και
βάζουν πάνω απ’ όλα την σωματική υγεία τους.
Έχουμε την ταπεινή γνώμη, ότι η επιστολή την οποία έστειλε ο παν.
Οικουμενικός Πατριάρχης προς την Εκκλησία της Ελλάδος, για την οποία έγινε
λόγος παρά πάνω, θα έπρεπε να αποσταλεί πρωτίστως και κυρίως προς τον κ.
Ελπιδοφόρο. Η δήλωση του παν. Οικουμενικού Πατριάρχου, στην ως άνω
επιστολή, «ότι ουδόλως προτιθέμεθα να αποστώμεν εκ των κληροδοτηθέντων,
πάσιν ημίν υπό των μακαρίων Πατέρων ημών», υποχρεοί και τον κ.
Ελπιδοφόρο, Επίσκοπον όντα της Εκκλησιαστικής Δικαιοδοσίας του
Οικουμενικού Θρόνου.

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών.

Η Νηστεία των Αγίων Αποστόλων!

Ξεκινά από σήμερα

Η διάρκεια της νηστείας εξαρτάται από την Κυριακή των Αγίων Πάντων η οποία εορτάζεται ανάλογα με την εορτή του Πάσχα για αυτό και δεν είναι ποτέ σταθερές ημέρες νηστείας.

Κατά τη διάρκεια των νηστείας των Αγίων Αποστόλων καταλύουμε ψάρι αλλά απέχουμε από το κρέας τα γαλακτερά και τα αυγά. Εκτός από την Τετάρτη και την Παρασκευή δεν επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού καθώς επίσης και την παραμονή της εορτής των Αγίων η νηστεία είναι αυστηρή, δηλαδή δεν καταλύεται ψάρι ή λάδι, εκτός εάν είναι Σάββατο ή Κυριακή.

Ψάρι καταλύεται και κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου 24 Ιουνίου όποια μέρα και αν πέσει. Αν η εορτή των Αγίων Αποστόλων γίνει Τετάρτη ή Παρασκευή καταλύεται μόνο ψάρι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει στο «Ιερό Πηδάλιο», ότι «η Νηστεία αυτή γίνεται όχι για τους Αγίους Αποστόλους (όπως λέγουν κάποιοι), ούτε για την Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, αλλά πρώτα και κύρια για την επταήμερη άνεση που προηγείται (της Νηστείας αυτής) κατά την Εβδομάδα του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή για το γεγονός ότι δεν νηστεύουμε καθόλου όλη αυτήν την Εβδομάδα, και έπειτα διότι οι Θείοι Απόστολοι πρώτα νήστευσαν και προσευχήθηκαν και ύστερα ξεκίνησαν το Κήρυγμά τους».

Κυριακή των Αγίων Πάντων

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

                                                            

       Με την Κυριακή των Αγίων Πάντων ολοκληρώνεται ο  κύκλος  των κινητών εορτών που καθορίζεται με βάση  το Άγιο Πάσχα και αρχίζει από την πρώτη Κυριακή του Τριωδίου (Τελώνου και Φαρισαίου). Την Κυριακή των Αγίων Πάντων τιμούμε και εορτάζουμε όσους αγίασε το Άγιο Πνεύμα, τους Προπάτορες και τους  Πατριάρχες, τους Προφήτες και τους Αποστόλους, τους Μάρτυρες και τους Ιεράρχες, τους Οσιομάρτυρες και τους Ιερομάρτυρες, τους Όσιους και τους Δίκαιους, τις άγιες γυναίκες και όλους τους υπόλοιπους ανώνυμους αγίους. Η Εορτή αποτελεί τη σφραγίδα της εορταστικής αυτής περιόδου που παρουσιάζει στους Χριστιανούς τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, τους Άγιους Πάντες.  Οι σοφοί άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας θέσπισαν τη συγκεκριμένη συλλογική εορτή λίγο μετά την εορτή του Αγίου Πνεύματος, για να μας δείξουν ότι το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει στον κόσμο και εξυψώνεται έτσι στον ουρανό ο  άνθρωπος. Συνιστά λοιπόν η εορτή των Αγίων Πάντων  επιβεβαίωση του έργου της Εκκλησίας όπως ψάλλουμε και στο Ἀπολυτίκιον που ακολουθεί, ποίημα τοῦ ὁσίου Νικοδήμου τοῦ ῾Αγιορείτου.                                                                                                                                                   "Βλαστοὺς εὐαγγελίου καὶ καρποὺς ἀμαράντους, χοροὺς ἁγίων Πάντων εὐφημήσωμεν πάντες, ἐν ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, καὶ ἀγῶνας τοὺς γενναίους, ἀπὸ ψυχῆς συμφώνως ἀνακράζοντες· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς· δόξα τῷ ἁγιάσαντι· δόξα τῷ ἐν τῇ γῇ καὶ οὐρανῷ ὑμᾶς δοξάσαντι".

Χρόνια Πολλά!!!                                                                                                                                            Βοήθεια όλων μας οι Αγιοι Πάντες!!!

Άγιος Λουκάς , ιατρός εκ Κριμαίας!

Κάποτε, ο Υπεύθυνος των Θρησκευτικών Υποθέσεων της Κριμαίας, είπε στον Άγιο Λουκά, μέσα σε ένα συνέδριο:

- Πώς εσείς ο τόσο μεγάλος Χειρουργός, πιστεύετε σ' αυτόν τον οποίο κανείς ποτέ δεν είδε (δηλ. το Θεό);

Ο Άγιος Λουκάς απάντησε:

- Εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει αγάπη;

Υπεύθυνος: Ναι

Άγιος Λουκάς: Πιστεύετε ότι υπάρχει νους;

Υπεύθυνος: Ναι

Άγιος Λουκάς: Είδατε ποτέ τον νου;

Υπεύθυνος: Όχι

Άγιος Λουκάς: Κι εγώ δεν είδα ποτέ το Θεό, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει.

(Από το βιβλίο της Δήμητρας Μαλλιαρού: ''Ο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός-Αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.ΧΡΟΝΙΑ ΤΙΜΗΣ

Σήμερα Εορτάζουμε έναν απο τους κορυφαίους Ιατρούς  - Λοιμωξιολόγους - Χειρουργούς της ανθρωπότητας: 

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ - ΙΑΤΡΟΣ

ο οποίος βοήθησε χιλιάδες ανθρώπους να γίνουν καλά παντρεύοντας την ανώτατη Επιστημονική Γνώση της εποχής, με την Προσευχή.

Τον κακολόγησαν, τον έβρισαν, τον δίωξαν, τον φυλάκισαν...

Αλλά ο Επίσκοπος - Ιατρός, στάθηκε όρθιος. 

Το Έργο του : 

"ΔΟΚΙΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΩΝ ΠΥΟΓΟΝΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ" 

θεωρείτε ακόμα και σήμερα αξεπέραστο. 

"Αν δεν ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Λουκάς, η χειρουργική μας θα ήταν πενήντα χρόνια πίσω!"

(Α. Βαβύλωφ, καθηγητής Στρατιωτικής Ακαδημίας Αγίας Πετρούπολης)

Ακόμα και ένας απο τους χειρότερους πολέμιους του Χριστιανισμού και φονιάς της ανθρωπότητας Στάλιν, 

τον τίμησε με βραβείο για τις υπεράνθρωπες προσπάθειές του στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. 

Γιατί ένας είναι ο Παν - Ιάτωρ. 

 « Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν » 

(Χωρίς Εμένα, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα)

Χριστός

https://www.youtube.com/watch?v=1jft5k0UIJI

Παναγία " Άξιον Εστιν"

Την 11η Ιουνίου η Σύναξη της Παναγίας «Ἄξιον Ἐστί» Αγίου Όρους.

Βιογραφία

Η εικόνα της Παναγίας, το «Ἄξιον ἐστι», είναι μια από τις περίφημες εικόνες του Αγίου Όρους. Βρίσκεται στο ναό του Πρωτάτου στις Καρυές του Αγίου Όρους, θεωρούμενη ως «κοινή εφέστιος προστάτις» εικόνα όλων των Αγιορείτικων Μονών, φέρουσα στο πλαίσιό της τις σφραγίδες και των 20 Μονών. Αρχικά η εικόνα αυτή βρισκόταν σε ένα παντοκρατορινό κελί στην τοποθεσία τη λεγόμενη κοιλάδα του «Ἄδειν» κοντά και κάτω από τη σκήτη του Αγίου Ανδρέα.

Την 11 Ιουνίου 980 μ.Χ. (κατά άλλους το 982 μ.Χ.) ο γέροντας έλειπε από το κελί, καθώς είχε πάει σε μια αγρυπνία στις Καρυές, αφήνοντας μόνο τον υποτακτικό του. Ο υποτακτικός τη νύχτα έκανε κανονικά τον κανόνα του. Ακούει σε μια στιγμή να του χτυπάνε την πόρτα, ανοίγει και βλέπει έναν περαστικό να του ζητάει να τον φιλοξενήσει, πράγμα που γίνεται. Συνεχίζει ο μοναχός τον κανόνα του μέχρι που φτάνει στην θ' ωδή «Τὴν Τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ...». Τότε τον διακόπτει ο φιλοξενούμενος και του λέει: «Όχι, πρώτα θα πεις: Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς...» ως συμπλήρωμα του Μεγαλυνάριου της Θεοτόκου. Ο μοναχός ενθουσιασμένος ζητάει να του γράψει ο νέος τον ύμνο για να μπορεί να το ψάλλει και αυτός. Επειδή όμως δε βρέθηκε μελάνι και χαρτί μέσα στο κελλί, ο μυστηριώδης ξένος μοναχός χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλό του σε μια πέτρινη πλάκα και προσθέτοντας ότι έτσι πρέπει να ψάλλεται στο εξής ο ύμνος αυτός από όλους τους Ορθοδοξούς, έγινε άφαντος.

Οι Αγιορείτες έστειλαν την πλάκα στον βασιλιά και στον Πατριάρχη Νικόλαο Χρυσοβέργη, ο οποίος ενέκρινε την εισαγωγή του αγγελικού αυτού ύμνου στο λειτουργικό βίο της Εκκλησίας. Την δε εικόνα, μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο αγγελικός ύμνος, τη μετέφεραν στο Πρωτάτο, στο οποίο καθιερώθηκε να γίνεται και η ετήσια πανήγυρη σε ανάμνηση του θαύματος και προς τιμή της Θεοτόκου. 

Ἄξιον ἐστιν ὡς ἀληθῶς,μακαρίζειν σὲ τὴν Θεοτόκον,τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν.

Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν,τὴν ὄντως Θεοτόκον,σὲ μεγαλύνομεν.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Πατέρων ἀθροίσθητε, πασὰ τοῦ Ἄθω πληθύς, πιστῶς ἑορτάζοντες, σήμερον χαίροντες, καὶ φαιδρῶς ἀλαλάζοντες, πάντες ἐν εὐφροσύνῃ, τοῦ Θεοῦ γὰρ ἡ Μήτηρ, νῦν παρὰ τοῦ Ἀγγέλου, παραδόξως ὑμνεῖται διὸ ὡς Θεοτόκον ἀεὶ ταύτην δοξάζομεν.