Ιερός Ναός ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Καστέλλας Πειραιώςαυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 27 Μαΐου 2024

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ


Εν Πειραιεί τη 27η Μαΐου 2024

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ «ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ» ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ


ΕΚΚΛΗΣΙΑ;


(Σχόλιο στην πρόσφατη «χειροτονία» διακόνισσας)


Όπως έχουμε και άλλοτε τονίσει, η καθιέρωση από ορισμένες προτεσταντικές

κοινότητες, όπως αυτής των Αγγλικανών, της «χειροτονίας» των γυναικών σ’ όλους

τους βαθμούς της Ιερωσύνης, μέχρι και του Επισκόπου, οφείλεται στην επικράτηση

καινοφανών θεολογικών αντιλήψεων στους κόλπους του Προτεσταντισμού σχετικά

με το θέμα αυτό, που είναι σαφώς ξένες προς το περιεχόμενο της αντιστοίχου

διδασκαλίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Έχουν δε την αφετηρία τους, κατά

κύριον λόγον, στην απόρριψη υπό των Προτεσταντών σύνολης της Εκκλησιαστικής

και Πατερικής μας Παραδόσεως.

Μετά τη «Σύνοδο» της Κρήτης, στις συνοδικές αποφάσεις της οποίας, ως

γνωστόν, το έργο και η «θεολογική» παραγωγή του Π.Σ.Ε. καταφάσκεται και

επαινείται, (αντί απορρίψεως), αναζωπυρώθηκε και πάλι το εν λόγω θέμα από

γνωστούς κύκλους, στην προσπάθειά τους να φέρουν σε ακόμη μεγαλύτερη

προσέγγιση την Ορθοδοξία με τον Προτεσταντισμό μέσα στα πλαίσια του

οικουμενιστικού γίγνεσθαι. Πριν μερικά χρόνια, και συγκεκριμένα το 2020,

πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη Διεθνές Συμπόσιο με τίτλο: «Διακόνισσες:

Παρελθόν – Παρόν – Μέλλον». Σύμφωνα με σχετική ανοικτή επιστολή της

διοργανωτικής επιτροπής προς τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες: «Το συμπόσιο

εξέτασε από επιστημονική και εκκλησιαστική προοπτική τον θεσμό των

διακονισσών της Εκκλησίας, τόσο κατά τους πρώτους όσο και κατά τους

επόμενους αιώνες, καθώς και τις σύγχρονες αντιδράσεις και επιφυλάξεις των

Ορθοδόξων Εκκλησιών και άλλων χριστιανικών παραδόσεων». Ακολουθούν στην

επιστολή οι λόγοι, οι οποίοι καθιστούν την αναβίωση του θεσμού των διακονισσών

ως «επείγουσα ανάγκη».

Φαίνεται ότι οι εισηγήσεις και τα πορίσματα του Συμποσίου εκείνου της

Θεσσαλονίκης άρχισαν να υλοποιούνται και να εφαρμόζονται στην πράξη μόλις το

2024 με πρωτοπόρο την Ι. Μητρόπολη Ζιμπάμπουε του Πατριαρχείου

Αλεξανδρείας. Όπως πληροφορηθήκαμε από το διαδίκτυο, ο Μητροπολίτης

Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ προχώρησε πρόσφατα στη «χειροτονία» διακόνισσας,

επικαλούμενος πρακτικές ανάγκες, προκειμένου να διευκολυνθεί, το ιεραποστολικό

έργο της Μητροπόλεως: «Η ιεραποστολή στην Αφρική έχει ανάγκη τις διακόνισσες,

κυρίως για το ποιμαντικό έργο και για τις βαπτίσεις των ενηλίκων γυναικών,

καθώς και σε ιδιαίτερες περιπτώσεις…». 1 Ωστόσο όπως επισημαίνει ο Σεβ.


2

Μητροπολίτης Αντινόης κ. Παντελεήμων, βαθύς γνώστης του ιεραποστολικού

έργου της Αφρικής, σε επιστολή του προς τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόδωρο

τον Β΄, (17.5.2024): «Στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε δεν υπάρχει τόση μεγάλη

προσέλευση των νεοφωτίστων, ώστε να απαιτεί την κατάσταση χειροτονίας

Διακόνισσας. Εξ’ άλλου, όπως Υμείς ο ίδιος γνωρίζετε, και με όλο τον σεβασμό, ο

Σεβασμιώτατος Αδελφός κ. Σεραφείμ, απουσιάζει τον περισσότερο καιρό από την

έδρα του. Πού, λοιπόν η ανάγκη χειροτονίας Διακόνισσας;;;». Οι βαθύτεροι λόγοι,

κατά την ταπεινή μας γνώμη, δεν μπορεί να είναι άλλοι από την προώθηση του

οικουμενιστικού πνεύματος, το οποίο ως γνωστόν απαιτεί την προσέγγιση και τον

συγκερασμό όλων των χριστιανικών ομολογιών και όλων των θρησκειών.

Σύμφωνα με την είδηση: «Η Angelic Molen από το Χαράρε της Ζιμπάμπουε

χειροτονήθηκε διακόνισσα στο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και

πάσης Αφρικής από τον μητροπολίτη Ζιμπάμπουε Σεραφείμ.…Η διακόνισσα

Αγγελική….έχει εργαστεί για την ορθόδοξη νεολαία της Ζιμπάμπουε,

οικοδομώντας ένα θεμέλιο ποιμαντικής φροντίδας στην κοινότητά της, όπως

αναφέρει η τοπική εκκλησία. Η ίδια έχει οργανώσει εκκλησιαστικό σχολείο,

ομάδες για μητέρες και συναντήσεις νέων. Αυτή την περίοδο σπουδάζει στο

πανεπιστήμιο Γεωγραφία και Περιβαλλοντικές Σπουδές» 2 .

Είναι σημαντικό το ότι ο Σεβ. Μητροπολίτης Ζιμπάπουε κ. Σεραφείμ ενήργησε

κατόπιν συνοδικής αποφάσεως του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Στις εργασίες της εν

λόγω Συνόδου ο Σεβ. κ. Σεραφείμ παρουσίασε σχετικό υπόμνημα και κατόπιν

«ακολούθησε γόνιμη συζήτηση που ολοκληρώθηκε με ομόφωνη Συνοδική

απόφαση μετά από πρόταση του Αλεξανδρινού Προκαθημένου για την Αναβίωση

του θεσμού των Διακονισσών» 3 . Σε σχετική ανακοίνωσή του το Πατριαρχείο

διευκρινίζει ότι «οι διακόνισσες δεν κατεστάθησαν ποτέ στην ιστορία της

Εκκλησίας ως γυναίκες- λειτουργοί των Ιερών Μυστηρίων, αλλά ως αφιερωμένες

γυναίκες-βοηθοί του εν γένει ποιμαντικού, λειτουργικού και αγιαστικού έργου της

Εκκλησίας, απευθυνομένων μόνον σε γυναίκες, όπου οι τοπικές συνθήκες και τα

ήθη τις απέκλειαν από την εκκλησιαστική ζωή» 4 . Παρά ταύτα όμως το

φωτογραφικό υλικό παρουσιάζει την εν λόγω «διακόνισσα» να είναι ενδεδυμένη τα

άμφια του διακόνου, να εισέρχεται δια της Ωραίας Πύλης στο Ιερό Βήμα και να

παραστέκεται, όπως οι διάκονοι, στην Αγία Τράπεζα. Επίσης εικονίζεται να κρατά το

άγιο Ποτήριο και να κοινωνεί τους πιστούς!

Στο Διορθόδοξο Θεολογικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στη Ρόδο το 1988, 5


1 https://orthodoxia.info/news/to-patriarcheio-alexandreias-tin/

2 https://orthodoxia.info/news/zimpampoye-cheirotonithike-proti-gyn/

3 https://www.romfea.gr/patriarxeia-ts/patriarxeio-alexandreias/63275-i-i-m-zimpampoue-gia-to-thema-tis-

xeirotonias-diakonissas

4 Όπου ανωτέρω

5 Διορθόδοξο Θεολογικό Συνέδριο: «Η θέσις της γυναικός εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία και τα περί της χειροτονίας των

γυναικών», Ρόδος, 30 Οκτωβρίου – 7 Νοεμβρίου 1988, Εκδ. «Τέρτιος», Κατερίνη 1994.


3

ένας εκ των εισηγητών, ο μακαριστός καθηγητής Ευάγγελος Θεόδωρου ανέπτυξε το

θέμα με τίτλο: «Ο θεσμός των διακονισσών εις την ορθόδοξον Εκκλησίαν και η

δυνατότης αναβιώσεως αυτού». Στην εν λόγω εισήγηση, μεταξύ άλλων, παραθέτει

αρχαίο κώδικα που περιλαμβάνει τυπικό «επί χειροτονία διακονίσσης». Σ’ αυτό

αναφέρονται τα εξής: «…Κατά δε τον της μεταλήψεως των θείων μυστηρίων

καιρόν κοινωνεί μεν, [η διακόνισσα], του θείου σώματος και αίματος μετά τους

διακόνους, λαμβάνουσα δε το ποτήριον εκ των του αρχιερέως χειρών ουδενί

μεταδίδωσιν, αλλ’ ευθύς επιτίθησι αυτώ τη αγία τραπέζη». 6 Σε άλλο σχετικό

κώδικα αναφέρονται τα εξής: «…[ο αρχιερεύς επεύχεται τη διακονίσση κατά την

ώρα της χειροτονίας της]…και τοις αγίοις ούτω ναοίς προσκαρτερείν ου μην και

τοις αχράντοις μυστηρίοις υπηρετείν επιτρέπει, ή ριπίδιον εγχειρίζεσθαι, ως επί

του διακόνου…». 7 Από τις παραπάνω αρχαίες μαρτυρίες γίνεται ξεκάθαρο, ότι η

διακόνισσα ούτε να κοινωνεί είχε την εξουσία, ούτε να επιτελεί χρέη διακόνου.

Με το θέμα του αρχαίου θεσμού των διακονισσών έχει ασχοληθεί το Γραφείο μας

με σχετικό δημοσίευμα με τίτλο: «Ο θεσμός των διακονισσών στην ορθόδοξη

παράδοση και στους κόλπους της παναιρέσεως του οικουμενισμού», (19.3.2020).

Στο δημοσίευμα αυτό μεταξύ άλλων αναφέραμε ότι στην αρχαία Εκκλησία υπήρχε

όντως και λειτουργούσε ο θεσμός των διακονισσών. Ο 48 ος Ιερός Κανών της

Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου ορίζει ότι η σύζυγος του επισκόπου «ει και αξία

φανείη, προς το της διακονίας αναβιβαζέσθω αξίωμα». Ο 15 ος Ιερός Κανών της Δ΄

Οικουμενικής Συνόδου επίσης ορίζει «διάκονον μη χειροτονείσθαι γυναίκα προ

ετών τεσσαράκοντα και ταύτην μετά ακριβούς δοκιμασίας». Oι «Αποστολικές

Διαταγές» αφ’ ενός μνημονεύουν τον θεσμό των διακονισσών και αφ’ ετέρου τον

συνδέουν με την άσκηση του όλου πνευματικού έργου της Εκκλησίας: «…και γαρ

εις πολλάς χρείας γυναικός χρήζομεν διακόνου. Και πρώτον μεν εν τω φωτίζεσθαι

γυναίκας, ο διάκονος χρίσει μεν μόνον το μέτωπον αυτών τω αγίω ελαίω και μετά

τούτον δε η διάκονος αλείψει αυτάς. Ου γαρ ανάγκη τας γυναίκας υπό ανδρών

κατοπτεύεσθαι». 8 Ο Άγιος Επιφάνιος Κύπρου, συνοψίζοντας την περί του θεσμού

των διακονισσών εκκλησιαστική συνείδηση, παρατηρεί ότι ο θεσμός ήταν αναγκαίος

ένεκα της «σεμνότητος του γυναικείου γένους, ή δι’ ώραν λουτρού, ή επισκέψεως

πάθους, ή πόνου και ότε γυμνωθείη σώμα γυναίου, ίνα μη υπό ανδρών

ιερουργούντων θεαθείη». 9 Ο Θεόδωρος Βαλσαμών μας πληροφορεί ότι αι προς

χειροτονίαν διακόνισσες εξελέγοντο από τις τάξεις των μοναζουσών, ήταν εκλεκτές

μοναχές, ή μεγαλόσχημες, ή και ηγουμένες γυναικείων μοναστηριών. 10 Κλασικό

παράδειγμα η αγία Ολυμπιάδα η διακόνισσα, η οποία αναδείχθηκε ηγουμένη σε

γυναικείο μοναστήρι, που ίδρυσε πλησίον του Iερού Ναού της αγίας Σοφίας

6 Ο.π. σελ. 330

7 Ο.π. σελ. 330-331.

8 Αποστολικαί Διαταγαί ΙΙΙ,16,2.

9 Επιφανίου, Κατά αιρέσεων, 5,9 PG 42,744.

10 Ερμηνεία εις τον μη΄ Κανόνα της εν Τρούλλω Οικουμενικής Συνόδου, Migne, Ε.Π. 137,658.


4

Κωνσταντινουπόλεως…. Άλλοι τομείς δράσεως και διακονίας ήταν η μεταφορά και

μετάδοσις κατ’ οίκον της Θείας Κοινωνίας σε ασθενείς γυναίκες, το «σαβάνωμα»

των κεκοιμημένων χριστιανών γυναικών, η προσφορά τους στα έργα της αγάπης της

φιλανθρωπίας και της ιεραποστολής, στην κατήχηση των εθνικών γυναικών και

γενικότερα στο διδακτικό και κατηχητικό έργο της Εκκλησίας, πάντοτε σε

συνεργασία μετά του Επισκόπου. Υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα γυναικών που

προσέφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στους παρά πάνω τομείς δράσεως της

Εκκλησίας, αναφερόμενες τόσο στην Καινή Διαθήκη, όσο και στην Εκκλησιαστική

μας παράδοση. Οι «Αποστολικές διαταγές» μας διασώζουν ακόμη σειρά τυπικών

χειροτονίας των διαφόρων τάξεων του κλήρου, μεταξύ δε αυτών συμπεριλαμβάνουν

και «τυπικόν χειροτονίας διακονισσών», το οποίο διέφερε σε ελάχιστα σημεία προς

το «τυπικό χειροτονίας διακόνου».

Εκτός από τις εύστοχες παρατηρήσεις του Σεβ. Μητροπολίτου Αντινόης που

αναφέραμε πιο πάνω, στην εν λόγω «χειροτονία» αντέδρασε και ο Σεβ.

Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος, ο οποίος τόνισε πως «Η χειροτονία της

διακόνισσας στην Ι.Μ. Ζιμπάμπουε είναι εξευτελισμός…Με μεγάλη έκπληξη

διάβασα στο διαδίκτυο ότι ένας Μητροπολίτης του δευτερόθρονου Πατριαρχείου

Αλεξανδρείας χειροτόνησε μια διακόνισσα στην μακρινή Ζιμπάμπουε. Αυθαίρετα

μια Ορθόδοξος Εκκλησία προχώρησε και επανέφερε ένα παλαιό θεσμό που έχει

ατονήσει από τον 3ο αιώνα μ. Χ….» 11 . Και καταλήγει: «Το άλλο θέμα είναι ο τρόπος

της χειροτονίας των διακονισσών που δεν έχει καμία μα καμία σχέση με αυτό που

έγινε στη Ζιμπάμπουε.…Αυτή η χειροτονία που έγινε είναι ο εξευτελισμός στον

ανώτατο βαθμό της χειροτονίας των Διακόνων … Στώμεν καλώς, στώμεν μετά

φόβου» 12 ! Στο σημείο αυτό να προσθέσουμε ότι το ιεραποστολικό κλιμάκιο της Ι.

Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε είναι ένα από τα πολλά ανάλογα Ορθόδοξα κλιμάκια που

λειτουργούν στην αφρικανική Ήπειρο. Κανένα όμως από τα πάμπολλα αυτά

κλιμάκια δεν προχώρησε σε «χειροτονία» διακονίσσης, απλούστατα διότι δεν

θεώρησε αναγκαία μια τέτοια «χειροτονία». Μπορούμε να πούμε, ότι μόνο στο

ιεραποστολικό κλιμάκιο της Ι. Μητροπόλεως Ζιμπάμπουε υπήρξε τόσο οξύ και

επείγον πρόβλημα, ώστε να είναι επιτακτική η ανάγκη «χειροτονίας» διακονίσσης;

Όταν πριν από 20ετία είχε ανακινηθεί θέμα «χειροτονίας διακονισσών» στην

Εκκλησία της Ελλάδος, ο μακαριστός Μητροπολίτης Χαλκίδος κυρός

Χρυσόστομος, ως εισηγητής, είχε επισημάνει ότι, «Ουδέποτε εις την συνείδησιν της

Εκκλησίας επεκράτησεν η αντίληψις διαφόρων κύκλων αιρετικών (γνωστικών,

μοντανιστών, μαρκιωνιτών) κατά την οποία αι γυναίκες είναι δυνατόν να

αποκτήσουν ιερουργικά, ιερατικά καθήκοντα, ανάλογα με εκείνα του πρεσβυτέρου

ή και του επισκόπου…Στη συζήτηση που είχε γίνει το 2004, η Ιεραρχία είχε

καταλήξει ότι ο θεσμός των διακονισσών ουδέποτε καταργήθηκε και πως


11 https://romioitispolis.gr/ikonioy-theoliptos-i-cheirotonia-tis-diakonissas-stin-i-m-zimpampoye-einai-exeytelismos/

12 Όπου ανωτέρω


5

επαφίεται στη ‘διακριτική ευχέρεια του επιχωρίου επισκόπου η καθοσίωση των

γεροντισσών των ιερών μονών της επαρχίας αυτού, για τις ανάγκες της ιεράς

μονής και μόνο’» 13 .

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι οι βαθύτεροι λόγοι αυτής της «χειροτονίας» είναι

άλλοι, σίγουρα όχι ποιμαντικής φύσεως. Είναι συχνό το φαινόμενο σήμερα να

συμπροσεύχονται υψηλά ιστάμενα εκκλησιαστικά πρόσωπα, με «ιέρειες» και

«επισκοπίνες», που σημαίνει έμμεση αναγνώριση της «ιεροσύνης των γυναικών»!

Πριν λίγο καιρό ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος ανακηρύχτηκε

αντιπρόεδρος του «Εθνικού Συμβουλίου Εκκλησιών του Χριστού των ΗΠΑ», με

πρόεδρο την «Επισκοπίνα» Elizabeth Eaton, της Λουθηρανικής Ευαγγελικής

«Εκκλησίας» της Αμερικής! 14

Υπάρχει και μια άλλη διάσταση του ζητήματος της «γυναικείας ιεροσύνης», η

οποία υπαγορεύεται από ισχυρά διεθνή φεμινιστικά κέντρα. Ο θεολόγος και

συγγραφέας κ. Κ. Νούσης σημείωσε: «Η κακή όψη του φεμινισμού θέλει, αφού

εισήλθε σχεδόν παντού και επικράτησε επιθετικώ τω τρόπω, να αλώσει και την

Ορθόδοξη Παράδοση. Η προχθεσινή χειροτονία κινεί εύλογα υποψίες

οικουμενιστικού χαρακτήρος, έστω και αν είναι αβάσιμες, καθόσον ανοίγει τον

δρόμο της εξομοίωσής μας με τις δυτικές χριστιανικές ομολογίες (βλ.

Προτεσταντισμός και Αγγλικανισμός)....» 15 .

Κλείνοντας, εκφράζουμε τον φόβο μας ότι η όψιμη αυτή αναβίωση του θεσμού

των διακονισσών έχει ως απώτερο στόχο την προώθηση και καθιέρωση της

γυναικείας Ιερωσύνης και στους δύο επόμενους βαθμούς, του Πρεσβυτέρου και του

Επισκόπου, μέσα στο χώρο της Ορθοδοξίας. Πιστεύουμε ότι το θέμα της

αναβιώσεως του θεσμού των διακονισσών δεν αποτελεί στην παρούσα χρονική

συγκυρία πρώτη προτεραιότητα στη ζωή της Εκκλησίας. Η πρώτη προτεραιότητα

σήμερα, κατά την ταπεινή μας γνώμη, είναι η ακύρωση των αποφάσεων της

«Συνόδου» της Κρήτης», η Συνοδική αντιμετώπιση της παναιρέσεως του

Οικουμενισμού και στη συνέχεια η θεραπεία του γνωστού υφισταμένου σχίσματος με

αφορμή το ουκρανικό Αυτοκέφαλο. Εν προκειμένω, παρακαλούμε ταπεινά το

δευτερόθρονο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, να ανακαλέσει την εν λόγω «χειροτονία»,

στην οποία δυστυχώς δεν τηρήθηκαν τα αρχαία τυπικά που καθορίζουν τον τρόπο

της «χειροτονίας» της διακονίσσης, αλλά και τα καθήκοντα της. Η παρούσα χρονική

συγκυρία είναι τελείως ακατάλληλη για τέτοιου είδους ενέργειες, καθ’ όν χρόνον η

παγκόσμια Ορθοδοξία μετράει τις πληγές της από την προηγηθείσα «Σύνοδο» της

Κρήτης και το ουκρανικό Αυτοκέφαλο. Ας μην δημιουργούμε αφορμές για

καινούργια σχίσματα και διαιρέσεις.


13 https://www.orthodoxtimes.gr/ixeis-afixeis-apo-to-patriarcheio-alexandreias-gia-to-thema-tis-cheirotonias-

diakonissas/

14 https://www.ekirikas.com/o-archiepiskopos-elpidoforos-antipro/

15 https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/63265-akyrotea-i-xeirotonia-tis-protis-orthodoksis-diakonissas


6


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών

Δευτέρα 20 Μαΐου 2024

Η ΣΧΕΣΗ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ


Εν Πειραιεί τη 20η Μαΐου 2024


Η ΣΧΕΣΗ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΚΤΡΩΣΕΩΝ


Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αποδείξεις για να καταλάβουμε ότι ζούμε σε καιρούς

αποκαλυπτικούς και εσχατολογικούς, σε χρόνους πρωτοφανούς αποστασίας και

ηθικού εκτροχιασμού, όπου κυριαρχεί η ιδεολογία της «Νέας Εποχής του

Υδροχόου». Τα ολέθρια διδάγματά της έγιναν το «Ευαγγέλιο» του συγχρόνου

ανθρώπου. Το «Ευαγγέλιο» αυτό δεν είναι άλλο από το «Ευαγγέλιο του όφεως», που

βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα του Ευαγγελίου του Χριστού, διότι τοποθετεί τον

άνθρωπο υπεράνω του αγίου Τριαδικού Θεού. Βασικό και θεμελιώδες δόγμα του

είναι: «Ζήσε όπως θέλεις, κάνε ό, τι θέλεις, νόμος είναι η θέλησή σου». Αυτό το

δόγμα έρχεται σαν φυσική συνέπεια ενός άλλου βασικού δόγματος της Νέας Εποχής,

αυτό της αυτοθεώσεως, της «θεώσεως» δηλαδή χωρίς τον αληθινό Θεό, το οποίο

εδίδαξε για πρώτη φορά ο «ανθρωποκτόνος απ’ αρχής» (Ιωάν.8,9), ο διάβολος,

στους πρωτοπλάστους, όταν τους είπε μέσα στον παράδεισο, ότι «έσεσθε ως θεοί»

(Γεν.2,5). Ο διάβολος έπεισε και τον σύγχρονο άνθρωπο ότι ως «θεός» μπορεί να

κάμει ό,τι επιθυμεί, ό,τι ικανοποιεί τα πάθη και τις σαρκικές επιθυμίες του. Το

αποτέλεσμα είναι ότι η σύγχρονη κοινωνία μας έχει μεταβληθεί σε ζούγκλα, όπου το

κυνήγι της ηδονής, του πλουτισμού και της εξουσίας αποτελεί το ύψιστο ιδανικό.

Στους εσχάτους και αποκαλυπτικούς χρόνους που ζούμε, ο σύγχρονος άνθρωπος

κατόρθωσε, αξιοποιώντας τις καταπληκτικές προόδους της ιατρικής επιστήμης, να

βρει τον τρόπο να απαλλαγεί από το ανεπιθύμητο βάρος της παιδοποιίας, φονεύοντας

το έμβρυο μέσα στη μήτρα της μητέρας κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Πρόκειται για τη σύγχρονη μάστιγα των εκτρώσεων, μέσω των οποίων

κατακρεουργούνται στις μήτρες των γυναικών, πριν δουν το φως της γέννησης,

εκατομμύρια αθώα και ανυπεράσπιστα βρέφη. Η δαιμονική θεώρησις των γυναικών

έφτασε στην έσχατη κατάπτωση, να μη θεωρεί πλέον την έκτρωση ως

ανθρωποκτονία, αλλά ως «αναφαίρετο δικαίωμα», ως «δημοκρατική κατάκτηση»

του δικαιώματος να διαθέτει, όπως θέλει το σώμα της, ακόμα και να φονεύει το

έμβρυό της!

Το Γραφείο μας έχει δημοσιεύσει αρκετές ανακοινώσεις γύρω από το φρικτό

έγκλημα των εκτρώσεων, παρουσιάζοντας σφαιρικά και συνοπτικά την θεολογική,

ηθική και κοινωνική διάσταση αυτού του ειδεχθούς εγκλήματος. Αποδείξαμε ότι η

έκτρωση δεν είναι απλά μια ανθρωποκτονία όπως οι άλλες, αλλά φρικτός και

απαίσιος φόνος ανυπεράσπιστου παιδιού, καταπάτηση κάθε δικαιώματός του, για να

ζήσει! Το γνωστό ντοκυμαντέρ «σιωπηλή κραυγή» τα λέει όλα.


2

Στην παρούσα ανακοίνωσή μας θα αναφερθούμε σε μια άλλη φρικιαστική πτυχή

του εγκλήματος των εκτρώσεων, στην «θρησκευτική» του διάσταση! Ναι, όσο και

αν αυτό ακούγεται παράδοξο, οι εκτρώσεις έχουν «τελετουργικό χαρακτήρα»!

Σήμερα δυστυχώς οι θρησκευτικές τελετουργίες της εκτρώσεως προωθούνται και

εφαρμόζονται ως «θρησκευτικό δικαίωμα» από συγκεκριμένες σατανιστικές

οργανώσεις και γενικότερα από τον χώρο του σύγχρονου Αποκρυφισμού.

Να αναφέρουμε κατ’ αρχήν, ότι στις ΗΠΑ προ ετών, το Ανώτατο Ομοσπονδιακό

Δικαστήριο, παρά τους νόμους των Πολιτειών και της Κεντρικής Κυβέρνησης,

(Λευκός Οίκος), κήρυξε τις εκτρώσεις παράνομη και εγκληματική ενέργεια,

εγείροντας θύελλα αντιδράσεων στη χώρα και σε όλο τον κόσμο, για την δήθεν

«καταπάτηση του αναφαίρετου δικαιώματος των γυναικών, για αυτοδιάθεση του

σώματός των»! Να έχουν δηλαδή το δικαίωμα να σκοτώνουν τα έμβρυά τους! Όλοι

αυτοί οι «προοδευτικοί» βρήκαν τον κατάλληλο υπερασπιστή τους, τον σύμμαχό

τους στον Σατανισμό! Αυτή η φρικώδης και αρρωστημένη «θρησκευτικότητα»

έδωσε τη λύση: Να θεωρείται η έκτρωση «θρησκευτική τελετουργία»

αναγνωρισμένης θρησκείας! Ως άσκηση ελεύθερης θρησκευτικής λατρείας! Βεβαίως

οι νόμοι δεν μπορούν να την αρνηθούν, διότι το απαγορεύει η «ελευθερία της

θρησκευτικής λατρείας», η ισότητα των πιστών κάθε θρησκείας! Αυτή την

«ελευθερία» υπερασπίζεται το Σύνταγμα των ΗΠΑ!

Δείτε την είδηση: «Σατανικός ναός ισχυρίζεται πως η άμβλωση είναι μέρος της

θρησκείας τους στην προσπάθειά τους να ανατρέψουν τις απαγορεύσεις των

αμβλώσεων. Ένας (υπέρ της ζωής) ακτιβιστής κρατά ένα πλαστικό έμβρυο σε μια

διαμαρτυρία μπροστά από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Ουάσιγκτον, στις 23

Ιουνίου 2022. Η ομάδα ‘Ο Σατανικός Ναός’ δημιούργησε ένα τελετουργικό

άμβλωσης το οποίο ισχυρίζεται πως θα εξαιρεί τις γυναίκες από τους νόμους του

κράτους. Οι επικριτές λένε πως η ομάδα βρίσκεται σε ασταθές νομικό έδαφος.

Μια σατανική ομάδα συνεχίζει τις απόπειρές της να ανατρέψει τις απαγορεύσεις

των αμβλώσεων σε Πολιτείες των ΗΠΑ που είναι υπέρ της ζωής, καταθέτοντας

αγωγές υποστηρίζοντας πως η άμβλωση είναι μέρος της θρησκείας τους». 1

Και το αποκαλυπτικό δημοσίευμα συνεχίζει: «Η οργάνωση δημιούργησε ένα

τελετουργικό άμβλωσης το οποίο ισχυρίζεται πως θα μπορέσει να εξαιρεί τις

γυναίκες από τους νόμους των Πολιτειών τους.…Οι ομάδες υπέρ της ζωής

υποστηρίζουν πως η ζωή ξεκινά από την σύλληψη και πως το αναπτυσσόμενο

παιδί έχει δικαίωμα στην ζωή. Η οργάνωση ονόμασε την κλινική τους Samuel

Alito's Mom's Satanic Abortion Clinic, ειρωνευόμενη τον δικαστή του Ανωτάτου

Δικαστηρίου των ΗΠΑ που κατέθεσε την άποψη της πλειοψηφίας στην υπόθεση

Dobbs εναντίον της Οργάνωσης Γυναικείας Υγείας Jackson η οποία ανέτρεψε τον

παλαιότερο νόμο (υπέρ των αμβλώσεων) Roe εναντίον Wade». 2


1 https://www.theepochtimes.com/us/satanic-temple-claims-abortion-is-part-of-their-religion-in-effort-to-block-

abortion-bans-5564431?ea_src=author_manual&ea_med=related_stories


3

Ιδού και το φρικώδες τελετουργικό: «Το τελετουργικό της άμβλωσης

περιλαμβάνει την απαγγελία δύο από των αρχών της ομάδας και ενισχύει την ιδέα

της σωματικής αυτονομίας. “Το Σατανικό Τελετουργικό Άμβλωσης είναι ένα

τελετουργικό καταστροφής, το οποίο χρησιμεύει ως μια προστατευτική

ιεροτελεστία”, αναφέρει ο ιστότοπος. “Σκοπός του είναι να αποβάλλει τις σκέψεις

ενοχής, ντροπής και νοητικής δυσφορίας που μπορεί να βιώνει ένας ασθενής λόγω

της επιλογής να κάνει μια νόμιμη και ιατρικά ασφαλή έκτρωση”». 3 Πρόκειται για

μια καθαρά σατανική πρακτική, την οποία ο διάβολος πασχίζει να εξαφανίσει από

τον άνθρωπο κάθε ίχνος ενοχής για τη αμαρτία, έτσι ώστε να διαπράττονται ειδεχθή

εγκλήματα, χωρίς να έχουν συνείδηση οι εγκληματίες, για το τι κακό κάνουν!

Άλλωστε ο ίδιος «ανθρωποκτόνος ήν απ’ αρχής».

Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Οι δυνάμεις του κακού και του σκότους

προχώρησαν και στην ποινικοποίηση όσων αντιδρούν στο έγκλημα των εκτρώσεων.

Πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν διώξεις πιστών, οι οποίοι είτε αντιδρούν είτε

προσεύχονται εναντίων των εκτρώσεων. Δείτε την είδηση: «Ο νέος νόμος που

ψηφίστηκε από τις αρχές του Μπέρμιγχαμ ποινικοποιεί όσους θεωρείται ότι

‘συμμετέχουν σε οποιαδήποτε πράξη έγκρισης, ή απόρριψης, ή απόπειρας πράξης

έγκρισης, ή απόρριψης’ σε σχέση με την άμβλωση, συμπεριλαμβανομένων ‘με

οποιοδήποτε προφορικό, ή γραπτό μέσο, προσευχές ή συμβουλές’. Ιδού η ομολογία

της γυναίκας: ‘Με έψαξαν, με κράτησαν, με ανέκριναν και κατηγορήθηκα επειδή

απλώς προσευχήθηκα μυστικά..…Αλλά αυτό που έκανα δεν ήταν καθόλου

επιβλαβές: ασκούσα την ελευθερία της σκέψης μου, την ελευθερία της θρησκείας

μου, το αυτεξούσιο του μυαλού μου. Κανείς δεν πρέπει να ποινικοποιείται επειδή

σκέφτεται και προσεύχεται σε δημόσιο χώρο στο Ηνωμένο Βασίλειο’, δήλωσε η

Isabel Vaughan-Spruce μετά τη σύλληψή της». 4

Το δημοσίευμα διευκρινίζει: «Η Isabel Vaughan-Spruce δεν κρατούσε κανένα

πλακάτ, δεν έκανε κομποσχοίνι, δεν προσευχόταν φωναχτά, ή σε μια στάση που

υποδηλώνει ότι προσευχόταν. Παρέμεινε τελείως σιωπηλή, όρθια σε ένα

πεζοδρόμιο, μέχρι που την πλησίασαν οι αστυνομικοί και της έδειξαν φωτογραφίες

της έξω από την κλινική εκτρώσεων, ρωτώντας αν προσεύχεται. “Η πίστη μου

είναι θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικότητάς μου, και μερικές φορές στέκομαι ή

περπατάω κοντά σε μια κλινική αμβλώσεων και προσεύχομαι για τη γυναίκα. Είναι

κάτι που κάνω σχεδόν κάθε εβδομάδα τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής μου.

Προσεύχομαι για τις φίλες μου που έκαναν αμβλώσεις και για τις γυναίκες που

σκέφτονται να το κάνουν μόνες τους”, είπε η Isabel Vaughan-Spruce». 5


2 Όπου ανωτέρω

3 Όπου ανωτέρω

4 https://www.medias-presse.info/pensee-criminelle-une-femme-arrete-au-royaume-uni-accusee-de-priere-mentale-

pres-dun-centre-davortement/168459/

5 Όπου ανωτέρω


4

Κλείνοντας εκφράζουμε την οδύνη μας για το κατάντημα του σύγχρονου

ανθρώπου, ο οποίος έχει υποβιβαστεί στην κατηγορία των αλόγων κτηνών, ζώντας

μόνο για να απολαμβάνει την ηδονή, με την ικανοποίηση των ενστίκτων του.

Πιστεύουμε πως οι αγαπητοί μας αναγνώστες κατανόησαν ότι η φρίκη των

εκτρώσεων, όπως και κάθε φρίκη, εκπορεύεται από το Σατανά και υλοποιείται από

τα επί γης τραγικά όργανά του. Κάνουμε δραματική έκκληση στους νέους γονείς και

ειδικά στις γυναίκες να συνειδητοποιήσουν πως η έκτρωση δεν είναι απλά μια

«απαλλαγή» από «ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη», ένας έστω «νόμιμος» και ατιμώρητος

φόνος, αλλά προσφορά θυσίας στον αιμοβόρο Σατανά.

Για μια ακόμη φορά κρούομε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με το φρικτό αυτό

έγκλημα, που αφήνει πίσω του ανθρώπινα ναυάγια, προκαλεί σοβαρά ψυχολογικά,

σωματικά, οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα, δημιουργεί συνθήκες

δημογραφικής κατάρρευσης της χώρας μας και κατατρώει τις σάρκες της κοινωνίας

μας. Κάθε χρόνο 300.000 νέοι Έλληνες θυσιάζονται στον Μολώχ του Σατανισμού.

Καλούμαστε όλοι μας να διατρανώσουμε την διαμαρτυρία μας προς την Πολιτεία και

να απαιτήσουμε, ανάμεσα στα άλλα νομοθετήματα, να προστεθεί και η προστασία

των δικαιωμάτων των αγέννητων παιδιών, των αθώων αυτών εικόνων του Θεού. Ας

αναλογιστούμε μήπως με την αυτοκτονική αυτή τακτική που ακολουθούμε ως

Κυβέρνηση και ως Ελληνική Κοινωνία, ο μεγαλύτερος εχθρός της πατρίδας μας

είμαστε εμείς οι ίδιοι και όχι οι εξ’ ανατολών γείτονές μας, οι οποίοι από 12

εκατομμύρια το 1922 έφθασαν σήμερα 85 εκατομμύρια, με ό,τι αυτό γεωπολιτικά και

γεωστρατηγικά συνεπάγεται για την αναζήτηση και διεκδίκηση «ζωτικού χώρου».

Να τονίσουμε, τέλος, πως το ποτάμι του αίματος των εκατομμυρίων

αδικοσφαγμένων παιδιών βοά μπροστά στο θρόνο της μεγαλοσύνης του Θεού. Δεν

θα αργήσει να λειτουργήσει ο πνευματικός νόμος και θα έχει ανυπολόγιστα

τρομακτικές συνέπειες για τον σύγχρονο αποστατημένο κόσμο, ακόμα και για όσους

δεν αντιδρούμε και δεν διαμαρτυρόμαστε γι’ αυτή την διαρκή φρικαλεότητα!

Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και τον Παραθρησκειών

Παρασκευή 3 Μαΐου 2024