Ιερός Ναός ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Καστέλλας Πειραιώςαυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2020

Πατηρ Παύλος


29.9.2020


 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 28 η Σεπτεμβρίου 2020

ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ ΟΘΩΜΑΝΙΚΩΝ «ΜΝΗΜΕΙΩΝ»: ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ


ΣΤΟΙΧΕΙΟ Ή ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ;


Ένα από τα σύγχρονα και πλέον εκφυλιστικά φαινόμενα του ιδιωτικού και

δημοσίου βίου μας είναι η εθελοδουλία, ο ραγιαδισμός και ο ψοφοϊδεατισμός,

φαινόμενα σπάνια σε παλιότερες εποχές, όπου κυριαρχούσε στο λαό μας ο

ηρωισμός, η φιλοπατρία, η αξιοπρέπεια και τα υψηλά ιδανικά, δομικά στοιχεία

του ελληνοχριστιανικού μας πολιτισμού. Μεταξύ των άλλων, πάμπολλων

πολιτισμικών στοιχείων, τα οποία καλλιέργησε και μετάγγισε σε όλα τα έθνη της

γης το Γένος μας είναι και η αγάπη προς την ελευθερία. Ο εθνικός μας ύμνος του

εθνικού μας ποιητή, Διονυσίου Σολωμού, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ύμνος

προς την ελευθερία. Αν επέζησε το έθνος μας στην μακρόχρονη ιστορική του

πορεία, αυτό οφείλεται στην πίστη του προς τον Χριστό και στην αγάπη του για

την ελευθερία και την πατρίδα. Οι πρόγονοί μας, από το απώτερο προχριστιανικό

παρελθόν έως τους νεώτερους χρόνους, έδωσαν τιτάνιους αγώνες και έχυσαν

ποταμούς αιμάτων, για να υπερασπίσουν την εθνική μας ακεραιότητα και την

ελευθερία, γνωρίζοντας ότι τα δύο αυτά στοιχεία είναι βασικοί πυλώνες για την

προσωπική και συλλογική ευημερία του κάθε λαού της γης.

Τρανό παράδειγμα, ο οκταετής, (1821-1829), απελευθερωτικός αγώνας μας

κατά της οθωμανικής δουλείας, της πιο απάνθρωπης δουλείας που γνώρισε ποτέ η

ανθρωπότητα. Οι βάρβαροι, ασιάτες κατακτητές μας, αφού μας υποδούλωσαν,

μας μετέτρεψαν επί τέσσερις αιώνες σε ανδράποδα. Επιδόθηκαν σε κάθε είδους

θηριωδία και μανία καταστροφής, σε απίστευτες και φρικώδεις σφαγές και

λεηλασίες, εφαρμόζοντας τις επιταγές του Κορανίου και του Ισλαμικού Νόμου,

(Σαρίας), σύμφωνα με τις οποίες άνθρωπος θεωρείται μόνον ο μουσουλμάνος, σε

αντίθεση με τους μη μουσουλμάνους, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως

«γκιαούρηδες», δηλαδή ως άπιστοι, «ειδωλολάτρες». Αυτοί είναι οι μισητοί του

Αλλάχ και ως εκ τούτου πρέπει να τους μεταχειρίζονται ως κτήνη, προσφέροντας

έτσι ευχαρίστηση και ευαρέσκεια στο «θεό» τους!

Μελετώντας τα «Μαρτυρολόγια» των χιλιάδων Νεομαρτύρων της τραγικής

αυτής περιόδου, μπορούμε αβίαστα να κατανοήσουμε το μέγεθος της φρίκης που

βίωνε το Γένος μας, αλλά και την ανεκτίμητη υπηρεσία που προσέφερε η

Εκκλησία μας σ’ αυτό. Η πρωταρχική κινητήρια δύναμη του γενικού ξεσηκωμού

και η κύρια πηγή εμπνεύσεως, θάρρους και ηρωισμού των αγωνιστών ήταν η

Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή ήταν πάντοτε ο μπροστάρης στον αγώνα. Ο Παλαιών

Πατρών Γερμανός ύψωσε τη σημαία του αγώνα και κήρυξε την έναρξη της

Ελληνικής Επανάστασης στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα.

Δεκάδες ήταν οι επίσκοποι και πολλές εκατοντάδες οι λοιποί κληρικοί και οι


2


μοναχοί που έχυσαν το αίμα τους στα πεδία των μαχών, ή κατακρεουργήθηκαν

από τους Τούρκους. Τα μοναστήρια είχαν μεταβληθεί σε προπύργια του αγώνος,

σε αποθήκες πυρομαχικών και σε καταφύγια των αγωνιστών. Ο αγίος Κοσμάς ο

Αιτωλός, με την κηρυκτική και ιεραποστολική του δράση, την ίδρυση σχολείων,

κ.λ.π. τόνωσε την Ορθόδοξη πίστη, αφύπνισε πνευματικά το υπόδουλο γένος και

καλλιέργησε τον πόθο της λευτεριάς. Όργωσε κυριολεκτικά όλη την Ελλάδα, και

όχι μόνον, κηρύττοντας Χριστό και Ελλάδα. Ο Κολοκοτρώνης στο εκκλησάκι

της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι, γονατιστός παρακαλούσε την Παναγία και με

κραυγή γεμάτη πίστη έλεγε: «Ψύχωσε, Παναγία μου, αυτό το λαό να βρει τη

λευτεριά του». Αργότερα στην περίφημη ομιλία του στην Πνύκα, στις 7

Οκτωβρίου 1838, διεκήρυσσε: «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την

στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και

έπειτα υπέρ πατρίδος…». Είναι συγκλονιστική η προσευχή του Στρατηγού

Μακρυγιάννη προς τη Θεοτόκο για την ελευθερία της σκλαβωμένης πατρίδας:

«Θεοτόκο, μητέρα του παντός, το καύχημα της παρθενίας, το καύχημα της

αρετής και τα πάντα της αγαθότης, προστρέχομεν οι αμαρτωλοί, οι αδύνατοι

εις την ευσπλαχνίαν της αγαθότης σου να λυπηθείς… εκείνους όπου ‘χυσαν το

αίμα τους, κατά τον όρκο τους, ν’ αναστηθεί δια της δυνάμεως του

παντοκράτορα η σκλαβωμένη τους πατρίδα και να λαμπρυνθεί  ο σταυρός της

Ορθοδοξίας…».

Τον επόμενο χρόνο, το 2021, θα εορτάσουμε και θα τιμήσουμε τα 200 χρόνια

από την εθνική μας παλιγγενεσία. Δεν τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι στους

εορτασμούς που πρόκειται να διοργανωθούν, θα αποδώσουμε την δέουσα τιμή

τους ήρωες προγόνους μας, οι οποίοι αγωνίστηκαν «για του Χριστού την πίστη

την αγία και της Πατρίδος την ελευθερία». Και τούτο διότι τα περισσότερα από

τα μέλη της επιτροπής «Ελλάδα 2021», που διόρισε η κυβέρνηση για τις

προγραμματισμένες διοργανώσεις, δεν εμπνέονται δυστυχώς από τις αξίες του

ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Οι περισσότεροι εξ’ αυτών εμπνέονται από την

ιδεολογία της Νέας Εποχής, του εθνομηδενισμού και του «Ευρωπαϊκού

Διαφωτισμού». Θεωρούν την ελληνική επανάσταση ως μια «ταξική

επανάσταση» της εποχής εκείνης και «δαιμονίζονται» όταν διαπιστώνουν από

την μελέτη των ιστορικών πηγών τον πρωταρχικό ρόλο που έπαιξε η Εκκλησία

στην απελευθέρωση του Γένους μας. Γι’ αυτό και πασχίζουν με κάθε τρόπο να

θάψουν τον αγώνα και τον ρόλο της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη

δήλωση μέλους της «Επιτροπής», του κ. Χατζή, ο οποίος «ξαναδολοφόνησε»

τον πρώτο, (μήπως άραγε και τελευταίο;), αληθινό και γνήσιο έλληνα πολιτικό,

νοσταλγό της Ρωμιοσύνης και πιστό μέλος της Εκκλησίας, τον Ιωάννη

Καποδίστρια, με τις ανιστόρητες αναφορές του, που ξεστόμισε για την μεγάλη

αυτή προσωπικότητα.

Όμως το κακό δεν σταματάει μέχρις εδώ. Οι κάθε λογίς νεοταξίτες και

εθνομηδενιστές που έχουν κατακλείσει την ελληνική μας κοινωνία, φτάνουν στο

σημείο να «βλέπουν» τα απομεινάρια της Οθωμανικής δουλείας στο μαρτυρικό

μας τόπο, ως «πολιτισμικά μνημεία», τα οποία οφείλουμε να συντηρήσουμε και


3


αναδείξουμε από τον κρατικό μας προϋπολογισμό. Επιδιώκουν να εξασφαλίσουν

χρηματοδοτήσεις για να επιτύχουν ανακαινίσεις διαφόρων ερειπωμένων,

οθωμανικών κτηρίων ανά την Επικράτεια, τζαμιών, χαρεμιών, λουτρών, (χαμάμ),

κλπ., τα οποία θεωρούν ως μια «λαμπρή» πολιτιστική κληρονομιά μας.

Στα θλιβερά αυτά συμπεράσματα καταλήξαμε όταν πληροφορηθήκαμε

πρόσφατη ανακοίνωση, ότι η Κυβέρνηση αποφάσισε να χρηματοδοτήσει, με το

ποσό των 2.500.000 ευρώ, την αναστήλωση και ανακαίνιση του Οθωμανικού

Λουτρού στο κάστρο των Ιωαννίνων. Παραθέτουμε την είδηση: «Η

“αποκατάσταση και ανάδειξη του Οθωμανικού Λουτρού στο Κάστρο

Ιωαννίνων σε επισκέψιμο μνημείο”, με απόφαση του περιφερειάρχη Ηπείρου

Αλέξανδρου Καχριμάνη, εντάσσεται στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ηπείρου

2014-2020 και αναμένεται να αλλάξει τη συνολική εικόνα του Κάστρου.… Τα

Λουτρά είναι από τα πρωιμότερα οθωμανικά μνημεία που έχουν διασωθεί μέσα

στο Φρούριο των Ιωαννίνων και συνδέεται άμεσα με την περιοχή της ΒΑ

Ακρόπολης. Το κτίριο του Οθωμανικού Λουτρού, μετά την αποκατάσταση θα

είναι εμβαδού 290 τ.μ. στερεωμένο, αναστηλωμένο, επισκέψιμο και λειτουργικό

μαζί με τον άμεσο περιβάλλοντα χώρο του διαμορφωμένο με πλακόστρωση…

Ο δήμος Ιωαννιτών εκφράζει την ικανοποίησή του για την ένταξη στο

Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Ήπειρος” του έργου αποκατάστασης και

ανάδειξης των Οθωμανικών Λουτρών…. Ο δήμαρχος Ιωαννίνων, Μωυσής

Ελισάφ, ευχαρίστησε όλες τις υπηρεσίες του δήμου και της Εφορείας

Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων που συνεργάστηκαν για την υποβολή της πρότασης

και εξέφρασε την βεβαιότητα ότι το έργο θα ξεκινήσει σύντομα…» (Ιστ.

https://www.cnn.gr /style/politismos/story/234341/ioannina-se-parko-politismoy-

anadeiknyetai-to-kastro-meta-tin-apokatastasi-ton-othomanikon-loytron).

Λύπη και απογοήτευση προκαλούν στις ψυχές μας τόσον η ικανοποίηση του

Δήμου Ιωαννιτών για την ανακαίνιση του οθωμανικού αυτού «μνημείου», όσον

επίσης η ενθουσιαστική δήλωση του εβραϊκής καταγωγής Δημάρχου κ. Μωυσή

Ελισάφ, ότι τόσο το κάστρο, όσο και το λουτρό, αποτελούν «ζωντανό κομμάτι

της ιστορίας και του πολιτισμού των Ιωαννίνων». Ναι, αποτελούν όντως

ζωντανό κομμάτι ιστορίας, όμως ιστορίας φρίκης και εγκλημάτων! Διότι το εν

λόγω κάστρο, για τέσσερις αιώνες ήταν ο τόπος εγκλεισμού, απάνθρωπου

βασανισμού και εκτελέσεως μυριάδων υπόδουλων Ελλήνων. Σ’ αυτό το

«ζωντανό κομμάτι ιστορίας και πολιτισμού» έγδαραν ζωντανό τον μαρτυρικό

Ιεράρχη Τρίκκης Διονύσιο τον Φιλόσοφο (1611). Εκεί συνέτριψαν τα κόκκαλα

του φλογερού αγωνιστή Παπα-Βλαχάβα το 1809, όπως και του θρυλικού

Κατσαντώνη την ίδια χρονιά! Εκεί βασάνιζαν και θανάτωναν με τον πλέον

κτηνώδη και μαρτυρικό τρόπο τους ηρωικούς Σουλιώτες, οι οποίοι αγωνίζονταν

για την ελευθερία τους κι όσους αντιστέκονταν στην κτηνώδη τουρκική εξουσία.

Όσον αφορά το χαμάμ, (λουτρό), εκεί, όπως είναι γνωστό, πήγαιναν οι τούρκοι

αξιωματούχοι, και οι προύχοντες, για να πάρουν το μπάνιο τους και να επιδοθούν

στα γνωστά όργια, τα οποία λάβαιναν χώρα σ’ αυτούς τους χώρους! Αυτός είναι ο

«πολιτισμός», που έχουν να επιδείξουν οι Οθωμανοί κατακτητές μας.


4


«Πολιτισμός» βασανισμών, απάνθρωπων εκτελέσεων, φρικτών εγκλημάτων και

σεξουαλικών οργίων!!! Αυτού του είδους τον «πολιτισμό» θέλουν δυστυχώς να

αναδείξουν οι αρμόδιοι παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης, θλιβερά θύματα

της «Νέας τάξεως πραγμάτων» και της «Νέας Εποχής». Εύλογα γεννάται το

ερώτημα: Μα είναι ανάγκη να αναδείξουμε εμείς οι νεοέλληνες έναν τέτοιου

είδους βάρβαρο και απάνθρωπο «πολιτισμό»; Ίσως ως ένδειξη ευγνωμοσύνης

προς τους Οθωμανούς κατακτητές και τυράννους μας για όσες θηριωδίες

διέπραξαν προς τους προγόνους μας; Αλλοίμονο, κρίμα στο κατάντημά μας! Θα

τρίζουν τα κόκαλα των ηρώων της πίστεως και της πατρίδος μας!

Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος αυτής της φρενοβλαβούς χρηματοδότησης.

Όλες αυτές οι ανακαινίσεις έχουν προγραμματιστεί καθ’ όν χρόνον η πατρίδα μας

βρίσκεται στην παρούσα χρονική συγκυρία σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορικής

της πορείας. Ο Πρόεδρος της γείτονος χώρας κ. Ταγίπ Ερντογάν, φανατικός

ισλαμιστής και ένθερμος προωθητής του Νεοοθωμανισμού, ονειρεύεται να

αναστήσει την πάλαι ποτέ κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δεν παύει κάθε

μέρα να προκαλεί και να υβρίζει την Ελλάδα και τους Έλληνες με τους

χειρότερους χαρακτηρισμούς, από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, μέχρι τον

τελευταίο έλληνα πολίτη. Παραβιάζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και το

δίκαιο της θάλασσας, εφαρμόζοντας το δίκαιο του ισχυροτέρου. Έφθασε στο

σημείο να μας απειλεί φανερά, ακόμη και με πόλεμο, προκειμένου να αρπάξει διά

της βίας όχι μόνον τις θαλάσσιες ζώνες που μας ανήκουν, αλλά και αυτά τα νησιά

του ανατολικού Αιγαίου.

Εκείνο που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι το γεγονός ότι, τόσον ο

Περιφερειάρχης Ηπείρου, όσο και ο Δήμαρχος Ιωαννιτών, φαίνεται να ζουν εκτός

πραγματικότητας και βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Ίσως ξυπνήσουν

κάποια μέρα, όταν θα διαπιστώσουν, ότι κάποια από τα ελληνικά νησιά της

πατρίδος μας δεν ανήκουν πλέον στους Έλληνες, αλλά στη γείτονα χώρα

Τουρκία. Τότε θα καταλάβουν, (όταν θα είναι πολύ αργά), ότι τα χρήματα που

τώρα ζητούν για ανακαινίσεις, θα έπρεπε να δοθούν για την αμυντική θωράκιση

της πατρίδος μας, η οποία απειλείται απροκάλυπτα. Ή, έστω, να διατεθούν, για

την ενίσχυση τη δοκιμαζόμενης οικονομίας της χώρας μας, για την ενίσχυση της

εργασίας, της επιχειρηματικότητας και του συστήματος υγείας, το οποίο

δοκιμάζεται εξαιτίας της επιδημίας του κορωνοϊού.

Φαίνεται ότι η τοπική Αυτοδιοίκηση και ο Δήμος Ιωαννίνων δεν έχουν

συνειδητοποιήσει ότι ο κ. Ερντογάν, δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους

πολιτιστικές «ευγένειες». Ο οποίος όχι μόνον δεν χρηματοδοτεί παρόμοιες

αναστηλώσεις των μυριάδων αληθινών πολιτισμικών μνημείων μας σε όλη την

τουρκική Επικράτεια, αλλά απεναντίας, τα βεβηλώνει και τα γκρεμίζει, ή χυδαία

τα ιδιοποιείται! Μετέβαλε τον πανίερο Ναό της του Θεού Σοφίας, σε τζαμί, για

να λατρεύεται ο Εωσφόρος, όπως απέδειξε ο σεπτός Ποιμενάρχης μας. Τα ίδιο

έκαμε και με τον επίσης περικαλλή Ναό της Μονής της Χώρας, όπως και με το

ιστορικό Ναό της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας! Σε άλλες περιπτώσεις έχει

εγκαταλείψει ιστορικούς και λαμπρούς Ναούς και Μονές στη φθορά του χρόνου


5


και την κακοποίηση των κατοίκων μουσουλμάνων των γύρω περιοχών. Ο

ιστορικός ναός του Αγίου Γεωργίου στην Προύσα πρόσφατα κατεδαφίστηκε.

Υπάρχει επίσης και μια άλλη εξ’ ίσου θλιβερή παράμετρος του όλου θέματος.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αποφάσισαν να ανεγείρουν στην

Αθήνα μουσουλμανικό τέμενος ως «κρατικό ίδρυμα», με χρήματα από τον

κρατικό κορβανά, το οποίο θα κοστίσει πάνω από 1.500.000 €, (το ακριβές

ποσό ποτέ δεν έγινε γνωστό), τη στιγμή που σε πολλές ισλαμικές χώρες είναι

αδιανόητη η ανέγερση, όχι με κρατική δαπάνη, αλλά ούτε καν με ιδιωτική,

Ορθοδόξων Ναών! Όταν έγινε γνωστή η πρόθεση του Τούρκου Προέδρου να

μεταβάλλει την Αγία Σοφία σε τζαμί, δεν υπήρξε ουδεμία σοβαρή αντίδραση από

την ελληνική κυβέρνηση, ούτε κανένα σοβαρό αντίμετρο. Το λιγότερο που θα

έπρεπε να κάμει ήταν, να αναστείλει τις εργασίες λειτουργίας του τεμένους. Να

καλέσει τον τούρκο πρέσβη, όπως και τους πρέσβεις των άλλων ισλαμικών

χωρών και να τους καταστήσει σαφές, ότι το ισλαμικό τέμενος της Αθήνας δεν

πρόκειται να λειτουργήσει, (με την απόλυτη ευθύνη της Τουρκίας), εφ’ όσον

τελικά υλοποιήσει την απόφασή της να μεταβάλει την αγία Σοφία σε Τζαμί.

Κλείνουμε, με την πικρή και ανησυχητική αίσθηση της εθνικής και κοινωνικής

μας παρακμής. Φοβούμεθα, ότι με τέτοια φαινόμενα εθνικής και κοινωνικής

παραφροσύνης το μέλλον του Γένους μας προμηνύεται ζοφερό! Καλούμε την

τοπική Αυτοδιοίκηση και το Δήμο Ιωαννίνων, να εγερθούν από το πνευματικό

λήθαργο, στο οποίο βρίσκονται, και να κατανοήσουν επί τέλους τη σκληρή

πραγματικότητα, την οποία αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας. Στην παρούσα

χρονική συγκυρία όπου και η οικονομία μας δοκιμάζεται σκληρά, αλλά και ο

κίνδυνος ενός ελληνοτουρκικού πολέμου καθίσταται ορατός, δεν υπάρχει καμία

απολύτως ανάγκη να δαπανούμε χρήματα για αναστηλώσεις Οθωμανικών

Μνημείων, τα οποία, το μόνο που μπορούν να μας προσφέρουν είναι η φρικώδης

ανάμνηση της πιο κτηνώδους δουλείας, που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Η

μόνη μας ελπίδα για να γλυτώσουμε από αυτό τον θλιβερό κατήφορο, που

πήραμε ως Έθνος είναι ο Λυτρωτής μας Χριστός, προς τον οποίο καλούμαστε να

στραφούμε και πάλι κλήρος και λαός, αν θέλουμε η πατρίδα μας να ξαναγράψει

καινούργιες σελίδες δόξης και νίκης.


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

Πατηρ Παύλος

ΣυνημμέναΔευ, 21 Σεπ, 12:21 μ.μ. (πριν από 21 ώρες)
προς george.wilerΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΙερεύςΣΥΝΑΞΙΣΠεριοδικόEfenpresstriklopodiaAndreasdaskalosMonkSerafimpreotvtsigkoskonstantinosauthorimkmhtropolhΜητρόποληπ.Νικόδημοςp.VasiliosinfomixhoulΙΕΡΑcontactpanhouaverophΣάλπισμαinfonewsimkythironaugmyrouLabrosNickthriskeftikainfoPANCYPRIANdespotatoneapetropoulosinfoimag.gorgΑΝΔΡΕΑΣganagnoiakritisΤΡΕΛΟ-contactPetergram.imkawΠαναγιώτηςakhs1914gmanolisΤάσοςεγώΚαθεδρικόςtselengmitropoliimkachrisgefsiI.M.PΜΗΤΡΟΠΟΛΗΕΣΤΙΑinfoinfoinfoΕπιτροπήimaaorthotypLeonidasΑΚΤΙΝΑtasthyrasAmethystLawgap10

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 21η Σεπτεμβρίου 2020.

 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ



 ΙΕΡΆ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 21 η Σεπτεμβρίου 2020


Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗ ΣΟΥΗΔΙΑ

Είμαστε δυστυχώς αναγκασμένοι να φέρνουμε στο φως της δημοσιότητας,

με σκοπό την επαγρύπνηση του πιστού λαού του Θεού και να σχολιάζουμε

περιπτώσεις έσχατης πνευματικής και ηθικής κατάπτωσης του συγχρόνου

κόσμου. Άλλωστε με βάση τα σημεία των καιρών, όπως αυτά καταγράφονται

στα θεόπνευστα αγιογραφικά κείμενα, (βλ. 24 ο κεφ. του κατά Ματθαίον και

21 ο κεφ. του κατά Λουκάν ευαγγελίου), και τους θεοφώτιστους Πατέρες της

Εκκλησίας μας, έχουμε αποδείξει ότι η ανθρωπότητα εισήλθε σε μια

κατάσταση πρωτοφανούς αποστασίας, η οποία μαρτυρεί ότι βρισκόμαστε

πλέον στους εσχάτους χρόνους.

Μια από τις φοβερότερες πτυχές της σύγχρονης ηθικής και πνευματικής

κατάπτωσης είναι και η πρωτοφανής στην παγκόσμια ιστορία «συμφιλίωση»

του ανθρώπου με τον «απ’ αρχής ανθρωποκτόνο» (Ιωάν.8,9), τον ολετήρα

της ανθρωπότητας και ολοκλήρου της κτίσεως, τον Σατανά. Η γενική

αποστασία του ανθρώπου από τον αληθινό Θεό, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό,

είναι ευθέως ανάλογη με την υποταγή του στο Σατανά και τη λατρεία του σε

όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Και το χειρότερο είναι ότι η αλματώδης

λατρεία του Εωσφόρου έχει σκοτεινούς και φανερούς προωθητές, οι οποίοι

χρηματοδοτούν αφειδώς κυβερνητικούς παράγοντες σε διάφορες χώρες,

προκειμένου να επιτύχουν νομοθετικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα δώσουν τη

δυνατότητα εδραίωσης και διάδοσης της θρησκείας του. Ήδη στην Αμερική,

για χάρη της «ισονομίας», η θρησκεία του Σατανά είναι, όχι απλά νόμιμη,

αλλά διεκδικεί δικαιώματα στην δημόσια ζωή, όπως λ.χ. ανέγερση

σατανιστικών μνημείων σε δημόσιους χώρους, τέλεση «ιεροπραξιών» σε

δημόσιες υπηρεσίες και διδασκαλία των αρχών του σατανισμού στα σχολεία!

Αυτή η λίαν τραγική κατάσταση «μεταγγίζεται» δυστυχώς και στην

ευρωπαϊκή ήπειρο. Έως τώρα υπήρχαν και «λειτουργούσαν» σατανιστικές

ομάδες, με την ανοχή των αρχών σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, (και στην

χώρα μας), σε περιθωριακούς κύκλους και με μυστικές τελετουργίες. Τώρα

ζητούν νομική κατοχύρωση και ίση μεταχείριση με τις νόμιμες θρησκείες! Η

αρχή έγινε στη Σουηδία, όπου πρόσφατα, με κυβερνητική απόφαση, η εκεί

σατανιστική κοινότητα απέκτησε νομική οντότητα, έγινε νόμιμη θρησκεία και

τέθηκε υπό την προστασία του νόμου! Προφανώς και τα τελετουργικά τους,

όπως π.χ. ο γάμος, θα έχουν νομική ισχύ και θα γίνονται δεκτά από τις

δημόσιες υπηρεσίες!

Τα δημοσιεύματα γι’ αυτή την αναγνώριση είναι αφ’ ενός μεν

αποκαλυπτικά για την ερεβώδη κατάσταση που δημιουργείται στον σύγχρονο

κόσμο, (και δυστυχώς για την άλλοτε χριστιανική Ευρώπη), και αφ’ ετέρου

παραπλανητικά, όσον αφορά την ουσία της σατανιστικής λατρείας και τις

φρικτές και αποκρουστικές τελετουργίες της. Αποκαλύπτουν ακόμη και μια


2


άλλη πτυχή του σατανισμού, την άμεση σχέση του με την ομοφυλοφιλική

κοινότητα, την οικολογία, την προώθηση των εκτρώσεων και το φεμινιστικό

κίνημα.

Σύμφωνα με σχετικό αποκαλυπτικό δημοσίευμα: «Νόμιμη θρησκεία οι

Σατανιστές στη Σουηδία – “Αιώνιος επαναστάτης” ο σατανάς. Σε μια

προσπάθεια να καταρρίψει τα στερεότυπα για αιματηρές θυσίες κι όργια, η

σατανιστική κοινότητα της Σουηδίας προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη

και το κοσμικό κράτος κι “αγκαλιάζει” το φεμινισμό. Ο ίδιος ο σατανάς

θεωρείται απλή λογοτεχνική φιγούρα, πρότυπο κι αιώνιος επαναστάτης.

Παρά το γεγονός ότι η εκκλησία ανέκαθεν θεωρούσε το σατανά ως την πηγή

του κακού και τον χειρότερο εχθρό του ανθρώπου, η Σουηδική Σατανιστική

Κοινότητα έγινε δεκτή ως επίσημη θρησκευτική επωνυμία από τις

σουηδικές οικονομικές και διοικητικές υπηρεσίες, σύμφωνα με την

εφημερίδα “Dagen”» (Ιστ.https://sputniknews.gr/kosmos/201908024151523-

nomimh-thrhskeia satanistes-souhdia-protupo-gia-mimhsh-o-satanas/).

Εδώ διαπιστώνουμε το δαιμονικό τέχνασμα, να νομιμοποιείται η

καταστροφική αυτή λατρεία, (σέκτα), αφ’ ενός μεν μέσω του

«δικαιωματισμού», της δημοκρατίας και της «ισονομίας» και αφ’ ετέρου

μέσω της παραπλάνησης. Να αποκρύπτεται η αληθινή ιδεολογία και πίστη της

σέκτας, όπως ορίζεται μέσω των σατανιστικών συγγραμμάτων και της

εγκληματικής της ιστορίας. Μ’ άλλα λόγια προσπαθεί η Σουηδική Σατανιστική

Κοινότητα να σκεπάσει τη φρικτή πραγματικότητα με τις αιματηρές θυσίες και

τα ακατονόμαστα όργια, που συντελούνται μέσα στους κόλπους της και να

δώσει προς τα έξω μια ψευδή εικόνα, ότι δήθεν «προωθεί την κοινωνική

δικαιοσύνη και το κοσμικό κράτος κι “αγκαλιάζει” το φεμινισμό». Οι

αιματηρές θυσίες και τα όργια αποκαλούνται απλά «στερεότυπα», επειδή

έχουν θεσπιστεί και καθιερωθεί ήδη από τον περασμένο αιώνα από τους

πρωτεργάτες του νέο-σατανισμού. Το γεγονός αυτό είναι φυσικό και επόμενο,

αφού ο εμπνευστής και δάσκαλος της σέκτας είναι ο «πατήρ του ψεύδους»

(Ιωάν.8,44), διάβολος και ως εκ τούτου τα φανερά πιστεύω της δεν έχουν

καμιά σχέση με τις κρυφές επιδιώξεις της.

Αξίζει να σχολιάσουμε και τον ψευδή ισχυρισμό της σέκτας ότι δήθεν ο

Σατανάς είναι μια «απλή λογοτεχνική φιγούρα, πρότυπο κι αιώνιος

επαναστάτης». Όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες «το μεγαλύτερο

τέχνασμα του διαβόλου είναι ότι σε πείθει για την ανυπαρξία του», το οποίο

επιβεβαιώνει και ο γνωστός φιλόσοφος Σαρλ Μποντλέρ. Έτσι μπορεί να κάνει

ευκολότερα το καταστροφικό του έργο. Είναι επίσης γνωστό πως οι

αποκρυφιστές, θεμελιωτές και προωθητές του σατανισμού, του περασμένου

αιώνα, παρουσίασαν το Σατανά ως το «μεγάλο επαναστάτη» κατά του

«δυνάστη Θεού». Ως το «μεγάλο φίλο και απελευθερωτή του ανθρώπου από

την τυραννική δυναστεία του Θεού». Μάλιστα του έδωσαν και σύμβολο,

ταυτίζοντάς τον με τον γνωστό τιτάνα Προμηθέα της ελληνικής μυθολογίας, ο

οποίος επαναστάτησε κατά των «θεών». Με αυτή την παραπλανητική εικόνα

του Σατανά επιχειρούν οι δύστυχοι οπαδοί του να προωθήσουν τη λατρεία του,

να τον κάμουν ελκυστικό και αποδεκτό από τον σύγχρονο αποστατημένο και

αποπροσανατολισμένο άνθρωπο.


3


Στη συνέχεια το αποκαλυπτικό άρθρο αναφέρει ότι, προκειμένου «να γίνουν

μια καταχωρημένη θρησκευτική κοινότητα στη Σουηδία, οι σατανιστές

έπρεπε να ικανοποιήσουν αρκετές προϋποθέσεις, όπως να οργανώσουν

θρησκευτικές υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων προσευχές, ή διαλογισμό.

Έπρεπε, επίσης, να φέρουν μια επωνυμία που “να μην εναντιώνεται στα

καλά ήθη ή στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας”». Με άλλα λόγια οι

πρωτεργάτες της σέκτας παρουσίασαν μια διαφορετική εικόνα, από αυτή που

πραγματικά είναι, για να κατορθώσουν να δρουν νόμιμα στη σουηδική

κοινωνία υπό την προστασία του κράτους.

Η συνέχεια του άρθρου δεν αφήνει περιθώρια παρανοήσεως: Η σέκτα «είναι

εμπνευσμένη από το Σατανικό Ναό, μια ακτιβιστική ομάδα από τη

Μασαχουσέτη των ΗΠΑ, που μεταξύ άλλων προωθούν την κατάργηση της

σχολικής προσευχής, όπως κάνει και η Σουηδική Ανθρωπιστική Ακαδημία»,

δηλαδή είναι δομημένη στις αρχές της φρικιαστικής «Εκκλησίας του Σατανά»

που ίδρυσε ο διαβόητος σατανιστής La Vey, το 1966 στις ΗΠΑ και ευθύνεται

με σωρεία φρικτών εγκληματικών πράξεων, φρικωδών τελετουργιών και

ανείπωτων οργίων.

Σημασία έχει και η αποκάλυψη για την ταυτότητα των ηγητόρων της

σέκτας: «Επικεφαλής της ομάδας είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι, ο Έρικ και

η Τζένη Χέντιν από την Στοκχόλμη. Και οι δύο είναι καθηγητές στην

Ιστορία των Ιδεών και τη Γλωσσολογία και όπως δηλώνουν δεν έχουν

παρελθόν σε άλλα θρησκευτικά κινήματα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που

παραθέτουν, έχουν περί τους 100 ακόλουθους»! Δεν είναι παράδοξο το

γεγονός ότι οι επικεφαλής της σέκτας προέρχονται από το χώρο της διανόησης

και όχι από αμόρφωτους ανθρώπους. Είναι παρατηρημένο και σε άλλες

περιπτώσεις πως αρχηγοί καταστροφικών λατρειών και αλλόκοτων

θρησκευτικών ομάδων είναι εγγράμματοι και σημαίνοντες πολίτες. Η

ανθρώπινη γνώση δεν είναι πάντα προϋπόθεση προόδου και μπορεί αυτή να

υπηρετήσει το ψεύδος και το κακό, όταν αυτονομηθεί από την πηγή της

αλήθειας, την ένσαρκη Αλήθεια που είναι ο Ιησούς Χριστός. Μας το εξηγεί

και ο αρχαίος φιλόσοφος Πλάτων, τονίζοντας πως «πάσα επιστήμη

χωριζομένη αρετής, πανουργία και ου σοφία φαίνεται». Εν προκειμένω,

άνθρωποι πλημυρισμένοι από δαιμονική ενέργεια, προσφέρουν τις ικανότητές

τους και τις γνώσεις τους για το κακό.

Παρακάτω το δημοσίευμα αναφέρει και μια άλλη λεπτομέρεια: τη στενή

σχέση μεταξύ σατανισμού και ομοφυλοφιλίας και εκτρώσεων, αποδεικνύοντας

ότι κάθε μορφή σεξουαλικής διαστροφής και κάθε μορφή εγκλήματος έχει

εμπνευστή και προωθητή της τον ίδιο τον διάβολο: «Με μια γρήγορη

αναζήτηση στη σελίδα της κοινότητας στο Facebook βρίσκει εύκολα πολλές

συζητήσεις μεταξύ αριστερών ή φιλελεύθερων συνομιλητών για ζητήματα

όπως αυτά της LGBTQ κοινότητας, της προστασίας του περιβάλλοντος και

υπέρ των εκτρώσεων. Χαρακτηριστικό είναι ότι η κοινότητα μοίρασε

σερβιέτες σε ένα πρότζεκτ με την ονομασία: “Έμμηνος Ρύση με τον

Σατανά”»! Οι άγιοι Πατέρες μας βεβαιώνουν πως ο άνθρωπος ο οποίος

διαστρέφει συνειδητά το κακό σε καλό και αγαθό, δεν είναι απλά αμαρτωλός,

αλλά γίνεται, όπως είχε γράψει ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς «μικρός


4


διάβολος», διαβολοποιείται! Όποιος μπορεί να δει τη δαιμονική ενέργεια

στους υπερασπιστές και προωθητές της ομοφυλοφιλίας και των φρικωδών

εγκληματικών εκτρώσεων, θα συμφωνήσει με τον μεγάλο αυτό σύγχρονο άγιο

και ομολογητή της Ορθοδοξίας!

Το άρθρο καταλήγει, καταδεικνύοντας την τρανταχτή αντίφαση της σέκτας:

«Κι ενώ ο σατανάς τιμάται ως πρότυπο προς μίμηση και ως αιώνιος

επαναστάτης που έρχεται διαρκώς σε σύγκρουση με τις αρχές, η

θρησκευτική ομάδα πραγματοποιεί τελετές όπως: “Επίκληση στον

Εωσφόρο και στη Λίλιθ”. Με κύριο στόχο ο εαυτός να βρίσκεται στο κέντρο

πάντων»! Τα πραττόμενα της σέκτας αποκαλύπτουν τα ψεύδη της. Αν

πράγματι ο Σατανάς είναι ανύπαρκτος ως οντότητα, τότε γιατί να τιμάται «ως

πρότυπο προς μίμηση»; Επίσης τι νόημα έχουν οι τελετές, στις οποίες

επικαλούνται ένα ανύπαρκτο όν; Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Για όλους τους δυστυχείς λάτρεις του χείριστου εχθρού του ανθρώπου, ο

Σατανάς δεν είναι ανύπαρκτος. Είναι υπαρκτός, είναι «ο άρχων του κόσμου

τούτου», (Ιωάν.12,31), και μάλιστα έχει πάρει τη θέση του Θεού στην

ταραγμένη ψυχή τους! Οι περιρρέουσες απόψεις ότι υπάρχουν πολλές μορφές

σατανισμού, (Ορθολογικός, Θεϊστικός, Αθεϊστικός κλπ), είναι τεχνητή

παραπλάνηση, που προέρχεται από τον αποκρυφιστικό χώρο.

Περαίνοντας, εκφράζουμε την ανησυχία μας για τα όσα συμβαίνουν στο

χώρο της παραθρησκείας και του αποκρυφισμού στις τραγικές και

αποκαλυπτικές ημέρες μας. Ιδιαίτερα ανησυχούμε για την παράδοξη

συμφιλίωση του σύγχρονου ανθρώπου με τον ολετήρα του τον Σατανά και την

αλματώδη διάδοση της μιαρής λατρείας του, κυρίως στο χώρο των νέων.

Ανησυχούμε επίσης για την ραγδαία αποχριστιανοποίηση της κοινωνίας, η

οποία αποτάσσεται πλέον το Χριστό και συντάσσεται με τον Εωσφόρο.

Αγωνιούμε βλέποντας την τιτάνια προσπάθεια αφανών κύκλων, οι οποίοι

προωθούν μεθόδους ακούσιας μύησης των παιδιών στο σατανισμό, μέσω

παιχνιδιών, της μουσικής, της μόδας και του τρόπου ζωής. Διαπιστώνουμε με

φρίκη την άλλοτε χριστιανική Ευρώπη να κλείνει ερμητικά την πόρτα στο

Σωτήρα Χριστό και να την ανοίγει διάπλατα στο Σατανά. Είμαστε απόλυτα

σίγουροι ότι το φρικώδες παράδειγμα της Σουηδίας, να θέσει υπό την

προστασία των νόμων και του κράτους τη σατανιστική σέκτα, είναι η απαρχή

για την «σατανοποίηση» ολοκλήρου της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και το πιο

ανησυχητικό είναι ότι το κακό δε θα αργήσει να έρθει και στην πατρίδα μας,

αφού κάθε κακό που γεννιέται στην Ευρώπη έρχεται, (μάλλον το φέρνουν) και

στην Ελλάδα! Το μόνο που μας απομένει είναι η απόλυτη προσήλωσή μας

στον αρχηγό και τελειωτή της πίστεώς μας, το Λυτρωτή μας Χριστό

(Εβρ.12,2), σε Αυτόν που νίκησε και συνέτριψε το Σατανά και δρομολόγησε

την τελειωτική του καταστροφή, η οποία θα είναι και καταστροφή όσων τον

ακολουθούν και τον λατρεύουν!


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Σφραγίς Δωρεάς! Καθαγιασμός του Ιερού Τέμπλου από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Σεραφείμ.

Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού στο ναό μας!

kathagiasmos templou 70

Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφειμ τελέστηκε σήμερα Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020, με την δέουσα λαμπρότητα, μεγαλοπρέπεια και Εκκλησιαστική τάξη - τηρουμένων όλων των προβλεπόμενων μέτρων - η Ακολουθία του Εσπερινού, στον Πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Τιμίου Σταυρού Καστέλλας.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Ιερός Ναός, ύστερα από ενέργειες του Σεβασμιωτάτου, ανακαινίσθηκε προσφάτως και σήμερα «Ένα όνειρο, μια μεγάλη δωρεά του Θεού πραγματώνεται», όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο Σεβασμιώτατος αφού «Το Τέμπλο που κοσμεί και ολοκληρώνει την ευπρέπεια του ιερού χώρου έγινε πλέον πραγματικότητα».

Αναφερόμενος εν συντομία στην πλούσια ιστορία του Ναού εξέφρασε την χαρά και την ευγνωμοσύνη του προς τον Πανάγιο Θεό μας και προς τους ευσεβείς δωρητές οι οποίοι συνέβαλλαν στο να γίνει το όνειρο αυτό πραγματικότητα.

Ανάμεσα στους δωρητές, ευχαρίστησε ιδιαίτερα και τοκ κ. Αθανάσιο Μαρτίνο και τον Βουλευτή της ΝΔ κ. Κωνσταντίνο Κατσαφάδο για την συμβολή τους στο όλο έργο.

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τον καθαγιασμό του μαρμαρόγλυπτου τέμπλου (Ιερού Καταπετασματος) και των Ιερών Εικόνων.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ:

Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2020

Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Του Σταυρού-14 Σεπτεμβρίου


Έθιμα – Γιατί μοιράζεται βασιλικός στην Εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού

Οι Χριστιανοί έθαψαν τον ξύλινο σταυρό του Χριστού βαθιά στο χώμα για να μην τον βρουν οι ειδωλολάτρες και τον μολύνουν.

Όταν έπειτα από καιρό επικράτησε ο Χριστιανισμός, η Αγία Ελένη αποφάσισε να βρει και να ξεθάψει τον Τίμιο Σταυρό και να τον στήσει μέσα στην Εκκλησία στα Ιεροσόλυμα για να τον προσκυνούν οι Χριστιανοί.

Πήγε λοιπόν η ίδια στα Ιεροσόλυμα και ζήτησε να μάθει σε ποιο μέρος ήταν θαμμένος ο Τίμιος Σταυρός.

Όμως κανένας Χριστιανός δεν ήξερε να της πει. Εκείνοι που πριν από πολλά χρόνια τον είχαν θάψει βαθιά στο χώμα, είχαν πια πεθάνει.

Έβαλε λοιπόν η Αγία Ελένη χιλιάδες εργάτες κι άρχισαν να σκάβουν όλα τα χωράφια εκεί γύρω.

Ήταν σίγουρη πως θα ανακάλυπτε τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου.

Κάποια μέρα, καθώς η Αγία Ελένη βάδιζε μέσα σ’ ένα χωράφι, πάτησε ένα χορτάρι και αμέσως μια γλυκιά μυρωδιά γέμισε τον αέρα.

Η μυρωδιά προέρχονταν από το φυτό που πατούσε και αμέσως ζήτησε από τους εργάτες να σκάψουν ακριβώς εκεί. Ήταν, τελικά, το μέρος που ήταν θαμμένος ο Τίμιος Σταυρός.

Το φυτό που αποτέλεσε σημείο αναφορά ονομάστηκε βασιλικός και έκτοτε κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου τιμάται αναλόγως.

Την ημέρα του εορτασμού της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού , λοιπόν,οι ιερείς μοιράζουν βασιλικό στους πιστούς, για να υπενθυμίσουν στους πιστούς τον τρόπο και το σημείο που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός που μαρτύρησε ο Χριστός.

Με τον Αγιασμό και το βασιλικό της Υψώσεως του Σταυρού φτιάχνεται το προζύμι της νέας χρονιάς, που τα παλαιότερα χρόνια οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν για να ζυμώσουν το ψωμί αλλά και τα πρόσφορα.

«Με του Σταυρού τον αγιασμό κάμνε το προζύμι για ούλο το χρόνο» συμβούλευαν οι μητέρες τις θυγατέρες τους.

Το βασιλικό που έπαιρναν από τον ιερέα αρχικά τον χρησιμοποιούσαν για να σταυρώσουν το προζύμι και στην συνέχεια τον τοποθετούσαν μέσα σε ποτήρι με νερό ευελπιστώντας να βγάλει ρίζες για να τον ξαναφυτεύσουν.

Συνήθιζαν να λένε για το βασιλικό:

«Βασιλικός κι αν μαραθεί

Κι αν γείρουν τα κλωνιά του

Ρίξε νερό στη ρίζα του

Να’ ρθεί στα πρωτινά του».

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2020

 

Πατηρ Παύλος

Συνημμένα11:26 π.μ. (πριν από 10 ώρες)
προς george.wilerΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΙερεύςΣΥΝΑΞΙΣΠεριοδικόEfenpresstriklopodiaAndreasdaskalosMonkSerafimpreotvtsigkoskonstantinosauthorimkmhtropolhΜητρόποληπ.Νικόδημοςp.VasiliosinfomixhoulΙΕΡΑcontactpanhouaverophΣάλπισμαinfonewsimkythironaugmyrouLabrosNickthriskeftikainfoPANCYPRIANdespotatoneapetropoulosinfoimag.gorgΑΝΔΡΕΑΣganagnoiakritisΤΡΕΛΟ-contactPetergram.imkawΠαναγιώτηςakhs1914gmanolisΤάσοςεγώΚαθεδρικόςtselengmitropoliimkachrisgefsiI.M.PΜΗΤΡΟΠΟΛΗΕΣΤΙΑinfoinfoinfoΕπιτροπήimaaorthotypLeonidasΑΚΤΙΝΑtasthyrasAmethystLawgap10

Εν Πειραιεί τη 8η Σεπτεμβρίου 2020


Αρχ. Παύλος Δημητρακόπουλος.

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς


ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

 «Αύτη ημέρα Κυρίου, αγαλλιάσθε λαοί. Ιδού γαρ του φωτός ο νυμφών και η


βίβλος του λόγου της ζωής εκ γαστρός προελήλυθε».


Εν Πειραιεί τη 8 η Σεπτεμβρίου 2020

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου.

Πρ. Ιερού Ναού Τιμίου Σταυρού Πειραιώς

Με τους παρά πάνω λόγους, αγαπητοί μου αδελφοί, ο ιερός υμνογράφος,

προτρέπει στο δοξαστικό των αίνων της εορτής σε πνευματική χαρά και

αγαλλίαση και σε επάξιο πνευματικό εορτασμό του χαρμοσύνου γεγονότος της

εορτής της γεννήσεως της Θεοτόκου, του ευωδεστάτου αυτού άνθους, που

βλάστησε «εκ της ρίζης Ιεσσαί». Το Γενέθλιο της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι η

πρώτη, (χρονολογικά), των θεομητορικών εορτών του εκκλησιαστικού έτους.

Κατά τον άγιο Ανδρέα Κρήτης εορτάζομε «παγκοσμίου ευφροσύνης γενέθλιον»,

που καθίσταται «η είσοδος όλων των εορτών και το προοίμιο του μυστηρίου

του Χριστού». Και τούτο διότι η γέννηση της Θεοτόκου έγινε το σκεύος εκείνο

της εκλογής, που προόρισε ο Θεός προαιωνίως να γίνει η πρόξενος της

αναγεννήσεως και αναπλάσεως των πάντων, διά της εν χρόνω γεννήσεως κατά

ανερμήνευτο και παράδοξο τρόπο, του αχρόνου και προαιωνίου Θεού Λόγου.

Ο μοναδικός και ανεπανάληπτος ρόλος τον οποίο διεδραμάτισε η Θεοτόκος

στο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου, προαναγγέλθηκε στην εποχή της Παλαιάς

Διαθήκης από πλήθος προφητειών και προεικονίστηκε από πλείστες όσες

προεικονίσεις και προτυπώσεις. Η άφλεκτος βάτος στο όραμα του Μωϋσή, οι

θεόγραφες πλάκες και η κιβωτός του Νόμου, το ουράνιο μάννα και η χρυσή

στάμνα, η λυχνία και η τράπεζα, η ράβδος Ααρών η βλαστήσασα, η κλίμακα του

Ιακώβ, ο πόκος του Γεδεών, το αλατόμητον όρος του Δανιήλ, η κάμινος που με

το πυρ εδρόσιζε τους τρεις Παίδες, αλλά και αυτά τα Άγια των Αγίων της σκηνής

του μαρτυρίου, σύμφωνα με την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, προεικόνιζαν

την Θεοτόκο. Αλλά και σε πολλούς προφήτες, όπως στον προφήτη Ησαΐα (7,14),

στον προφήτη Ζαχαρία (2,14), στον προφήτη Ιεζεκιήλ (44,1-3), στον προφήτη

Δανιήλ, (2,31-35), στον προφήτη Αββακούμ (3,3), έχουμε σαφέστατες αναφορές

στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Για την Παλαιά Διαθήκη η Θεοτόκος αποτελούσε το

κήρυγμα των προφητών και την προσδοκία των δικαίων, ενώ για την Καινή

γίνεται «η τιμιωτέρα των χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των

Σεραφείμ», ο «γλυκασμός των αγγέλων και των θλιβομένων η χαρά», η δόξα

των αποστόλων και το καύχημα των μαρτύρων, το εντρύφημα των οσίων και το

κεφάλαιον της σωτηρίας όλου του γένους των ανθρώπων.

Καμιά πληροφορία δεν μας δίδουν τα ευαγγελικά κείμενα γύρω από την

γέννηση της Παναγίας και τους γονείς της, αλλ’ ό,τι γνωρίζουμε σχετικά με το

θέμα αυτό προέρχεται από την αρχαία παράδοση, που ανάγεται στους

αποστολικούς χρόνους. Σ’ ένα από τα απόκρυφα βιβλία της εποχής εκείνης, το

πρωτευαγγέλιο του Ιακώβου, διασώζονται ορισμένα γνήσια στοιχεία της


2

αρχέγονης παράδοσης, τα οποία μας πληροφορούν για την γέννηση της Θεοτόκου

και την παιδική και νεανική της ηλικία. Βέβαια αν και οι άγιοι Πατέρες γενικά

απέρριψαν τα απόκρυφα ευαγγέλια και δεν τα συμπεριέλαβαν στον Κανόνα της

αγίας Γραφής, διότι περιείχαν πολλές ανακρίβειες και πλάνες, ωστόσο όμως η

εκκλησιαστική συνείδηση σεβάστηκε τα στοιχεία εκείνα, που αναφέρονται στην

γέννηση της Θεοτόκου και τα συμπεριέλαβε στην γνήσια εκκλησιαστική μας

Παράδοση, διότι τα θεώρησε κατά τον πυρήνα τους ως γνήσια. Σύμφωνα λοιπόν

με την παρά πάνω Παράδοση, γονείς της Θεοτόκου ήταν οι Άγιοι Ιωακείμ και

Άννα, τους οποίους μνημονεύει η Εκκλησία μας πάντοτε στις ιερές ακολουθίες

της και στην απόλυση πριν από την μνημόνευση των εκάστοτε εορταζομένων

αγίων. Παρά το γεγονός δε ότι και οι δύο ήταν άμεμπτοι και δίκαιοι και κατ’

εξοχήν ενάρετοι, εν τούτοις ήταν άτεκνοι, διότι η αγία Άννα ήταν στείρα και επί

πλέον είχαν φθάσει σε γεροντική ηλικία, οπότε και λόγω ηλικίας ήταν αδύνατη η

τεκνογονία. Ωστόσο παρά το προχωρημένο της ηλικίας των δεν έπαυαν να

παρακαλούν τον Θεόν με θερμές προσευχές να τους δώσει ο Θεός τέκνο και να

πάρει από πάνω τους το όνειδος της ατεκνίας. Υποσχέθηκαν δε ότι αν φέρουν

στον κόσμο παιδί, να το προσφέρουν ως αφιέρωμα σ’ Εκείνον. Κατά τον άγιο

Γρηγόριο Παλαμά οι γονείς της Θεοτόκου «περίλυποι από τις προσβολές, αφού

εθυμήθηκαν τον Αβραάμ και την Σάρα και όλους τους άλλους, που εδοκίμασαν

την λύπη για την ατεκνία…απεφάσισαν να καταφύγουν και αυτοί στη

παράκληση προς τον Θεον. Και ο μεν σώφρων Ιωακείμ αναχωρεί προς την

έρημο, κατοικεί σ’ αυτήν και τηρεί νηστεία, αναπέμποντας προς τον Θεόν

προσευχή να γίνει πατέρας. Και δεν σταμάτησε την δέηση, ούτε επέστρεψε από

εκεί, πριν δεχθεί την βεβαίωση περί της αποδοχής του αιτήματός του από τον

Θεόν. Η δε ομόφρων με αυτόν Άννα κλείνεται σ’ ένα γειτονικό κήπο και με

πονεμένη καρδιά βοά προς τον Κύριο ‘εισάκουσέ με Θεέ των πατέρων μου και

ευλόγησέ με όπως ευλόγησες την μήτρα της Σάρας’». Πράγματι ο Θεός άκουσε

τις προσευχές τους και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου έστειλε άγγελο, καθ’

όν χρόνον εκείνοι προσηύχοντο, για να τους αναγγέλει το χαρμόσυνο γεγονός.

Και τους έδωσε κόρη «την θαυμασιωτάτην από όλες τις θαυμάσιες που

φάνηκαν ανέκαθεν», κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά, «το κειμήλιον της

Οικουμένης», κατά την έκφραση του αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, την

γεννήτρια του δημιουργού των όλων, την «του πεσόντος Αδάμ ανάκλησιν και

των δακρύων της Ευάς την λύτρωσιν», αυτήν που έκαμε τη γη ουρανό και τον

Υιόν του Θεού άνθρωπον, τους δε ανθρώπους υιούς του Θεού κατά Χάριν.

Εάν ο Υιός του Θεού υπήρξε η «προσδοκία των εθνών» και η προσδοκία

πάσης της κτίσεως, τους αυτούς προσδιορισμούς μπορούμε να αποδώσουμε κατά

παρόμοιο τρόπο και στην Θεοτόκο. Ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας προχωρεί

ακόμη περισσότερο και θεωρεί την Παναγία, όχι απλώς την κόρη που περίμενε

όλη η κτίση, αλλά τον «καρπό των κτισμάτων», δηλαδή το σημείο εκείνο στο

οποίο κατατείνει ολόκληρη η κτίση. Όπως το δένδρο υπάρχει για τον καρπό, έτσι

η κτίση υπάρχει για την Παρθένο και η Παρθένος για τον Χριστό. Κατά τους

αγίους Πατέρες, όταν ο Θεός στην αρχή των αιώνων ατενίζοντας προς τα


3

δημιουργήματά του, είπε ότι είναι «καλά λίαν», ουσιαστικά έβλεπε μπροστά του

τον καρπό όλης της δημιουργίας, την υπεραγία Θεοτόκο. Ο άγιος Ιωάννης ο

Δαμασκηνός, το κεφάλαιο της θεολογίας των αγίων Πατέρων, πλημμυρισμένος

από ανέκφραστη χαρά, σκιρτών και αγαλόμενος, «αρπάζει την κιθάρα του

Πνεύματος» καθώς αναφέρει σ’ ένα λόγο του στη γέννηση της Θεοτόκου και

«τραγουδάει την γέννησή της»: «Κοριτσάκι τόσο όμορφο και τόσο γλυκό. Κρίνο

που ξεφύτρωσες ανάμεσα στ’ αγκάθια από την πιο ευγενική και βασιλική ρίζα

του Δαυΐδ…Τριαντάφυλλο που ξεφύτρωσες μέσα από τ’ αγκάθια των Ιουδαίων

και πλημμύρισες με το θεϊκό σου άρωμα τα σύμπαντα. Κόρη του Αδάμ και

μητέρα του Θεού. Ευλογημένη η μέση και τα σπλάγχνα, απ’ όπου ξεφύτρωσες.

Ευλογημένη η αγκαλιά που σε βάσταξε και τα χείλη που απολαύσανε τα αγνά

σου φιλιά, δηλαδή τα χείλη των γονιών σου μονάχα, για να μείνης πάντοτε σ’

όλα παρθένος. Σήμερα αρχίζει η σωτηρία του κόσμου. Δοξολογήστε τον Κύριο

όλη η γη, τραγουδήστε και χορέψτε και παίξτε τα όργανα».

Ήταν επίμονες οι προσευχές του Ιωακείμ και της Άννης, προσευχές θερμές με

πολλά δάκρυα, για να τους χαρίσει ο Θεός την πανάμωμη κόρη. Προσευχές που

συνοδεύονταν με πολλή πίστη, υπομονή και καρτερία, ότι ο Θεός θα εκπληρώσει

τελικά το αίτημά τους. Η παράδοση αναφέρει, ότι μετά από πενήντα χρόνια

στειρότητας απέκτησε η Άννα την Θεοτόκο. Αυτή η στάση των Θεοπατόρων

αποτελεί για όλους μας έξοχο παράδειγμα καρτερίας και υπομονής. Ιδιαίτερα για

τα ανδρόγυνα εκείνα, που θέλουν, αλλά για κάποιους λόγους δεν μπορούν να

αποκτήσουν παιδιά, οι οποίοι αντί να κάνουν υπομονή και θερμή προσευχή και

αντί να αφήσουν το θέμα αυτό στα χέρια του Θεού, απελπίζονται, δυσφορούν και

αγανακτούν. Η σφοδρή επιθυμία να αποκτήσουν παιδί τους οδηγεί συχνά στο να

καταφεύγουν στις δυνατότητες της σύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας και σε

διάφορες τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποιήσεως. Ωστόσο ειδικοί μελετητές

που ασχολήθηκαν με το θέμα, επισημαίνουν ότι τα προβλήματα που δημιουργούν

οι τεχνικές αυτές, ηθικά, ιατρικά, κοινωνικά, ψυχολογικά και νομικά, είναι

τεράστια και συνήθως ανυπέρβλητα και σε πολλές περιπτώσεις έρχονται σε

ευθεία αντίθεση με τις αρχές της χριστιανικής ηθικής και το θέλημα του Θεού.

Όπως αναφέρουν: «Άμεση συνέπεια της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως είναι η

δημιουργία ‘πλεοναζόντων εμβρύων’. Η Εκκλησία αρνείται τον όρο αυτόν,

γιατί δεν μπορεί να δεχθεί, ότι υπάρχουν περισσευούμενοι άνθρωποι, την τύχη

των οποίων μάλιστα καθορίζουν κάποιοι τρίτοι. Ο κάθε άνθρωπος -και

συνεπώς το κάθε έμβρυο- έχει την μοναδικότητα του προσώπου, την ιερότητα

της ανεπανάληπτης εικόνας του Θεού και την αναγκαιότητα της κοινωνίας των

υπολοίπων μαζί του. Τα ατυχώς αποκαλούμενα ‘πλεονάζοντα έμβρυα’

διατηρούνται εν καταψύξει, είτε προς μελλοντική χρήση από τους φυσικούς

γονείς, είτε προς δανεισμό σε άλλους ‘γονείς’, είτε για επιτέλεση επ’ αυτών

πειραμάτων, είτε για να αποτελέσουν εργαστήρια οργανογένεσης για την

κάλυψη μεταμοσχευτικών αναγκών, είτε τέλος για να καταστραφούν».

Αντί λοιπόν να καταφύγουμε σε τεχνικές εξωσωματικής γονιμοποιήσεως, ας

καταφύγουμε στην προσευχή, ας μάθουμε να κάνουμε υπομονή και να


4

υποτασσόμαστε στο θέλημα του Θεού. Μπορούμε ακόμη να καταφύγουμε σε

προσκυνήματα, σε τάματα και σε θαυματουργές εικόνες, σε άγια λείψανα, όπως

αυτό της αγίας Άννης, που έχει την ειδική Χάρη, να θεραπεύει περιπτώσεις

στειρώσεως και να χαρίζει την ευλογία της τεκνογονίας. Ιδιαίτερη Χάρη να

θεραπεύει περιπτώσεις στειρώσεως έχει επίσης η αγία Ζώνη της Θεοτόκου, η

οποία φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αγίου Όρους. Και όλα αυτά

βέβαια με την προϋπόθεση της ριζικής αλλαγής της ζωής μας και της τακτικής

συμμετοχής μας στα μυστήρια της Εκκλησίας μας, διότι η θαυματουργός δύναμις

της Θείας Χάριτος δεν ενεργεί κατά τρόπο μαγικό χωρίς την ενεργό συμμετοχή

του ανθρώπου με διαρκή μετάνοια και αγώνα πνευματικό.

Ευχόμεθα η Κυρία μας Θεοτόκος και η Θεοπρομήτωρ Άννα, να θεραπεύσουν

τις στείρες από πνευματικά έργα καρδιές μας, ώστε ο άγιος Θεός να πέμψει στις

ψυχές μας την θεία Χάρη του και να μας χαρίσει των επουρανίων αγαθών. Αμήν.

Πατηρ Παύλος

Συνημμένα7 Σεπ 2020, 3:50 μ.μ. (πριν από 1 ημέρα)
προς george.wilerΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΙερεύςΣΥΝΑΞΙΣΠεριοδικόEfenpresstriklopodiaAndreasdaskalosMonkSerafimpreotvtsigkoskonstantinosauthorimkmhtropolhΜητρόποληπ.Νικόδημοςp.VasiliosinfomixhoulΙΕΡΑcontactpanhouaverophΣάλπισμαinfonewsimkythironaugmyrouLabrosNickthriskeftikainfoPANCYPRIANdespotatoneapetropoulosinfoimag.gorgΑΝΔΡΕΑΣganagnoiakritisΤΡΕΛΟ-contactPetergram.imkawΠαναγιώτηςakhs1914gmanolisΤάσοςεγώΚαθεδρικόςtselengmitropoliimkachrisgefsiI.M.PΜΗΤΡΟΠΟΛΗΕΣΤΙΑinfoinfoinfoΕπιτροπήimaaorthotypLeonidasΑΚΤΙΝΑtasthyrasAmethystLawgap10

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

 

Εν Πειραιεί τη 7η Σεπτεμβρίου 2020

 

ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΘΕΡΜΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ


ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ

Εν Πειραιεί τη 7 η Σεπτεμβρίου 2020

ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ

ΔΡΑΣΕΩΣ ΜΑΣ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩ ΕΤΕΙ

Εισήλθαμε με τη Χάρη του αγίου Τριαδικού Θεού μας στον νέο ενιαυτό της

χρηστότητός Του, στο νέο εκκλησιαστικό έτος. Η αγία μας Εκκλησία,

ακολουθώντας την παλαιοδιαθηθική και στη συνέχεια την ρωμαϊκή και

βυζαντινή παράδοση, καθιέρωσε την 1η Σεπτεμβρίου, την αρχή της Ινδίκτου, ως

την πρώτη ημέρα του εκκλησιαστικού έτους. Η καθιέρωση της εορτής αυτής

έχει τις ρίζες της στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης, τότε που οι Εβραίοι

εόρταζαν, την λεγόμενη Εορτή των Σαλπίγγων σύμφωνα με την εντολή του

Θεού, (βλ. Λευϊτ.23,23 και Αριθμ.29,1).

Συνηθίζουν οι κρατικοί οργανισμοί και οι εμπορικές επιχειρήσεις με την λήξη

εκάστου έτους να συντάσσουν απολογισμούς και προϋπολογισμούς.

Απολογισμούς του λήξαντος έτους, προκειμένου να ελέγξουν και να

αξιολογήσουν την μέχρι τώρα πορεία τους, εάν δηλαδή και κατά πόσον η

επιχείρηση, ή ο οργανισμός, βαδίζει πάνω στις θεμελιώδεις αρχές και κανόνες,

που προδιαγράφουν τους όρους λειτουργίας του. Συντάσσουν επίσης και

προϋπολογισμούς του νέου έτους, προκειμένου να χαράξουν την μελλοντική

πορεία τους.

Κάτι ανάλογο, σε πνευματικό βέβαια επίπεδο, οφείλει να κάνει και ο κάθε

πιστός. Η έναρξη του νέου έτους πρέπει να γίνεται αφορμή ανασκοπήσεως και

αναθεωρήσεως της μέχρι σήμερα πνευματικής του πορείας. Αφορμή

αυτοελέγχου και αυτοεξετάσεως, εάν και κατά πόσον βαδίζει με συνέπεια και

σταθερότητα πάνω στις εντολές του Ευαγγελίου. Εάν και κατά πόσον έχει

θεμελιώσει την ζωή του πάνω σε ανθρώπινες ιδεολογίες, ή στη διδασκαλία της

Εκκλησίας. Πάνω σε πρόσωπα, ή στον Θεάνθρωπο Κύριό μας, τον Ιησού

Χριστό. Σήμερα παρατηρείται το θλιβερό φαινόμενο σε πολλούς ανθρώπους,

ακόμη και χριστιανούς, να προσπερνούν με αδιαφορία και επιπολαιότητα το

πέρασμα του χρόνου. Να μένουν απροβλημάτιστοι, τρέφοντας στο συγχυσμένο

μυαλό τους την ψευδαίσθηση, ότι είναι άτρωτοι από τη φθορά του χρόνου,

σχεδόν αθάνατοι, πράγμα που αποτελεί μια από τις δολιότερες παγίδες του

διαβόλου, που οδηγεί στον πνευματικό όλεθρο.

Εν όψει της εισόδου μας στην νέα εκκλησιαστική χρονιά, νοιώσαμε την

ανάγκη, εμείς οι ελάχιστοι και άσημοι, που με την Χάρη του Θεού και την

ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Σεραφείμ διακονούμε στο

Αντιαιρετικό Γραφείο της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, να κάνουμε μια μικρή

ανασκόπηση, και τρόπον τινά, έναν απολογισμό της μέχρι σήμερα πορείας και

του έργου του Γραφείου. Θεωρήσαμε χρέος μας να εκφράσουμε δημόσια τους


2

προβληματισμούς μας, να επισημάνουμε τα λάθη μας, να αναλογιστούμε τις

παραλήψεις μας και να κάμουμε έναν μικρό προγραμματισμό της δράσεώς μας

για τη νέα χρονιά, τη νέα ιεραποστολική περίοδο.

Το γεγονός ότι από το 2011 και εντεύθεν το Γραφείο μας διοργάνωσε πάνω

από 13 Συνέδρια, Ημερίδες και αντιαιρετικά Σεμινάρια, όπως επίσης και το

γεγονός ότι στο ίδιο αυτό χρονικό αυτό διάστημα έχει δημοσιεύσει πάνω από

500 ανακοινώσεις, αντιαιρετικά φυλλάδια, άρθρα, μελέτες, μονογραφίες,

επιστολές και υπομνήματα, δημοσιευθέντα σε Εγκυκλίους της Ιεράς

Μητροπόλεως προς τις Ενορίες, στο διαδίκτυο, σε περιοδικά, σε θρησκευτικές

εφημερίδες, αλλά και πολλές άλλες δραστηριότητες, δεν μας δικαιώνει ενώπιον

του Θεού. Θα μπορούσαμε ασφαλώς να επιτύχουμε πολλά περισσότερα. Και αν

ακόμη υποτεθεί ότι εκπληρώναμε στο ακέραιο όλα τα καθήκοντά μας, και τότε

ακόμη θα έπρεπε να θεωρούμε τους εαυτούς μας ως «αχρείους δούλους»,

σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου μας: «όταν ποιήσητε πάντα τα διαταχθέντα

υμίν, λέγετε ότι δούλοι αχρείοι εσμέν, ότι ό ωφείλομεν ποιήσαι πεποιήκαμεν»,

(Λουκ.17,10).

Δεν γνωρίζουμε, αν ευαρεστήσαμε στο Θεό με την μέχρι σήμερα προσφορά

και διακονία μας, διότι όπως λέγει μια σοφή παροιμία: «το καλόν ουκ έστι

καλόν, εάν μη καλώς γένηται». Ούτε μας ενδιαφέρει, πως μας κρίνουν και πως

μας αξιολογούν οι άνθρωποι, οι οποίοι, ως γνωστόν, αξιολογούν με ανθρώπινα

και επομένως, επισφαλή κριτήρια. Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι, πως

αξιολογεί το έργο μας ο Θεός, σύμφωνα με τον θεόπνευστο λόγο του Παύλου:

«εμοί δε εις ελάχιστόν εστιν ίνα υφ’ υμών ανακριθώ, ή υπό ανθρωπίνης

ημέρας· αλλ’ ουδὲ εμαυτόν ανακρίνω· ουδέν γαρ εμαυτώ σύνοιδα· αλλ’ οὐκ εν

τούτω δεδικαίωμαι· ο δε ανακρίνων με Κύριός εστιν» (Α΄ Κορ.4,3-4). Ο μέγας

απόστολος αισθάνεται υπόλογος ενώπιον του Θεού και πολύ λίγο τον

ενδιαφέρει, πως θα τον κρίνουν, είτε οι Κορίνθιοι, είτε άλλοι άνθρωποι. Ούτε ο

ίδιος θεωρεί, ότι έχει το δικαίωμα να δικαιώσει τον εαυτό του. Και είναι μεν

αληθές, ότι η συνείδησή του δεν τον ελέγχει για καμία ενοχή, αλλά αυτό δεν

είναι αρκετό, για να θεωρεί τον εαυτό του ανεπίληπτο και δίκαιο. Θεωρεί ότι ο

μόνος αρμόδιος δικαστής και κριτής του είναι ο Κύριος.

Πιστεύουμε ότι η προηγούμενη χρονιά που πέρασε, ήταν από τις πιο

δύσκολες για την αγία μας Εκκλησία και το πιστό λαό του Θεού,

αποκαλύπτοντας με αρκετή σαφήνεια τα σημεία των καιρών, σημεία τα οποία

μας παραπέμπουν στους τραγικούς και εσχάτους χρόνους, όπως τους περιγράφει

το θεόπνευστο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Τη χρονιά αυτή διαπιστώσαμε, ότι θα

έπρεπε να στρέψουμε την προσοχή μας και να δώσουμε την μαρτυρία μας προς

δύο κυρίως κατευθύνσεις, προς δύο μεγάλους εχθρούς που αντιστρατεύονται και

πολεμούν το έργο της Εκκλησίας.

Α) Ο πρώτος είναι ο σύγχρονος όλεθρος της παναιρέσεως του Οικουμενισμού,

ο οποίος μαστίζει την Εκκλησία μας εδώ και πολλές δεκαετίες και ο οποίος

δυστυχώς βρήκε την πλήρη συνοδική νομιμοποίησή του στη «Σύνοδο» που

διοργανώθηκε πριν από τέσσερα χρόνια, (το 2016), στο Κολυμπάρι της Κρήτης.


3

Το πολυκέφαλο θηρίο του Οικουμενισμού προχωρεί τώρα ακάθεκτο με πολύ

περισσότερη ορμή και αποφασιστικότητα στην πραγματοποίηση των στόχων της

Νέας Τάξεως Πραγμάτων και της Νέας Εποχής, στην πραγματοποίηση δηλαδή

του οράματος της Πανθρησκείας, η οποία θα στρώσει το χαλί για την έλευση

του Αντιχρίστου. Μετά την «Σύνοδο» η οικουμενιστική θύελλα εν είδει τυφώνος

σαρώνει πλέον τα πάντα στο πέρασμα της. Η διάβρωση μέσα στον χώρο της

Ιεραρχίας, στον υπόλοιπο κλήρο, στον Μοναχισμό, στο Άγιον Όρος, στις

Θεολογικές μας Σχολές, (με ελάχιστες εξαιρέσεις), είναι πρωτοφανής και άνευ

προηγουμένου.

Το Γραφείο μας με πλήρη επίγνωση ότι μπήκε σε ένα άνισο αγώνα και ότι

κάθε προσπάθειά της, ανθρωπίνως κρινόμενη, να αντιστρέψει την ροή των

πραγμάτων, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, δεν αποθαρρύνθηκε, δεν

«κατέθεσε τα όπλα». Έχοντας πλήρη την βεβαιότητα και την εσωτερική

πληροφορία ότι έχουμε την αλήθεια με το μέρος μας και χωρίς φυσικά να

τρέφουμε αυταπάτες, ότι θα γίνουμε «σωτήρες» της Εκκλησίας, προσπαθήσαμε

να πράξουμε το αυτονόητο καθήκον μας. Να επισημάνουμε τους κινδύνους και

να δώσουμε την ομολογία μας. Πέρα από τα ενημερωτικά φυλλάδια που

εκδώσαμε, τις πάμπολλες δημοσιεύσεις μας και τις αντιοικουμενιστικού

χαρακτήρος Ημερίδες, που διοργανώσαμε, προχωρήσαμε φέτος και σε μια νέα

έκδοση με τίτλο: «Η ‘Σύνοδος της Κρήτης’. Προπαρασκευή, Συγκρότηση,

Αποφάσεις, Συνέπειες». Πρόκειται για μια εργασία, στην οποία περιγράφουμε

συνοπτικά όλα τα σχετικά με τη «Σύνοδο» αυτή, τον τρόπο της προπαρασκευής

της, τη συγκρότησή της, τις αποφάσεις που έλαβε και τις μετασυνοδικές

εξελίξεις.

Β) Μια δεύτερη μεγάλη απειλή για την Εκκλησία υπήρξε ο πρωτοφανής και

ιδιότυπος διωγμός, τον οποίο εξαπέλυσε η πολιτεία εναντίον της με πρόφαση

την διασφάλιση της δημόσιας υγείας λόγω της επιδημίας του κορωνοϊού. Τα

γεγονότα που είδαν το φως της δημοσιότητος, ιδίως την Μεγάλη Εβδομάδα, με

συλλήψεις πιστών, στουχτερά πρόστιμα, πράξεις βίας από αστυνομικούς,

ποινικές διώξεις εις βάρος αρχιερέων και ιερέων, σφράγισμα ναών και

προσκυνημάτων από αστυνομικές δυνάμεις, τέλεση Θείων Λειτουργιών και

ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος, είτε σε σπίτια και αποθήκες «δια τον

φόβον των ιουδαίων», είτε σε ώρες μεταμεσονύκτιες, όπου δεν κυκλοφορεί

κανένας στους δρόμους και πολλά άλλα, δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα, που

θύμιζε την εποχή των κατακομβών, ή την εποχή του αμείλικτου διωγμού

εναντίον της Εκκλησίας από το αντίχριστο Σοβιετικό καθεστώς της πάλαι ποτέ

κομμουνιστικής Ρωσίας. Αλλά και μετά το άνοιγμα των ναών, τα υγειονομικά

μέτρα της πολιτείας ήταν τόσο ασφυκτικά, ώστε να περιορίζουν σημαντικά τις

ελευθερίες των πιστών, να ασκούν ελεύθερα και αβίαστα το λατρευτικά τους

καθήκοντα. Το Γραφείο μας, με αίσθημα θεολογικής, εκκλησιολογικής, αλλά

και κοινωνικής ευθύνης, άσκησε την δέουσα κριτική της με ανακοινώσεις,

επισημαίνοντας τις υπερβολές των κυβερνητικών απαγορεύσεων και τις άδικες

διώξεις εναντίον εκκλησιαστικών προσώπων και απλών πιστών. Παράλληλα


4

άσκησε δυναμική κριτική, σε όσους θεωρούσαν τη Θεία Κοινωνία ως αιτία

μετάδοσης της νόσου.

Στις δύο παρά πάνω μεγάλες απειλές ας προσθέσουμε επίσης το χρόνιο

πρόβλημα της αλλοτριώσεως του μαθήματος των θρησκευτικών και της

μετατροπής του σε θρησκειολογικό, το οποίο μέχρι σήμερα παραμένει άλυτο,

παρά τις επανειλημμένες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επίσης

την εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγωγήσεως των μαθητών, ήδη από τη

νηπιακή ηλικία, την αθρόα και ανεξέλεγκτη εισβολή λαθρομεταναστών στη

χώρα μας, την αποποινικοποίηση της βλασφημίας των θείων και πολλές άλλες

αντίχριστες αποφάσεις της πολιτείας. Για όλα τα παρά πάνω σοβαρότατα

προβλήματα, που ταλανίζουν την πατρίδα μας έδωσε το Γραφείο μας την ιδική

του μαρτυρία με κατάλληλες δημοσιεύσεις.

Εν όψει της εισόδου μας στο νέο εκκλησιαστικό έτος καλούμαστε να

συνεχίσουμε τη μικρή μας προσπάθεια, επικαλούμενοι την δύναμη της Θείας

Χάριτος και να επιστρατεύσουμε και πάλι τις πτωχές μας δυνάμεις, προκειμένου

να φέρουμε εις πέρας την αποστολή, στην οποία μας κάλεσε ο Θεός. Και στη

νέα αυτή χρονιά καλούμαστε να αγωνιστούμε απέναντι στις δύο μεγάλες

απειλές, για τις οποίες έγινε λόγος παρά πάνω. Παράλληλα δεν θα

παραλείψουμε να ενημερώνουμε υπεύθυνα τον πιστό λαό της τοπικής μας

Εκκλησίας γύρω από τα εκκλησιαστικά δρώμενα, να ασκούμε κριτική σε

δημοσιευμένα κείμενα αθέων και χριστιανομάχων συγγραφέων και να

ανατρέπουμε πλάνες, κακοδοξίες και αιρέσεις, που δραστηριοποιούνται στη

χώρα μας. Αιρέσεις που προσβάλλουν και εμποδίζουν την πνευματική προκοπή

των πιστών μας, απειλώντας την σωτηρία τους.

Ξεκαθαρίζουμε επίσης, ότι δεν θα παρεκκλίνουμε από τη γραμμή που

ακολουθούμε εδώ και πολλά χρόνια στη διακονία που μας έθεσε η τοπική μας

Εκκλησία. Θα προσπαθούμε πάντοτε να παραμερίζουμε τις οποιεσδήποτε

υποκειμενικές μας παρορμήσεις, τις προσωπικές μας αντιλήψεις και γνώμες,

ώστε να εκφράζουμε, όσο μπορούμε συνεπέστερα, την εκκλησιαστική

συνείδηση, καταφεύγοντας στην Αποστολική και Πατερική μας Παράδοση. Οι

άγιοι Πατέρες ήταν και θα είναι οι διδάσκαλοι και εκφραστές μας. Και τούτο

διότι αυτοί με την προσωπική τους κάθαρση και θέωση, κατόρθωσαν να γίνουν

τα στόματα του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο, δι’ αυτών, οδηγεί την Εκκλησία

«εις πάσαν την αλήθειαν» (Ιωάν.16,13).

Επίσης αισθανόμαστε την ανάγκη να δηλώσουμε, με τον πλέον

κατηγορηματικό τρόπο, ότι οι δημοσιεύσεις και κριτικές μας δεν στοχεύουν στο

να κατασπιλώσουν, ή να «ισοπεδώσουν», την προσωπική ζωή και αξιοπρέπεια

προσώπων, όποια και αν είναι αυτά. Ουδέποτε μέχρι σήμερα, με τη Χάρη του

Θεού, θίξαμε πρόσωπα για τα ατομικά τους πιστεύω, πάνω σε θέματα άσχετα

και ξένα προς την δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας, ή την Συνοδική και

την Πατερική μας Παράδοση. Αυτό θα πράξουμε και στο μέλλον. Η κριτική

μας, είτε επώνυμη, είτε ανώνυμη, θα στοχεύει πάντοτε στην ανατροπή

κακοδόξων απόψεων και διδασκαλιών, δημοσίως εκπεφρασμένων, που απειλούν


5

να αλλοιώσουν τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας, να φθείρουν το

εκκλησιαστικό φρόνημα και να ακυρώνουν τη σωτηρία των πιστών.

Κλείνοντας, ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας τον άγιο Τριαδικό

Θεό ο Οποίος μας αξιώνει για μια ακόμα φορά να εισέλθουμε στο κατώφλι ενός

καινούργιου χρόνου και να διακονούμε την αγία Του Εκκλησία στο νευραλγικό

τομέα της αντιαιρετικής δράσεως της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, συμβάλλοντας

στο όλο ποιμαντικό έργο της. Ευχαριστούμε επίσης τον Σεβασμιώτατο

Ποιμενάρχη μας, τους πολυπληθείς αποδέκτες των ανακοινώσεών μας και τους

διαχειριστές των ιστοτόπων, που δημοσιεύουν τις ανακοινώσεις μας και τους

ευχόμαστε το νέο εκκλησιαστικό έτος να είναι για όλους καρποφόρο, άγιο και

ειρηνικό.


Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των Παραθρησκειών